Υπέροχο φυτό με κίτρινα άνθη στη άκρη του δρόμου. Απίστευτα όμορφα ανθισμένο στο έμπα του χειμώνα. Λες κι έχει πάθε πλάκα κι αυτό με την περίεργη εποχή. Δεν ξέρω το όνομά του, αλλά θα προσπαθήσω να το μάθω...

Από χθες το βράδυ οι ειδήσεις της τηλεόρασης των 8 κυριαρχούνταν από τις γιάφκες που, εντελώς συμπτωματικά, δυο μέρες πριν από την επέτειο των δύο χρόνων από τη δολοφονία του μικρού Αλέξη στα Εξάρχεια από τις σφαίρες των αστυνομικών.

Την ίδια ώρα στο θέατρο “Ακροπόλ” γινόταν η επεισοδιακή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ. Αποσπάσματα με τις τοποθετήσεις του προέδρου Γιάννη Παναγόπουλου και των υπευθύνων των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΔΑΚΕ και “Αγωνιστική Συνεργασία”, είδαμε στην τηλεόραση, επίσης. Λίγο μετά αποχώρησαν. Ωραία μάχη δίνουν μπροστά στο ενδεχόμενο κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων μετά τις απαράδεκτες προτάσεις του ΣΕΒ για μειώσεις έως και 12% στους ήδη μικρούς βασικούς μισθούς των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.

Και ξαφνικά προκύπτει η μεγάλη επιτυχία της αντιτρομοκρατικής με τη σύλληψη μελών της Σέχτας και την εισβολή στα κρησφύγετα στη Νέα Σμύρνη και στο Φάληρο όπου, κατά τις ανακοινώσεις, βρήκαν οπλισμό. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται κάθε φορά που προκύπτει μεγάλο θέμα να 'σου και μια μεγάλη “επιτυχία” της αντιτρομοκρατικής.

Το τι γίνεται μετά είναι γνωστό. Δείτε την υπόθεση των “Πυρήνων της φωτιάς”, προφυλακίστηκαν και... χάθηκαν από την επικαιρότητα. Τα ίδια θα γίνουν και τώρα. Μετά τη... μεγάλη επιτυχία κι αφού εξαντληθούν, για μερικές εβδομάδες τα ΜΜΕ με την αναπαραγωγή των ίδιων ρεπορτάζ θα υπάρξει σκότος και καταχνιά.

Στο μεταξύ τη Δευτέρα το μεσημέρι στις 12 νεολαίοι σχεδιάζουν πορεία σε ανάμνηση τιμής στον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Πριν δυο χρόνια, απόγευμα της 6 Δεκέμβρη έχασε το παλικάρι τη ζωή του χτυπημένο από τις σφαίρες αστυνομικού. Σύμβολο πια (θυμάστε τι είχε γίνει το 2008 το Δεκέμβρη στην Αθήνα...) για τους ανυπότακτους νέους.

Σε πολλά σχολεία τα μαθητικά συμβούλια έχουν ετοιμάσει καταλήψεις. Θα τα δούμε αυτά από Δευτέρα. Μην ξαφνιαστούμε. Και πέρσι το ζήσαμε στο σχολείο του Λάμπρου και μάλιστα μια ολόκληρη εβδομάδα.

Ήρεμα εδώ, πιο ήσυχα, μπορώ να δω πώς “παίζεται” το παιχνίδι. Με τις αποκαλύψεις από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας για τις επιτυχίες στις συλλήψεις των δολοφόνων του Σωκράτη Γκιόλια επιχειρούν να ποδηγετήσουν την κοινή γνώμη, να φοβίσουν κι άλλο τον ήδη φοβισμένο κόσμο (λες κι αυτοί κινδυνεύουν από την όποια Σέχτα...).

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και αποδυναμώνουν το συλλαλητήριο της Δευτέρας και φοβίζουν τους εργαζόμενους που δέχεται απανωτά “χτυπήματα” στους μισθούς και τη δουλειά του.

Το “παιχνίδι” ξεκίνησε από την προηγούμενη εβδομάδα, όταν προέκυψαν εκκωφαντικά οι προτάσεις του ΣΕΒ για μειώσεις μισθών. Σε πολλά ΜΜΕ βέβαια περνά ήδη, σχεδόν ανώδυνα,το μέτρο πριν καν αυτό θεσμοθετηθεί. Σιγά μην περίμεναν την όποια κυβέρνηση να νομοθετήσει. Πρωτοπόροι στην οπισθοδρόμηση, μπορούν να... προηγηθούν.

Την ίδια ώρα, η μια μετά την άλλη, μεγάλες εφημερίδες κλείνουν, αφήνοντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, ενώ δεκάδες απολύσεις κυοφορούνται και πέφτουν στα... μαλακά με τα υποψήφια θύματα να περιφέρονται στους διαδρόμους, ενώ αν αποφασίσουν να προχωρήσουν στη μη δημοσίευση των ισολογισμών, πολλά μικρά πολιτικά έντυπα και οικονομικές εφημερίδες πάνε για κλείσιμο. Όχι πως στην τηλεοπτική αγορά τα πράγματα είναι καλύτερα.

Ένας λαός φοβισμένος, που δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει με μια κυβέρνηση που – τι απογοήτευση...- κατ' ευφημισμό, σοσιαλιστική και από την εποπτεία της τρόικας που μας... φροντίζει για να μην κηρύξουμε πτώχευση. Ας μην τους ακολουθήσουμε στην κατάθλιψη που μας οδηγούν. Εμάς, που χρωστάμε στις τράπεζες, ας μας προστατεύσουν αν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους με τους τόκους τους, αλλιώς αυτές θα χάσουν. Εμείς έτσι κι αλλιώς, χαμένοι είμαστε...

Άλλη μια εικόνα από το χωριό. Όμορφο χειμωνιάτικο τοπίο...