ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/11/2009

Παρακολούθησα με πολύ προσοχή τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασαν τα ΜΜΕ το επίδομα των 300 – 1.500 ευρώ που αποφάσισε να δώσει η κυβέρνηση σε 2,5 εκατ. συμπατριώτες μας και μάλιστα με την πρώτη δόση να καταβάλλεται πριν από τα Χριστούγεννα.

Οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες μιλούσαν έως και για «αναδιανομή 1 δις υπέρ των χαμηλών εισοδημάτων», ενώ οι προσκείμενες στον πολιτικό χώρο της Ν. Δ. είχαν ξύλινους τίτλους όπως «βροχή τα χαράτσια από το ΠΑΣΟΚ- Έκτακτες εισφορές για τις επιχειρήσεις και για τα ακίνητα».

Η ΑΥΓΗ σημείωνε ότι ήταν «κολοβό το κοινωνικό πακέτο» επειδή … ξέχασαν το επίδομα θέρμανσης, ενώ ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ισοπεδώνοντας και μηδενίζοντας τα πάντα περνάει απέναντι για να πει ότι «το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την κοροϊδία της Ν. Δ. – Ελεημοσύνη ένα ευρώ σε εξαθλιωμένους η ‘ευαισθησία’ της κυβέρνησης».

Έλεος ρε παιδιά!... Και βέβαια δεν λύνεται το πρόβλημα με το επίδομα, αλλά όπως και να το κάνουμε, μια ανάσα είναι. Κι όσοι «ζορίζονται» να τα βγάλουν πέρα καθημερινά, καταλαβαίνουν τι σημαίνουν 1.300 ευρώ ως το Γενάρη… Και πρόκειται για 2,5 εκατ. Έλληνες . Ε, δεν είναι και τόσο τραγικό να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι κερδοφόρες επιχειρήσεις. Δεν είναι φοβερό να νιώσουν για μια φορά στη ζωή τους, έστω και κάτω από τη νομοθετική πίεση, τι σημαίνει κοινωνική αλληλεγγύη και προσφορά.

Και είναι σημαντικό το ότι το πρώτο νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση αφορά τη χορήγηση αυτού του επιδόματος αλληλεγγύης. Που δεν λύνει βέβαια το πρόβλημα της φτώχειας. Για τους περισσότερους όμως από όσους θα το πάρουν, αποτελεί μια σημαντική ενίσχυση που έχουν μεγάλη ανάγκη στους δύσκολους καιρούς που περνά η οικονομία.

Και είναι επίσης σημαντικό το ότι η προεκλογική αυτή υπόσχεση της κυβέρνησης χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από τον έκτακτο φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων. Ικανοποιείται έτσι και ένα αίτημα στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης, καθώς έκτακτος φόρος είχε επιβληθεί σε πολίτες και σε συγκεκριμένες μορφές κατανάλωσης, όχι όμως στα κέρδη.

Φυσικά υπάρχουν και πολλά που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Κατ΄ αρχάς τα μέτρα θα πρέπει να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα και βέβαια να περιλάβουν τις κατηγορίες των πολιτών που σήμερα εξαιρέθηκαν.  Για τον λόγο αυτό άλλωστε θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την εξασφάλιση της αναγκαίας χρηματοδότησης. Γιατί δεν είναι δυνατόν το Δημόσιο να στηρίζεται σε έκτακτους φόρους. Ήδη φέτος πολλοί φορολογούμενοι έχουν κληθεί ή θα κληθούν να πληρώσουν πρόσθετο φόρο ακόμα και τέσσερις φορές- για εισόδημα, σκάφος, σπίτι, αυτοκίνητο. Είναι μάλιστα πολύ πιθανόν ότι δεν είναι κατ΄ ανάγκη οι πλουσιότεροι, αλλά οι... εντιμότεροι. Είναι άλλωστε σαφές ότι τέτοιου είδους φόροι κρύβουν πολλές αδικίες.

Κάποιες φανερές- όσοι έχουν εκατομμύρια σε ομόλογα, για παράδειγμα, δεν θα πληρώσουν το παραμικρό. Και κάποιες λιγότερο φανερές- ένα σπίτι και ένα εξοχικό δεν σημαίνουν πάντοτε και υψηλό εισόδημα.
Το ζητούμενο πάντοτε- και το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης- είναι να βρεθούν τα εισοδήματα που φοροδιαφεύγουν. Και βέβαια να μειωθούν η σπατάλη και η κακοδιαχείριση στον δημόσιο τομέα που βουλιάζουν την οικονομία! Να το δούμε κι αυτό και τι στον κόσμο!..

Βεβαίως γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά ποιος είπε ότι αυτοί που την ψήφισαν την κυβέρνηση το έκαναν μόνο για τα εύκολα. Στα δύσκολα φαίνεται ο καλός ο καπετάνιος…