Τα πρωτοσέλιδα που βάζουμε εδώ για να υποστηρίξουμε το δημοσίευμα μας είναι από εφημερίδες της εβδομάδας που μας πέρασε… Αλλά και τώρα να ρίξετε μια ματιά στα περίπτερα, παρόμοιοι θα είναι. Εδώ η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ της 25/06. Αργά χθες το βράδυ είχαμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις με νυχτερινό διάγγελμα του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα.


Ένα τέτοιο πρωτοσέλιδο σαν αυτό της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ της 24/06 ίσως αποτυπώνει την μαυρίλα και την απαισιοδοξία στην καρδιά των ανθρώπων που δεν βλέπουν πια μια λύση να έρχεται από πουθενά… Αυτό που χρειάζεται τώρα, είναι ψυχραιμία… Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος.


Το ΕΘΝΟΣ της 24/06 παρουσίασε με αυτόν τον… αθλητικό τρόπο μια πολιτική συζήτηση στις Βρυξέλλες με συνεχή ζεστό – κρύο που έκανε τα νεύρα μας τσατάλια… Επάνω που έλεγαν τα… βρήκαν, φτου κι από την αρχή. Το πρωθυπουργικό διάγγελμα βγήκε στις 12:59. Είναι φυσικό πολλοί να το μαθαίνουν τώρα, επειδή τέτοια ώρα κοιμούνταν.


Στην ΑΥΓΗ της 24/06 λένε τα πράγματα με το ονοματεπώνυμο τους. Λένε δηλαδή ότι ο ένας εκ των δανειστών, το ΔΝΤ μαζί με τη διαπλοκή είναι που δυναμιτίζουν τη συμφωνία… Είτε έτσι, είτε αλλιώς το πρόβλημα παραμένει… Μπορεί να μην έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο και πραγματικά να ζούμε ιστορικές στιγμές, αλλά σίγουρα έχουμε περάσει και χειρότερα…


Μια συμφωνία που όλες αυτές τις μέρες ακούγαμε, αλλά δεν βλέπαμε να αποτυπώνεται με κάποιο τρόπο… Πάντα υπήρχε ένα εμπόδιο για να υπάρξει ένα καλό αποτέλεσμα. Δείτε πως το είδαν ΤΑ ΝΕΑ της 24/06. Από χθες το βράδυ τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο πήραν φωτιά… Η πολιτική, ξανά στο ζενίθ της…


Στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ της 25/06 επιβεβαιώνουν την ΑΥΓΗ της προηγουμένης. Αυτόν που τορπιλίζει και μάλιστα με ύπουλο τρόπο κατά τους σχολιαστές της εφημερίδες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό που πρέπει να δούμε νηφάλια είναι να μην τρέξουμε στα ΑΤΜ και στα σούπερ μάρκετ. Δεν γίνεται πόλεμος... Μόνο ένα δημοψήφισμα.


Το ΕΘΝΟΣ της 25/06 εκτιμά ότι γίνεται μια μάχη για το χρέος, αλλά χωρίς, μέχρις στιγμή ορατά αποτελέσματα… Ναι, δεν ξέρω αν την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές υπάρχει κάτι, αλλά όταν γράφτηκε, δεν υπήρχε τίποτα σίγουρο… Οι άνθρωποι είναι κατηφείς. Προφανώς δεν έχουν ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Αλλά εμείς δεν φοβόμαστε. Είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα…


Στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ της 25/06, όπως σχεδόν καθημερινά αν προσέξετε τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας, αρέσκονται να τα βάζουν όλα σε ένα τσουβάλι, μιλώντας μόνο για μνημόνια. Τα οποία άσχετα αν είναι σχέδια, τα αναλύουν κιόλας… Μάλλον τελικά δεν έπρεπε να βάλουμε κανένα πρωτοσέλιδο. Αλλά σήμερα δεν θα έχουμε εφημερίδες με νέα για τις τελευταίες εξελίξεις.


Στις 25/06 ΤΑ ΝΕΑ παρουσιάζουν κάπως έτσι τις εξελίξεις… Μένουμε σ’ αυτά. Έτσι κι αλλιώς δεν μας ενδιαφέρουν παραπάνω… Υποστηρικτικά στο κομμάτι είναι, απλά. Δίδουν μόνο το κλίμα μέσα στο οποίο γράφτηκαν οι «Επισημάνσεις». Και τα κυριακάτικα φύλλα θα χρειαστεί να κάνουν έκτακτες εκδόσεις για να καλύψουν την επικαιρότητα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/06/2015

Ας ξεκινήσουμε αυτή την ανάλυση έχοντας υπόψη μια βασική αρχή που πρέπει να έχουμε στο νου μας πάντα: «όποιος δανείζεται είναι υπηρέτης εκείνου που δανείζει». Κι αυτό για να αντιληφθούμε τη δύσκολη θέση του δανειζόμενου… Αναφερόμαστε στην Ελλάδα και την προσφυγή της σε υπερδανεισμό με επαχθεί όρους το 2011 προκειμένου να αντιμετωπίσει την δύσκολη, όπως τη χαρακτήρισαν, οικονομική κατάσταση, οι τότε πολιτικοί που κυβερνούσαν.

Υποθέτω ότι θυμάστε τις θριαμβευτικές αναγγελίες από το νησί της Κω του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου… Θα το θυμάστε, γιατί λίγο αργότερα νιώσατε κι εσείς, όπως όλοι μας, τις σκληρές επιπτώσεις των μνημονίων που μας υπαγόρευαν οι δανειστές μας.

Πέρα από το γεγονός ότι αυτό έπρεπε κάποτε να σταματήσει γιατί η αιμορραγία ήταν μεγάλη, μάλιστα κατέστρεψε τη μεσαία τάξη στη χώρα μας, ο λαός προσπάθησε να αλλάξει τους κυβερνώντες, μέσα από εκλογικές διαδικασίες. Την αρχή τοποθέτησε τον Σαμαρά, που με τα Ζάππεια προσπαθούσε να πείσει ότι ήταν αντιμνημονιακός… Μάλιστα, συνεργάστηκε αρμονικά στην κυβέρνηση με το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, ένα κομμάτι της αριστερά, με το αιτιολογικό ότι χρειαζόταν θυσίες για να σωθεί η χώρα…

Στο μεταξύ, με την υπερφορολόγηση, τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις και την τεράστια ανεργία, η κατάσταση έγινε τραγική για τους Έλληνες… Έτσι έβαλαν στην πρώτη ευκαιρία, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015, στο περιθώριο τους… σωτήρες και τοποθέτησαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που ήταν πια η νέα συγκυβέρνηση.

Φυσικά η αρχή που αναπτύσσεται στην πρώτη παράγραφο αυτού του άρθρου δεν έπαψε να υπάρχει και να υφίσταται… Έτσι η νέα κυβέρνηση επί πέντε μήνες τώρα συνδιαλέγεται με τους δανειστές αφήνοντας συχνά – πυκνά να διαφανεί ότι ήταν κοντά σε κάποια λύση που θα περιείχε μια κάποια μείωση του δημόσιου χρέους το οποίο είναι βέβαιο πως έτσι όπως έχει εξελιχθεί δεν είναι σε θέση να το εξυπηρετήσει.

Μόνο που αυτό το φως, για να γίνει ορατό, θα πρέπει να επιβαρύνει τους Έλληνες πολίτες κατά 8 δίς ευρώ περίπου σε νέα μέτρα που θα περιείχε ένα νέο μνημόνιο ή σύμφωνο ή όπως κι αν το ονομάσουν, δεν είναι αυτό το πρόβλημα…

Κι από τότε δεν υπάρχει άλλο θέμα για συζήτηση, από αυτό... Το Σύνταγμα μάλιστα, η πλατεία που γνώρισε δόξες το 2011 και 2012 ξαναγέμισε από κόσμο. Μόνο που αυτή τη φορά ο κόσμος αυτός ήταν πιο… ξεκαθαρισμένος. Τη μια μέρα συγκεντρώνονταν εκείνοι που στήριζαν την κυβέρνηση και απαιτούσαν να προχωρήσει σε ρήξη με τους εταίρους μας και δανειστές μας και την άλλη αυτοί που υποστήριζαν πως η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη, αλλά χωρίς μνημόνια.

Όλη αυτή τη σουρεάλ ατμόσφαιρα τη ζήσαμε στην Αθήνα, όπως και κάθε φαιδρό πολιτικό που του παραχωρείται βήμα στα κανάλια για να διατυπώσει τη γνώμη του και να ασκήσει κριτική… Δαιμόνιοι συντάκτες προσπαθούν να ανακαλύψουν ρήγματα στον κυβερνητικό σχηματισμό, ενώ δε λείπουν και… μαϊντανοί που έχουν εύκαιρα τα ΜΜΕ κάθε φορά που θέλουν να δώσουν δραματικό τόνο με… κόντρες μέσα στο τηλεοπτικό στούντιο, έτσι που να ανεβάζουν τα νούμερα τηλεθέασης…

Το μόνο που είναι βέβαιο, είναι ότι αυτός που θα πληρώσει το μάρμαρο, είναι ο λαός… Και μπορεί αυτή τη φορά μπορεί να πληρώσουν και κάποιοι από τους έχοντες, του «Μένουμε Ευρώπη». Το ΔΝΤ αντιδρά σ’ αυτό. Προτιμά να πληρώσουν τα μόνιμα υποζύγια, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ας μη γελιόμαστε σε ότι αφορά τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ που δεν καταργείται, αλλά παραμένει ζωντανός και την αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές για τα ταμεία, όλοι ανεξαιρέτως θα κληθούμε να πληρώσουμε.

Όπως δείχνουν τα πράγματα η ελπίδα μάλλον λοξοδρόμησε και δεν θα τη δούμε να περνάει από δω. Όταν εμπιστεύεσαι τους πολιτικούς, αυτά συμβαίνουν. Η ιστορία του κόσμου είναι γεμάτη παραδείγματα…

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».