Με ένα τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από το “Καλεντάρι” ας καλωσορίσουμε το Νοέμβρη που έρχεται...

Πάει κι ο Οκτώβρης!... Ήρθε φουριόζος κουβαλώντας πολλές καλές στιγμές με το γάμο της Ειρήνης, τα γενέθλια της, τα δικά μου, του Λάμπρου και μ' ένα ταξίδι αστραπή στην Κρήτη για να δούμε την πορεία των έργων στο πατρικό μου και να κάνουν τα ανίψια μου τα δικά του όνειρα για το σπιτικό τους στο χωριό.

Είχε βέβαια και τα αρνητικά του. Ο χαμός του Αντώνη, έτσι ξαφνικά και βίαια όπως έγινε ήταν μια γροθιά στο στομάχι που θα περάσει καιρός μέχρι να συνέλθουμε, αλλά αυτά συμβαίνουν... Μακάρι η ζωή να “κυλούσε” πάντα με τους προγραμματισμούς που της κάνουμε. Οι ανατροπές είναι συχνές και μερικές φορές ξαφνικές και βίαιες που θέλει καιρό για να το συνειδητοποιήσουμε.

Τώρα, ο Νοέμβρης θα κυλήσει, λέμε τώρα, λίγο πιο ήρεμα. Ένα μικρό “φρένο” το βάλαμε προκειμένου να δώσουμε έμφαση στην ποιότητα.

Είναι και οι εκλογές την Κυριακή που μας έρχεται και ίσως επαναληπτικές την αμέσως επομένη που θα δώσουν, προς στιγμήν, έναν άλλο αέρα στην καθημερινότητά μας. Θα τις παρακολουθήσουμε και θα βγάλουμε τα πολιτικά συμπεράσματά μας.

Το σπουδαίο είναι ότι ο Νοέμβρης θα μας φέρει πιο κοντά στον Δεκέμβρη τον τελευταίο μήνα του 2010, της δύσκολης χρονιάς, όπως αποδείχτηκε. Πόσο καλύτερο θα είναι το 2011; Δεν έχω ενδείξεις για κάτι τέτοιο, αλλά θέλω να είμαι αισιόδοξος. Θαρρώ πως έτσι ξορκίζω το κακό που έχω την αίσθηση ότι καραδοκεί έξω...

Όπως και να 'χει ας τον αποχαιρετίσουμε τον Οκτώβρη που φεύγει σήμερα. Και ας καλωσορίσουμε το Νοέμβρη που μας έρχεται...