Πόκεμον – μάνια… Ή όταν οι άνθρωποι βάζουν λάθος προτεραιότητες στη ζωή τους
Δεν έχω σήμερα πρωτοσέλιδα εφημερίδων για να διακοσμήσουν το κομμάτι μου… Αντί γι’ αυτό προτίμησα δύο σκίτσα που βρήκα καθώς έκανα την καθιερωμένη «τσάρκα» μου στο διαδίκτυο. Αυτό το σκίτσο του ΑΡΚΑ το βρήκα εδώ, στη γειτονιά μου, δυο ορόφους πάνω από το σπίτι μου που μένω…
Ακούγεται υπερβολικό; Ίσως, αλλά είναι αλήθεια. Όπως κι αυτό το σκίτσο του ΚΥΡ που με το δικό του τρόπο σχολιάζει το νέο διαδραστικό παιχνίδι στα κινητά που έχει ξεσηκώσει και παρασύρει μικρούς και μεγάλους. Ευτυχώς, μακριά από μας τέτοιοι εθισμοί… Αυτά είναι για αργόσχολους κι εμείς έχουμε ακόμα πολλά πράγματα να κάνουμε…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/07/2016
Υποθέτω ότι το έχετε δει… Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου η Πλατεία Συντάγματος και το Μοναστηράκι γέμισαν νεολαία και κινητά τηλέφωνα. Εκατοντάδες νέοι από το απόγευμα της ίδιας μέρας ετοιμάζονταν να δώσουν ολονύχτια μάχη με τα Πόκεμον στο πρώτο Pokemon Go Νight Τour της Αθήνας. Φυσικά μιλάμε για το παιχνίδι επαυξημένης πραγματικότητας για έξυπνα κινητά, το Pokemon Go. Βασικός κανόνας του θέλει τους παίκτες να κυνηγούν - κάποιες φορές επιβάλλεται το τρέξιμο - τα εικονικά πλασματάκια στον πραγματικό κόσμο μέσα από τις οθόνες των κινητών τους μαζεύοντας πόντους.
Το παιχνίδι έχει προκαλέσει παγκόσμιο ντελίριο, όπου έχει εμφανιστεί. Ακόμη και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Την περασμένη εβδομάδα κι ενώ η ενημέρωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών προς τους δημοσιογράφους ήταν σε εξέλιξη, ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, Τζον Κίρμπι, ξαφνικά σταμάτησε για να ρωτήσει δημοσιογράφο εάν παίζει Pokemon Go. Αν και ο δημοσιογράφος απάντησε ότι «απλά ρίχνει μια ματιά», ο Κίρμπι τον ξαναρώτησε εάν έπιασε τουλάχιστον κανένα...
Κι επειδή ο κόσμος είναι ένα μικρό χωριό πια, λόγω ίντερνετ, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, με τους χρήστες να επισκέπτονται από πολυσύχναστα μέρη όπως η Πλατεία Συντάγματος μέχρι και τα πιο απίθανα. Οι ιστορίες γύρω από το PokemonGo πολλές.
Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ είδαμε μια από αυτές: Ο καταστηματάρχης ψητοπωλείου σε κεντρικό σημείο της Καλλιθέας δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που μόλις άκουσε από έναν νεαρό πελάτη: «Είμαστε στα καλά μας; Ήρθε ο άλλος, κάτι έκανε στο κινητό του, και ξαφνικά τον ακούω να λέει στον φίλο του: "Είναι τρία στην πλατεία. Τρέχα να τα βρούμε". Mε τα σουβλάκια στο χέρι έφυγαν για να κυνηγήσουν Πόκεμον…».
Τι είναι, όμως, αυτό που έχει κάνει μικρούς και μεγάλους να κυνηγάνε Πόκεμον με την μπουκιά στο στόμα; Γιατί έφηβοι αλλά και ενήλικοι τρέχουν στα πάρκα και στις παραλίες κοιτάζοντας επίμονα το κινητό τους τηλέφωνο; Είναι τα χαριτωμένα πλάσματα που ελκύουν τους παίκτες ή το διαδραστικό του παιχνιδιού;
Ο εκπαιδευτικός και διδάκτωρ ψυχολογίας Νίκος Σιούτας, πρώην διευθυντής στο πρωτοποριακό 4ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης, έχει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και κυρίως στο τι είναι αυτό που σε επίπεδο ψυχαναλυτικό επιδρά στην καθημερινότητα της παγκόσμιας κοινότητας και το συγκεκριμένο εμπορικό προϊόν αγγίζει τα όρια της μανίας. Κι αυτό διότι έχει κάνει ντοκτορά - και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου - στα ...Πόκεμον. Το διδακτορικό του το 2005 στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου είχε τίτλο «Τα κινούμενα σχέδια του WaltDisney και ο μικρόκοσμος των Πόκεμον.
Ένα βασικό στοιχείο που κάνει το PokemonGo «ιδιαίτερα αγαπητό σε μικρούς και μεγάλους είναι το πρωτοποριακό στοιχείο της επαυξημένης διαδραστικότητας. Μέσω του Διαδικτύου ο χρήστης συνδέεται με GPS και χρησιμοποιεί τη θέση του παίχτη στον πραγματικό κόσμο. Όσο περπατά είναι πιθανό ο χαρακτήρας του στο παιχνίδι να συναντήσει Ρokemon» εξηγεί ο δρ ψυχολογίας και έμπειρος δάσκαλος, Νίκος Σιούτας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η δημοφιλία του, κυρίως, σε νεαρές ηλικίες οφείλεται επίσης «στο ότι οι περισσότεροι που παίζουν είναι η γενιά του 2000. Η γενιά δηλαδή που ασχολιόταν με τον Πίκατσου και τα άλλα Πόκεμον στο ηλεκτρονικό παιχνίδι». Πολλά από τα συμπεράσματα για τα Πόκεμον που είχε βγάλει στο πλαίσιο της ερευνητικής διαδικασίας για τη διατριβή του είναι παρόμοια με αυτά στα οποία καταλήγει μελετώντας το τωρινό φαινόμενο. Ο κόσμος των Πόκεμον όπως τότε, έτσι και τώρα, βοηθάει μικρούς και μεγάλους να συναντηθούν, να συζητήσουν.
Άλλοι επιστήμονες διατείνονται ότι καταπολεμά το άγχος, αλλά είναι δυνατόν σε εποχές κρίσης όπως αυτές που βιώνουμε, κάποιοι να… καταπολεμούν μ’ αυτό τον τρόπο το άγχος τους; Άβυσσος είναι η ψυχή του ανθρώπου… Πραγματικά μένουμε με το στόμα ανοιχτό, καθώς διαπιστώνουμε τη ματαιοδοξία των συνανθρώπων μας... Αρνούνται να δουν την αλήθεια και ασχολούνται μ’ αυτά τα ανούσια πράγματα..
- Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 30/7/2016 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)