Χειμερινό ηλιοστάσιο 2024: Από χθες 21 Δεκεμβρίου αρχίζουν και μεγαλώνουν οι μέρες

iliostasio

Χθες 21 Δεκεμβρίου 2024 ήταν το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο και συγκεκριμένα στις 04:27 π.μ. UTC (06:27 π.μ. ώρα Ελλάδας). Το αστρονομικό φαινόμενο σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής και τη μικρότερη ημέρα του έτους στο βόρειο ημισφαίριο.

agioplastio3
.
Πράγμα που σημαίνει ότι το βράδυ του χειμερινού ηλιοστασίου καταγράφεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, καθώς από τα επόμενα βράδια, δηλαδή από σήμερα, η νύχτα αρχίζει να μικραίνει ξανά.

agioplastio6
Αυτό γιατί όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Αποτέλεσμα είναι η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρι στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

sto.agioplastio4

Δημοσιογραφικά

Μια ντουφεκιά στον αέρα ή κάτι ουσιαστικό για τη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων;

apergiaki.afisa
Αυτή είναι η αφίσα της απεργιακής συγκέντρωσης της 6/4/2022 στην πλατεία Κλαυθμώνος που οργάνωσε η ΓΣΕΕ. Ανάλογες αφίσες είχαν το ΠΑΜΕ και τα αυτόνομα συνδικάτα στις δικές τους απεργιακές συγκεντρώσεις την ίδια μέρα με μια σχετική διαφορά ώρας. Διακήρυξη με τα αιτήματα αναλυτικά της απεργίας δεν βρήκαμε αν και ψάξαμε πολύ.

tharos mesinias070422

Μια ημερήσια εφημερίδα από την περιφέρεια και συγκεκριμένα από την Μεσσηνία, το ΘΑΡΡΟΣ, τολμά να πει ολόκληρη την αλήθεια. Μπράβο τους. Καλύτερη από πολλές αθηναϊκές "μεγάλες" εφημερίδες. Τουλάχιστον, λένε ευθαρσώς την άποψη τους, χωρίς να τη στρογγυλοποιούν...
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 09/04/2022

Δεν ξέρω αν εσείς το προσέξατε, ότι την εβδομάδα που μας πέρασε υπήρξε μια μεγάλη κινητοποίηση κατ΄ αρχάς με την κάλυψη της ΓΣΕΕ, αλλά με ξεχωριστές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και των αυτόνομων συνδικάτων στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου.

Και λέω, δεν ξέρω αν το προσέξατε ή μάθατε γιατί έγινε αυτή η απεργία, τι είχε δηλαδή ως αιτήματα διεκδικήσεις, γιατί τα ΜΜΕ εκείνη την ημέρα μόνο για τις επιπτώσεις από το κλείσιμο των δρόμων μιλούσαν, κάνοντας ακόμα περισσότερους εχθρούς, απέναντι στο εργατικό κίνημα και τους εκπροσώπους του.

Κι αυτό αναδεικνύει μια ακόμα μεγάλη αλήθεια: Όλο και λιγοστεύει η παρέμβαση των συνδικάτων στην κοινωνία, όλο και περιθωριοποιείται ο ρόλος τους μετατρέποντας τα σε έναν μηχανισμό, μέσα από τον οποίο επωφελούνται οι λίγοι που τον υπηρετούν σε καλά αμειβόμενες θέσεις ευθύνης ως να ήταν επαγγελματίες.

Αυτά για την ώρα, επειδή κάποια στιγμή θα επανέλθουμε και ας πάμε στην ανακοίνωση της ΓΣΣΕ αμέσως μετά την κινητοποίηση της 6/4/2022 και τη συγκέντρωση των συνδικάτων που ελέγχει, στην πλατεία Κλαυθμώνος:

Διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας, η οποία στραγγαλίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, οι εργαζόμενοι συμμετείχαν σήμερα στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία της ΓΣΕΕ και στη Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος. Καμία αναφορά στο αν αυτή η συγκέντρωση ήταν μαζική και πολύ σωστά, γιατί δεν ήταν.

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, διεκδικούν από την Κυβέρνηση λύσεις που θα βγάλουν την κοινωνία από το αδιέξοδο και θα αναβαθμίσουν επιτέλους το βιοτικό τους επίπεδο.

Στις ομιλίες τους οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, τόνισαν ότι οι εναλλασσόμενες κρίσεις και οι μονομερείς κυβερνητικές πολιτικές σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας, έχουν οδηγήσει σε απόγνωση και ζήτησαν από την Κυβέρνηση μέτρα, εδώ και τώρα, που θα επιφέρουν την έξοδο από τη λιτότητα και θα επαναρρυθμίσουν τις εργασιακές σχέσεις. Μετά τη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος, ακολούθησε πορεία στη Βουλή όπου εκπρόσωποι των εργαζομένων επέδωσαν ψήφισμα διαμαρτυρίας .episimansis.neo

Η Κυβέρνηση, πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχών και αντοχών. Οι εργαζόμενοι μαζί με τα συνδικάτα τους Θα συνεχίσουν τον αγώνα μέχρι την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων τους. Μεγάλες κουβέντες, που μοιάζουν με άσφαιρα πυρά.

Και μέσα σε όλα αυτά έγινε και η καθιερωμένη δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλου, ο οποίος ανέφερε:

Ο κόσμος της εργασίας, οι υπάλληλοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι για 12 χρόνια τώρα στενάζουν. Μετά την μεγάλη κρίση χρέους και μνημονίων ήρθε και η πανδημία. Αυτά κάποιοι νομίζουν ότι είναι παρελθόν, αλλά άφησαν μεγάλα τραύματα. Τώρα, έχουμε ένα τεράστιο κύμα ακριβείας. Κάποιοι κερδοσκοπούν ασύστολα και η κυβέρνηση κάνει ελάχιστα από αυτά που θα έπρεπε να κάνει.

Το πρώτο που θα πρέπει να κάνει, είναι να αυξήσει τον κατώτερο μισθό, να αυξηθούν όλοι οι μισθοί, γιατί έχουν απομειωθεί πάρα πολύ και κυρίως ο κατώτερος μισθός.

Καλώ τον πρωθυπουργό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υλοποιήσει την προεκλογική του δέσμευση: να είναι σε ποσοστό διπλάσιο της ανάπτυξης η αύξηση του κατώτερου μισθού, να φτάσει στα 751 ευρώ, που βιαίως και με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, μειώθηκε 10 χρόνια τώρα.

Καλώ όλο το πολιτικό σύστημα να σπεύσει να βοηθήσει στην προσπάθεια να επανέλθει ο κατώτερος μισθός στην διαπραγμάτευση εργοδοτών- εργαζομένων με Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Να μην ισχυρίζεται κανένας ότι αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Ας κοιτάξουν τι έγινε, στην διπλανή μας από άποψη κρίσης Ισπανία. Εκεί με μια μεγάλη συμφωνία εργοδοτών – εργαζομένων - Κυβέρνησης, επαναρρυθμίστηκαν το ατομικό και το συλλογικό εργατικό δίκαιο.

Εδώ έχουμε καταστρέψει και το δίκαιο και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Γι’ αυτό αγωνίζεται σήμερα ο κόσμος της εργασίας με τα συνδικάτα του και θα συνεχίσουμε. Και μετά από αυτό, άρχισαν να… τρέμουν στο Μαξίμου…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/4/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA