Κουβέντα για τρίχες ή "να 'χαμε να λέγαμε και να' χαμε να πούμε"¨, όταν το τίποτα κυριαρχεί
Αυτή είναι η κ. Αφροδίτη Λατινοπούλου που την περασμένη εβδομάδα καταπιάστηκε με ένα θέμα που μάλλον δείχνει να γνωρίζει καλά και την απασχολεί σε βάθος… τις τρίχες. Ως πολιτευτής συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος, έκανε το πέρασμα της από τα social media και κατέθεσε τις σκέψεις της.
Τώρα δεν ξέρω και πως να ξεκινήσω το κείμενο αυτό. Φοβάμαι μήπως πληγωθείς ή σοκαριστείς. Φοβάμαι μήπως γκρεμιστεί όλη η κοσμοθεωρία σου, μήπως χαθούν οι ψευδαισθήσεις μέσα στις οποίες ζεις. Όμως, θα προσπαθήσω να είμαι ειλικρινείς μαζί σου.
Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να επιλέξει πως θα είναι η εμφάνιση του. Το τι είναι ωραίο είναι απολύτως υποκειμενικό. Αλλιώς θα φορούσαμε όλοι τα ίδια ρούχα, θα βάφαμε με το ίδιο χρώμα το σπίτι μας, θα αγοράζαμε όλοι το ίδιο αμάξι και θα πηγαίναμε όλοι στο ίδιο μέρος διακοπές. Αλλά υπάρχει ποικιλία στο γούστο.
Εσένα λοιπόν τι σε ενοχλεί που ο άλλος δεν θέλει να ξυριστεί; Αν δεν σου αρέσει απλά μην τον κοιτάς. Ποιος έθεσε κανόνα και είπε ότι πρέπει όλες οι γυναίκες να ξυρίζονται. Ποιος έθεσε νόμο και είπε ότι απαγορεύεται η τριχοφυΐα;
Το ότι κάποιος ανεβάζει μια φωτογραφία στην οποία είναι αξύριστος δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι θέλει να περάσει το μήνυμα ότι αυτό είναι το φυσιολογικό. Όπως αν ανεβάσω εγώ μια φωτογραφία από τις διακοπές μου στην Αμοργό, αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να περάσω το μήνυμα ότι είναι φυσιολογικό να πηγαίνεις διακοπές μόνο στην Αμοργό. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει φυσιολογικό στο πού θα πας διακοπές. Πας όπου σου αρέσει. Έτσι και το θέμα αυτό. Αν θες ξυρίζεσαι, αν δεν θες όχι.
Αλλά η βαθύτερη αιτία του βίντεό σου διακρίνω ότι είναι ένα εσωτερικό κόμπλεξ. Ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι περιποιημένη σαν την Μπάρμπι. Αλλιώς δεν είναι αποδεκτή. Έχεις κάνει τόσο αγώνα να φαίνεσαι ατσαλάκωτη, που δεν δέχεσαι ότι κάποιος άλλος δεν το κάνει αυτό. Και αυτόν τον αγώνα τον έχεις κάνει, επειδή στον έχουν επιβάλει τα κοινωνικά πρότυπα μέσα στα οποία έχεις μεγαλώσει, χωρίς να το θες πραγματικά εσύ η ίδια.
Θα μας πεις κιόλας ότι είναι αποκρουστικό να βλέπεις μια γυναίκα με τρίχες; Ξέρεις από ελληνική γλώσσα; Πρόσεχε πως χρησιμοποιείς τα λόγια σου. Μέσα σε μια περίοδο κοινωνικής αναταραχής, οικονομικής εξαθλίωσης και ηθικής κατάρρευσης, δεν μπορείς να λες πως είναι αποκρουστική μια γυναίκα με τρίχες.
Όταν το τελευταίο διάστημα σχεδόν καθημερινά διαβάσεις καινούριες ειδήσεις για βιασμούς και απόπειρες βιασμών, για αποπλάνηση ανήλικων κοριτσιών, για δασκάλους που ανταλλάσσουν πρόστυχα μηνύματα με μαθήτριες, για άτομα που σταματάνε με το αμάξι δίπλα σε ένα περαστικό κορίτσι και του ζητάνε άγρια να μπει στο αμάξι τώρα, για να κάνουν όλα τα αρρωστημένα πράγματα που έχουν διδαχτεί από την πορνική όψη της βιομηχανίας της τηλεόρασης, του κινηματογράφου και του ίντερνετ. Αυτά δεν είναι αποκρουστικά;
Σχεδόν καθημερινά διαβάζεις για εν ψυχρώ δολοφονίες, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, νονοί της νύχτας, εκφοβισμοί, απειλές. Ανήλικα παιδιά έχουν εισχωρήσει σε ληστρικές συμμορίες. Κλέβουν και ξυλοκοπούν ασύστολα.
Τολμάς μέσα σε ένα κυκεώνα βιασμών, κλοπών, ξυλοδαρμών, ληστειών και φόβου να μιλάς για τρίχες. Μιλάς με μια σοβαρότητα, λες και κρίνεται η παγκόσμια επιβίωση της ανθρωπότητας.
Στην Ινδία αυτό σκέφτονται τώρα που πεθαίνουν από κορονοϊό. Να παθαίνουν εντάξει, αλλά να είναι τουλάχιστον καλλωπισμένοι. Οι πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής μέχρι τα μέσα του αιώνα θα είναι ίσως και 200.000.000, σύμφωνα με τον κ. Νίκο Χρυσόγελο.
Πριν 1,5 χρόνο περίπου το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) του ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι σαράντα πέντε εκατομμύρια άνθρωποι στη νότια Αφρική - αριθμός χωρίς προηγούμενο - έχουν επείγουσα ανάγκη βοήθειας σε τρόφιμα εξαιτίας της ξηρασίας, των πλημμυρών και της οικονομικής δυσπραγίας. «Η κρίση πείνας βρίσκεται σε επίπεδο που δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν και τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται να επιδεινωθεί», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η περιφερειακή διευθύντρια της οργάνωσης Λόλα Κάστρο.
Τι είναι αποκρουστικό λοιπόν; Ένα παιδάκι σκελετωμένο να αργοπεθαίνει από την πείνα; Μια κοπέλα που βιάζεται και θα το κουβαλάει στην ψυχή της για όλη της τη ζωή; Η μία αξύριστη γυναίκα; Κι εσύ μας μιλάς για τρίχες με στομφώδη ύφος ανωτερότητας; Εδώ ταιριάζει η φράση που έχει αφήσει ιστορία, "να 'χαμε να λέγαμε και να' χαμε να πούμε. Τι να πει κι ο κύριος αυγολέμονος."
Επιτρέπεται ένα δημόσιο πρόσωπο να λέει τέτοια αστόχαστα λόγια; Ντροπή!!!
Υ. Γ. : Κυρία Λατινοπούλου, λύστε μου μια απορία παρακαλώ. Το ονοματεπώνυμο σας είναι το καλλιτεχνικό ή το αληθινό;
- Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για την κ. Λατινοπούλου που έδωσε αφορμή γι' αυτό το άρθρο...
Σχόλια (0)