Στις φωτογραφίες που ακολουθούν είναι αποτυπωμένη όλη η γελοιότητα ενός ανίκανου κράτους. Είναι το ειδοποιητήριο του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ). Σε δύο εκδοχές, με διαφορά μόλις δύο ημερών... Αφορά τον ΦΑΠ του 2012.

Στο πρώτο, το κράτος μου επισημαίνει την υποχρέωση μου, ως πολίτη, να καταβάλω το ποσό που μου αναλογείς με τις απίθανες εκτιμήσεις τους για την πραγματική αξία των ακινήτων που βρίσκονται στην ιδιοκτησία μου, σε επτά μηνιαίες δόσεις και πάντως όχι μικρότερη των 50 ευρώ.


Το δεύτερο σημείωμα, από την ίδια υπηρεσία, αποδεικνύει το εντελώς ανεγκέφαλο κράτος. Με τόση αναμονή (επτά μήνες...) σου λέει, δεν σώζεται η πατρίς, ενώ αν τις δόσεις τις κάνουμε τέσσερις και το υποχρεωτικό ποσό καταβολής από 50 σε 70, ίσως κάτι γίνει... Αφορά τον ΦΑΠ του 2013


Έτσι έστειλαν και το ειδοποιητήριο άλλης μιας χρινιάς, τρομοκρατώντας τον πολίτη, εμένα εν προκειμένω, μέχρι να ανοίξω τον φάκελο και να ανακαλύψω τη φαυλότητα τους. Εσείς, αλήθεια, πιστεύετε ότι με τέτοιους ανθρώπους στο οικονομικό επιτελείο έχουμε την παραμικρή ελπίδα;

Προχθές θύμωσα στ' αλήθεια με τους ανεγκέφαλους του υπουργείου Οικονομικών που κάθε τόσο βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και απειλούν να εξοφλήσουμε τις οικονομικές υποχρεώσεις μας προς το κράτος, γιατί αλλιώς... Και κουνούν το δάκτυλό τους μπροστά στα φακό για να πάρουμε το μήνυμα και μας κοιτάζουν δήθεν στα μάτια σα να μας λένε ότι εμείς και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι και όχι οι πολιτικοί για το χάλι που βρισκόμαστε.

Και με την αβάσταχτη πια υπερφορολόγιση, μας οδηγούν όλο και βαθιά στην κρίση, τη φτώχεια και την ανέχεια, οι επιπτώσεις της οποίας μόνο εμάς επηρεάζουν, αυτούς καθόλου...

Διότι ακούμε και διαβάζουμε για συλλήψεις “επιτυχημένων” επιχειρηματιών που χρωστούν εκατoμμύρια ευρώ στο δημόσιο και ύστερα μαθαίνουμε πως με μια απειροελάχιστη χρηματική εγγύηση, αφήνονται ελεύθεροι για να επανέλθουν αργότερα με ένα ακόμα μεγαλύτερο παρόμοιο αδίκημα. Βλέπε περίπτωση του μεγαλοκατασκευαστή πολυτελών κατοικιών και συγκροτημάτων, Μπάμπη Βωβού... Ή ρίχνουν την πληροφορία στα φιλικά τους ΜΜΕ ότι συνελήφθη στο Λονδίνο το ζεύγος Γριβέα που κατηγορείται για αδιαφανείς υπερχρηματοδοτήσεις με τις πλάτες πολιτικών του φίλων από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Ένα σκάνδαλο που μπροστά του το σκάνδαλο Κωσκοτά ήταν παρωνυχίδα και δεν λέει κανείς κουβέντα... Τα... ελεύθερα ΜΜΕ παρέπεμψαν το θέμα στις καλένδες...

Ας είναι, αυτό το κράτος έχουμε, αυτούς τους ανίκανους πολιτικούς και διοικητικούς διαχειριστές, δεν μπορούμε παρά να τους ανεχτούμε...

Όταν όμως προκαλούν, όπως στην περίπτωση του διπλού ειδοποιητηρίου για τον ΦΑΠ που μου έστειλαν με διαφορά δύο ημερών, το πράγμα παραπάει... Τελικά τη Δευτέρα 27/01/2013 που πλήρωσα την πρώτη δόση, ανακάλυψα ότι πρόκειται για ΦΑΠ δύο ετών. Το πρώτο σημείωμα είναι του 2012, το δεύτερο του 2013. Δυο χρόνια μέσα σε δύο μέρες και των δύο η πρώτη δόση λήγει την 31/01/2014. Προφανώς γνωρίζουν πως ο κόσμος έχει πολλά χρήματα ώστε να μπορεί να διαθέσει εξτρα 560 ευρώ να τα πλήρωνε μαζεμένα... Τόσο μακρινοί και ξένοι ως προς την πραγματικότητα... Συζητώντας με φίλους μου λογιστές μου ανέφεραν ότι τελικά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που βιώνουν καθημερινά στη δουλειά τους...

Οι οδηγίες, λέει, έρχονται κατευθείαν από τους δανειστές μας κακομεταφρασμένες και χωρίς να υπάρχει στη χώρα μας η ανάλογη υποδομή για να μπορούν να εφαρμοστούν. Και κανείς δεν γνωρίζει πώς πρέπει να κινηθεί για να είναι νόμιμος. Ούτε πώς εκείνοι, ως επαγγελματίες, θα συμβουλέψουν τους ανθρώπους της αγοράς που τους εμπιστεύονται και περιμένουν από αυτούς οδηγίες. Σας κάνει εντύπωση; Κι όμως έτσι “λειτουργεί” η αγορά αυτόν τον καιρό...

Κατά τα άλλα η χώρα μας “προεδρεύει” στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό το εξάμηνο και οι συμμετέχοντες στην κυβέρνηση σπεύδουν να φωτογραφίζονται καθημερινά δίπλα σε Ευρωπαίους ηγέτες κοκορευόμενοι ότι κάτι είναι και διασπείροντας τις λαμπερές φάτσες τους στο διαδίκτυο και στα φιλικά τους ΜΜΕ που καθημερινά φροντίζουν για την αγιογραφία τους ευελπιστώντας μήπως και καταφέρουν να μην καταβαραθρωθούν στις επερχόμενες εκλογές του Μαϊου...

Δεν αναφέρομαι στο γεγονός αν μπορούν να “πιάσουν” το λαϊκό αισθητήριο, γιατί είμαι απόλυτα βέβαιος ότι είναι πολύ μακριά και ξένοι ως προς αυτό... Συμπάσχουν τάχα με τον σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να τον ελαφρύνουν από τα υπερβολικά για τις πλάτες του, βάρη... Έτσι κι αλλιώς αυτοί το ξέρουν καλά το έργο, διότι διάβασαν προσεκτικά το σενάριο εξαθλίωσης μας πριν το εφαρμόσουν πάνω μας.

Το ζήτημα είναι, εμείς πώς αντιμετωπίζουμε αυτά τα φαινόμενα κι αν είμαστε διατεθημένοι να κάνουμε κάτι. Να ξεφύγουμε από τον επικίνδυνο εφησυχασμό μας, έστω... Είμαστε;