ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/07/2014

Είναι νωρίς ακόμα, αλλά οι τίτλοι στις τοπικές εφημερίδες επισημαίνουν ότι ο τρύγος ξεκινά με καλές προοπτικές… Το έψαξα λίγο το πράγμα. Ούτε ένα τσαμπί λιάτικο σταφύλι δεν υπάρχει ακόμα ώριμο για να φάμε. Είναι αγουρίδες, τότε; Διάβασα πιο προσεκτικά το κομμάτι. Μιλά για πρώιμες ποικιλίες, γι’ αυτό προβλέπεται να αρχίσει ο τρύγος στα μέσα του Ιουλίου και γύρω στις 5 Αυγούστου αναμένεται να ξεκινήσει ο τρύγος των επιτραπέζιων σταφυλιών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εξαγωγικών επιχειρήσεων.

Οι ειδήμονες λένε πως φέτος θα είναι μια καλή χρονιά… Οι ποσότητες των επιτραπέζιων σταφυλιών θα είναι υψηλότερες κατά 35% σε σύγκριση με πέρσι, ενώ η χρονιά φαίνεται να είναι πιο όψιμη κατά δέκα περίπου μέρες…

Μια κάποια αισιοδοξία υπάρχει και σχετικά με τα επίπεδα των τιμών, συγκριτικά με πέρσι, αφού οι ελληνικές εξαγωγές δεν αναμένεται να συμπέσουν με τις μεγάλες ποσότητες που «ρίχνουν» στην ευρωπαϊκή αγορά η Ιταλία και η Ισπανία.

Προσωπικά δεν αισθάνομαι και δεν είμαι ειδικός με τέτοια ζητήματα, αν και όταν κατεβαίνω για διακοπές στο χωριό μου, μου αρέσει να πηγαίνω στα χωράφια και να βλέπω από κοντά την όποια παραγωγή. Ωστόσο οι πληροφορίες επιμένουν ότι οι εξαγωγές επιτραπέζιων σταφυλιών σουπέριορ και ραλί αναμένεται να ξεκινήσουν στις 15 Ιουλίου. Πρόκειται για μικρές ποσότητες που δεν είναι ικανές να καθορίσουν τα επίπεδα στα οποία θα κινηθεί η αγορά.

Σχετικά με την ποιότητα των σταφυλιών, φαίνεται να είναι αρκετά καλή. Θα τα δω κι εγώ από κοντά την ερχόμενη εβδομάδα. Ξέρω τα αμπέλια που κάνουν πρόωρα καρπούς και τα επισκέπτομαι πάντα, λίγο πριν τις 20 Ιουλίου, οπότε και κορυφώνονται οι ζέστες που ταλαιπωρούν ανθρώπους και φυτά.

Μια τέτοια πολύ υψηλή θερμοκρασία της προηγούμενης εβδομάδας φοβούνται ότι ως καύσωνας ίσως επηρεάσει την ποιότητα τους και δημιουργήσει προβλήματα στα κλήματα τους.

Ας είναι, ο χρόνος θα δείξει… Αυτό που παρατηρώ, είναι ότι έχει λιγοστέψει πολύ η παραγωγή… Αρκετοί είναι αυτοί που ξερίζωσαν τα αμπέλια τους, επιθυμώντας να μπουν στην επιδοτούμενη καλλιέργεια ειδικών ποικιλιών που προορίζουν τους καρπούς τους για κρασί..

Και αρκετοί επίσης είναι εκείνοι που έμειναν πιστοί στην ελιά, ένα διαχρονικό δέντρο που οι καρποί τους είναι σε θέση να θρέψουν σωστά μια οικογένεια.

Τα χρόνια άλλαξαν… Στις παιδικές μου μνήμες, η εποχή του τρύγου είχε κάτι το εξαιρετικά ξεχωριστό. Γινόταν πανηγύρι από τα γέλια και τις φωνές στα πολλά αμπέλια και τους οψιγιάδες... Σήμερα, όλα είναι διαφορετικά. Και σ’ αυτό, νομίζω ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο το σύστημα που δουλεύονται τα σταφύλια και οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις στοχευμένες καλλιέργειες που δεν καταλάβαμε ποτέ τι είχαν στο νου τους, εκείνοι που σχεδίαζαν.

Σήμερα ψάχνουμε να φάμε ένα τσαμπί σταφύλι… Σαν τους τουρίστες καταντήσαμε που βλέπαμε κάποτε και γελούσαμε... Ένα τσαμπί σταφύλι κι ένα μικρό αμπέλι, ίσα να βγάζουμε το κρασί και τη ρακή της χρονιάς. Μόνο αυτό θέλουν πια, οι περισσότεροι. Ή μόνο αυτό μπορούν…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο (12/07/2014) στη στήλη μου «Επισημάνσεις» στην κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.