Η ώρα της κάλπης… Με την καρδιά εκείνων που θέλουν να μας κυβερνήσουν, να τρέμει…
Την Κυριακή οι κάλπες ανοίγουν στην Ελλάδα, ξανά, για Τρίτη φορά μέσα στο 2015… Σκέψεις γύρω από αυτό, είναι καταγραμμένες στις «Επισημάνσεις» και διάλεξα μερικά πρωτοσέλιδα αθηναϊκών εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας για να τις… διακοσμήσω. Εδώ είναι ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ που μιλάει για θρίλερ.
Στο ΕΘΝΟΣ εκτιμούν ότι υπάρχουν περιθώρια στο 48ωρο που μεσολαβεί ως την Κυριακή να επηρεαστούν 650.000 αναποφάσιστοι… Δηλαδή μ’ αυτή τη λογική, οι υπόλοιποι που θα πάνε να ψηφίσουν, ξέρουν τι θα ψηφίσουν; Και, κυρίως, έχουν σκεπτικό γι’ αυτό;
Για πρώτη φορά είναι ανήσυχη και η πλέον συντηρητική εφημερίδα με τη μεγαλύτερη ιστορία ζωής στην Ελλάδα, η ΕΣΤΙΑ. Και είναι ανήσυχη, διότι προφανώς δεν βλέπει το «πουλέν» της, τον κ. Μεϊμαράκη να βγαίνει πρώτος… Πραγματικά, πολύ υποτονικά δίδεται η χθεσινή κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του.
Μελλοντολογία και εκτιμήσεις του καναπέως από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ… Ούτε εδώ μπορείς να δεις μια μεγάλη φωτογραφία από τη χθεσινή συγκέντρωση Μεϊμαράκη στην Ομόνοια που στους τηλεοπτικούς δέκτες μας έδειχνε να είναι το αδιαχώρητο… Οι σκηνοθέτες έχουν τη δυνατότητα να δείχνουν τη δική τους αλήθεια.
Ο τίτλος του ΛΟΓΟΥ δείχνει την απόλυτη σύγχυση που βρίσκονται οι δημοσκοπικές εταιρίες… Ο κόσμος στον οποίο απευθύνονται τηλεφωνικά, δεν εκφράζεται… Είναι απογοητευμένος, κουρασμένος, αηδιασμένος… Δεν έχει καμιά διάθεση να συμμετέχει σ’ αυτό το πανηγύρι των εκλογών της Κυριακής. Δεν εμπιστεύεται κανέναν πολιτικό.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/09/2015Αύριο ο ελληνικός λαός ψηφίζει… Καλείται για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο, το 2015, να πει το ίδιο ακριβώς πράγμα: Ποιον δηλαδή θεωρεί τον πιο ικανό για να τον κυβερνήσει σε καιρούς πολύ δύσκολους. Ο καθένας μας, ας αναρωτηθεί μερικά πράγματα…
Τον Γενάρη, ο πολιτικός σχηματισμός του οποίου ηγείται ο κ. Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ, πήρε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, υποσχόμενος ότι μπορεί να φέρει την ελπίδα στον Έλληνα πολίτη που ύστερα από έξι χρόνια συνεχών μνημονίων είχε πέσει στην κατάθλιψη… Τον Ιούλη με το δημοψήφισμα, έδωσε ένα εκκωφαντικό ΟΧΙ στην Ευρώπη των τοκογλύφων που απέχει πολύ από την Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης.
Οι επτά μήνες που μεσολάβησαν, από τον Γενάρη ως την παραίτηση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έγιναν κάποια μικρά βήματα, αλλά πάντως δεν ήρθε η ελπίδα που υπόσχονταν ο βασικός της κορμός. Αντίθετα, αντιλήφθηκαν, με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι δεν είναι εύκολη η διατύπωση μιας οποιαδήποτε διαφορετικής άποψης από αυτή της κυρίαρχης της Ευρώπης.
Και υπέγραψαν κάτω από την πίεση το 3ο μνημόνιο που ακόμα δεν το είδαμε να εφαρμόζεται, πέρα από την αύξηση του ΦΠΑ, την οποία τη γευτήκαμε προκαταβολικά. Τα υπόλοιπα, μας τα φυλάνε για έκπληξη, αμέσως μετά τις εκλογές. Σε 40 ημέρες έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια λαίλαπα μέτρων εναντίον μας… Αλλά οι εκλογές θα έχουν γίνει και ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου… Και η χώρα θα έχει πρωθυπουργό!
Σας ενδιαφέρει αλήθεια πιο θα είναι το όνομά του; Έχει σημασία πώς θα λέγεται; Τσίπρας ή Μεϊμαράκης ή κάπως αλλιώς, αφού το μόνο του μέλημα θα είναι να υπηρετήσει τους δανειστές μας και όχι τον ελληνικό λαό; Προσωπικά έχω την απάντηση… Αλλά έχει σημασία να την έχει δουλέψει κανείς προσωπικά, έστω και στο παραπέντε της κάλπης.
Για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, που από αντιμνημονιακό κόμμα υπερασπίζεται τώρα το μνημόνιο που υπέγραψε, τα ξέρουμε… Είδαμε μάλιστα τον ίδιο αυτόν πολιτικό σχηματισμό να διασπάται και να συσπειρώνονται όσοι διαφωνούν, σε ένα νέο κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές, τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμως αυτά είναι εσωτερικά ζητήματα που δεν ενδιαφέρουν τον πολύ κόσμο.
Από την άλλη μεριά η Ν.Δ. δια του νέου αρχηγού της κ. Ευ. Μεϊμαράκη, υπόσχεται ότι είναι σε θέση να «υπηρετήσει» τους πολίτες από καλύτερη θέση και με μεγαλύτερη ωριμότητα. Δεν ξέρω, πέρα από όσους παραδοσιακά θεωρούν ότι ανήκαν σ’ αυτόν το χώρο, μπορούν να πείσουν... Θα φανεί το βράδυ των εκλογών, όταν ανοίξει η κάλπη, πόσο ευκολόπιστοι είμαστε και πόσο προδομένοι ακόμα μπορούμε να γίνουμε… Και ασφαλώς αυτό θα είναι θέμα προς μελέτη από ψυχολόγους και ψυχιάτρους.
Σε ότι αφορά τον έτερο σύμμαχο τους, το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, που παρά το γεγονός ότι άλλαξε πολιτικό αρχηγό, την κ. Γεννηματά (για δες σε πόσο σύντομο χρονικό διάστημα οι «σωτήρες» μας, Σαμαράς – Βενιζέλος, ξεχάστηκαν…) δεν έβαλε μυαλό, δεν ξαναγύρισε στη βάση του, αλλά έχοντας μια προσωρινή εκλογική συνεργασία με την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ (ανύπαρκτος πολιτικός σχηματισμός) υπερφίαλα και αλαζονικά, βάζει το εαυτό του στην τρίτη θέση. Είναι να γελάς με την κατάντια τους… Δεν κατάλαβαν απολύτως τίποτα, από την καταστροφή που έφεραν κι αυτό τους κάνει ακόμα πιο επικίνδυνους.
Για τα άλλα κόμματα που δεν έχουν σχέση, ούτε μπορούν, ούτε θέλουν με την εξουσία, δεν θα πούμε τίποτα. Ο πολίτης που θα προσέλθει την Κυριακή στην κάλπη έχει να μετρήσει σοβαρά ζητήματα, όπως: Έχει πεισθεί, ότι μπορεί κάποιος από αυτούς του ηγέτες να τον κυβερνήσει υπεύθυνα και προς όφελός του; Μένει να δούμε τα αποτελέσματα της Κυριακής και να εκτιμήσουμε το σκεπτικό για το πώς φτάσαμε ως εκεί…
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο (μπορεί και σήμερα λόγω εκλογών) στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Σχόλια (0)