Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 
Πέρασε από τη Βουλή η μικρή ενίσχυση για τους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά πώς;
Η ΑΥΓΗ, κομματικό όργανο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, θέτει ευθέως ένα ερώτημα στο φύλλο της 15/12/2016. Την ίδια μέρα στη Βουλή, η ψηφοφορία έδειξε ότι μάλλον δεν συγκινούν τους βουλευτές παρόμοια δημοσιεύματα. Γι’ αυτό, εκείνο που κυριαρχεί, είναι το συμφέρον του κόμματος που υπηρετούν. Όλα τα άλλα είναι… ψιλά γράμματα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ η οποία εκτιμά ξεκάθαρα ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση… Νομίζω τώρα πια ότι είναι ξεκάθαρο πως μπορούμε να δούμε τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων. Έτσι για να έχουν κάποιοι ψευδαισθήσεις…
Είναι εντυπωσιακό αλλά σήμερα καμιά εφημερίδα δεν προβάλει στο πρωτοσέλιδο της αυτό το θετικό για τους συνταξιούχους. Όλες παραπέμπουν στη στάση των Βρυξελλών. Μόνο η ΑΥΓΗ στο οπισθόφυλλό της φιλοξενεί αυτά τα δύο άρθρα που είναι κάπως σχετικά… Μα, τι ωραίος Τύπος!
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/12/2016Πολύς λόγος έγινε την περασμένη εβδομάδα για τις εξαγγελίες Τσίπρα (με διάγγελμα, παρακαλώ!) ότι θα μοιράσει στους χαμηλοσυνταξιούχους ένα επίδομα, εν είδη «13ης σύνταξης» από το… πλεόνασμα που εμφανίστηκε στα ταμεία του κράτους από την οικονομική χρήση της χρονιάς που φεύγει σε λίγο…
Είναι αλήθεια ότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν δει τα τελευταία χρόνια το εισόδημα τους από τη σύνταξη να εξανεμίζεται, με την προοπτική, ύστερα από χρόνια λιτότητας, να βάλουν κάτι στην τσέπη τους, αντί να συνεχίζουν να δίνουν στο άδικο φορολογικό σύστημα, χάρηκαν.
Και μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα, άνοιξαν οι ουρανοί και εμφανίστηκε ή μάλλον αποκαλύφθηκε ο ύπουλος ρόλος της πολιτικής… Κάποιοι από την αντιπολίτευση βρήκαν ότι δεν μπορούσε να το κάνει αυτό η κυβέρνηση, είχε υπογράψει για κάτι τέτοιο στο τελευταίο Μνημόνιο.
Στο μεταξύ παρενέβη και η Κομισιόν που επιβεβαίωσε ότι όλες αυτές οι μεγαλόστομες δηλώσεις είχαν γίνει εν αγνοία της και χωρίς προηγούμενη συνεννόηση και συμφωνία μαζί της. Κανονική επιτροπεία, δηλαδή… Έτσι βρήκαμε θέμα για συζήτηση και πολιτική σπέκουλα.
Ο πρωθυπουργός, έφερε εσπευσμένα στη Βουλή το θέμα, απειλώντας με… ονομαστική ψηφοφορία τους βουλευτές των κομμάτων. Ποιους; Εκείνους που είχαν ήδη ψηφίσει τρία Μνημόνια, χωρίς να μπουν στον κόπο να διαβάσουν προηγουμένως το πολυσέλιδο περιεχόμενο τους.
Από δω και πέρα αρχίζει το θέατρο του παραλόγου. Κυβέρνηση και χαμηλοσυνταξιούχοι (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) ζούσαν μέχρι την προηγούμενη Πέμπτη με την αγωνία αν θα μπορέσουν να λάβουν το μικρό επίδομα, ενώ η αντιπολίτευση κρυπτόμενη πίσω από το δάκτυλο της, ανεβάζει τους τόνους, απαιτώντας εκλογές.
Μάλιστα, ανερυθρίαστα, δηλώνουν ότι αυτή τη φορά, πέρα από το κόστος τους και την επιβάρυνση του ελληνικού δημοσίου, χρειάζονται οι εκλογές για να έρθουν στα πράγματα οι νέοι σωτήρες, ξέρετε εκείνοι οι παλιοί, οι δοκιμασμένοι στις πολιτικές των Μνημονίων, εκείνοι που δηλώνουν και το εννοούν, ότι ξέρουν να συνεργάζονται με τους δανειστές, χωρίς να τους εκθέτουν, κάνοντας του κεφαλιού τους.
Αλλά, τι μπορεί να μας ενδιαφέρει εμάς, όλο αυτό το πολιτικό παιχνίδι; Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί τελικά, το μόνο βέβαιο είναι ότι κατάφεραν να κάνουν πια τρόπο ζωής την ανασφάλεια των ανθρώπων. Δεν ξέρουν πια τι θα κάνουν αύριο, τι τους περιμένει και πώς θα αντιμετωπίσουν τις νέες καταστάσεις που προκύπτουν καθημερινά.
Πώς να εμπιστευτούν τέτοιους πολιτικούς ηγέτες; Από τη μια ποντάρουν στο θυμικό καθώς ενδιαφέρονται να δώσουν ένα χαρτζιλίκι λίγο πριν τις γιορτές. Ναι, στην ουσία, αυτό κάνουν… Θα το προσέξετε καλύτερα, όταν δείτε ότι σχεδιάζουν (όπως και πέρσι…) να καταβάλουν τις συντάξεις του Ιανουαρίου, δέκα μέρες νωρίτερα της συνήθους ημερομηνίας καταβολής.
Κι από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμα κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως με την πλάτη στον τοίχο, επιχειρεί μια ηρωική έξοδο προκειμένου να πείσει τους δανειστές μας, ότι είναι πιο αξιόπιστοι συνομιλητές. Άρα…
Ψύχραιμοι, παρακολουθούμε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, για να τα ερμηνεύσουμε, αν και δεν είναι πάντα εύκολο αυτό… Οι πολιτικοί είναι μια βρώμικη φάρα. Ποτέ δεν λένε αυτά που εννοούν ανοιχτά και ξάστερα. Αντίθετα, κατά κόρον, χαϊδεύουν τα αυτιά μελλοντικών ψηφοφόρων τους, μ’ αυτά που λένε. Ας το έχουμε αυτό υπόψη μας και ας μην το ξεχνάμε ποτέ… Οι καιροί, το ξέρουμε, είναι πολύ δύσκολοι…
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 17/12/2016, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)