Αυτές είναι ειδήσεις που... οδηγούν στην ανάπτυξη! Αμφιβάλει κανείς; Είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι μετά από αυτό και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ξενιτεύονται άραγε οι νέοι μας; Από την ΠΑΤΡΙΔΑ Ηρακλείου, ο τίτλος της εφημερίδας...

Τέτοιες μεγάλες "επιτυχίες" τρυγάει η κυβέρνηση. Ο τίτλος από τη σημερινή εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Οι... νοικοκύρηδες βάζουν χέρι και στα κοτέτσια. Και στα μαντριά και στα χωράφια... Νισάφι πια... Ντροπή!

Κι αφού τελειώσουν αυτό το "ζωοσωτήριο" έργο τους θα κατεδαφίσουν οτιδήποτε κοινωνικό έργο κρατούσαν ζωντανά ως Πολιτεία. Κατά τα άλλα θα γιορτάσουμε τη φετινή στρατιωτική παρέλαση με... χορηγό καυσίμων για τα άρματα μάχης και τα πολεμικά αεροσκάφη, την Motor oil.

Και φυσικά θα συνεχίσουν το... θεάρεστο έργο τους με τις ομαδικές απολύσεις από την πίσω πόρτα. Βλέπεις η μπροστινή πόρτα έχει φως κι αυτοί αρέσκονται στο σκοτάδι... Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ο τίτλος.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/10/2013

Θα μπορούσες να το πεις και παράπλευρη απώλεια που προέκυψε από τα πέντε χρόνια οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της ύφεσης και της σκληρής λιτότητας... Πτυχιούχοι νέοι στο Νότο φεύγουν από τον τόπο τους για να γίνουν γκαρσόνια στο Βορρά.

Σας κάνει εντύπωση; Δεν θα έπρεπε... Εξάλλου δεν είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό στον τόπο μας. Το είχαμε αντιμετωπίσει τη δεκαετία του '50 και του '60 όπου η Ελλάδα πάλι βρισκόταν σε μια τραγική οικονομική κατάσταση καθώς προσπαθούσε να ορθοποδήσει από την Κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο...

Τα στοιχεία για μια ολόκληρη χαμένη γενιά είναι τραγικά. 35.000 Έλληνες, 37.000 Ισπανούς και 45.000 Ιταλοί μετανάστευσαν στη Γερμανία το 2012. 300.000 Ιρλανδοί αποχαιρέτησαν την πατρίδα τους την τελευταία 4ετία. 3.000.000 Βρετανοί ηλικίας 20 έως 34 χρονών επέλεξαν το “πατρικό' τους για να ζήσουν το 2011. 20,5% είναι το ποσοστό ρεκόρ των Ιταλών 15 – 29 ετών που δεν σπουδάζουν, δουλεύουν ή εκπαιδεύονται... Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 14,7%. 2,1 εκατομμύρια ανέργους ή οικονομικά ανενεργούς νέους μετρούσε το 2010 η Ιταλία. 22% είναι το ποσοστό των ανέργων νέων 15 – 24 ετών το πρώτο τρίμηνο του 2012.

Δεν είμασταν ποτέ αριθμολάγνοι... Οι λέξεις και οι λεκτικές εικόνες, είναι αυτές που μας αρέσουν. Αλλά πολλές φορές παίζουν κι αυτοί το ρόλο τους... Δείτε λοιπόν την άλλοτε ισχυρή Ευρώπη. Και θαυμάστε τις πολιτικές της!..

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα δικά μας. Πέντε χρόνια τώρα “ψαλιδίζονται” τα όνειρα των νέων της Ε.Ε. Δημιουργώντας μια χαμένη γενιά που αναζητά την τύχη της, εκτός συνόρων. Στρατιές ανέργων πτυχιούχων, καταφεύγουν σε δουλειές του ποδαριού, ζευγάρια που αδυνατούν να κάνουν οικογένεια ακόμα και μετά τα πρώτα “άντα”. Δεν είναι πλέον μετανάστες χωρίς εφόδια, αλλά κάτοχοι πτυχιακών και διδακτορικών τίτλων. Και προσέξτε, δεν το λέμε εμείς. Το αμερικανικό περιοδικό “Newsweek”έχει ολόκληρο αφιέρωμα στο τελευταίο του τεύχος.

Παρόμοιες έρευνες μπορούμε να δούμε και στον βρετανικό “Independent”. Χαρακτηριστικός ο τίτλος άρθρου του: “Ένα.. PhD μαζί με τον καφές σας; Ο μπαρίστας που σερβίρει το ποτό σας κατά πάσα πιθανότητα είναι πιο μορφωμένος από εσάς”. Φαντάσου κόμπλεξ! Δεν θα χαρακτήριζα ποτέ ευφυή δημοσιογραφικά έναν τέτοιο πρόλογο σε ρεπορτάζ, αλλά έχουμε να κάνουμε με Άγγλους ψηλομήτες, μην το ξεχνάμε...

Η ίδια εφημερίδα σημειώνει πιο κάτω: Την ώρα που οι πατρίδες τους – Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία- βιώνουν τις χειρότερες συνέπειες τη κρίσης, πολλοί συνειδητοποιούν ότι η η ζωή του μετανάστη στη Βρετανία μπορεί να γίνει το ίδιο σκληρή, γράφει η εφημερίδα επικαλούμενη δεκάδες μαρτυρίες νέων.

Τις δυσκολίες της προσαρμογής τους φώτισε τον περασμένο μήνα με ένα μήνυμα απελπισίας που ανέβασε στα κοινωνικά δίκτυα ένας 25χρονος Ισπανός. “Έχω δύο πτυχία και ένα μεταπτυχιακό και καθαρίζω τουαλέτες. Όχι δεν είναι αστείο...” Σκληρές καταστάσεις...

Τέτοιες δυσκολίες μπορείς να συναντήσεις παντού. Κι όχι μόνο στην Αγγλία. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για όσους επέλεξαν τη Γερμανία ως χώρα υποδοχής. Η στατιστική υπηρεσία της χώρας ανακοίνωσε ότι η αύξηση αλλοδαπών είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων 20 ετών.

Αλλά πώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση όσοι νέοι έφυγαν μετανάστες από τη χώρα τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε μια άλλη χώρα; Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζουν στην προσαρμογή τους και στο να βρουν εργασία, δύσκολα θα επέστρεφαν στη χώρα τους.

Δεν έχουν κι άδικο... Τα στοιχεία είναι πολύ σκληρά. Το 65% των ανθρώπων ηλικίας κάτω των 30 ετών είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι... Τι λοιπόν θα τους κρατούσε πίσω; Η ζωή δεν μπορεί να είναι μόνο το καφέ και το χαρτζιλίκι από τον μπαμπά, αν έχει.

Είναι νέοι, έχουν δύναμη, όρεξη, διάθεση... Θέλουν να μπουν στην παραγωγή και κάποιοι δεν τους αφήνουν. Δεν είναι, τουλάχιστον άδικο, να βιώνουν τέτοιες πρωτόγνωρες καταστάσεις;

Είναι τέτοιος ο ξεπεσμός, που ΤΑ ΝΕΑ “θυμούνται” την εθνική επέτειο του “όχι” μ' αυτό το φοβερό αφιέρωμα σήμερα... Για φαντάσου, μια σοβαρή, κάποτε εφημερίδα, πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει... Ύστερα θα αναρωτιέται φαντάζομαι γιατί χάνει φύλλα... Διαβάστε κι αυτό ΕΔΩ το άρθρο.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.