Είδαμε την πανσέληνο της τελευταίας ημέρας του Ιουλίου στην Ακρόπολη… Υπέροχη!
Το είπαμε και το κάναμε… Ανεβήκαμε στην Ακρόπολη την περσμένη Παρασκευή το βράδυ να δούμε από κει την πανσέληνο… Αλλά σύμφωνα με την Α΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων οι προηγούμενοι εορτασμοί σημαδεύτηκαν από σοβαρά προβλήματα. Επιπλέον, το σκοτάδι εμποδίζει την κίνηση των επισκεπτών στην ολισθηρή και ανώμαλη επιφάνεια του ιερού Βράχου, ενώ υπάρχει κίνδυνος τραυματισμών. Έτσι ο βράχος της Ακρόπολης ήταν κλειστός.
Ωστόσο δεν το βάλαμε κάτω. Πήγαμε ακριβώς απέναντι, στο βράχο πάνω από την Πνύκα. Και περιμέναμε να νυχτώσει για να απολαύσουμε την πανσέληνο. Δεν ήμασταν μόνοι μας… ‘Ήταν πάρα πολλοί εκείνοι που είχαν την ίδια ιδέα. Νέοι οι περισσότεροι… Χρειαζόταν κουράγιο και δύναμη να έρθει κανείς εδώ πάνω… Εκείνα όμως είχαν προμηθευτεί τα σουβλάκια τους και τις μπύρες τους κι έτσι οι παρέες τους γινόταν ακόμα καλύτερη…
Ας δούμε όμως τι είναι πανσέληνος.. Έτσι ονομάζεται η σεληνιακή φάση κατά την οποία ο δορυφόρος της Γης η Σελήνη φαίνεται «πασιφαής», δηλαδή όλο το ημισφαίριό της, το στραμμένο προς τη Γη φαίνεται ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος. Στη φάση της Πανσελήνου η Σελήνη διέρχεται κατά το μεσονύκτιο από τον μεσημβρινό του τόπου που παρατηρείται, δηλαδή 12 ώρες ακριβώς μετά τη διάβαση του Ήλιου από τον ίδιο μεσημβρινό. Συνεπώς την ώρα που ανατέλλει η πανσέληνος δύει ο ήλιος.
Αυτό αποδεικνύει πως η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της γης από ό,τι ο ήλιος, και όταν τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό. Καθίσαμε τουλάχιστον μισή ώρα από την ώρα που το πρωτοείδαμε το δεύτερο φεγγάρι του Ιούλιου. Και το φωτογράφιζα από τη θέση που είμαστε κάθε 10 λεπτά… Το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε κι εσείς, είναι αναμφίβολα πολύ όμορφο…
Στην αστρονομική «γλώσσα» λένε ότι ο ήλιος και η σελήνη βρίσκονται σε συζυγία και πιο συγκεκριμένα σε αντίθεση. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπως φαίνεται από τους παρατηρητές πάνω στη γη, το ημισφαίριο του φεγγαριού που βλέπει τη γη φωτίζεται πλήρως από τον ήλιο και εμφανίζεται στρογγυλό. Κατά τη φάση της πανσελήνου, η αόρατη πλευρά της σελήνης, που δεν είναι ποτέ ορατή από τη Γη, είναι τελείως σκοτεινή (έχει νύχτα). Η πανσέληνος αποκαλείται στην κοινή γλώσσα ή στη λογοτεχνία και ολόγιομο φεγγάρι.
Επειδή ένας συνοδικός μήνας διαρκεί περίπου 29,53 γήινες ημέρες, η πανσέληνος «πέφτει» είτε τη 14η είτε τη 15η μέρα του σεληνιακού μήνα σε εκείνα τα ημερολόγια που αρχίζουν τον καινούργιο μήνα με τη φάση της Νέας Σελήνης. Αργότερα πήγαμε στον «Διόνυσο» ένα πολύ όμορφο μαγαζί που λειτουργεί ως καφέ αλλά και εστιατόριο στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου… Το χαρήκαμε και είδαμε εκεί να εργάζεται ως γκαρσόνι ο καλός μας φίλος, Δημήτρης…
Παρότι χρειάζονται μόλις 27,32 ημέρες κατά μέσο όρο για να συμπληρώσει η σελήνη μία πλήρη περιφορά γύρω από τη γη (χρονικό διάστημα που ονομάζεται αστρικός μήνας), επειδή και η γη στο μεταξύ γυρίζει γύρω από τον ήλιο, απαιτούνται σχεδόν δύο ημέρες ακόμα για να ευθυγραμμισθούν η σελήνη, η γη και ο ήλιος. Επομένως, κατά μέσο όρο ανάμεσα σε μία πανσέληνο και την επόμενη μεσολαβούν 29,530589 γήινες ημέρες (εικοσιτετράωρα). Έτσι τα μετρούν οι αστρονόμοι… Εμείς πάλι με την ομορφιά τους…
Αυτός ο χρόνος ονομάζεται σεληνιακός ή συνοδικός μήνας, και από αυτόν προέκυψε ιστορικά η μονάδα χρόνου «μήνας» των ημερολογίων. Η πραγματική διάρκειά του κυμαίνεται σημαντικά, από 29,272 ως 29,833 ημέρες εξαιτίας των ελλειπτικών τροχιών της γης και της σελήνης, καθώς και των μικρών αλληλεπιδράσεων με άλλα σώματα στο Ηλιακό Σύστημα. Τα διαβάσαμε όλα αυτά ως εγκυκλοπαιδική γνώση. Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται σ’ αυτό το όμορφο συναίσθημα που κάνει δυο ανθρώπους να το απολαμβάνουν στον Αττικό ουρανό…
Σχόλια (0)