Αυτός είναι ένας ήπιος τρόπος προώθησης των φυλλαδίων των υποψηφίων πολιτικών... Και ιδιαίτερα κόσμιος, αν κρίνω από αλλά, πιο επιβλαβή, που έχω δει και έχω ζήσει στον τόπο που ζω, την Αθήνα... Όλα τα έντυπα αφορούν υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές και αφορούν στην προβολή νέων ανθρώπων...


Το αυτοκίνητο που φαίνεται στην πάνω φωτογραφία και λεπτομέρεια του βλέπετε εδώ, έχει φωτογραφηθεί από εμένα, την περασμένη Κυριακή το πρωί στην οδό Κωνσταντινουπόλεως, στα Σεπόλια. Τυχαία, φυσικά. Εκεί βρέθηκα για άλλη δουλειά και μου έκανε εντύπωση, επειδή η συγκεκριμένη υποψήφιος είχε βάλει "στόχο", στη σειρά όλα τα σταθμευμένα Ι.Χ.


Φυσικά υπάρχουν και τα χειρότερα που ίσως ακολουθούν μια προεκλογική συγκέντρωση, πριν ο Δήμος σπεύσει να τα μαζέψει... Τέτοιες εικόνες που δεν προσφέρουν και το καλύτερο θέαμα από πλευράς αισθητικής, θα έχετε δει και στον τόπο που μένετε. Είμαι βέβαιος γι' αυτό...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/05/2019

Πάνε χρόνια τώρα που έχω επιλέξει να παρακολουθώ, αν και δημοσιογραφικά, από απόσταση, όσα συμβαίνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Και ο ίδιος δεν συμμετέχω σε τίποτα από αυτά, επειδή, η ίδια η ζωή μου έδειξε, πως δεν αξίζει να τα εμπιστεύομαι. Είναι πολύ έξω από τις δικές μου προσδοκίες για ένα καλύτερο κόσμο που όλοι ονειρευόμαστε.

Ωστόσο, ακριβώς, αυτή η αποστασιοποίηση, μου έδωσε τη δυνατότητα να δω πιο αντικειμενικά τα πράγματα και μάλιστα πιο καθαρά… Έτσι, έχω, νομίζω, το δικαίωμα να εκφράσω τον προβληματισμό μου για τις εκλογές της Κυριακής. Και δεν αναφέρομαι στις Ευρωεκλογές, διότι αυτές, έτσι κι αλλιώς, έχουν κοινή κάλπη σε όλη τη χώρα και αν και δεν έχουμε ακούσει τίποτα για το τι Ευρώπη θέλουμε ή αν μας αρέσει μια Ευρώπη στο ρόλο του τοκογλύφου δανειστή και εκμεταλλευτή στα χρόνια των μνημονίων.

Για πολλούς, η σημερινή Ευρώπη έχει καταγραφεί στο θυμικό ως ότι χειρότερο έχουμε ζήσει. Να σας θυμίσω κάτι, που όλοι συνειδητά «ξέχασαν» αυτές τις εκλογές: Το δημοψήφισμα με το τεράστιο ποσοστό όσων συμμετείχαν, για να φύγουμε από το ευρώ και την Ε.Ε.

Βεβαίως δεν θα ξεχάσω ποτέ και τους φανατικούς του «Μένουμε Ευρώπη», αλλά και εκείνους που έβγαιναν και διατυμπάνιζαν δημόσια τις απόψεις τους γι’ αυτό το θέμα. Θα ήθελα, πραγματικά να ακούσω πώς τοποθετούνται όλοι αυτοί, μπροστά στη… σιωπή γύρω από τα ευρωπαϊκά θέματα.

Τα μέχρι σήμερα προεκλογικά σποτ των κομμάτων, μόνο σ’ αυτό δεν αναφέρονται. Η κουβέντα γίνεται για την κουτσουρεμένη 13^η σύνταξη, έτσι όπως αυτή δόθηκε και στο χρόνο που δόθηκε, αλλά και σε γενικότερα ζητήματα πολιτικής ουσίας, όπως είναι τα εργασιακά.

Προσπερνώ λοιπόν τις αδιάφορες Ευρωεκλογές για τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο, για να σταθώ λίγο στις άλλες δύο κάλπες που αφορούν την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Χιλιάδες άνθρωποι, υποψήφιοι στις τοπικές κοινωνίες, διαγκωνίζονται να… συνεισφέρουν για το καλό του τόπου που ζουν.

Μια γρήγορη ματιά στην εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας ή στα κοινωνικά δίκτυα, θα σας φέρει μπροστά στα δημοσιεύματα ή τις καταχωρήσεις υποψηφίων. Είτε με την κάρτα τους, είτε με πολυτελή 4χρωμα φυλλάδια, επιχειρούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και να προσελκύσουν τις ψήφους όσων κινούνται στον ίδιο ή σε συγγενή ιδεολογικό – πολιτικό χώρο.

Πραγματικά με έχει προβληματίσει: Δεν αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι προβλήματα σαν κι εμάς; Δεν είδαν να μειώνονται στα χρόνια της κρίσης τα εισοδήματα τους; Δεν είχαν εμπλοκή ως δανειολήπτες με τις τράπεζες; Δεν έμειναν άνεργοι; Από πού βρίσκουν και σκορπάνε, όλο αυτό το χαρτομάνι;

Και τι προσδοκούν, αλήθεια, με την εκλογή τους, πέρα από την όποια κοινωνική καταξίωση τους; Ότι θα… επιζήσουν αξιοπρεπώς από ένα μισθό ή μια αποζημίωση για τη συμμετοχή τους στα τοπικά ή περιφερειακά όργανα διοίκησης;

Ειλικρινά το λέω, επειδή ανάμεσα στους υποψηφίους, έχω διακρίνει και παρουσίες σοβαρών και υπεύθυνων ανθρώπων. Φαντάζομαι, πριν πάρουν την απόφαση τους να… εκτεθούν, τέτοια ζητήματα θα τα κουβέντιασαν με τις οικογένειες τους.

Φυσικά ασφαλώς αποτελεί δικαίωμα στον καθένα να επιλέξει να κινηθεί ο ίδιος ή πως εκτιμά ότι μπορεί να προσφέρει στον τόπο του,. Εγώ έναν μικρό προβληματισμό εξέφρασα στη στήλη μου και σε αυτόν θέλω να μείνω. Αλλά επειδή μάλλον έχει ενδιαφέρον ίσως συνεχίσω και στο επόμενο, που και εκείνο θα είναι προεκλογικό, το τελευταίο πριν οι ψηφοφόροι φτάσουν στις κάλπες.

Το θεωρώ υποχρέωση μου, αφού η δημοσιογραφία έχει την ανάγκη να ανασκαλεύει ακόμα και αυτή την πλευρά της ζωής που δεν θα λέγαμε ότι είναι και η πιο φωτεινή. Ωστόσο υπάρχει και δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Έτσι δεν είναι; Νομίζω, πως έτσι είναι…

• Έκτακτο προεκλογικό φύλλο για το ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Κι εμείς, ως συνεργάτες, συμμετέχουμε βάζοντας το δικό μας πετραδάκι στους προβληματισμούς που αναπτύσσονται…