Χάθηκε ολοκληρωτικά η εμπιστοσύνη στον Τύπο. Ο Τύπος στο απόσπασμα, απολογείται…
Μερικά πρωτοσέλιδα της εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ των τελευταίων ημερών. Γιατί η συγκεκριμένη εφημερίδα; Διότι ο εκδότης της κ. Παν. Μαυρίκος, διώκεται ως εκβιαστής…
Και γιατί τα βάζουμε όλα αυτά τα πρωτοσέλιδα; Το κάνουμε για να δείτε πως αντιδρούν όλοι αυτοί που ενορχηστρώνουν τα οι ξύλινοι τίτλοι τους στην πρώτη σελίδα…
Με τον ίδιο τρόπο που μέχρι χθες εκβίαζαν με… δήθεν αποκαλύψεις εναντίον όσων αρνούνταν να συνεργαστούν μαζί του, με τον ίδιο τρόπο προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του…
Η εφημερίδα ESPRESSOδεν είναι και υπόδειγμα σοβαρής δημοσιογραφίας. Μάλλον για το αντίθετο πρόκειται. Δείτε όμως πως προβάλλει το θέμα με τους αργυρώνητους «δημοσιογράφους».
Στην ίδια γραμμή και η ναυαρχίδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) ΤΑ ΝΕΑ. Αυτό ήταν το πρωτοσέλιδο της την ημέρα που ασκήθηκε δίωξη στον ιδιοκτήτη του κ. Ψυχάρη για άρνηση να κάνει Πόθεν Έσχες ενώ υποχρεούνταν.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/2/2016
Τις τελευταίες μέρες άνοιξε ο ασκός του Αιόλου σε σχέση με τους ανθρώπους του Τύπου και πώς με το ήθος τους διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το θέμα δεδομένου ότι από αυτή τη δουλειά βιοπορίζομαι 32 τόσα χρόνια, προσπαθώντας να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να διαχειρίζομαι τις πληροφορίες που έχω στη διάθεση μου με τη μεγαλύτερη υπευθυνότητα, ώστε οι αποδέκτες να γνωρίζουν την αλήθεια/
Αναφέρομαι στη σύλληψη του εκδότη της ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ, μια ψευδεπίγραφης εφημερίδας (δεν πρόκειται για τον ιστορικό τίτλο) του κ. Μαυρίκου Παν. Και δύο ακόμα δημοσιογράφους, τους Παναγιώτη Μουσά και Χρήστο Φράγκου για σύσταση εγκληματικής ομάδας που διέπραττε εκβιάσεις σε βάρος ΔΕΚΟ, πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.
Και από την άλλη, ο οικονομικός εισαγγελέας που εξετάζει την υπόθεση που αφορά τον εκδότη του Δημοσιογραφικού συγκροτήματος Λαμπράκη. Είχε ζητήσει από την επιτροπή Πόθεν Έσχες να διαβιβάσει τις δηλώσεις, αλλά μετά από έρευνα που έγινε διαπιστώθηκε πως ο Σταύρος Ψυχάρης δεν είχε καταθέσει δηλώσεις πόθεν έσχες για τα έτη 1997-2001, 2003-2007. Κατόπιν η επιτροπή έδωσε εντολή στους ορκωτούς λογιστές να ελέγξουν και τις δηλώσεις που έχει καταθέσει ο ιδιοκτήτης του ΔΟΛ από το 2008 έως σήμερα.
Αναρωτιέμαι αν οικοδομείται έτσι εμπιστοσύνη στο κοινό το οποίο και ενημερώνεται από τέτοιους ανθρώπους για το τι συμβαίνει στην επικαιρότητα;
Αξίζει ίσως τον κόπο σ’ αυτό το σημείο να δούμε τι είναι εμπιστοσύνη. Σύμφωνα με κάποιον ορισμό, το να εμπιστευόμαστε τους άλλους σημαίνει να “πιστεύουμε ότι είναι τίμιοι και ειλικρινείς και ότι δεν θα κάνουν εσκεμμένα κάτι το οποίο θα μας πληγώσει”.
Η εμπιστοσύνη αναπτύσσεται αργά, αλλά μπορεί να καταστραφεί μέσα σε μια στιγμή. Εφόσον τόσα άτομα βλέπουν να γίνεται κατάχρηση της εμπιστοσύνης τους, είναι άραγε άξιο απορίας το ότι οι άνθρωποι διστάζουν να εμπιστεύονται τους άλλους; Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στη Γερμανία το 2002, «λιγότεροι από 1 στους 3 νεαρούς έχουν έστω και τη στοιχειώδη εμπιστοσύνη στους άλλους ανθρώπους».
Ίσως αναρωτιόμαστε: “Υπάρχει κανείς που θα μπορούσαμε πράγματι να εμπιστευτούμε; Αξίζει να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε κάποιον με κίνδυνο να απογοητευτούμε;”
Ακόμη και εκείνοι που χαίρουν υψηλής εκτίμησης ως οι «ευγενείς» αυτού του κόσμου, όπως διάφοροι ειδήμονες σε εξειδικευμένους τομείς γνώσης ή δραστηριοτήτων, δεν αξίζουν αυτομάτως την εμπιστοσύνη μας. Η καθοδήγησή τους υπόκειται συχνά σε λάθη, και η εμπιστοσύνη που τίθεται σε τέτοιους «ευγενείς» μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε απογοήτευση.
Δεν θα ήταν σοφό να χρησιμοποιούμε και εμείς παρόμοια κριτήρια σήμερα όταν επιλέγουμε εκείνους στους οποίους θέτουμε την εμπιστοσύνη μας; Γνωρίζουμε άτομα των οποίων η συμπεριφορά είναι φαινομενικά τουλάχιστον, άψογη; Είναι αποφασισμένοι να παραμένουν προσκολλημένοι στους δικούς τους κανόνες διαγωγής; Είναι ακέραιοι ώστε να αποφεύγουν να κάνουν πράγματα που δεν είναι ορθά; Έχουν την εντιμότητα να μην επηρεάζουν έντεχνα μια κατάσταση για δικό τους όφελος ή προκειμένου να γίνει το δικό τους; Ασφαλώς οι άντρες και οι γυναίκες που εκδηλώνουν τέτοιες ιδιότητες αξίζουν την εμπιστοσύνη μας. Και είναι μεγάλο για έναν δημοσιογράφο να διαθέτει τέτοια προσόντα. Ο κόσμος τον εμπιστεύεται πιο εύκολα.
Πόσο όμως είναι έτσι τα πράγματα στον Τύπο στις μέρες μας; Οι τελευταίες αποκαλύψεις είναι σαν να άνοιξε ο υπόνομος και οι ακαθαρσίες να βγήκαν στους δρόμους. Η βρώμα κοντεύει να μας πνίξει κι αυτοί με όση δύναμη τους απομένει, επιχειρούν να μας πείσουν πως δεν είναι τίποτα. Πρόκειται για ένα άλλου είδους αποσμητικό και αν προσέξουμε μπορεί να διακρίνουμε το «άρωμα» του. Απατεώνες ολκής!
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)