Παρακολουθούσα το πρωί στα περίπτερα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι δεν υπήρχε εφημερίδα, ακόμα και οι αθλητικές, που να μην είχε “χτύπημα” στο πρωτοσέλιδό της το θάνατο του Θανάση Βέγγου. Δείχνει, αν μη τι άλλο, την ευρεία αποδοχή του κόσμου μέσα από τις ταινίες και το γέλιο που σκόρπισε.

Ίχνη φωτός στις σκοτεινές μέρες που βιώνουμε σαν λαός. Να είναι μια αντίδραση απέναντι στην εθνική κατάθλιψη; Ότι κι αν ήταν πάντως το σημειώνω γιατί τέτοια γεγονότα δεν θα τα ξαναζήσουμε εύκολα.

Κι είναι σπουδαίο, ο θάνατος ενός καλλιτέχνη που έζησε σεμνά και με χαμηλούς τόνους, χωρίς να προκαλεί με τη συμπεριφορά του και τον εν γένει βίο του, να ενώνει έτσι τον κόσμο.

Τι κι αν δεν ήταν πρωτότυποι στους τίτλους, ήταν σίγουρα ανθρώπινοι...

Κι όλα αυτά την ώρα που προκαλούν οι τέως βουλευτές μας, οι οποίοι χωρίς να βλέπουν τι ζει ο λαός με τα νομοθετήματα τους, κρίνουν ότι είναι καλός ο καιρός να διεκδικήσουν αναδρομικά.

Δείτε και το πρώτο θέμα του ΕΘΝΟΥΣ. Ε, δε ζητούν και πολλά... Μόλις 250.000 ευρώ. Η προσφυγή έχει γίνει στο Ελεγκτικό Συνέδριο μετά το “δεδικασμένο” των δικαστών.

Να, κάτι τέτοια βλέπει ο κόσμος και απογοητεύεται ακόμα περισσότερο. Σε τι να ελπίσει και από πού να πιαστεί; Όλα είναι διαβρωμένα. Κι αυτοί που εξελέγησαν για να εκπροσωπούν, υποτίθεται, το λαό, κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους...