Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του τεύχους 263 της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ που μπορεί κανείς να το δει ολόκληρο όπως θα κυκλοφορούσε τυπωμένο και να το διαβάσει, πατώντας ΕΔΩ.

Ειλικρινά αυτό δεν το καταλαβαίνω… Η ΠΕΤ ΟΤΕ δεν είναι ένα συνδικάτο μικρό που να αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα παρά τις όποιες δυσκολίες δημιουργούν προσωρινά τα capital controls των τραπεζών και η συρρίκνωση του αριθμού των μελών της λόγω του ότι ψηφιακοποιηθεί ολόκληρο το δίκτυο των τηλεφωνικών συνδέσεων…

Μικρά ίσως οικονομικά ζητήματα, που γίνονται πολύ μεγαλύτερα για άλλα συνδικάτα, υπάρχουν, αλλά έχω τη γνώμη ότι σχετικά με ότι αφορά τον Τύπο, θα μπορούσαν να ξεπεραστούν.

Κι όχι μόνο θα έπρεπε, αλλά κατά την εκτίμηση μου, επιβάλλεται κιόλας… Και τούτο διότι ζούμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Τα τελευταία χρόνια των μνημονίων έχουν χτυπήσει τις εργασιακές σχέσεις και κατακτήσεις… Το να είσαι σε θέση άμυνας για να χάσεις τα λιγότερα, απ’ ότι θυμάμαι στα 32 και πλέον χρόνια που εργάζομαι ως δημοσιογράφος στο Σωματείο προσπαθώντας να προβάλω τις θέσεις και τις απόψεις του προς τα έξω, προς την κοινωνία, εκτιμώ πως δεν είναι και η καλύτερη λύση…

Σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις επιβάλλεται η αλληλεγγύη με άλλες κοινωνικές ομάδες κάτω από ένα γενικότερο συντονισμό και η διεκδίκηση με επιθετικό τρόπο δίκαιων αιτημάτων. Εδώ μπορούσε να παίξουν ένα πολύ θετικό ρόλο το έντυπο και η ιστοσελίδα του Σωματείου…

Καθώς κρατάς τα μέλη σου ενήμερα σε κάθε κίνηση σου, μπορείς να προσδοκάς ότι σε μια δεδομένη στιγμή θα ,μπορούσες να θεωρήσεις ότι θα είναι καθολικά δίπλα σου, δίνοντας δύναμη στην όποια διεκδίκηση αποφάσιζες… Ώρες – ώρες  σκέφτομαι μήπως όλα αυτά που ήξερε η δική μου γενιά για τα συνδικάτα, άλλαξαν… Οι σημερινοί διοικούντες έχουν μια άλλη άποψη. Σεβαστή.

Ασφαλώς και είναι δικαίωμα τους… Γι’ αυτή τη δράση τους άλλωστε κρίνονται και θα κριθούν από τα μέλη τους, τεχνικούς του ΟΤΕ που τους εκλέγουν στις κάλπες κάθε τρία χρόνια με σκοπό να τους εκπροσωπούν καταλαμβάνοντας ουσιώδεις θέσεις ευθύνης. Και η δική μου είναι, απλά να λέω συμβουλευτικά την άποψη μου.

Έτσι το τελευταίο τεύχος της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ δεν θα το βρείτε τυπωμένο… Οι υπεύθυνοι, αποφάσισαν να βγάλουμε ένα μικρό, οκτασέλιδο τεύχος σε μορφή pdf το οποίο προφανώς μπορούν να διαβάσουν, όσοι έχουν το ενδιαφέρον να φτάσουν ως τον ιστότοπο της ΠΕΤ ΟΤΕ http://www.petote.gr

Οι άλλοι, οι συνάδελφοι που έχουν καιρό να το πάρουν σπίτι τους, θα συνεχίσουν να παίρνουν τηλέφωνα δίνοντας τη νέα τους διεύθυνση νομίζοντας ότι εκεί είναι το πρόβλημα και η αιτία που δεν το παίρνουν… Κι εγώ θα στεναχωριέμαι που ενώ μπορώ, δεν έχω τη δυνατότητα να προσφέρω περισσότερα στους τεχνικούς του ΟΤΕ και τα μέσα επικοινωνιας που τους αφορούν.

Ας είναι… Ασφαλώς και οι αρμοδιότητες έχουν τα όρια τους. Και το γεγονός ότι έχω τη δυνατότητα να καταγράφω στον ιστότοπο μου, αυτό το… παράπονο, είναι κάτι σημαντικό.

Στο κάτω – κάτω της γραφής ο υπάλληλος έχει συγκεκριμένες και προσδιορισμένες αρμοδιότητες… Το αφεντικό, ο ιδιοκτήτης είναι εκείνος που αποφασίζει και ορίζει το τι θέλει και τι τον βοηθά την δεδομένη στιγμή.

Μόνο μια νοσταλγία θέλω να καταθέσω: Τότε, στη δεκαετία του ’80 που βγάζαμε κάθε μήνα τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ και είχε γνώμη και άποψη για όλα τα κοινωνικά θέματα και αρκετούς επαγγελματίες σκιτσογράφους και δημοσιογράφους που με τις συνεργασίες τους έκαναν το έντυπο να διαφέρει αισθητά από τα άλλα ομοειδή του συνδικαλιστικά έντυπα. Αυτά, κάποτε…