Σήμερα προτίμησα να "ντύσω" το δημοσίευμα, με κάτι από το πατρικό μου... Μ' αυτή την αροδαρά ή τριανταφυλλιά που είναι φυτεμένη από τα χέρια της μάνας μου. Επιβίωσε από τις εργασίες του σπιτιού, τους ασβέστες, τα τσιμέντα και τώρα να που έβγαλε το πρώτο ρόδο, ενώ είναι γεμάτη μπουμπούκια. Τι ομορφιά!


Κι αυτή είναι η λεμονιά που φυτέψαμε πέρσι τον Οκτώβρη που κατεβήκαμε στο χωριό... Δείτε ΕΔΩ. Αργεί να μεγαλώσει, αλλά το παλεύει με αξιοπρέπεια όπως βλέπουμε και στη φωτογραφία που μας έστειλαν αγαπημένοι μας. Λες να τα καταφέρουμε να φάμε από τον καρπό της;


Εδώ είναι η μανταρινιά. Αν διακρίνουμε καλά είναι γεμάτη ανθάκια. Ίσως από εδώ να έρθει ο πρώτος καρπός... Έχουν όμως δρόμο πολύ, μπροστά τους. Αλλά δεν βιαζόμαστε. Έχουμε όση υπομονή χρειάζεται. προσευχόμαστε να τα δούμε καρποφόρα δέντρα. Μπορεί και να συμβεί. Τίποτα δεν είναι απίθανο.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/05/2019

Η είδηση που θέλουμε να σχολιάσουμε μας έρχεται από πού αλλού; Από την Αμερική και λέει ότι «το να οπλίζονται οι καθηγητές είναι συνταγή για τραγωδία». Έτσι χαρακτηριστικά το είπε εμφαντικά η Δημοκρατική εκπρόσωπος της Φλόριντα Βαλ Ντέμινγκς

Το κοινοβούλιο της πολιτείας της Φλόριντα ενέκρινε την περασμένη Τετάρτη, νομοθεσία που επιτρέπει στους καθηγητές να φέρουν όπλα μέσα στις σχολικές αίθουσες, ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο μέτρο, η αποτελεσματικότητα του οποίου μένει να αποδειχθεί.

Στόχος του νέου νομοσχεδίου, το οποίο αναμένεται να επικυρώσει χωρίς δεύτερη σκέψη ο Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης της πολιτείας Ρον Ντε Σάντις, είναι να αποφευχθεί ένα νέο μακελειό σε σχολικό περιβάλλον, μετά από αυτό στο λύκειο του Πάρκλαντ, όπου ένας πρώην μαθητής σκότωσε 17 ανθρώπους στις 14 Φεβρουάριου 2018.

Η νομοθεσία εγκρίθηκε χθες με 65 ψήφους υπέρ έναντι 47 κατά από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Φλόριντα, αφού είχε περάσει με μεγάλη πλειοψηφία από τη Γερουσία την προηγούμενη εβδομάδα.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι καθηγητές μπορούν να φέρουν όπλα σε εθελοντική βάση, αφού παρακολουθήσουν σεμινάρια για τη χρήση των όπλων επί 144 ώρες.

Οι επικριτές του μέτρου τονίζουν ότι η λύση για τη βία των πυροβόλων όλων δεν μπορεί να είναι περισσότερα πυροβόλα όπλα. Ανησυχούν επίσης για τον κίνδυνο να σημειωθεί κάποιο ατύχημα καθώς οι καθηγητές θα αποκτήσουν και ρόλο αστυνομικού.

«Το να οπλίζονται οι καθηγητές είναι συνταγή για τραγωδία», σχολίασε η Δημοκρατική εκπρόσωπος της Φλόριντα και πρώην επικεφαλής της αστυνομίας της πόλης του Ορλάντο. «Η πραγματική λύση είναι να παραμείνουν τα όπλα μακριά από τα ακατάλληλα χέρια».

Τα πυροβόλα όπλα είναι τώρα η δεύτερη αιτία θανάτων. Τα ατυχήματα, κυρίως τροχαία, είναι η πρώτη αιτία. Το 1993, μεταξύ των Αμερικανών νέων κάτω των 20, ένας πέθαινε κάθε 92 λεπτά από πυροβολισμό —αύξηση 7 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Συγκριτικά, σε όλες τις ηλικίες, η αύξηση ήταν μόνο 4,8 τοις εκατό. Το ταμείο υπεράσπισης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν κάνει αρκετά για να κρατήσει τα όπλα μακριά από τα παιδιά και τα σχολεία. Στοιχεία του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης λέγεται ότι συμφωνούν.

Ο αριθμός των έφηβων εγκληματιών έχει τριπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, ξεπερνώντας τις 26.000 το 1994. Ο αριθμός εκείνων που χρησιμοποιούν πυροβόλα όπλα ως φονικά όργανα είχε τετραπλασιαστεί την ίδια περίοδο, μολονότι ο αριθμός εκείνων που χρησιμοποιούν άλλα όπλα παρέμεινε περίπου ο ίδιος.

Τα στοιχεία τονίζουν τη βλάβη που προξενεί η διαθεσιμότητα των πυροβόλων όπλων. Αλλά εμείς εκεί, δεν βάζουμε μυαλό. Και το φαινόμενο γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό, διότι ο μιμητισμός μικραίνει τις αποστάσεις και σ’ αυτό βοηθάει το διαδίκτυο.

Ότι συνέβη εκεί μπορεί να συμβεί κι εδώ. Αναρωτιέμαι, δεν υπάρχει ούτε ένας εχέφρων άνθρωπος που να προσπαθήσει να πείσει σχετικά με το πόσο ανησυχητικό είναι το φαινόμενο να οπλοφορούν πια οι καθηγητές μέσα στο σχολείο. Ώρες –ώρες αναρωτιέμαι αν υπάρχει η στοιχειώδης λογική στους ανθρώπους.

Και μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει… Είναι αδύνατον να μην μπορούν να κατανοήσουν αυτονόητα πράγματα. Η βία δεν καταπολεμιέται με τη βία. Το αντίθετο, θεριεύει και διαιωνίζεται…

• Το κομμάτι αυτό είναι δημοσιευμένο σήμερα στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».