Ανθισμένα δέντρα είναι γεμάτος ο τόπος κι άλλα ανθίζουν τώρα... Αυτή είναι η άνοιξη!

amigdalia1.2015
Την αρχή τις είδαμε να ξεπροβάλλουν δειλά - δειλά με τα άνθη τους. Ύστερα πιο δυναμικά, ολόκληρες νυφούλες, να διεκδικούν το ενδιαφέρον μας. Αυτές είναι οι ανθισμένες αμυγδαλιές.

amigdalia2.2015
Εδώ, στην πόλη που ζούμε μάλλον είναι λίγο δύσκολο να τις αντιληφθούμε. Εκτός κι αν πάμε σε κανένα λόφο της Αθήνας ή λίγο πιο έξω. Κάτι που έτσι κι αλλιώς μας αρέσει. Κι εκεί θα δούμε κι άλλα δέντρα ανθισμένα αυτή την εποχή...

amigdalia3.2015
Την είπαν τολμηρή επειδή μέσα στο κρύο και μέσα το χιονιά εκείνη ανθίζει. Αλλά μας δίνει κουράγιο και δύναμη να ασκήσουμε κι άλλο την υπομονή μας, παρά τις δυσκολίες, επειδή η άνοιξη, ήρθε αλλά τα σκαμπανεβάσματα της σε ότι αφορά τις θερμοκρασίες, θέλουν πολύ προσοχή εκ μέρους μας.

amigdalies1
Και είναι φοβερό, αλλά κάπως έτσι συμβαίνει και στη ζωή με τους ανθρώπους. Εκεί που νομίζεις ότι έχουν αποκάμει, ότι δεν έχουν κουράγιο και δύναμη, εκεί ακριβώς είναι που κάνουν ένα σάλτο, σηκώνονται και συνεχίζουν. Κάντε λίγη υπομονή ακόμα. Λίγο... 

amigdalies2
Κι αυτά είναι που μας τονώνουν για να μην αποκάμνουμε. Οι αμυγδαλιές θα συμβολίζουν πάντα τη δύναμη, την τόλμη, το θάρρος και την ελπίδα που θα θέλαμε να έχουμε και θα μας δείχνουν το δρόμο που αξίζει να χαράζουμε, χωρίς παρακάμψεις.

amigdalies3

Δημοσιογραφικά

Άλλα δείχνουν σε μας και άλλα κάνουν όταν είναι μόνοι τους… Σαν τα καλά… φιλαράκια!

tsipras.adonis
Αυτή η φωτογραφία πυροδότησε πολλές συζητήσεις αφήνοντας να φανεί ότι ίσως οι πολιτικοί δεν είναι και τόσο καθαροί, όταν λένε αυτά που λένε... Θεατρισμούς χαρακτηρίζει τις πράξεις τους μροστά στο φακό, το πρωτοσέλιδο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της μόνης αθηναϊκής εφημερίδας που αναφέρθηκε στο γεγονός. Γιατί άραγε, αυτή η... εκκωφαντική σιωπή;

dimokratia131119
Αυτό το πρωτοσέλιδο είναι που μας έδωσε αφορμή να γράψουμε το κομμάτι στις "Επισημάνσεις". Χρέος μας, δημοσιογραφικό, να αποκαλύψουμε αυτό το θέατρο, μήπως και βοηθήσουμε να απεγκλωβιστούν συνάνθρωποι μας που συμβαίνει να τους πιστεύουν, ακόμα, στον πολιτικό λόγο που εκφράζουν. Αυτοί είναι οι πολιτικοί μας!
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/11/2019

Εντάξει, καταλαβαίνουμε ότι μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία… Το διαπιστώσαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν ήταν στη χώρα μας για επίσημη επίσκεψη ο Κινέζος Προέδρος Σι Τζινπίνγκ. Και εκεί συνέβη ότι θα ήταν σε κάποιους, δύσκολο να συμβεί ακόμα και στα πιο τρελά του όνειρα ή σκέψεις τους.

Στο επίσημο δείπνο λοιπόν που παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος προς τιμήν του Κινέζου Προέδρου, την περασμένη Δευτέρα έγιναν όλα όσα αφορούν αυτό το κομμάτι. Φυσικά, δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι, αλλά ούτε και οι μόνοι που το σχολιάζουμε.

Μόνο που εμείς το προσεγγίζουμε από τη λογική, ότι όλοι οι πολιτικοί, ανεξαρτήτου μανδύα, είναι ίδιοι… Λένε μεγάλα λόγια στον ελληνικό λαό για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του και να υφαρπάξουν την ψήφο του και στην ζωή τους, είναι… φιλαράκια μεταξύ τους. Οπότε οι κοκορομαχίες και τα σκληρά λόγια στη Βουλή είναι απλά για να φανατίζουν καλοπροαίρετους ανθρώπους.

Οι Κινέζοι λένε πως «μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Κι εδώ το πράγμα πάει γάντι, από όποια μεριά και αν το δει κανείς.

Φυσικά εδώ δεν πρόκειται για μία, αλλά για δεκάδες φωτογραφίες και μάλιστα μέσα στο προεδρικό μέγαρο. Εκεί παραβρέθηκαν εκτός των υπουργών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ο πρώην πρωθυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

Ήταν καλή αυτή η συνάντηση; Δεν ήμασταν εκεί και δεν μπορούμε να έχουμε προσωπική άποψη. Ίσως εντάσσονταν και στο πλαίσιο μιας φιλοξενίας που ενισχύει τη διεθνή πολιτική της χώρας. Και βέβαια ό κ. Τσίπρας ήταν εκεί επειδή από τον καιρό της δικής του διακυβέρνησης, άρχισαν να φτιάχνονται και να ενισχύονται αυτές οι σχέσεις με του Κινέζους.episimansis.neo

Το ωραίο είναι ότι τους έβαλαν και κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, ο Τσίπρας με τον Άδωνη Γεωργιάδη και σαν καλά φιλαράκια μίλησαν για αρκετή ώρα, έφαγαν, ήπιαν και σκόρπισαν πολλά χαμόγελα. Η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή, τόσο μάλιστα που ενώπιον του φωτογραφικού φακού, εκτυλίχθηκαν πολιτικές… περιπτύξεις.

Κάθισαν εκεί σύμφωνα με το πρωτόκολλο... Την κενή καρέκλα κατέλαβε Κινέζος αξιωματούχος. Παρόλα αυτά, ο Άδωνης και ο Αλέξης συνέχισαν να μιλούν και να αστειεύονται. Και όλοι όσοι παρακολουθούσαν ζωντανά το γεύμα στο προεδρικό μέγαρο έμειναν, άναυδοι…

Μέχρι και τα ποτήρια τους ύψωσαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τον υπουργό Ανάπτυξης, με τον Κινέζο αξιωματούχο ανάμεσά τους να παρακολουθεί μάλλον αμήχανος, την εύθυμη διάθεση των δύο Ελλήνων πολιτικών.

Βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας κάποια στιγμή, πάντα με το χαμόγελο, είπε στον Πρωθυπουργό: «Πρέπει να ομολογήσω ότι ο αγαπημένος μου είναι ο Μάκης Βορίδης»… Αλλά, αυτό θα πρέπει να το εκλάβουμε ως χιούμορ. Μόνο που ένα τέτοιο χιούμορ, θα δυσκολεύονταν να το αποδεχτούν οι ψηφοφόροι του…

Οι ιδεολογικά αντίπαλοι πολιτικοί ξέχασαν (για λίγο) τα πιστεύω τους και μίλησαν για όλα εκτός από την υπόθεση Νovartis. Ή για να μην είμαστε απόλυτοι, δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι δεν μίλησαν και γι’ αυτό αν λάβουμε υπόψη μας την εξέλιξη στην Προανακριτική της Βουλής, όπου οι Πολάκης και Τζανακόπουλος δεν αποχώρησαν, αλλά δεν πήγαν κιόλας, για να δώσουν τη δυνατότητα να εξεταστεί ο πρώτος μάρτυρας…

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να χαιρετήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα όρθιος έκανε και πλάκα για την πολιτική συμβίωση των «εχθρών». Αυτά, αφιερωμένα σε όσους πιστεύουν ακόμα ότι σε κάτι διαφέρουν και ότι πολιτικοί, μ’ αυτήν την ηθική, θα φέρουν καλύτερες μέρες στους ανθρώπους που δοκιμάστηκαν σκληρά από την κρίση…

Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση! Οι σωστή άνθρωποι έχουν ένα πρόσωπο. Όχι άλλο το πρωί και άλλο το βράδυ. Τελεία και παύλα.

  • Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί το Σάββατο 16/11/2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις"...

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA