Ούτε ένα δράμι λάδι φέτος από τις ελιές μου, μια σαφώς κακή χρονιά για όλους...
Όταν πήρα, όπως όλα τα αδέρφια μου, την κληρονομιά που μου αναλογούσε, είπα στον Λευτέρη, τον ανιψιό μου, να πάρει τις ελιές, να τις καλλιεργεί για να τις κρατεί ζωντανές, να μου δίνει το λάδι της χρονιάς κι εκείνος να παίρνει, ότι δίνουν...
Αυτό είχε ως στόχο, όπως ήδη ανέφερα, να τις κρατήσω "ζωντανές" μέχρι τότε, που θα κατάφερνα να βγω στη σύνταξη και να έχω να ασχολούμαι με κάτι, ουσιαστικό... Η καλλιέργεια τους θα ήταν μέρος της απασχόλησης μου...
Κάποια στιγμή ο Λευτέρης τις άφησε... Ενδεχομένως, μέτρησε οικονομικά τα πράγματα και είδε ότι δεν τον συνέφερε να τις κρατά, ούτε έτσι... Κι εγώ δεν είχα άλλη επιλογή από το να βάλω εργάτες πέρσι για να τις μαζέψουν...
Αν το θέμα το έβλεπες με καθαρά οικονομικούς όρους, ίσως να μην άξιζε τον κόπο... Μία η άλλη, ήταν. Ότι άξιζε το λάδι, τόσο κόστισαν οι εργάτες... Κι ωστόσο φέτος, ούτε ένα δράμι (μια παλιά μονάδα μέτρησης των υγρών...) δεν πρόκειται να μαζέψω φέτος. Δεν υπάρχει ούτε μια ελιά στο κλαρί...
Το ερέθισμα δόθηκε από τις εφημερίδες... “Λάδι με το... σταγονόμετρο” λέει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ και αναφέρεται στην φετινή μείωση, γύρω στο 30% της ελληνικής παραγωγής, λόγω καιρικών συνθηκών και δάκου...
Το δημοσίευμα μάλιστα επισημαίνει ότι το λάδι θα τα πουν... λαδάκι φέτος, οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί μετά την κατακόρυφη πτώση της παραγωγής ελαιολάδου σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες της χώρας.
Από τη μία, γράφει το δημοσίευμα, οι υψηλές θερμοκρασίες και οι δυνατοί άνεμοι που επικράτησαν κατά την περίοδο της ανθοφορίας (Φεβρουάριος – Μάιος) και από την άλλη οι αυξημένες ζημιές που προκάλεσε ο δάκος, έχουν οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής μέχρι το 80% και σε αύξηση της τιμής του ελαιολάδου...
Χρειαζόταν άραγε η επιβεβαίωση από τον Διεθνή Οργανισμό Ελαιολάδου, ο οποίος στην έκθεση του για την περίοδο 2013 – 2014 σημειώνει ότι στην Ελλάδα αναμένεται μείωση της παραγωγής κατά 30% σε σχέση με πέρσι, ποσοστό που μεταφράζεται στους 230.000 λιγότερους τόνους.
Προσωπικά εγώ, σαν μικρός ελαιοπαραγωγός, δεν έστρωσα φέτος ούτε πανί. Και στο συνεταιρισμό του χωριού μου που έχει το ελαιοτριβείο δεν πρόκειται να πάει ούτε ένα δικό μου κιλό ελιές... Ανάλογο, όπως αντιλαμβάνεστε θα είναι και το λάδι που έχω να λάβω για το 2014...
Ευτυχώς που υπάρχει ένα μικρό απόθεμα από πέρσι και ίσως με φτάσει να βγάλω τη φετινή χρονιά. Αλλιώς στα τόσα έξοδα κι ανοίγματα, θα προστεθεί και η αγορά λαδιού από το σούπερ μάρκετ με ότι μπορεί αν σημαίνει αυτό για τον ήδη συρρικνωμένο οικογενειακό προϋπολογισμό.
Αυτό, για να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει φέτος με τα λιόδεντρα και το ελαιόλαδο. Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά τόσο κακή, ώστε να μη μαζέψουμε ούτε ένα κιλό καρπό πάνω από τα λιόδεντρα...
Φαίνεται, ωστόσο, ότι ζούμε την εποχή που θα τα δούμε όλα... Να είμαστε προετοιμασμένοι γι' αυτό. Για να μην ξαφνιαζόμαστε, διότι δεν υπάρχει λόγος...
Σχόλια (0)