Σκοτεινό το μέλλον; Ή μήπως κάτι φωτεινό και όμορφο, είναι μπροστά μας; Ο καιρός θα δείξει
Κανονικά αυτό που συνηθίζω να κάνω είναι να βάζω τις ημέρες που επιλέγω δημοσιογραφικά θέματα, όπως τώρα, κάποιο πρωτοσέλιδο εφημερίδας που να υποστηρίζει το κομμάτι μου. Αλλά καθώς παρακολουθώ καθημερινά τον Τύπο, δεν έκρινα ότι αξίζει κανένα γι' αυτή τη θέση. Προτιμώ τα λουλούδια, αυτές τις πασχαλιές...
Τουλάχιστον αυτά είναι αληθινά πέρα για πέρα... Δεν εξυπηρετούν καταστάσεις και αποτυπώνουν την πραγματική ζωή όπως τη βιώνουμε, αν και λίγο πιο αισιόδοξα μιας και δεν ακολουθούν τους φόβους μας και τις αγωνίες μας, αλλά επιμένουν πως παρά τα όποια, μεγάλα σκαμπανεβάσματα, στη θερμοκρασία, η άνοιξη είναι εδώ...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/4/2020
Με λιγότερες εμπειρίες από τους φετινούς ιδιόμορφους γιορτασμούς βγήκαμε τρόπος του λέγειν, αφού ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών και προσαρμοσμένοι στο φόβο των προστίμων, δεν ξεμυτίσαμε από το σπίτι μας.
Μερικοί μάλιστα, την επομένη κιόλας, άρχισαν να βγάζουν τα πρώτα αυθαίρετα συμπεράσματα… Τι ωραία που προσαρμόστηκαν οι ατίθασοι Έλληνες… Κι επειδή, το ζήτημα ξεπερνάει κάθε λογική ερμηνεία, επιστρατεύτηκαν οι… ψυχολόγοι. Ίσως, εδώ που τα λέμε να είναι οι μόνοι που μπορούν να δώσουν πειστικές και τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ο φόβος ήταν ισχυρός, με δεδομένη μια καλή και αποτελεσματική αστυνόμευση. Και τα πρόστιμα δυνατά. 300 ευρώ είναι πάρα πολλά στις μέρες μας καθώς χιλιάδες συνάνθρωποι μας έχουν χάσει τη δουλειά τους και ζουν με το προσωρινό επίδομα των 800 ευρώ.
Φυσικά και τους τρομάζει, όλους αυτούς, η επόμενη μέρα… Όταν με το καλό περάσει ο φόβος και ο τρόμος της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19, όταν θα χρειαστεί να περπατήσουμε στα ερείπια της οικονομίας, με τι σθένος και τη δύναμη θα επιστρέψουν στις δουλειές τους, εκείνοι που δεν τις έχασαν;
Σ’ αυτή τη φάση, εκείνο που μας ενδιαφέρει όλους, είναι η ζωή μας, αλλά κάποια στιγμή, που δεν την ξέρουμε ακόμα, θα έρθει και το μετά…
Η δεκαετής οικονομική κρίση του 2008 που ζήσαμε στη χώρα μας και κόστισε στην ανατροπή της ζωής σε χιλιάδες συνανθρώπους μας, θα μοιάζει με… παιχνιδάκι μπροστά στο νέος τοπίο που διαμορφώνεται. Τότε είχαμε πολλούς να κάνουν κούφιες μακρόσυρτες φιλοσοφικές αναλύσεις. Τώρα, όλοι αυτοί, κρύφτηκαν. Και τι να πουν; Από πού να αντλήσουν επιχειρήματα;
Τότε ήμασταν εμείς οι δακτυλοδεικτούμενοι, οι σπάταλοι, οι ανεγκέφαλοι που ξοδέψαμε χωρίς φρόνηση τις οικονομίες μας. Τώρα το πρόβλημα είναι διεθνές, παγκόσμιο. Και στο κέντρο του, βρίσκονται εκείνες οι χώρες που διεκδικούσαν μια ηγετική θέση στην παγκόσμια οικονομία και οι τρύπες στους προϋπολογισμούς τους είναι κάτι που αδυνατεί να συλλάβει ακόμα και η πιο καλπάζουσα φαντασία…
Η αλήθεια είναι πως, διαχρονικά, η ιστορία της ανθρωπότητας έχει δείξει ποιος καλείται να πληρώσει το μάρμαρο. Και επειδή δεν έχουν και πλούσια φαντασία, θα ξαναδούμε το ίδιο χιλιοπαιγμένο έργο να ξαναπαίζεται. Οι φτωχοί και οι μικρομεσαίοι θα οδηγηθούν σε ακόμα μεγαλύτερη φτωχοποίηση, για να δώσουν με τον ιδρώτα τους, περισσότερο χώρο στα θησαυροφυλάκια των πλουσίων.
Αλλά το ερώτημα είναι, αν λέμε, αν επιστρέψουμε στην κανονικότητα και καταπολεμηθεί ο κορονοϊός Covid-19, πόσο θα αντέξει αυτό το σύστημα; Ποια είναι ή μπορεί να είναι, τα περιθώρια του;
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε γι΄ αυτό. Οι κρυμμένοι από το φόβο τους, σήμερα, οικονομολόγοι των φημισμένων πανεπιστημίων θα εμφανιστούν και θα μας πουν τη γνώμη τους και την άποψη τους, σχετικά με το τι πρέπει να γίνει. Μόνο που θα είναι ήδη πολύ αργά.
Η επόμενη μέρα, αν μπορούμε να κάνουμε σκέψεις από τώρα, δεν θα μοιάζει σε τίποτα με ότι γνωρίσαμε ως τώρα. Ζόφος και τρόμος θα επικρατεί παντού… Και επειδή για πολλούς, μια τέτοια προοπτική θα κρύβει μέσα της το σκοτάδι, να είστε βέβαιοι ότι θα δούμε πράγματα που καμιά ανθρώπινη φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει.
Προφανώς, αυτή τη σιωπή, κρύβει πολλά και επικίνδυνα πράγματα. Ας είναι προετοιμασμένοι, αυτοί που ασκούν εξουσία, αλλά και όλοι εμείς που η επιβίωση μας εξαρτάται από αυτούς…
Είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά θα συμβούν. Το μόνο για το οποίο δεν είμαι βέβαιος, είναι αν θα είμαστε εδώ για να τα δούμε. Όλα αλλάζουν γύρω μας με τόσο γρήγορους ρυθμούς που μερικές φορές αδυνατούμε να τους παρακολουθήσουμε.
Το μέλλον εκεί έξω, για πρώτη φορά, υποτίθεται σε καιρός ειρήνης, είναι τόσο ρευστό και κανείς δεν ξέρει την επόμενη κίνηση στο παζλ. Ας είμαστε προσεκτικοί και παρατηρητικοί… Ότι ζούμε τώρα και ότι είναι μπροστά μας, ίσως και να μην το ξαναζήσουμε…
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 25/4/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
Σχόλια (0)