Μπρος - πίσω, για ένα ζωτικής σημασίας θέμα, επενδεδυμένο με άποψη, παρακαλώ...
Αν και επιμένουμε όπως κάθε Παρασκευή δημοσιογραφικά, στο δημοσίευμα μας αυτό στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ εντούτοις θα μας επιτρέψετε να ζήσουμε για λίγο μαζί σας ένα μικρό διάλειμμα ζωής στην καθημερινότητα μας. Ένα μικρό ταξίδι στο Αιγαίο…
Παρόλο που ήταν προγραμματισμένο καιρό τώρα, όταν το ζεις είναι πάντα διαφορετικό. Αισθάνεσαι αυτή την ομορφιά της θαλάσσιας αύρας καθώς βγαίνει μια βόλτα στο κατάστρωμα του «Νήσος Χίος» να πάρεις μια ανάσα.
Ιδού λοιπόν σε μέρη γνώριμα… Τα ταξίδια πάντα μας άρεσαν. Τα ζούσαμε, τα χαιρόμασταν με καλή παρέα συντροφιά. Άσε που όλο αυτό το εγχείρημα το λες και μια προετοιμασία για το καλοκαίρι που έχουμε μπροστά μας.
Πώς είναι τα κυκλαδονήσια αυτή την εποχή; Θα το δούμε από αύριο. Για την ώρα ας χαλαρώσουμε με το πρώτο δείγμα της μικρής φυγής από το κέντρο της πόλης. Διότι, όπως έχουμε πει πολλές φορές, η ζωή είναι εκεί έξω…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/05/2018
Με αφορμή δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο η χώρα μας αρνείται να επενδύσει στην τεχνογνωσία του διεθνούς φήμης κέντρου πυρηνικών ερευνών σχετικά με τους καρκινοπαθείς, Έλληνες ειδικοί ξεκαθαρίζουν ότι πρέπει να καλύψουμε πριν απ’ όλα τις ανάγκες μας στις άκρως απαραίτητες θεραπείες μέσω ακτινοβολίας.
Αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τον Έλληνα ασθενή, είναι αλλού οι προτεραιότητες δεν είναι στα πρωτόνια. Ο δρ Γιώργος Πισσάκας, συντονιστής διευθυντής του ακτινοθεραπευτικού-ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, είναι απόλυτα σαφής.
Ο θόρυβος στα ΜΜΕ με αφορμή δημοσίευμα με τον βαρύγδουπο τίτλο «Ελληνικό “όχι” στο CERN - Αφήσαμε σε άλλους τεχνογνωσία για τους καρκινοπαθείς» ήταν εκκωφαντικός. Όλοι συζητούσαν για αυτή την τεχνογνωσία/επένδυση, το καινοτόμο σύστημα ακτινοβολίας των καρκινικών όγκων με δέσμη πρωτονίων, που «χτυπά» τον όγκο «στην καρδιά του» και τον καταστρέφει.
Και πως η χώρα μας την απέρριψε αφήνοντας σε άλλες - Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, ακόμη και Μαυροβούνιο, όπως ανέφερε το δημοσίευμα- να διεκδικούν την εγκατάσταση στο έδαφός τους της Μονάδας Ακτινοβολίας Καρκινικών Ογκων που αναπτύχθηκε στα εργαστήρια του CERN και την οποία η Ελλάδα αρνήθηκε να διεκδικήσει. Μάλιστα, σημειωνόταν, όποια χώρα αναλάβει την επένδυση, κόστους 100 εκατομμυρίων ευρώ, θα έχει κατ’ αποκλειστικότητα τη χρήση και εφαρμογή της για το σύνολο των κρατών της Βαλκανικής Χερσονήσου, της Βόρειας Αφρικής και πιθανότατα και της Τουρκίας.
Τι λένε επ’ αυτού οι ειδικοί; Είναι υπερβολή να σκεφτόμαστε τα πρωτόνια, την ώρα που δεν έχουν καλυφθεί οι βασικές ανάγκες της χώρας σε ακτινοθεραπεία. Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για τον καρκινοπαθή, ας λύσει πρώτα τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει στη χώρα μας και μετά ας αρχίσει να σκέφτεται τα πρωτόνια.
Η προσπάθεια που γίνεται, αφορά την πρόσβαση των ογκολογικών ασθενών σε αξιοπρεπή ακτινοθεραπεία, έναν από τους βασικούς πυλώνες αντιμετώπισης του καρκίνου, με συμμετοχή στο 40% των ιάσεων από τη νόσο. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία πραγματικότητα αναμονών 3-5 μηνών στην Αθήνα. Αρκούν 30 εκατ. ευρώ για να γίνονται έγκαιρα οι θεραπείες. Ας τα δώσει η πολιτεία για τις ακτινοθεραπείες και μετά συζητάμε για τα υπόλοιπα.
Η εφαρμογή των πρωτονίων στους ογκολογικούς ασθενείς αφορά πολύ λίγες περιπτώσεις. Η υπεροχή των πρωτονίων έναντι των σύγχρονων ακτινοθεραπειών είναι ελάχιστη, υποστηρίζουν άλλοι.
Την ίδια ώρα η ακτινοθεραπεία που θα χρειαστεί να λάβουν κάποια στιγμή στη διάρκεια της νόσου 6 στους 10 ασθενείς, οι περισσότεροι από τους οποίους θα υποβληθούν στη «ριζική» μορφή της, όπως ονομάζεται, µε σκοπό την ίαση, είναι μία εξαιρετικής ακρίβειας θεραπεία που παρέχει προστασία στους φυσιολογικούς ιστούς.
Οι καρκινοπαθείς στις μέρες μας είναι περισσότερο μόνοι τους. Η σκιά του θανάτου, η ασθένεια και οι πολυεπίπεδες αλλαγές, αποτελούν συνεχείς προκλήσεις για αναθεώρηση απέναντι στη ζωή, στον εαυτό τους, στον κόσμο. Σε αυτή τη δύσκολη συνθήκη προστίθεται και μια πολιτεία που δεν στέκεται δίπλα τους, αλλά απέναντί τους, βάζοντας εμπόδια, επιβαρύνοντάς τους. Το πρόβληµα της ακτινοθεραπείας δεν έχει στην πραγµατικότητα δύσκολη λύση. Αρκεί µόνο η πολιτική βούληση, που δυστυχώς µέχρι σήµερα ουδέποτε υπήρξε.
Και είναι οδυνηρό να κάνουμε μια τέτοια συζήτηση. Δεν είναι μόνο αυτή η κυβέρνηση, είναι και όλες οι προηγούμενες που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για τον αγώνα που κάνει ένας καρκινοπαθής για την ακτινοθεραπεία του. Ποιός είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις σε τέτοια ουσιαστικά θέματα; Χρειάζεται υπευθυνότητα. Και αναρωτιόμαστε, αν πραγματικά υπάρχει…
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 19/5/2018 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)