Πάντα μου άρεσε η βόλτα στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα... Έχει μια ησυχία υπέροχη, μοναδική, όαση στη θορυβώδη Αθήνα. Η καλύτερη ώρα βέβαια για επίσκεψη και περπάτημα είναι απογευματάκι, αλλά εγώ την έκανα χθες, για δικούς μου λόγους, μεσημεριάτικα. Και πρέπει να σας πω, ότι μου άρεσε ακόμα κι αυτή την ώρα…


Ο ήλιος ήταν δυνατός. Το καλοκαίρι επανήλθε, κανονικότατα (περάσαμε και στη θερινή ισημερία χθες…) και καθώς φυσούσε ένα ελαφρύ αεράκι ένιωσα την ανάγκη να έρθω μια βόλτα σε ένα γνώριμο και αγαπημένο μου τόπο. Έχει άλλωστε πολλά και ψηλά δέντρα, επομένως ακόμα και μεσημέρι μπορείς να βρεις ίσκιο για να καθίσεις να ξεκουραστείς, να γράψεις… Τώρα βέβαια που δημοσιεύονται αυτές οι γραμμές βρέχει στην Αθήνα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...


Ας μείνουμε όμως στη χθεσινή βόλτα... Κάπως έτσι… ανακάλυψα το καινούριο σπίτι του Πλάτωνα… Εδώ σ’ αυτόν τον τόπο ήξερα ότι υπήρχε ένα στέγαστρο, όπου δημιουργήθηκε για να προστατευθούν τα ευρήματα από την οικία του Πλάτωνα. Αναγκαίο, αφού με πλίνθους καθώς ήτανε, είχε υποστεί μεγάλες καταστροφές έτσι εκτεθειμένοι που ήταν στις βροχές… Όπως βλέπετε κι εσείς το στέγαστρο είναι άφαντο.


Να υποθέσω ότι είχε περάσει το προσδόκιμο όριο ζωής του κι ότι το απέσυραν και φτιάχνουν κάτι καλύτερο και πιο μόνιμο στη θέση του; Ο χρόνος θα δείξει... Θα το παρακολουθήσω στην πρόοδο του και θα σας πω. Για την ώρα πάντως, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς από τις φωτογραφίες, σ’ αυτό το σημείο του πάρκου έχει δημιουργηθεί ένα μικρό εργοτάξιο…


Όπως σας είπα, στο πάρκο έρχομαι συχνά… Την τελευταία φορά που ήρθαμε μαζί με τη γυναίκα μου τραβήξαμε τρεις φωτογραφίες που βάζω εδώ με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης. Μόνο που ήρθαμε φυσιολογικά, σαν άνθρωποι, απογευματάκι και όχι μεσημέρι που σκάει ο τζίτζικας… Νιώθεις πολύ όμορφα να περπατάς στα μονοπάτια του…


Και κάποια στιγμή, όπως ανέφερα και πιο πάνω, θα βγάλεις και μια φωτογραφία… Η μνήμη θέλει να στηρίζεται σε αποδείξεις. Καθισμένοι πάνω σε ιστορικά μάρμαρα ή λαξευμένες πέτρες, σημάδι ενός πολιτισμού που έχει βάλει τη σφραγίδα του εδώ και που είναι διάσπαρτα παντού, καθώς αυτό το πάρκο με τα 140 στρέμματα έχει πολύ μεγάλη αρχαιολογική αξία, αν και ανεκμετάλλευτο από την Πολιτεία…


Για τους κατοίκους όμως της περιοχής είναι βάλσαμο… Κάνουν ότι μπορούν μέσα από δράσεις για να το αναδείξουν. Συχνά θα δείτε εκδηλώσεις να γίνονται στους ανοιχτούς χώρους του και στα καφέ που έχουν δημιουργηθεί στο πλάι του με την πρωτοβουλία ανθρώπων που σέβονται την ιστορία του τόπου, μπορείς να δεις και να μάθεις πολλά. Και σίγουρα θα βρεις ανοιχτά αυτιά για να κουβεντιάσεις…