Απόγευμα Κυριακής πήγα μια βόλτα στο Σύνταγμα. Είχα ακούσει, είχα διαβάσει τόσα πράματα για το τι συμβαίνει εκεί κάθε απόγευμα, από την Τετάρτη 25/5 κι είχα δει στις ζωντανές συνδέσεις άλλα τόσα που ήθελα να έχω μια προσωπική άποψη για το τι γίνεται εκεί. Ήθελα να πάρω μια γεύση από το καινούριο που γεννιέται στο Σύνταγμα... Και το τόλμησα.

Χιλιάδες κόσμου στην πλατεία. Ετερόκλητα πρόσωπα χωρίς κοινά σημεία με ένα μόνο... Το θυμό απέναντι στους πολιτικούς. Εξιλαστήριο θύμα, η Βουλή που με κατεβασμένα τα ρολά στα τζάμια δέχεται καρτερικά τις μούντζες των περευρισκομένων. Άνθρωποι κάθε ηλικίας. Νέοι, μεγαλύτεροι και αρκετά μεγάλοι. Χωρίς κομματικές ταμπέλες αν και έχω την αίσθηση ότι εδώ υπάρχουν άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους.

Όλο και πιο πυκνό το πλήθος... Στην πλατεία κυκλοφορείς με δυσκολία. Το ίδιο και πάνω στο οδόστρωμα, μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη.. Ο δρόμος μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» αδιάβατος. Μόνο η Σταδίου κινείται αλλά κι εκεί «κόβουν» κάθε τόσο την κυκλοφορία. Ευτυχώς, παρά την ταλαιπωρία, οι οδηγοί δεν διαμαρτύρονται. Δείχνουν να περιμένουν καρτερικά. Καταλαβαίνουν... Μπροστά στη Βουλή άνθρωποι με κατσαρόλες και κουτάλια, τύμπανα και σφυρίχτρες δείνουν ένα τόνο στη συγκέντρωση...

Δείτε κόσμος μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία».... Αδύνατον να περπατήσεις. Για να βρεθώ στην Αιόλου στο ύψος της Νίκη που είχα αφήσει τη μηχανή χρειάστηκε να κάνω το τετράγωνο Ακαδημίας, Βουκουρεστίου, Σταδίου... Παντού το αδιαχώρητο. Και πού ανήκει πολιτικά όλος αυτό ο κόσμος που ήρθε αυθόρμητα εδώ να εκφράσει την αγανάκτησή του; Παντού. Σε όλο το πολιτικό φάσμα. Κάποιοι από την οργανωτική επιτροπή απαγορεύουν στο ΚΚΕ (μ-λ) να μοιράζει με τραπεζάκι τις ανακοινώσεις του.

Φοβερή φιγούρα αυτός ο παππούς με την πικέτα κρεμασμένη στο λαιμό του. Περπατούσε αργά, συζητούσε με τους διαδηλωτές. Τον φωτογράφισα. Δεν αντέδρασε. Του φάνηκε φυσιολογικό να τραβήξει την προσοχή. Μα, γι' αυτό δεν κατέβηκε στο Σύνταγμα; Χωρίς εμφανή αστυνόμευση η συγκέντρωση. Ακόμα και οι αστυνομικοί μπροστά στον άγνωστο δεν είχαν κράνη κι ασπίδες. Με τις εξαρτήσεις τους είδαμε στη Μητροπόλεως. Κάτι καινούριο γεννιέται εδώ. Και θα 'χουμε να το λέμε αργότερα. Ήμουν κι εγώ εκεί...