Φωτογραφία “δανεισμένη” από το google+, ανεβασμένη από τον Ηλία Ατσάρο, πανέμορφη, δεν βρίσκετε;

Βροχερή μέρα σήμερα... Ή μάλλον να το θέσω αλλιώς, όταν ξύπνησα βρήκα τα πάντα βρεγμένα γύρω μου... Όχι, χαμπάρι δεν πήρα στη διάρκεια της νύχτας. Κοιμήθηκα καλά χθες βράδυ...

Τετάρτη Νοεμβρίου 2013, μέρα γενικής απεργίας... Στις 8 το πρωί οι δρόμοι δεν έχουν κίνηση, όπως μια συνηθισμένη κάθε μέρα. Τα λεωφορεία έχουν στάση εργασίας ώς τις 9, αλλά είναι μόνο αυτός ο λόγος;

Και ο καιρός παρόλο που η βροχή σταμάτησε, είναι μουντός και μαύρος... Δεν βγήκα χθες το απόγευμα, ξάπλωσα λιγάκι μετά την επιστροφή μου το μεσημέρι από την ΠΕΤ ΟΤΕ και λίγο πριν σηκωθώ, να τσιμπήσω κάτι και να ανοίξω το κομπιούτερ μου για να πλοηγηθώ στον κόσμο, ένας καλός άγγελος με SMS με προειδοποιούσε: “Το πάει για βροχή, πρόσεχε...”

Και σήμερα στη δουλειά... Το να εργάζεσαι για ένα συνδικάτο είναι μια μάλλον ιδιόμορφη υπόθεση. Γνωρίζεις καλά τα αιτήματα των εργαζομένων που απεργούν, αλλά δεν μπορείς να απεργήσεις εσύ... Κάποιος πρέπει να είναι πίσω, να σηκώνει το τηλέφωνο, να δίνει οδηγίες σε κείνους που απεργούν σε σχέση με τα ποσοστά ασφαλείας και να συγκεντρώνει από τα fax τα ποσοστά συμμετοχή κατά Τ.Δ.Ε. Δεν με ενοχλεί. Ως δημοσιογράφος, τόσα χρόνια, μπορώ να κάνω ρεπορτάζ από το γραφείο μου, έχοντας επαφή με πολλά νέα από το internet, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και να προσθέτω με τη δική μου εμπειρία θετικά στην ενημέρωση...

Ωστόσο, αν τα καταφέρω, κατά τις 12 θα πάω μια βόλτα να δω τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Έχω την περιέργεια να δω πώς ανταποκρίνεται ο κόσμος στο κάλεσμα των συνδικαλιστικού κινήματος, πώς αντιδρούν τα ανακλαστικά του...

Η μέρα θα δείξει... Κι εγώ θα είμαι εδώ για να την παρακολουθήσω. Ας ξεκινήσει τουλάχιστον όμορφα...

• Δείτε ΕΔΩ μιά άλλη άποψη για την απεργία στις μέρες μας