Λέμε για τα σημερινά παιδιά πως δεν μας μοιάζουν. Πως τα μάθαμε να τα θέλουν όλα έτοιμα και δεν “κυνηγάνε” τη ζωή όπως κάναμε εμείς. Είναι όμως έτσι;

Ο Δεκέμβρης του 2008 έδειξε πως δεν είναι καθόλου έτσι. Μπορεί τα νιάτα να έχουν τον ενθουσιασμό και να τους λείπει η φρόνηση και ο... στημένος καθωσπρέπισμός, αλλά μας ξαφνιάζουν με την υπευθυνότητά τους.

Το βίντεο με το δωδεκάχρονο κορίτσι που μιλάει από το βήμα του ΟΗΕ είναι συγκλονιστικό. Και νομίζω ότι δεν έχει σημασία αν είναι φετινό ή παλιότερο.

Τα θέματα που αναπτύσσει είναι διαχρονικά. Μου το έστειλε στο e-mail η Μαριέττα Μουρούτη, συλλέκτης πολύ ωραίων στιγμών του internet που συνήθως μου στέλνει ότι αξιόλογο βρει. Χαίρομαι που έχω τέτοιους φίλους. Συχνά τα pps που παίρνω έχουν υπέροχες εικόνες που σε κάνουν να χαλαρώνεις όμορφα από το καθημερινό τρέξιμο.

Γιατί όμως ανέβασα ένα τέτοιο βίντεο την ώρα που είναι ανοικτές οι κάλπες για τον δεύτερο γύρο των εκλογών για δήμαρχο και περιφερειάρχη; Διότι χρειαζόμαστε, τέτοιες ώρες ευθύνης να “πιαστούμε” από κάπου.

Κι εδώ αποδεικνύεται πόσο μεστός είναι ο λόγος των νέων. Διαθέστε πέντε λεπτά να τον ακούσετε. Υπάρχουν υπότιτλοι που θα σας οδηγήσουν να κατανοήσετε καλύτερα το περιεχόμενο της ομιλίας...

• Πατήστε ΕΔΩ και απολαύσετε για μια ακόμη φορά ένα φανταστικό τραγούδι, παλιό, αλλά πάντα ξεχωριστό... Ενας φοβερός Τζων Λένον... Αφήστε το τραγούδι να.. τρέξει μόνο του και νοίωστε το περιεχόμενο των στοίχων και τις πανέμορφες εικόνες που τους συνοδεύουν...