Η επιστροφή και ο εγκλιματισμός στην Αθήνα χρειάζεται λίγο χρόνο, το δίχως άλλο…
Από τις όμορφες φετινές καλοκαιρινές στιγμές που έζησα. Βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο σπίτι αδελφής. Εννιά άνθρωποι περάσαμε υπέροχα σ’ αυτήν κοινωνική συναναστροφή . Η οικογενειακή φωτογραφία που τραβήχτηκε από την Μαρίνα κι έφτασε στα χέρια μου χθες βράδυ με e-mail, αποτυπώνει την ομορφιά της στιγμής… Για μερικά πράγματα, αξίζει να ζεις…
Μια υπέροχη αρτίστικη φωτογραφία τραβηγμένη από τη μηχανή της Μαρίνας, την ίδια βραδιά που κάναμε την παραπάνω κοινωνική συναναστροφή με τους αδελφούς. Είναι νύχτα και τα ρεσό ανάμεσα σε μικρά γλαστράκια στο μικρό όμορφο κήπο και τις γλάστρες. Πραγματικά εντυπωσιακή…
Και κάτι από τα παράξενα και περίεργα του διαδικτύου που ακόμα και οι ειδικοί (πόσο μάλλον εγώ…) σηκώνουν τα χέρια ψηλά… Αυτή η φωτογραφία και η ακριβώς αποκάτω είναι σημερινές. Από την οθόνη του υπολογιστή μου στο σπίτι με διαφορά δευτερολέπτων. Εδώ βλέπετε την πρώτη σελίδα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μέσα από τον Mozilla Firefox. Κι όλα δείχνουν να είναι μια χαρά σε σχέση με το logo.
Μέσω του περιηγητή Cromeόμως, βλέπω εντελώς διαφορετικά το logo του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Έτσι το έβλεπα, από κάποια στιγμή και πέρα και στην Κρήτη όταν ήμουν σε διακοπές. Στη δουλειά μου όμως, στο κομπιούτερ του γραφείο μου, όλα εμφανίζονται καλά. Παρακαλώ τους τεχνικούς της OnScreen που το «έστησαν», αν μπορούν να περέμβουν και να διορθώσουν αυτή την αβλεψία. Θα επιθυμούσα όλοι να έβλεπαν το ίδιο πράγμα. Όχι άλλα ο ένας και άλλα ο άλλος. Ευχαριστώ…
Τα περίεργα και τα παράξενα με την προβολή αυτού του Site ανάλογα με τον περιηγητή που έχουμε επιλέξει στο internet. Εδώ όπως το βλέπω μέσω του Maxthon… Όλα καλά! Άντε τώρα να πω κάτι, εγώ ο άσχετος, στους τεχνικούς που σηκώνουν ψηλά τα χέρια από το φαινόμενο…
Βρήκα την Αθήνα καμίνι που καίει στους 35 – 38 βαθμούς Κελσίου… Και έπρεπε από την πρώτη μέρα να τρέξω να διεκπεραιώσω εργασίες, αλλά και τις δοσοληψίες μου με τις τράπεζες… Το δεύτερο έχει να κάνει με ημερομηνίες. Κι αυτό είναι μια μορφή πίεσης, όπως και να το κάνεις… Κι ανάμεσα σ’ αυτά η ανάγκη να προχωρήσω άμεσα δημοσιογραφικές δουλειές μου. Αλλά έτσι ακριβώς είναι η επαγγελματική ζωή μου.
Τα κατάφερα και τα έκανα όλα σχεδόν. Μέχρι και το FESTOSPALLASπήγα να πάρω τον φορτιστή του κινητού μου που είχα ξεχάσει στην καμπίνα μου. Ας είναι καλά οι άνθρωποι, τον είχαν στα «απολεσθέντα» και δεν χρειάστηκε πολλές διατυπώσεις για να φτάσει ξανά στα χέρια μου… Χάρηκα που είδα ότι στο κόσμο υπάρχουν ακόμα έντιμοι άνθρωποι σε ζητήματα ηθικής.
Σε ότι αφορά τις τράπεζες, η ουρά ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Κάπου 60 νούμερα υπήρχαν πριν από εμένα στην Εθνική όταν πήγα να διεκπεραιώσω εργασίες μου, στις 1.30 το μεσημέρι. Δεν μπορού6σα να εξηγήσω το λόγο…
Κάθισα υπομονετικά και περίμενα… Ευτυχώς που έχω για συντροφιά τις σημειώσεις μου κι έτσι ο χρόνος κυλά κάπως πιο γρήγορα. Ακόμα κι αν είναι έτσι η αίσθηση μου αυτή, σημασία έχει ότι χρόνος περνά…
Στην ΠΕΤ ΟΤΕ τα πράγματα είναι επίσης ήρεμα και θα γίνουν ακόμα πιο ήσυχα την επόμενη εβδομάδα που θα είναι ακόμα πιο δύσκολη καθώς πλησιάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο και οι τελευταίοι εκδρομείς θα εγκαταλείψουν τον κλεινών άστυ…
Στους δρόμους της Αθήνας όσοι κυκλοφορούν είναι μπαϊλντισμένοι από τη ζέστη… Έχει και υγρασία, οπότε το πράγμα είναι ακόμα πιο δύσκολο. Νιώθω να κολλώ πάνω στα ρούχα μου. Θέλω πώς και πώς να πάω σπίτι μου και να κάνω ένα μπάνιο, να βγάλω τον ιδρώτα από πάνω μου… Να ξαναμπώ στη σειρά με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν όσοι, μέσα σ’ αυτό το κλίμα του δυνατού καλοκαιριού, έχουν κέφι και διάθεση για δουλειά…
Από σήμερα ένα – ένα πράγμα το βάζω στη θέση του. Είναι και τα μπουγιουρντί, η «αλληλογραφία» που με περίμενε σπίτι μου, ύστερα από ένα μήνα απουσίας… Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που επιχειρώ κάτι ανάλογο… Το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν… Υπάρχει μια παλιά παροιμία που λέει: «Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια…» Ε, κάπως έτσι, είναι τα πράγματα.
Όλα θα τακτοποιηθούν χωρίς χρονοτριβή και καθυστέρηση… Επειδή το θέλω και επειδή είμαι έτοιμος να κάνω το καλύτερο που μπορώ για να επιτευχθεί ο στόχος. Η πίεση και το φυσιολογικό άγχος που έχω είναι μάλλον παραγωγικό και ωφέλιμο για εμένα και για τους πελάτες μου.
Έτσι ο δύσκολος Αύγουστος φεύγει πιο εύκολα κι εγώ θα έχω κάνει βήματα, θετικά, μπροστά.
Υποσημείωση: Δεν ξέρω ποιος από όσους απευθύνθηκα την προηγούμενη εβδομάδα δούλεψε και αποκατέστησε τη ζημιά στο Site με το logo του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που από άγνωστη αιτία «έπεσε» πάνω στο κουμπιά πλοήγησης. Υποψιάζομαι πως είναι από την OnScreen. Άρη, σε ευχαριστώ από καρδιάς. Εκ των υστέρων πάντως διαπιστώνω πως αλλιώς φαίνεται στο Mozilla Firefox. και αλλιώς στον Chrome. Γιατί άραγε; Υπάρχει κάποιος ειδικός να δώσει μια εξήγηση; Και κυρίως, να το διορθώσει…
Σχόλια (0)