Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Ήμασταν μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα και ακούγαμε την αρχαιολόγο κ. Παπαγγελή να μας μιλάει για την ιστορία του, λίγο πριν ξεκινήσουμε τον περίπατο με τις στάσεις και τις αναγνώσεις ποιημάτων και το χαιρόμουνα. Μια διαφορετική ματιά στη ζωή, παρέα με τον Παναγιώτη, που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου...

Δεν θέλει ο άνθρωπος πολλά πράγματα για να νοιώσει καλά...

Η κ. Παπαγγελή μας κρατά καθηλωμένους με τα λόγια της για την ιστορία του τόπου που βρισκόμαστε. Την ακούμε μαγεμένοι. Όπως και τους φίλους που ήρθαν με τα ποιήματά τους να μας οδηγήσουν στα μονοπάτια της σκέψης τους. Και δεν ήταν καθόλου λίγοι. Βγήκαν δημόσια και διάβασαν το ποίημα που είχαν επιλέξει. Μπράβο τους!

Η μέρα δεν ήταν ιδανική για περίπατο... Ξαναγύρισε το κρύο. Είπαμε, ο χειμώνας αντιστέκεται. Παρ' όλα αυτά ήταν αρκετός ο κόσμος που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας για κάτι εντελώς διαφορετικό, έξω από τα συνηθισμένα, σε ένα χώρο που η ιστορική του αύρα εμπνέει... Η συνέχεια στις ρακές του συνεργατικού καφενείου με τη μουσική ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να προκύψει.

Η ποιήτρια Παυλίνα Παμπούδη ήταν εκεί, μαζί μας. Διάβασε αρχαία ερωτική ποίηση στο πρωτότυπο κι αμέσως μετά ,στη νεοελληνική μετάφραση. Τη χάρηκα. Είχα χρόνια να τη δω... Πάντα χαμογελαστή, με το χιούμορ της, δημιουργική... Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι άνθρωποι των γραμμάτων... Θα ΄ταν αλλιώς ο κόσμος.

Ποιήματα διάβασαν μεγάλοι, αλλά και τα "παιδιά" της Αθηνάς που έδωσαν χαρά στη δασκάλα τους. Όπως και μια κοπέλα που διάβασε αγγλικούς στοίχους. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο καλοσώρισμα στην άνοιξη κι ας κάνει ακόμα τα... κορδελάκια του ο χειμώνας.