Τα λέγαμε και χθες, αλλά “δένουν” και με το κομμάτι μου... Ποια ελπίδα υπάρχει για τη νέα χρονιά και από πού να την πιάσει κανείς; Στις τηλεοράσεις τα πρωινά, όπως κι εδώ, στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ το μόνο που ακούει ο κόσμος είναι άσχημες ειδήσεις... Σε εφαρμογή τα 25 ευρώ για την είσοδο σε νοσοκομείο και ένα ευρώ για κάθε συνταγογράφηση...

Οι μίζες στους εξοπλισμούς θα “παίζουν” για πολύ καιρό στα πρωτοσέλιδα. Να είστε προετοιμασμένοι γι' αυτό. Όταν όμως έρχεται μια εφημερίδα, όπως ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ και αποκαλύπτει ότι πέρα από το πολιτικό προσωπικό της χώρας και εν ενεργεία στρατιωτικοί είχαν εμπλοκή στους χρηματισμούς, τότε το σοκ είναι μεγάλο... Όποιος τους πίστευε δηλαδή και νόμιζε πως πάνω απ' όλα ήταν η Ελλάδα και η ασφάλεια της...

Το τι κάνει ο γύπας, ως πουλί, το γνωρίζετε φαντάζομαι... Καιροφυλαχτεί τα ανήμπορα θύματα του για να τα αποτελειώσει, αυτό το σαρκοβόρο... Κάπως έτσι, μεταφορικά, ονομάζει τα ξένα Funds που έρχονται και εξαγοράζουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα λεγόμενα και “κόκκινα”, σε εξευτελιστικές τιμές... Γεια σου βρε 2014! Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ μιλούν οι νέοι... Εκείνοι που υφίστανται το μεγάλο χτύπημα με την ανεργία – φωτιά. Τη χαρακτηρίζει χαμένη γενιά και μάλλον δεν είναι αυστηρή στο χαρακτηρισμό της. Πρόκειται για μια μεγάλη αλήθεια. Μόνο αυτοί που μας κυβερνούν και δεν θέλουν να τη δουν δεν τη βλέπουν...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/01/2014

Η νέα χρονιά ξεκίνησε χωρίς τις καλύτερες προϋποθέσεις... Με μόνη αποσκευή στα μπαγκάζια της τη σκέψη πως ίσως κάτι γίνει που δεν ξέρουμε, αλλά πολύ θα θέλαμε να γίνει, που θα μας οδηγούσε έξω από τα οικονομικά, κυρίως, αδιέξοδα... Πόσες ελπίδες μας επενδύονται σε μια τέτοια σκέψη και πώς θα έχει αυτή αποτελέσματα όταν ένας ολόκληρος κόσμος στηρίζεται πια αποκλειστικά σ' αυτή την ψευδαίσθηση;

Κι ωστόσο, από παράδοση, όλοι εύχονταν ο ένας στον άλλον, μέρες καλύτερες... Τέτοιες ώρες είναι που δεν υπάρχει ίχνος λογικής. Ίδιοι άνθρωποι, ίδιες πολιτικές, απάνθρωπες σε βάρος μας, από πού άραγε θα 'ρθει το φως και η ελπίδα ότι θα γίνει κάτι καλύτερο για μας; Ακούω πολλούς που κάνουν σχέδια στην αρχή της νέας χρονιάς... Λένε βέβαια πως όταν το ακούει αυτό ο Θεός, γελάει... Αν είναι δυνατόν, ο άνθρωπος με τις δυνάμεις που διαθέτει να κάνει σχέδια...

Όμως δεν είναι κακό να ξαναβάζει κανείς τα πράγματα σε μια νέα βάση για συζήτηση... Στο κάτω – κάτω της γραφής αν αυτό αφορά μόνο τον εαυτό μας και το γεγονός ότι μπορούμε να βελτιώσουμε αδύναμες πλευρές μπορεί ίσως να υποστηριχτεί. Εκεί που προσέξαμε μια αδυναμία, εκεί που διαπιστώσαμε ότι μπορούμε να παρέμβουμε και να τη διορθώσουμε...

Δεν περιμένουμε τεράστιες αλλαγές... Είμαστε ικανοποιημένοι ακόμα και με τα μικρά πράγματα. Αρκεί να κινούνται σταθερά σε μια κατεύθυνση. Φτιαγμένες στα μέτρα μας. Κι αρκεί να γίνονται με τη σιγουριά ότι παρότι μικρά τα βήματα είναι σταθερά και δεν υπάρχουν πισωγυρίσματα.

Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε είναι να κλειστούμε στο μικρόκοσμομας απογοητευμένοι ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να αλλάξει δραματικά τα πράγματα. Κάπως έτσι έρχεται η κατάθλιψη, ένας μικρός θάνατος για μας και για τους γύρω μας...

Μπορούμε να δηλώσουμε αποφασισμένοι να σταθούμε στα πόδια μας και να το παλέψουμε με αξιοπρέπεια, όρθιοι και αποφασισμένοι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε... Αυτό είναι το πιο θετικό που θα μπορούσε να μας προκύψει... Και δεν χρειάζεται να το περιμένουμε να πέσει από τον ουρανό... Πάει καιρός που έχει να συμβεί κάτι τέτοιο και δεν πρόκειται να συμβεί σε μας...

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε στο ξεκίνημα ενός καινούριου χρόνου είναι να βάλουμε στόχους και να προσπαθήσουμε να τους υλοποιήσουμε βελτιώνοντας τον εαυτό μας.

Ξαναβάζουμε τα πράγματα κάτω. Δύσκολοι οι καιροί. Το ξέρουμε. Κι έχουμε απέναντι μας μια κυβέρνηση που με ότι κάνει δείχνει να προσπαθεί να μας αποτελειώσει. Τώρα έχει κιόλας ξεσαλώσει. Έχοντας, τυπικά, την προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισε να πιστεύει πραγματικά ότι παίζει κάποιο ουσιαστικό ρόλο... Ποιοι; Αυτοί, οι του κάτσε – κάτσε και του σήκω – σήκω...

Ένα πρώτο μάθημα μπορεί να πάρουν φέτος τον Μάη. Τους χρειάζεται... Έπαιξαν συνειδητά με ανθρώπινες ζωές, οδήγησαν πολλούς στην απόγνωση και στην αυτοκτονία... Κι άλλους στη φτώχεια σκοτώνοντας τα όνειρα τους και την ελπίδα τους για ένα στοιχειώδες σε ποιότητα αύριο...

Το 2014 θα είναι μια χρονιά σταθμός. Δεν είναι μόνο τα δικά μας περιθώρια που στενεύουν, είναι και τα δικά τους. Και μη θαρρείτε πως δεν το καταλαβαίνουν. Βλέπουν τα περιθώρια τους να στενεύουν και κάνουν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, αλαφιασμένοι από τη λαϊκή οργή που νοιώθουν πια για τα καλά στο πετσί τους.

Κρατήστε το τούτο το κείμενο ως το τέλος της χρονιάς. Δεν διεκδικεί τον τίτλο προφητείας. Ιεροσυλία θα ήταν και μόνο να το υπονοήσω. Ένα δημοσιογραφικό κείμενο είναι, απλό, που επιθυμεί να προσεγγίσει λίγο την πραγματικότητα μ' έναν τρόπο έξω και πέρα από τους συνηθισμένους.

Προσπάθησα να δώσω ένα περίγραμμα της κατάσταση που βιώνουμε μπροστά στο ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς... Κι αυτό, γιατί έχω τελικά την πεποίθηση ότι μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Η Νέμεση είναι αναπόφευκτη. Και η Θεία Δίκη θα 'ρθει να ανταμείψει κάποιους με το νόμισμα που τους αξίζει: Την απέχθεια...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην στήλη μου “Επισημάνσεις” στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.