ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/08/2010

Το είδαμε τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες. Όχι πως μας έκανε έκπληξη, τώρα όλα πια τα περιμένουμε, αλλά ψυχραιμία ρε συνάδελφοι, ευγενικό το ΔΝΤ; Και όμως τον τίτλο αυτό είχαν ΤΑ ΝΕΑ στο σχετικό δημοσίευμά τους την περασμένη Τετάρτη:

Σε... ορθοπεταλιά 70 ημερών υποχρεώνεται η κυβέρνηση και ειδικά τα οικονομικό επιτελείο, μετά το ελάχιστα συγκεκαλυμμένο τελεσίγραφο που εμπεριέχεται στην πρώτη επίσημη έκθεση της τρόικας μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς της επιτήρησης από το ΔΝΤ, την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Έτσι, ή η Αθήνα θα τρέξει να καλύψει τις καθυστερήσεις της και τις ολιγωρίες της σε σχέση με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει με το περίφημο Μνημόνιο μέχρι την επόμενη επιθεώρηση, στα μέσα Οκτωβρίου, ή διαφορετικά θα θεωρηθεί πως αδυνατεί να ανταποκριθεί στους στόχους που έχουν τεθεί και η δόση του Δεκεμβρίου δεν θα δοθεί με τη «γενναιοδωρία» που ενεκρίθη αυτή του Σεπτεμβρίου.

Φυσικά, το ευγενικό τελεσίγραφο της τρόικας και το χρονοδιάγραμμα των 70 ημερών θα συνυπάρχουν με τα συνήθη λόγια ενθάρρυνσης, τους επαίνους για τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση και την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε ουκ ολίγους τομείς.

Και αυτό δεν γίνεται μόνο διότι πράγματι υπάρχουν τομείς στους οποίους έχει συντελεστεί πρόοδος. Ούτε διότι η τρόικα έχει κατανόηση για τις πιέσεις που υφίσταται η κυβέρνηση Παπανδρέου σε πολιτικό επίπεδο. Αλλά, κυρίως, διότι δεν επιθυμεί μια αναταραχή στην ευρωζώνη προτού καν επαληθευτούν οι φόβοι της για εκτροχιασμό του ελληνικού προγράμματος.

Αν κάποιος ήθελε να αντιμετωπίσει την έκθεση των ελεγκτών πολιτικά, θα ξεχώριζε τρεις κορυφαίους τομείς ανησυχίαςπου υπαγορεύουν και τα αντίστοιχα μέτρα τα οποία οφείλει να λάβει η κυβέρνηση. Ο ένας είναι η ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών και ο πληθωρισμός που δεν δίνει ενδείξεις αποκλιμάκωσης. Ο δεύτερος είναι τα χρέη των νοσοκομείων, τα οποία ασχέτως του πόσα δισ. τελικά είναι, αν συνυπολογιστούν στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης «πετάνε έξω» τον στόχο για μείωση του ελλείμματος στο 8,1% στα τέλη του 2010. Και ο τρίτος είναι οι ελλειμματικές ΔΕΚΟ, κυρίως στον τομέα των μεταφορών, που επίσης απειλούν τον προϋπολογισμό.

Όσον αφορά τον πληθωρισμό, η τρόικα δεν κρύβει την ανησυχία της καθώς υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάκαμψής της- μολονότι οι ελεγκτές επί του παρόντος αποφεύγουν να αναθεωρήσουν τις προβλέψεις για την ύφεση (επισήμως,-4,0%) θεωρώντας ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς τους. Προειδοποιούν ωστόσο πως αν άλλα μέτρα- απελευθέρωση υπηρεσιών και κλειστών επαγγελμάτων, απελευθέρωση της ενέργειας, μείωση της ζήτησης- δεν φέρουν αποτέλεσμα, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να φροντίσει η ίδια να τιθασεύσει το «τέρας» (σ.σ. υπονοώντας την παρέμβαση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα).

Τώρα αρχίζουν να λένε τη γλώσσα της αλήθειας.  Τιθασεύοντας τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα θα «λυθούν» μαγικά όλα τα προβλήματα της οικονομίας. Μα πιο πανεπιστήμιο έβγαλαν αυτοί οι οικονομολόγοι, πού σπούδασαν αυτά τα φυντανάκια που μπορούν να βγάζουν τόσο εύκολα συμπεράσματα;

Ειλικρινά, αδυνατούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό τους. Ίσως με την εμπειρία του νέου Ιταλού συμβούλου του πρωθυπουργού, για οικονομικά θέματα, κ. Τ. Πάντοα Σιόπα, που διετέλεσε και υπουργός του κ. Π. Πρόντι, αλλά και με εμπειρία ως ανώτατο στέλεχος σε διεθνείς οργανισμούς μπορεί να τα καταφέρουν να βρουν λύσεις πιο κοντά στη λογική. Τι να πούμε; Για μια ελπίδα ζούμε.

Δείτε ένα διαφωτιστικό βίντεο σε σχέση με τη δουλειά που γίνεται στα ορυχεία για να καταλάβετε καλύτερα τις εικόνες του προηγούμενου δημοσιεύματος και αυτού εδώ.

Η Άνια τα χαρακτηρίζει πρανέ και πρόκειται για όλο το ύψος του ορυχείου. Εδώ γίνεται η εξόρυξη του λιγνίτη. Υπάρχουν διάφορα επίπεδα με ορυκτά. Αυτό που φαίνεται σαν κοκκινόχωμα είναι άλλο ορυκτό και επειδή είναι βρεγμένο σκουραίνει... Υπάρχουν έξι τέτοιοι «ορόφοι». Χαμηλά, στον τελευταίο, είναι ο λιγνίτης.

Χώμα και ορυκτά μαζί. Κατεβαίνοντας πιο χαμηλά θα φτάσουν και στον λιγνίτη. Από δω θα βγάλουν το πολύτιμο καύσιμο ορυκτό για τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς παραγωγής ρεύματος που δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο σε κείνα τα τεράστια καζάνια που ο καπνός τους δεν σταματά ποτέ…

Ακόμα μια φωτογραφία από το πάνω μέρος ενός ορυχείου στο Αμύνταιο…

Η Άνια από την παλιά φυλή στο travian, πριν ολοκληρωθεί ο σέρβερ 2, στην κορυφή ενός βουνού από λιγνίτη στα ορυχεία του Αμύνταιου. Εκεί, κατά δήλωσή της, μετράνε περιμετρικά και μετά υπολογίζουν τα κυβικά. Δουλειά κι αυτή καλοκαιριάτικα...

Αυτό είναι το μηχάνημα που βγάζει τον λιγνίτη από τα έγκατα της γης. Ο εκσκαφέας επί το έργον... Οι φωτογραφίες στάλθηκαν μέσω skype και είναι αλήθεια ότι με εντυπωσίασαν. Εσάς;

Πάνω στον εκσκαφέα. Κρανίου τόπος ένα γύρω... Οι άνθρωποι στην Πτολεμαϊδα υποφέρουν από το αναπνευστικό. Αλλά, όπως λένε, ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.

Εγώ στα ορυχεία δεν έχω πάει ποτέ από κοντά. Τα έχω δει στη Μεγαλόπολη από μακριά, αλλά είναι εκπληκτικές φωτογραφίες τραβηγμένες από μέσα...

Ο λιγνίτης βουνό, έτοιμος να μεταφερθεί με τους ταινιοδρόμους ώς το σημείο, υποθέτω, που γίνεται η επεξεργασία και η καύση του. Έτσι παράγεται το ρεύμα... Να τα βλέπουν αυτά όσοι παραπονούνται για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Σύμπλεγμα ταινιοδρόμων στα ορυχεία του Αμύνταιου. Άλλη μια εντυπωσιακή φωτογραφία. Πικρό το ψωμί που τρώνε κάποιοι άνθρωποι. Ας τα βλέπουμε εμείς οι καλοβολεμένοι αστοί...

Ανάφλεξη του λιγνίτη. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Χρειάζεσαι μάσκα για να επιβιώσεις. Άσε πια αυτή η... μυρωδιά... Δεν υποφέρεται...

• Και για να πάρετε μια γεύση από τη δουλειά που κάνουν εκεί στα ορυχεία της ΔΕΗ δείτε ΕΔΩ το site του Σωματείου "Σπάρτακος".
  

Ζούμε τους καιρούς που θα τα δούμε όλα. Ο 91χρονος Σίντνεϊ Χάρμαν, ιδρυτής του κολοσσού στα ηχητικά συστήματα Ηarman Ιnternational, είναι ο νέος ιδιοκτήτης του περιοδικού «Νewsweek», ανακοίνωσε χθες ο όμιλος της «Washington Ρost» στον οποίο ανήκε επί μισόν αιώνα. Οταν ο Χάρμαν ρωτήθηκε γιατί αγόρασε το περιοδικό σε τόσο χαλεπούς καιρούς, απάντησε: «Διότι πρέπει να σταματήσω να σπαταλώ τη νιότη μου».

Έναντι ενός δολαρίου λένε οι γνωρίζοντες πουλήθηκε έπειτα από διαπραγματεύσεις τριών μηνών το διεθνούς φήμης περιοδικό που τον τελευταίο καιρό είχε σημειώσει μεγάλη πτώση στις πωλήσεις και στα διαφημιστικά έσοδα με αποτέλεσμα πέρσι να εμφανίσει ζημιές 30 εκατομμυρίων δολαρίων. Η οικογένεια Γκράχαμ του ομίλου της Ρost επέλεξε τον Χάρμαν ανάμεσα σε άλλους τρεις υποψήφιους επειδή ήταν εκείνος που δεσιεύθηκε ότι θα κάνει τις λιγότερες απολύσεις – θα διατηρήσει τουλάχιστον 250 από τους 325 εργαζόμενους στο περιοδικό και θα αναλάβει όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας, που υπολογίζονται γύρω στα 50 εκατομμύρια δολάρια.

«Σε καμία περίπτωση δεν έχω την αίσθηση ότι τα έντυπα τελείωσαν», δήλωσε ο Χάρμαν στην πρώτη του συνάντηση με τους δημοσιογράφους του περιοδικού. «Βρισκόμαστε σε ένα σημείο σύγκλισης Τύπου, κινητών και ψηφιακής τεχνολογίας. Τώρα είναι η στιγμή για να ασχοληθεί με όλα αυτά ένας ικανός επιχειρηματίας. Το “Νewsweek” αποτελεί εθνικό θησαυρό».

Σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του ομίλου στον οποίο ανήκε το περιοδικό Ντόναλντ Γκράχαμ ανέφερε ότι «στην αναζήτηση αγοραστή για το “Νewsweek”, θέλαμε κάποιον ο οποίος να ενδιαφέρεται κυρίως για την ποιοτική δημοσιογραφία. Και αυτός είναι ο Σίντνεϊ Χάρμαν». Μεταξύ των ταλαντούχων δημοσιογράφων που θα παραμείνουν δεν θα είναι ο μέχρι σήμερα διευθυντής Τζον Μίτσαμ, ο οποίος είχε ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσει όταν άρχισαν οι συζητήσεις για την εξαγορά.

Βουτιά στις πωλήσεις
Την περασμένη δεκαετία το «Νewsweek» και το «Τime», τα δύο μεγαλύτερα ειδησεογραφικά περιοδικά του κόσμου, πουλούσαν μαζί κάθε εβδομάδα περίπου 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Όμως, πέρσι το «Νewsweek», που πρωτοεκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 1933, με το ζόρι ξεπέρασε σε πωλήσεις το 1,5 εκατομμύριο συσσωρεύοντας μεγάλες ζημιές για τους ιδιοκτήτες του. Η επανασχεδίαση που έγινε δεν απέφερε τα αναμενόμενα, παρά την προσπάθεια να μοιάσει σε περιοδικά όπως το «Εconomist».

Καθώς περνούσε ο καιρός, η συντήρησή του με τις 12 διεθνείς εκδόσεις και τα 14 γραφεία σε όλο τον κόσμο γινόταν όλο και πιο δαπανηρή για την μητρική εταιρεία, εξ ου και η απόφαση για την πώλησή του στις αρχές Μαΐου.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η πώλησή του στον Χάρμαν αφήνει να υπονοηθεί ότι ο «σωστός» ιδιοκτήτης ενός ζημιογόνου εντύπου είναι κάποιος που μπορεί να συνεχίσει να χάνει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως την ώρα που το επιτελείο προσπαθεί να βρει μια πιο επιτυχημένη προσέγγιση. Αυτό έδειξε να το καταλαβαίνει καλά ο Χάρμαν. Οπως είπε «δεν σκέφθηκε την αγορά με συνηθισμένους εμπορικούς όρους. Σκοπός της επένδυσής μου είναι να εξασφαλίσω τα καύσιμα για τη μετάβαση του περιοδικού σε μια νέα κατάσταση.

Θα το θεωρήσω νίκη εάν εξαλείψουμε τη ζημιά. Αυτό θα είναι τεράστια επιτυχία. Αλλά ξέρω ότι θα χρειαστούν χρόνια για να γίνει αυτό, δεν πρόκειται να το πετύχουμε σε μερικούς μήνες».

Δραματικές διαστάσεις λαμβάνει το πρόβλημα της ανεργίας, ενώ απογοητευτικές είναι οι προβλέψεις για το μέλλον. Ήδη οι άνεργοι τους πρώτους μήνες του έτους έφθασαν τις 570.000 και σε ποσοστό το 11,7%, ενώ το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ εκτιμά ότι ως το τέλος του έτους θα φθάσουν σε πρωτόγνωρα για τη χώρα μας επίπεδα, δηλαδή στο ένα εκατομμύριο και σε ποσοστό το 20%. Χαρακτηριστική είναι η...
αναφορά του Ινστιτούτου στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην αγορά εργασίας, οι οποίες έχουν ήδη γίνει ορατές με την αύξηση των απολύσεων και τη μη αναπλήρωση των θέσεων εργασίας που χάνονται.

Συγκεκριμένα το ΙΝΕ αναφέρει: «Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας ήταν καθ΄ όλη τη διάρκεια του 2009 και συνεχίστηκαν κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010. Αυτές είναι: η σημαντική αύξηση της ανεργίας, η οποία κινείται πλέον σε διψήφιο ποσοστό (11,7%), με τους ανέργους να πλησιάζουν τις 570.000. Η μείωση της απασχόλησης και της μισθωτής εργασίας με τη συνακόλουθη μείωση της πλήρους και της μόνιμης απασχόλησης.

Η αύξηση των απολύσεων και το αρνητικό ισοζύγιο στην αναπλήρωση των θέσεων εργασίας». Η «πραγματική ανεργία»- πέραν της στατιστικής της απεικόνισης- θεωρείται βέβαιο ότι είναι υψηλότερη, καθώς προστίθενται στους ήδη καταγεγραμμένους ανέργους και άλλες ομάδες του πληθυσμού, όπως όσοι εργάζονται μία-δύο ώρες την εβδομάδα και συνεπώς θεωρούνται «εργαζόμενοι» ή όσοι έπαψαν να αναζητούν μια θέση εργασίας.

Οι ερευνητές του ΙΝΕ εκτιμούν ότι θα υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση του αριθμού των απολύσεων εξαιτίας της μείωσης του ποσού των αποζημιώσεων, που δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αναδιαρθρώσουν το προσωπικό τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010 το εργατικό δυναμικό της χώρας υπολογίζεται σε 5.012.392, από τα οποία 4.425.625 είναι απασχολούμενοι, 568.767 είναι άνεργοι, ενώ το ποσοστό ανεργίας εμφανίζει αύξηση κατά 2,4 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του 2009 (11,7% έναντι 9,3%). Οι απασχολούμενοι αναλογούν στο 61,2% του παραγωγικού πληθυσμού. Η απασχόληση των νέων μέχρι 29 ετών ανέρχεται σε 756.100 και αναλογεί στο 17,1% των απασχολουμένων.

Συνολικά, οι άνεργοι σε σχέση με το προηγούμενο έτος αυξήθηκαν κατά 124.420, πάνω δηλαδή από το 1/4 των ανέργων του 2009Οι νέοι άνεργοι υπολογίζονται σε 138.290 (23,6%). Οι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή όσοι αναζητούν εργασία πάνω από ένα έτος, αποτελούν το 44,6% των ανέργων έναντι 41,6% το προηγούμενο έτος. Εν τω μεταξύ διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, ούτε και η διαιτησία, έδωσε ο υπουργός Εργασίας κ. Α. Λοβέρδος κατά τη διάρκεια σύσκεψης με τα Εργατικά Κέντρα και φορείς της Κρήτης που πραγματοποιήθηκε χθες στο Ηράκλειο. Προανήγγειλε δε ελέγχους στην αγορά για την ανασφάλιστη εργασία εντός των επόμενων ημερών, από μεικτά κλιμάκια αποτελούμενα από τοπικά συνεργεία και επιθεωρητές από τα κεντρικά. (26,7%), φθάνοντας τις 586.767.

Από το ΒΗΜΑ

Σχόλιο δικό μας: Όταν η ανεργία παίρνει τέτοια μεγέθη τότε πρέπει να ανησυχούμε. Το θέμα αφορά την κοινωνική συνοχή. Και δεν σταματά πια αυτός ο γελοίος κ. Λοβέρδος να… διαβεβαιώνει; Αρκετά μας έπεισε, μέχρι τώρα, με τις πράξεις του…

Η όμορφη παραλία της Δραγονέρας στο Αγκίστρι. Μια παρέα κάνει το μπάνιο της Κυριακάτικα...

Το οδικό δίκτυο στην Αίγινα είναι γενικώς καλό. Εκεί που υστερεί λίγο είναι η σήμανση. Το είχα ένα μικρό άγχος το πρωινό της Δευτέρας που θα φεύγαμε στις 7 από τη Σουβάλα για να προλάβουμε να είμαστε νωρίς στην Αθήνα για τις δουλειές μας.

Στις 5.30 που φύγαμε από το ξενοδοχείο KAVOS BAY ήταν ακόμα νύχτα. Γενικώς ξέραμε από το χάρτη που είδαμε στο διαφημιστικό του ξενοδοχείου ότι έπρεπε να κατευθυνθούμε για Μεσαγρό, από κει θα στρίβαμε για Βάθια και πηγαίνοντας παραλιακά ευθεία αριστερά θα φτάναμε στη Σουβάλα.

Έπρεπε όμως να φανταστούμε πως φτάνοντας στο Μεσαγρό, αμέσως μετά το γεφυράκι θα κάναμε δεξιά... Ίχνος πινακίδας δεν υπάρχει εκεί. Είναι νύχτα, δεν κυκλοφορεί άνθρωπος για να τον ρωτήσουμε, ε πολύ θέλει να περάσεις το σημείο και να φτάσεις στον Άγιο Νεκτάριο, λίγο πριν την πόλη της Αίγινας;

Απογοητευτήκαμε. Κάποια στιγμή είπαμε: «Στο διάβολο τα εισιτήρια της επιστροφής από Σουβάλα» και να φεύγαμε από την πόλη της Αίγινας που έτσι κι αλλιώς είχε συχνά καραβάκια για τον Πειραιά. Για καλή μας τύχη, είδαμε στο δρόμο έναν οδηγό φορτηγού του δήμου. Τον ρωτήσαμε. Και μας είπε ότι έπρεπε να γυρίσουμε πίσω.

Γνώριμοι δρόμοι. Τους ξανακάναμε το πρωί, νωρίτερα. Στο Μεσαγρό ξανακολλάμε. Ευτυχώς έχει ξημερώσει. Ρωτάμε έναν κύριο αγουροξυπνημένο. «Μα, στο γεφυράκι έπρεπε να στρίψετε δεξιά, λέει με φυσικότητα λές και κάναμε χρόνια αυτό το ταξίδι και το δρομολόγιο...

Επιτέλους, τον βρήκαμε το δρόμο για τη Σουβάλα. Από δω και πέρα έχει πινακίδες. Έχει αρχίσει και χαράζει κιόλας. Όλα είναι πλέον πιο εύκολα τώρα.

Την ώρα που κατηφορίζουμε στο λιμάνι βλέπουμε και τον «Αλέξανδρο» να ετοιμάζεται να μπει στο λιμάνι και να δέσει.

Δυο επιβάτες μόνο κατεβαίνουν. Και καμιά 30αριά επιβάτες ανεβαίνουν. Από αυτούς οι μισοί είναι με μηχανές. Κι έχουν ένα θέμα σ' αυτό το καραβάκι με τις μηχανές... Απίστευτο, αλλά το προλάβαμε...

Καταπράσινο το Αγκίστρι. Δείτε μια εικόνα από την ενδοχώρα...