Είναι αρκετό, που για πρώτη φορά προτείνεται γυναίκα, για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Απαντώντας στο ερώτημα του τίτλου του κομματιού θα λέγαμε ευθαρσώς: Όχι, δεν είναι αρκετό! Υπάρχουν πολλά που τα εξηγούμε μέσα στο άρθρο. Όμως εδώ. μαζί με το κομμάτι έχουμε και τέσσερα πρωτοσέλιδα της επομένης του πρωθυπουργικού διαγγέλματος. Διαλέγετε και παίρνετε. Εδώ, η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Υπέρ της πρότασης! Και βέβαια, διακρίνει συναίνεση...
Το ίδιο και ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, άκρως φιλοκυβερνητική εφημερίδα... Διακρίνει μάλιστα και αυτή στοιχεία συναίνεσης. Δεν ξέρω πού τα είδαν αυτά τα στοιχεία, οι καλοί συνάδελφοι, αλλά πέρα από την επιλογή του κ. Τσίπρα στο πρόσωπο της για το ΣτΕ, δεν βλέπω τίποτα το εξαιρετικό που να δικαιολογεί, μια τέτοια βαρύγδουπη δήλωση.
Η εφημερίδα KONTRA το βλέπει από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά... Θεωρεί μάλιστα ότι η επιλογή του πρωθυπουργού αποτελεί μια μορφή εσωτερικού ξεκαθαρίσματος... Μάλιστα προβάλλει έντονα, ότι η κίνηση βάζει τέλος στα σενάρια για συγκυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ... Θεέ και Κύριε!
Αυτή που υποβαθμίζει εντελώς το γεγονός, είναι η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Μόλις ένα μονοστηλάκι στην πρώτη σελίδα... Γι΄ αυτό σας το επισημάναμε με το κυκλάκι και το τόξο, επειδή θα μπορούσε να περάσει και απαραίτητο. Τόση ευρεία έκταση και απόσταση πολιτική, είχαν οι πρώτες αντιδράσεις. Κατά τα άλλα, τα όργανα θα αποφασίσουν.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/1/2020Το διάγγελμα του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην τηλεόραση, την περασμένη Τετάρτη, ήταν απόλυτα σαφές: Προτείνω για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την πρόεδρο του ΣτΕ, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου. Μία εξαίρετη νομικό με διεθνείς περγαμηνές. Είναι μία πρόταση ενωτική, υπερκομματική, προοδευτική που έχει όλες τις προϋποθέσεις να ψηφιστεί από το σύνολο των βουλευτών. Αυτά από το στόμα του πρωθυπουργού.
Και μετά... άναψαν τα δελτία από εκτιμήσεις... Η είδηση ήταν, ότι πρώτη φορά θα έχουμε γυναίκα, Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Λέει κάτι αυτό; Μάλλον όχι και σπουδαία πράγματα μιας και ο ρόλος του Προέδρου είναι περισσότερο διακοσμητικός και λιγότερο ουσιαστικός.
Μέχρι λοιπόν να κατασταλάξουν στο τι θα κάνουν τα πολιτικά κόμματα και τι στάση θα κρατήσουν γεγονός που ουδόλως μας ενδιαφέρει, όπως και τον μέσο πολίτη, να δούμε μερικά πράγματα για την κ. Σακελλαροπούλου μιας και όπως όλα δείχνουν θα είναι η επόμενη Πρόεδρος...
Προσέξτε το πρώτα θετικά που της προσάπτουν: Είναι αυτοδημιούργητη. Είναι υπεράνω κομμάτων. Αποτελεί προσωπικότητα με ήθος, αξιοπρέπεια και παιδεία. Πάλεψε σε Ελλάδα και εξωτερικό για νομικές αναγνωρίσεις κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν είναι κι άσχημα.
Και ως άνθρωπος;
Η καταγόμενη από την Ξάνθη, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1978.
Το 1982 διορίσθηκε Εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το 1988 προήχθη στον βαθμό του Παρέδρου και τοποθετήθηκε στο Γ΄ Τμήμα. Το 2000 προήχθη στον βαθμό του Συμβούλου και τοποθετήθηκε στο Ε’ Τμήμα. Στις 23.10.2015 προήχθη στον βαθμό του Αντιπροέδρου και τοποθετήθηκε στο Γ´ Τμήμα, ως αναπληρώτρια Πρόεδρος. Στις 17.10.2018 προήχθη στον βαθμό του Προέδρου του Δικαστηρίου.
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής της άδειας (1989-1990), παρακολούθησε μαθήματα συνταγματικού και διοικητικού δικαίου μεταπτυχιακού επιπέδου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, PARIS II.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ (1993-1995 και 2000-2001), Γενική Γραμματέας (1985-1986) και Αντιπρόεδρος (2006-2008). Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής (1993-1995). Δίδαξε Δίκαιο Περιβάλλοντος στην Εθνική Σχολή Δικαστών (2005-2014). Ορίσθηκε μέλος της Επιτροπής Εισαγωγικού και Εξαγωγικού Διαγωνισμού της σχολής αυτής και διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου Σπουδών (2010-2013). Διετέλεσε Πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβούλιο του Υπουργείου Εξωτερικών (2013-2015). Από τον Μάρτιο του 2015 είναι Πρόεδρος του επιστημονικού σωματείου «Ελληνική Εταιρεία Δικαίου του Περιβάλλοντος».
Έχει συγγράψει άρθρα που αναφέρονται σε ζητήματα συνταγματικού δικαίου και δικαίου του περιβάλλοντος και έχει εισηγηθεί σχετικά θέματα σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Ενδεικτικά:
Οικονομική κρίση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (6.2.2014). «Η αυθαίρετη δόμηση και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας μέχρι και το νόμο 4014/2011» (Συνέδριο Ένωσης Μελών ΝΣΚ και ΕΑΑΔΗΣΥ, 10-12.10.2014). «Μνημεία και Υποδομές: Ανθρώπων Έργα» (ΕΜΕΔΙΤΕΚΑ, 22.4.2015). «Κρίση και Ανθεκτικότητα του Συντάγματος» (Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου, 1/2016)
«Από τα προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας στα διατηρητέα της Διονυσίου Αρεοπαγίτου: Η μνήμη που αντιστέκεται» (ΕΕΔΠ, Τιμητικός Τόμος Κ. Μενουδάκου, 2016). Το Σύνταγμα και η εφαρμογή του (9.2.2017). Τα Συντάγματα του Αγώνα: Το δίκαιο της ελευθερίας (26.4.2017)
Βήματα εξέλιξης του ακυρωτικού ελέγχου (13.6.2017). Δικαστική εκπαίδευση, Πολιτεία και Κοινωνία (14.6.2017). Αναζητώντας τον χαμένο δημόσιο χώρο (29.11.2017). Η συνταγματική διάσταση των δικαστικών ενώσεων (9.12.2017). Η νομολογία του ΣτΕ για τον σχεδιασμό και τη διαχείριση του θαλάσσιου και παράκτιου χώρου (24.1.2018)
Σκέψεις για μια σύγχρονη και αποτελεσματική δικαιοσύνη (7.2.2018). Περιβαλλοντικό Σύνταγμα και ΣτΕ στα χρόνια της κρίσης (Νόμος και Φύση, 12.2.2018). Ενέργεια και επενδύσεις στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (22.3.2018). Ο ακυρωτικός έλεγχος και οι νεώτερες εξελίξεις της νομολογίας (13.3.2018).
Ας κλείσουμε με ένα παράδοξο που μπορεί να συμβεί στην πολιτική... Επειδή, είναι αυτή που είναι. Η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, δεν είχε ψηφιστεί το 2018 από τη ΝΔ ως πρόεδρος του ΣτΕ, ωστόσο το κόμμα το 2020 τη θέλει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Παιχνίδια εξουσίας...
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 18/1/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
Σχόλια (0)