Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» τ. 406 που ολοκληρώσαμε την περασμένη Τρίτη 29/9 και έφυγε για το πιεστήριο. Για να τον διαβάσετε, όπως ακριβώς θα κυκλοφορήσει σε λίγο, πατήστε ΕΔΩ.

Οι παλιοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το γνωρίζουν καθώς, κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια έκδοση του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» ή του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, των δύο εφημερίδων όργανα συνδικαλιστικών οργανώσεων συνταξιούχων που επιμελούμαι δημοσιογραφικά τα παρουσιάζω εδώ… Δεν ξέρεις, μπορεί να προκύψει και κάποιος άλλος πελάτης…

Όχι επειδή εκτιμώ πώς ενδιαφέρουν άμεσα εσάς, τι να σας ενδιαφέρει άλλωστε από έντυπα που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων με κοινό εργασιακά κριτήρια, αλλά αποτελούν μέρος της εργασίας μου.

Και όπως λέω και σε άλλο σημείο αυτού websiteμετά την απόλυση μου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, το 2012, επιδιώκω να έχω για να ζήσω με μια στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πράγμα που δικαιούμαι, ύστερα από τόσα χρόνια εργασίας στη δημοσιογραφία.

Ας δούμε, λοιπόν, λίγο τον ΤΥΠΟ… Είχαμε να βγάλουμε φύλλο από τον περασμένο Ιούνιο και όχι τυχαία. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (Π.Ο.Σ.Σ.) στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει, εκτιμά πολύ τη δύναμη της σε ότι αφορά την ενημέρωση των μελών της, για τη δράση της ίδιας και των Σωματείων της.

Όμως τα capital controls των τραπεζών που επιβλήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο, δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα και στον ΤΥΠΟ, αλλά και στην ίδια τη λειτουργία της Ομοσπονδίας. Τρεις μήνες μετά και αφού όπως λένε οι τραπεζίτες χαλάρωσαν λίγο, μπορούν να προγραμματίσουν με μεγαλύτερο κόστος τη λειτουργία τους.

Και βέβαια συνεχίσαμε την έκδοση της εφημερίδας. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα… Οι άνθρωποι της διοίκησης θέλουν οπωσδήποτε την ύπαρξη της και τον παρεμβατικό της ρόλο… Το ζήτημα είναι πόσο θα αντέξουν, όταν λιγοστεύουν συνεχώς οι συνταξιούχοι που καλύπτουν… Αλλά, αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν είναι της ώρας…

Όπως κάθε φορά, συνεργαστήκαμε με τον πρόεδρο της Π.Ο.Σ.Σ., Βασίλη Αποστολόπουλο με τον καλύτερο τρόπο καθώς υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση. Την προηγούμενη εβδομάδα πήρα την ύλη, σχεδίασα τις σελίδες, έγραψα τα δικά μου κομμάτια και την πήγα στη Σαλαμίνα, στην Πόπη για να τη δουλέψει.

Θυμάστε, είχα γράψει ένα κομμάτι εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μπορείτε να το ξαναδείτε ΕΔΩ. Συνηθίζω να κάνω τη δουλειά μου να μοιάζει με… εκδρομή. Καταφέρνω να αναδεικνύω τα καλά πράγματα και να μη δίνω στην κούραση την πρώτη θέση… Εξάλλου η σωματική κούραση περνά, ενώ είναι πολύ σημαντική η «ανάσα» των αναγκών της καθημερινότητας μας.

Ο ΤΥΠΟΣ λοιπόν στάλθηκε ήδη για εκτύπωση στο πιεστήριο και την ερχόμενη θα φτάσει με το ταχυδρομείο σε όλα τα μέλη των Σωματείων της Π.Ο.Σ.Σ. Για μένα είναι μια όμορφη στιγμή καθώς τώρα μπορώ να ρίξω το βάρος μου στην ολοκλήρωση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, της εφημερίδας των συνταξιούχων ΗΣΑΠ που ήδη ετοιμάζεται.

Θέλω όλα αυτά να τα τελειώσω πριν πάω το μικρό ταξίδι στην Κρήτη, προς το τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Οκτώβρη. Και νομίζω ότι είμαι ήδη σε καλό δρόμο… Έχω και διάθεση για δουλειά και ωραίους συνεργάτες – εργοδότες.

Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό, επειδή γνωρίζω καλά πως δεν είναι πολύ αυτό που κάνουν να βιοπορίζονται… Απαραίτητο, στη φοροκαταιγίδα που έρχεται…