Τίτλοι από τις εφημερίδες που είναι σήμερα στα περίπτερα… Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας λέει ότι τοποθετείται ξένος ελεγκτής στα Ταμεία… Να υποθέσουμε ότι δεν τους έχουν εμπιστοσύνη ούτε αυτοί που τους κρατάνε με νύχια και δόντια στην εξουσία;

Στον ανασχηματισμό εστιάζει ο Τύπος, με μεγαλύτερη έμφαση στο οικονομικό επιτελείο και με διαφορετικές προσεγγίσεις, βεβαίως… Να, ας πούμε, στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ βλέπουν ίντριγκες στην πλατεία συντάγματος, όπου στεγάζεται το υπουργείο οικονομικών. Άντε καλές, συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην πολιτική;

Στην ΑΥΓΗ βλέπουν αυτό που βλέπει και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ότι δηλαδή τοποθετείται επίτροπος για τα Ταμεία στο υπουργείο Εργασίας. Έχει σημασία πώς θα τον λένε ή τι εξουσίες θα έχει; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τους νοήμονες Έλληνες που βιώνουν την πιο ανάλγητη κοινωνική πολιτική σε βάρος τους.

Την ΕΣΤΙΑ την επιλέγω για να χαλαρώνουμε λίγο… Ζει στο δικό της κόσμο κι έχει ένα εντελώς προσωπικό τρόπο στο να προσεγγίζει την πραγματικότητα και τη ζωή. Δείτε, ας πούμε, το σημερινό πρωτοσέλιδο της. Μπλέκει δυο διαφορετικά πράγματα για να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει… Δεν είναι φοβερό;

Ο Μάιος με 31 ημέρες, μας αποχαιρετά απόψε… Καλός ήταν ο καημένος. Έκανε ότι μπορούσε για να μας δώσει το καλύτερο του. Άνοιξε τις πόρτες της καρδιάς του και μας έδωσε ότι είχε ακριβά φυλαγμένο για δύσκολες ώρες…

Ήταν κατ’ αρχήν εκδρομικός… Είχα χρόνια να απολαύσω τις εκδρομές που αγαπώ όλο αυτό το μήνα. Δυο σχεδόν ημερήσιες, η μία στο Σχινιά του Μαραθώνα και η άλλη στο Ναύπλιο, δεν ήταν και λίγο για μένα… Έφερε ξανά στη μνήμη μου πολύ όμορφες καταστάσεις που ζούσα κάποτε και μου άρεσε όσο τίποτα άλλο.

Το πιο σημαντικό στην εκδρομή δεν είναι τόσο ο τόπος, αν και ορισμένοι επιμένουν σ’ αυτό το σημείο, όσο η παρέα, η διαδρομή, η άνεση που έχεις να μοιράζεσαι πράγματα με φίλους. Δηλαδή αυτό που μας έχει λείψει στις μέρες μας.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να είναι κοινωνικό ον. Δημιουργήθηκε σχεδιασμένος για να ζει και να μοιράζεται πράγματα. Γι’ αυτό νιώθουμε καλά όταν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να τα απολαύσει, αντί να πέφτουμε στην απομόνωση και την κατάθλιψη.

Είδα, χάρηκα, απόλαυσα, φωτογράφησα και μοιράστηκα μαζί σας πολλά λουλούδια που αυτή την εποχή είναι στο φόρτε τους, δέντρα, φρούτα, απ’ αυτά, έξω από τα όρια της πόλης σας.

Ο Μάης που φεύγει ήταν ένας όμορφος μήνας από πολλές απόψεις. Με δύο εκλογικές Κυριακές και τρεις κάλπες, για εκπροσώπους στην Ευρωβουλή, τον Δήμο και την Περιφέρεια διαμόρφωσαν ένα νέο τοπίο στην πολιτική καθημερινότητα μας που θα χρειαστεί να περάσει ακόμα λίγο χρόνος για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να καταλαγιάσουν οι φωνές που θα χρειαστεί να περάσει ακόμα λίγος χρόνος γι’ αυτό. Αλλά τι μπορεί να μας νοιάζει εμάς; Εμείς που θεωρούσαμε αυτά τα ζητήματα, πρώτη προτεραιότητα μας μπορούμε να περιμένουμε παρατηρώντας τις οβιδιακές μεταμορφώσεις εκείνων που μας κυβερνούν και επιθυμούν διακαώς να συνεχίζουν να το κάνουν χωρίς σταματημό…

Μόνο που η ζωή σχεδιάζει αλλιώς και είναι τελικά ωραίο να βλέπεις ως παρατηρητής αυτές τις μικρές στιγμές και να αντιλαμβάνεσαι την αγωνία τους για την πολιτική επιβίωση τους.

Το βράδυ, ο Μάης παραδίδει σκυτάλη στον Ιούνιο… Ο κύκλος της ύπαρξης τους στη ζωή μας, ολοκληρώθηκε… Κι εμείς έχουμε έναν παράξενο τρόπο να τον μετράμε: Τις αισθήσεις μας…