Μια χιουμοριστική προσέγγιση του ερχομού της νέας χρονιάς που κυκλοφορεί ευρύτατα στο internet. Με μεγάλες αλήθειες...

Απόψε θα την αποχαιρετήσουμε τη χρονιά που φεύγει από τη ζωή μας. Ώρα για κάποιους απολογισμούς...

Ο χρόνος φεύγει σαν νερό... Νέα διαπίστωση; Όχι βέβαια... Το ξέρουμε, το ζούμε καθημερινά. Η μέρα τελειώνει γρήγορα, το ίδιο και οι μήνες και τα χρόνια... Κι εμείς τα ακολουθούμε σαν τρελοί, ξεχνώντας στο μεταξύ να ζήσουμε, όπως έχουμε υποχρέωση, απέναντι στους συνανθρώπους μας.

Απόψε λοιπόν τελειώνει το 2013... Ώρα για μερικούς μικρούς απολογισμούς, από αυτούς που χρειαζόμαστε προκειμένου να μάθουμε από τα λάθη μας, γιατί δεν είναι σοφό να τα επαναλαμβάνουμε χωρίς να παίρνουμε τα απαραίτητα μαθήματα...

Η πρώτη λέξη που μας έρχεται στο μυαλό είναι η μεγάλη δυσκολία να τα βγάλουμε πέρα... Ήταν στην ουσία η δεύτερη χρονιά που βρέθηκα εκτός εφημερίδας με όλες τις δυσκολίες, κυρίως οικονομικές. Χωρίς να είναι λιγότερες και οι άλλες που αφορούν στο γεγονός ότι σε μια εποχή που αισθάνεσαι πολύ δημιουργικός, βρίσκεσαι στο περιθώριο, χωρίς δική σου ευθύνη...

Από την άλλη δεν πρόκειται για κάτι εντελώς προσωπικό... Τις ίδιες τεράστιες δυσκολίες βιώνει και όλος ο κόσμος γύρω μας. Έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς κυβερνήτες, είδε άλλα να λένε κι άλλα να κάνουν, ένοιωσε προδομένος, καθώς “στριμώχτηκε” από το άγριο φοροκυνηγητό. Ως πολίτης βρέθηκε σε δυσκολία να καλύψει όλο το βάρος της ευθύνης που τον βαρύνει...

Τα όποια ανοίγματα του σε άλλους καλύτερους καιρούς βρέθηκαν μπροστά του, βρόγχος έτοιμος να τον πνίξουν. Μια σκοτοδίνη, μια απελπιστική έλλειψη στοιχειώδους ηθικής που οδηγεί στα κακοτράχαλα μονοπάτια της κατάθλιψης... Πολύ εύκολο να σου προκύψει αν δεν προσέξεις...

Το 2013 είδαμε φίλους να “φεύγουν” και νοιώσαμε φτωχότεροι... Ήταν η χρονιά που ακόμα κι εμείς που λόγω δουλειάς ζούμε από τις ειδήσεις παρακαλούσαμε να μην υπάρχουν... Γιατί καμιά είδηση δεν ήταν καλή, δεν έδινε ελπίδα δεν άφηνε μια χαραμάδα στην αισιοδοξία και στο όνειρο που έχει ανάγκη ο άνθρωπος για να ζήσει...

Πολλές φορές εδώ, στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, δώσαμε μάχη για να αναδείξουμε ειδήσεις ή θέματα που είχαν μέσα τους κάτι από το φως που λείπει στους σκοτεινούς καιρούς μας...

Μερικές φορές η ενδοσκόπηση είναι μια αναγκαία προσωπική υπόθεση... Ουδείς άλλος δεν μπορεί να μιλήσει για μας καλύτερα από εμάς... Αυτό να το θυμάστε. Στα ερωτήματα που θα θέσετε απόψε, εσείς πρέπει να δώσετε απάντηση. Μην περιμένετε από κανέναν άλλον...

Και μη βολεύεστε να λέτε εύκολα ότι φταίνε οι άλλοι. Ναι, οι άλλοι φταίνε, αλλά αυτό άραγε μας απαλλάσσει εμάς από την ευθύνη να διαχειριστούμε την κρίση και να δώσουμε επαρκείς απαντήσεις; Τη ζωή, να το ξέρετε, δεν την φτιάχνει η τύχη. Εμείς τη διαμορφώνουμε με τον τρόπον που κινούμαστε και την αντιμετωπίζουμε σε όλες τις εκφάνσεις της...

Δράση, περισσότερη και πιο ουσιαστική δράση με περιεχόμενο, αυτή ας είναι η ευχή μας για τη νέα χρονιά που θα ξημερώσει αύριο, Τετάρτη. Εμείς αλλάζουμε τα πράγματα ξεκινώντας τις πιο ουσιαστικές και μεγάλες αλλαγές από τον εαυτό μας.

Αυτό να το θυμάστε πάντα... Εγώ που σας το λέω δεν το έχω απλά ως θεωρία... Το προσπαθώ να το εφαρμόζω καθημερινά στη ζωή μου...

• Διαβαστε ΕΔΩ μια άλλη προσέγγιση στο χρόνο που φεύγει... Ένα εξαιρετικό κείμενο...