Η διανομή προσκλήσεων για τη Συνέλευση Περιφερείας 2015 συνεχίζεται, καθημερινά… Όλοι οι αδελφοί έχουν δραστηριοποιηθεί σ’ αυτόν τον τομέα, αν και σε ορισμένες περιοχές στην Ελλάδα έχουν ήδη ξεκινήσει η πραγματοποίηση τους


Ήδη από αύριο ξεκινά και στη Μαλακάσα η πρώτη φετινή τριήμερη Συνέλευση Περιφερείας. Το ίδιο θα συμβεί και το επόμενο ΠρασκευοΣαββατοΚύριακο, ενώ η δική μας έχει προγραμματιστεί για τις 10-11 και 12 Ιουλίου 2015.


Οι προσκλήσεις λοιπόν διανέμονται παντού… Το ζητούμενο είναι να πληροφορηθούν να την παρακολουθήσουν άνθρωποι με καθαρή καρδιά. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι θα ωφεληθούν σε προσωπικό επίπεδο…


Φωτογραφίες από όλον τον κόσμο, μας έρχονται με ακριβώς αυτό το περιεχόμενο: Το μοίρασμα των προσκλήσεων! Είναι πολύ όμορφο να το βλέπεις αυτό. Προσέξτε πόσο χαμογελαστά είναι τα πρόσωπα εκείνων που συμμετέχουν με χαρά σε τέτοιες εκστρατείες…


Δυστυχώς τα απογεύματα, στη φάση που βρίσκομαι αυτή την περίοδο είναι δύσκολα για μένα για την προώθηση των προσκλήσεων. Μα, έχουμε μπροστά μας το Σαββατοκύριακο και όλο και καλό και οργανωμένο θα γίνει προς αυτή την κατεύθυνση…

Κάθε φορά που γράφω ένα κομμάτι στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για να εκφράσω τη χαρά μου που άλλοι 10.000 νέοι αναγνώστες από διαφορετικές, μοναδικές Ι.Ρ. προστέθηκαν στους ήδη υπάρχοντες, προσπαθώ να ρίξω μια ματιά στην πορεία ανάπτυξης του websiteαυτού… Έτσι καθώς ξεπεράσαμε το μικρό φράγμα των 940.000 κλίκ, καλπάζουμε ολοταχώς για τα 950.000!

Ας το ξαναπούμε: Αυτός ο ιστότοπος δεν είναι παρά ένα μετερίζι ταπεινό για τον υποφαινόμενο, δημοσιογράφο Νίκο Θεοδωράκη και λειτουργεί ως… αποκούμπι, προκειμένου να βγάζει τα σώψυχα του και να… ισορροπήσει ανάμεσα στην καθημερινότητα…

Αυτό που με ενθαρρύνει είναι ότι σ’ αυτή την πορεία έχω πολλούς συνοδοιπόρους που μοιραζόμαστε πράγματα, καταστάσεις, ελπίδες και όνειρα για το αύριο… Και είναι πραγματικά πολλοί αυτοί…

Καμιά φορά όμως, από εκεί που δεν το περιμένεις ξεπροβάλλει και κάποιος που κάνει δριμύτατες παρατηρήσεις. Θέτει ερωτήματα του τύπου «από πού αντλείς το δικαίωμα» κ.λπ, κ.λπ. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, απαντώ. Όσο μπορώ πιο άμεσα. Προκειμένου να μπουν τα πράγματα στη θέση τους…

Να το ξεκαθαρίσω λοιπόν: Όταν γράφεις δημόσια, είσαι συνεχώς «εκτεθειμένος» στην κριτική και τις παρατηρήσεις, συνήθως άδικες, αφού προκύπτει από ανθρώπους που κάθονται ήρεμοι, ήσυχοι στο σαλόνι του σπιτιού τους, άπραγοι και αργόσχολοι… Αλλά είναι εκεί, απέναντι σου έτοιμοι για γκρίνια και επίπληξη…

Για μένα που τόσα χρόνια δημοσιογραφώ, θα πρέπει να σας πω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα σ΄ αυτή την καθημερινή δημόσια έκθεση… Τη συνήθισα… Και μπορώ πια και να την αγνοώ, όταν δεν στηρίζετε σε επιχειρήματα.

Έχω γράψει εκατομμύρια λέξεις και έχω δεχτεί κριτική ή χειροκροτήματα… Και, ειλικρινά, δεν με πολυαπασχολεί αυτό. Εκείνο που πραγματικά επιθυμώ είναι να λειτουργεί η συνείδηση μου, να μην είναι καυτηριασμένη και να μπορεί να μου δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η καρδιά μου.

Αυτό έκανα χρόνια τώρα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω… Έτσι έκανα αληθινούς φίλους, έτσι και κάποιους (ελάχιστους φαντάζομαι…) εχθρούς. Ωστόσο είμαι χαρούμενος, δεν μελαγχολώ, αν και μερικές φορές προβληματίζομαι…

Αυτό που θέλω να τονίσω στους φίλους που έχουν βάσιμους λόγους για να εκτιμούν αυτόν εδώ τον ιστότοπο, είναι ότι δεν πρόκειται να βάλω… νερό στο κρασί μου. Θα χαλάσει η γεύση του, θα γίνει άνοστο και θα χάσει τη σπιρτάδα του απέναντι στην αντιμετώπιση της επικαιρότητας.

Αν και είναι φανερό με την πρώτη ματιά, οφείλω να το ξεκαθαρίσω για άλλη μια φορά. Εκφράζει αποκλειστικά και μόνο τον ιδιοκτήτη του και εκφράζει καθημερινά τις ανησυχίες του, τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς του, τις αγωνίες του… Υπ’ αυτήν την έννοια, είναι άδικο να του δίνει κανείς μεγαλύτερη αξία και σοβαρότητα από όση έχει στην πραγματικότητα, αφού πρόκειται απλά για μια διαδικτυακή επικοινωνία.

Η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι εκεί έξω, πέρα από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, το πληκτρολόγιο τους και την οθόνη του. Εδώ, απλά τα λέμε ως μια παρέα φίλων και σας ευχαριστώ δημόσια γι’ αυτό, μέσα από το σημερινό σημείωμα που αφορά μια όμορφη στιγμή, η οποία έχει να κάνει με τις δικές σας επισκέψεις και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε.

Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι; Ασφαλώς μπορούμε! Και το κάνουμε, κάθε μέρα που περνάει. Όλο και βάζουμε πιο ψηλά τον πήχη των προσδοκιών μας…