Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Μια εκδρομή με το σκάφος των φίλων μας, στη Θάλασσα του Τορωναίου Κόλπου, στη Χαλκιδική

Posted in Επικαιρότητα

skafos1
Το είχαμε αυτό το προνόμιο, στις φετινές διακοπές. Με την παρότρυνση του φίλου μας Αυγερινού και ανιψιού της Χάρις και του Άρη, την περασμένη Δευτέρα πήγαμε μια βόλτα στον Τορωναίο Κόλπο, της θάλασσας δηλαδή που ενώνει το πρώτο με το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, Μια απόσταση που αν την κάναμε με αυτοκίνητο, θα ήταν περίπου 93,4 χιλιόμετρα.

skafos2
Θα χρειαζόμαστε δηλαδή, κάπου μια ώρα και 22 λεπτά... Αλλά ο Αυγερινός, που μας προσκάλεσε να πάμε βόλτα με το νέο του σκάφος, το έκανε πολύ πιο γρήγορα και ήταν και μια εμπειρία ξεχωριστή, για όλους μας. Καθώς ανοιχτήκαμε στο πέλαγος με ένα εξαιρετικό καπετάνιο που το έλεγε η καρδιά του.

skafos3
Στο δρόμο μας ,συναντήσαμε διάφορα σκάφη... Όπως αυτό το ιστιοπλοϊκό. Μας φάνηκε ότι έγερνε πολύ, με τον ήπιο άνεμο και τα πανιά του ανοιχτά, αλλά ο Αυγερινός μας διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Η καρίνα του είναι μεγάλη και έτσι δεν κινδυνεύει... Πόσο πράγματα μάθαμε σ' αυτή την εκδρομή...

skafos4
Μια πρώτη στάση κάναμε, αρκετά μετά το Πόρτο Καρράς. Για να κάνουμε το μπάνιο μας, σε παραλίες που μάλλον δύσκολα τις προσεγγίζεις από τη στεριά. Μοναδικά μέρη, που, μόνο μ' αυτον τον τρόπο έχεις τη δυνατότητα να τα φτασεις. Καθίσαμε αρκετά εκεί, μέχρι που... μουλιάσαμε, κάνοντας βουτιές και παίζοντας στα γαλαζοπράσινα νερά.

skafos5
Φυσικά εγώ δεν έμεινα στη θάλασσα... Ο τόπος μου φάνηκε πολύ προσεγμένος, αν όχι τώρα, παλιότερα... Παρόλο που η πρόσφατη καταστροφή είχε σπάσει τιυς κορμούς αρκετών πεύκων. Ναι, είχαν διαμορφώσει το χώρο, ιδιοκτησίας του ξενοδοχείου Πόρτο Καρράς, όπως μας ενημέρωνε μια πινακίδα πίσω από τα δέντρα, απαγορεύοντας το ελεύθερο κάμπινγκ.

skafos6
Ύστερα συνεχίσαμε τα ταξίδι μας, αναζητώντας μια ταβέρνα με προβλήτα, όπου θα μπορούσαμε να δέσουμε το σκάφος και να πάμε να τσιμπήσουμε κάτι... Αλλά θα μείνω εδώ. Επειδή το υλικό που έχω είναι πολύ και θα χρειαστώ λίγο χρόνο για να σας δείξω μέσα από τη θάλασσα αρκετά πράγματα. Λίγη υπομονή, μόνο.

Μαζέψαμε και φέτος τη ρίγανη... Άγρια, από τα βουνά της Χαλκιδικής με άρωμα θάλασσας

Posted in Επικαιρότητα

 rigani1
Το είχαμε κάνει πέρσι, το ξανακάναμε και φέτος... Ψάχνοντας, βρήκα ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με ημερομηνία 3 Σεπτεμβρίου, όταν έκανα αυτή ΕΔΩ την ανάρτηση... Είχα ξαναμαζέψει λοιπόν τότε ρίγανη και πάλι με τον φίλο μου Άρη, στη Χαλκιδική... Αλλά τα ωραία αξίζει να τα επαναλαμβάνει κανείς...

rigani2
Σ' αυτό το περιβάλλον κινηθήκαμε χθες το πρωί, πριν βγει για τα καλά ο ήλιος. Στην ίδια περιοχή. Με το αυτοκίνητο μέχρι ένα σημείο κι από εκεί και πέρα με τα πόδια. Ο Άρης ξέρει την περιοχή, τα σημεία που βγαίνει η ρίγανη και είναι φυσικό να πηγαίνουμε πάντα στο ιδιο μέρος.

rigani3
Το μόνο δύσκολο είναι ότι, αυτή βγαίνει ανάμεσα στα βάτα και χρειάζεται να έχεις εξοπλισμό για να προστατευτείς. Ο Άρης τα ξέρει και τα κάνει, εγώ άμαθος καθώς είμαι, το "πληρώνω" με κάποια επιφανειακά τραύματα. Ειλικρινά όμως, τη χαίρομαι όλη αυτή τη διαδικασία...

rigani4
Πάντα μου άρεσαν αυτά τα πράγματα... Ακόμα και όταν δεν μπορούσα εγώ ο ίδιος, κατέγραφα τα γεγονότα ως ρεπορτάζ... Τον Ιούλιο του 2013 είχαμε δημοσιεύσει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ αυτή ΕΔΩ την είδηση... Μας είχε κάνει εντύπωση η απαγόρευσή της... Ψάχνοντας, με μια μικρή έρευνα, το ανακαλύψαμε...

rigani5
Ρίγανη εδώ στη Χαλκιδική αλλά κι αλλού... Δείτε ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τον Ιούνιο του 2010... Και ύστερα σταματήστε λίγο στη φωτογραφία και θαυμάστε αυτά τα κλαριά της ρίγανης. Πανέμορφα δεν είναι; Ή είναι μόνο ιδέα μου, επειδή το αγαπώ το φυτό και μου αρέσει πολύ στη ντοματοσαλάτα;

rigani6
Δεμένη ματσάκια στη βεράντα τους σπιτιού του Άρη και της Χάρις, στο Πολύχρονο. Ο καρπός των φετινών κόπων μας. Τώρα θα περιμένουμε να ξεραθεί για να την τρίψουμε, να την βάλουμε στα βάζα και να περάσουμε το χειμώνα μας και όχι μόνο... Τι υπέροχα που είναι τα απλά πράγματα στη ζωή!

Πότε φάγατε τελευταία φορά ψωμί, δια χειρός... φούρναρη; Εμείς βρήκαμε και τον φούρναρη!

Posted in Επικαιρότητα

furnaris1
Κάθε φορά που περνάμε από την Καλλιθέα, για να έρθουμε στο Πολύχρονο, βλέπουμε δεξιά μας, αυτή την πινακίδα... Και, δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα από την πρώτη στιγμή που την είδα, μου έκανε ένα "κλικ". Μου θύμισε το "δια χειρός Βαράγκη", τα έπιπλα με ονοματεπώνυμο...

furnaris2
Προχθές λοιπόν που ξύπνησε μέσα μου ο δημοσιογράφος και είχαμε λίγο χρόνο στη διάθεση μας, είπα να σταματήσω λίγο και να το φωτογραφήσω για να το σχολιάσω... Ο άνθρωπος που το έχει είναι άπαιχτος. Την ίδια μεγάλη ταμπέλα, έχει και στην προμετωπίδα του μαγαζιού του.

furnaris3
Προσπάθησα να το "καλύψω", ολοκληρωμένα. Και χρειάστηκε να τραβήξω τη φωτογραφία από δυο ξεχωριστά σημεία, για να μπορέσω να βάλω όλη την έκταση της πινακίδας μέσα στο πλάνο... Και πάλι δεν τα κατάφερα, αλλά άξιζε τον κόπο. Ήθελα να σας δείξω, τι έχει κάνει, για το κέφι του, ο άνθρωπος. Και νομίζω ότι είναι εμφανές.

furnaris4
Και επειδή λειτουργεί και ως ζαχαροπλαστείο, έχει τραπεζάκι έξω ,μπόλικα, έτσι ώστε να μπορέσει να πάρει κανείς το γλυκό του και μια ανάσα να συνεχίσει μέσα στον καύσωνα, το ταξίδι του... Ο βαθύς ίσκιος του, είναι εγγύηση γι' αυτό. Και στη φωτογραφία μας, νομίζω ότι φαίνεται εύκολα, αυτό.

furnaris5
Ύστερα μπήκαμε μέσα. Μια υπάλληλος, όλο χαμόγελα, εξυπηρετεί έναν πελάτη. Αλλά απαντά και στις ερωτήσεις μας, σε σχέση με την επιγραφή που μας έκανε εντύπωση. Δουλεύει χρόνια, λέει, σ' αυτό το μαγαζί και το αγαπάει πολύ. Ενθαρρυντικό: Σπάνια να βρεις εργαζόμενο να εκφράζεται τόσο θετικά για το αφεντικό της.

furnaris6
Και κουβεντιάζοντας, ανακαλύψαμε τον καλλιτέχνη φούρναρη. Ξεκουράζονταν στο γραφείο του. Τον ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να τον φωτογραφήσουμε. Δεν είχε κανένα πρόβλημα. Όσο για την πινακίδα, το διασκέδαζε κι αυτός, όσο και μείς. Και γελούσε, όπως ακριβώς τον βλέπετε εδώ, σε ένα μικρό ζουμ...

Όμορφες μέρες διακοπών! Είναι ωραίο μερικές φορές να ακούς μόνο τα τζιτζίκια…

Posted in Επικαιρότητα

polixrono1
Μέρες καλοκαιρινών διακοπών, στα τέλη του Ιουλίου. Με το θερμόμετρο να είναι καθηλωμένο σταθερά ψηλά και όσους ανθρώπους μπορούν, να είναι ήδη σε κάποιο τουριστικό θέρετρο, δίπλα στη θάλασσα και το πράσινο, για λίγη παραπάνω δροσιά… Κάτι εντελώς απαραίτητο, για να αντέξουμε το χειμώνα που θα έρθει μπροστά μας.

polixrono2
Διότι θα έρθει, όσο κι αν ζώντας μέσα στη θερινή ραστώνη σήμερα, μοιάζει να μην προκύψει ποτέ… Ο χρόνος κινείται με τους δικούς του ρυθμούς. Και μια αρχή καλή, λέει να μη χάνεις τίποτα από ότι είναι για να ζήσεις. Διότι μπορεί και να μην ξανασυμβεί ποτέ, αφού τίποτα δεν θεωρούμε δεδομένο.

polixrono3
Σε χαλαρούς ρυθμούς λοιπόν, αναζητώ κάτι όμορφο. Και δεν θέλει και πολύ για να το βρω… Απλά πράγματα χρειαζόμαστε και σ’ αυτά τα απλά, αλλά περιεκτικά, κρύβεται το μυστικό της ζωής. Και μπορεί να είναι μια παρέα με φίλους, ένα καλό φαγητό, μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, ένας καφές στην ώρα του… Αυτά αρκούν.

polixrono4
Η θάλασσα στο βάθος, όπως τη βλέπουμε από το μπαλκόνι μας, είναι ήρεμη, Πού και πού, ένα ταχύπλοο περνά, αφήνοντας άσπρες γραμμές πίσω του. Και καθώς η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, από εδώ, το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, την Κασσάνδρα που είμαστε, διακρίνω το δεύτερο πόδι με τον Μαρμαρά και το Πόρτο Καρράς απέναντι μας.

polixrono5jpg
Καταγράφω εικόνες και λέξεις… Είναι κάτι που με γεμίζει, εδώ στις διακοπές μου, αφού έχω λίγο περισσότερο χρόνο στη διάθεση μου. Που δεν με τρελαίνει και πολύ το ρολόι που φορώ, όταν το φορώ... Νομίζω, αυτό το έχω καταφέρει τα τελευταία χρόνια. Το κοιτάω μόνο, όπου και όταν, είναι αναγκαίο, προκειμένου να διεκπεραιώσω δουλειές και υποχρεώσεις.

polixrono6
Γραμμένο, όπως μ’ αρέσει, είναι αυτό το κομμάτι. Στο χέρι, απόγευμα, παρέα με ένα ελληνικό καφέ και με τα τζιτζίκια στα διπλανά λιόφυτα να έχουν στήσει το δικό τους καλοκαιρινό πάρτι… Δεν την έχω πάντα αυτή την πολυτέλεια, αλλά στις διακοπές μου το θέλω. Όπως το μπάνιο στη θάλασσα το πρωί και την καλή παρέα όλη μέρα.

Μια στάση στον Πλαταμώνα για φαγητό και λίγη ξεκούραση, καθοδόν για την Χαλκιδική...

Posted in Επικαιρότητα

platamonas1
Καθώς ανεβαίναμε για τη Χαλκιδική, το μεσημέρι της προηγούμενης Πέμπτης, είπαμε να κάνουμε μια στάση στον Πλαταμώνα. Και ήταν τελικά πολύ καλή επιλογή, όπως αποδείχτηκε, επειδή και καλά φάγαμε και καλά ήπιαμε και οικονομικά ήταν, ότι επιλέξαμε να πάρουμε. Ασφαλώς και θα το ξανακάνουμε.

platamonas2
Ο Πλαταμώνας είναι δημοτικό διαμέρισμα και οικισμός του Δήμου Ανατολικού Ολύμπου. Βρίσκεται στο Νομό Πιερίας, στο νότιο άκρο του, στους πρόποδες του Ολύμπου. Συνορεύει βόρεια με τον Νέο Παντελεήμονα και νότια με τους Νέους Πόρους. Απέχει 38 km από την Κατερίνη και 48 km από την Λάρισα. Ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 2.013 κατοίκους, απογραφή του 2011.

platamonas3
Ο Πλαταμώνας ήταν αυτόνομη κοινότητα μέχρι το 1999, οπότε και εντάχθηκε στον Δήμο Ανατολικού Ολύμπου. Σύμφωνα με την παράδοση, οφείλει το όνομά του, είτε στους πολλούς πλατάνους που βρίσκονται στην περιοχή, είτε στις πλατιές αμμουδιές που έχουν οι παραλίες του.

platamonas4
Οι κάτοικοι του Πλαταμώνα ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό, αφού η περιοχή φημίζεται για τις βραβευμένες παραλίες, τις ψαροταβέρνες και τα μπαρ της. Υπάρχουν πολυτελή ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και κάμπινγκ. Και επίσης πολλά μαγαζιά με είδη λαϊκής τέχνης.

platamonas5
Βασικό πλεονέκτημα το Πλαταμώνα είναι το Λιμάνι. Μία Μαρίνα Υψηλών προδιαγραφών ή οποία μπορεί α ελλιμενίσει εώς και 125 σκάφη. Αλλά και 10 Mega Yachts λόγω του βυθίσματός του που φτάνει τα 5 μέτρα. Το λιμάνι - τουριστικό καταφύγιο, του Πλαταμώνα έχει πλεονεκτική θέση στο Αιγαίο λόγω του ότι βρίσκεται 62 μίλια από την Σκιάθο, 60 μίλια από την Θεσσαλονίκη και 30 μίλια από την Χαλκιδική.

platamonas6
Ακριβώς απέναντι μας, είναι η Χαλκιδική. Αλλά θα χρειαζόμαστε άλλες δυόμιση ώρες με το αυτοκίνητο... Όμως, μας αρέσει πολύ. Και οι άνθρωποι του το ίδιο. Χαμογελαστοί, εξυπηρετικοί, ότι δηλαδή χρειάζεται όταν έχεις αποφασίσει να ξεκινήσει τις διακοπές του. Ας είναι καλά. Κάνανε πολύ όμορφη την πρώτη μας μέρα.

Ο Ιούλιος, των ειδήσεων… Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι είναι το φετινό… Όπως κι αν το δεις...

Posted in Δημοσιογραφικά

fileleytheros260719
Μ' αυτά ασχολούνται σήμερα 26/7/2019 οι εφημερίδες... Δείτε τον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ μια εφημερίδα που υποστηρίζει με τα μπούνια την νέα κυβέρνηση πως προχωρεί σε πολύ ισχυρούς συμβολισμούς... Μιλά για "σύμβολο ανάπτυξης", Δεν είναι λίγο υπερβολικό; Αλλά ποιος ασχολείται τώρα μ' αυτά;

ethnos260719
Τους ανθρώπους τους απασχολούν πιο απλά, πρακτικά πράγματα όπως επισημαίνει και το ΕΘΝΟΣ σήμερα... Πώς θα τα καταφέρουν να έχουν μια ρύθμιση για τις 120 δόσεις που να είναι σε θέση να τις υπηρετούν στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες. Η ψαλίδα της ζωής, όπως αποτυπώνεται ξεκάθαρα...

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/07/2019

Τον Ιούλιο, φυσιολογικά, οι ρυθμοί χαλαρώνουν. Έτσι ξέραμε ως τώρα. Ε, ας το αλλάξουμε… Κάποιοι φροντίζουν να μην πέφτουμε στη ρουτίνα. Η κινητικότητα είναι στο αίμα μας, ακόμα και όταν άλλα περιμένεις.

Για τη Βουλή, λέμε. Και φαντάζομαι το καταλάβατε, διότι όλοι εμείς οι άλλοι, είτε μας αρέσει, είτε όχι θα κινηθούμε στο ρυθμό τους. Επειδή πολλά πράγματα, μας αφορούν άμεσα… Αφορά, δηλαδή, τις ζωές μας.

Το ακούμε σε όλους τους τόνους από τα ΜΜΕ… Υπάρχει μια έντονη κινητικότητα στην κατάθεση νομοσχεδίων. Προφανώς η νέα κυβέρνηση, θέλει να δείξει στους ψηφοφόρους της ότι είναι σε θέση να υλοποιήσει ότι υποσχέθηκε.

Έτσι λοιπόν, το τυπικό τηρείται με ευλάβεια… Φάγαμε την πρώτη εβδομάδα με πληκτικούς μονολόγους των πολιτικών κομμάτων και την αναμενόμενη ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσαν οι 152 βουλευτές της Ν.Δ.

Τα ΜΜΕ που είναι φιλικά διακείμενα στην κυβέρνηση, μας ενημερώνουν καθημερινά πως οι άνθρωποι της έχουν σηκώσει τα μανίκια. Να διορθώσουν τα λάθη της προηγούμενης και να… φτιάξουν τα δικά τους.

Φυσιολογικοί κύκλοι στην πολιτικοί είναι αυτοί, αλλά οι άνθρωποι αγωνιούν… Και δικαιολογημένα! Θα κινούνται τα νομοσχέδια που θα φέρουν στη λογική της υπεράσπισης των αδυνάμων; Θα καταργήσουν επιδόματα ή απλά θα αλλάξουν ονομασίες; Αυτό πια με τις ονομασίες, μοιάζει πολύ τραγικό…

Όποιος σκέφτεται απλά, πρακτικά, δεν στέκεται στο όνομα, αλλά στην ουσία… Κι εδώ, ακριβώς, έγκειται η αγωνία… Επειδή οι ευπαθείς ομάδες πολιτών που έχουν πληγεί όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας και των μνημονίων, θέλουν να αισθάνονται πιο ασφαλείς.episimansis.neo

Αν και εμείς θα ακολουθήσουμε την πεπατημένη, στο βαθμό που μπορούμε… Φεύγουμε για τις μικρές διακοπές μας, στη βόρειο Ελλάδα. Εκεί, στη Χαλκιδική. Που πρόσφατα δοκιμάστηκε σκληρά, για δέκα μόλις λεπτά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους επτά συνάνθρωποι μας.

Φυσικά δεν πάμε για… ρεπορτάζ, αν και ο δημοσιογράφος μέσα μας, πεθαίνει πάντα τελευταίος… Στόχος μας είναι, όπως και όλων όσων σχεδιάζουν διακοπές, να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε εικόνες και παραστάσεις και να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας για τον χειμώνα.

Κατά τα άλλα, θα παρακολουθούμε την επικαιρότητα, για να τη σχολιάζουμε με το δικό μας ψύχραιμο τρόπο. Ευελπιστώντας ότι ίσως βοηθήσουμε κάποιους συνανθρώπους μας να δουν λίγο πιο καθαρά την κατάσταση που ζουν και βιώνουν…

Το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, όσο μας επιτρέπεται και έτσι και με τη δική μας συνεισφορά, αυτή την εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας, να ξεχωρίζει.

Ας χάσουμε λίγο από την θερινή ραστώνη… Έτσι κι αλλιώς, εμείς δεν είχαμε ποτέ αυτό το προνόμιο. Ούτε μας άρεσε, ούτε μας αφορούσε. Η ενημέρωση μας από αξιόπιστες πηγές, είναι, έτσι κι αλλιώς, καθημερινή.

Το κάνουμε από… επαγγελματική διαστροφή… Και είναι από αυτά που προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε για να… απαλλαγούμε από αυτήν, αν και δεν είναι και τόσο εύκολο. Μπολιάζεσαι βαθιά. Και δεν μπορείς από μόνος σου να τα καταφέρεις. Το ξέρουμε καλά αυτό και αυτός είναι ο λόγος που ζητάμε βοήθεια από εκεί που ξέρουμε ότι μπορεί να μας δοθεί…

Ας βρίσκεται σε μια υπερδιέγερση, η κυβέρνηση. Αν είναι αλήθεια. Ή αν απλά αυτό θέλουν να δώσουν τα φιλικά της ΜΜΕ για να δώσουν την αίσθηση πως ήρθαν αποφασισμένοι να λύσουν προβλήματα και εκκρεμότητες.

Βέβαια, αν είναι ψέμα, θα αποκαλυφθεί σύντομα… Κάπου θα υπάρξει μια διαρροή, κάποιο μέσο δεν θα ελέγξουν… Συμβαίνουν αυτά. Η ιστορία είναι γεμάτη με παρόμοια παραδείγματα…

Να γιατί, αν και Ιούλιος, εμείς θα παρακολουθούμε όσα συμβαίνουν γύρω μας και θα σας ενημερώνουμε για τις αλήθειες. Επειδή κάποιος πρέπει να τις πει. Κι εμείς είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε με ευσυνειδησία…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 27 Ιουλίου 2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Ταξιδεύοντας για Βόρειο Ελλάδα... Εκεί κατά το Πολύχρονο μεριά, παρέα με τους φίλους μας

Posted in Επικαιρότητα

triantafilia.070519
Ταξιδιωτικό αυτό το σημείωμα. Πορεία προς τα βόρεια... Με λουλούδια κι αρώματα σαν αυτά που θα βρούμε κοντά στους φίλους μας που θα επισκεφθούμε και θα μείνουμε μαζί τους μερικές ημέρες, ώστε να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έχουμε μπροστά μας...

luludi.lamprini2
Καλοκαίρι γαρ... Ο Ιούλης στα τελειώματα του. Κι εμείς φορτωμένοι με τις αποσκευές μας ανοίγουμε πανιά ταξιδεύοντας με το SUBARU που μας ανέχεται αδιαμαρτύρητα... Ο καιρός είναι σχετικά καλός. Θα κάνουμε τις απαραίτητες στάσεις για λίγη ξεκούραση και φαγητό. Ότι δηλαδή είναι απαραίτητο.

luludi.lamprini3
Το μέρος το γνωρίζουμε, όπως και τους ανθρώπους του... Τα προηγούμενα χρόνια έχουμε αναπτύξει τις απαραίτητες καλές σχέσεις και γνωριμίες. Είναι από τα πράγματα που δεν δυσκολευόμαστε να κάνουμε... Επειδή αγαπάμε τη ζωή και τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν.

luludi.180419
Έτσι όμορφα σας σκεφτόμαστε... Όπως φαντάζομαι κι εσείς κάνετε το ίδιο. Έτσι ώστε να φτάσουμε ασφαλείς στον προορισμό μας. Επειδή τα ταξίδια τη θέλουν την προσοχή τους. Δεν είμαστε και μόνοι μας μεσα στο δρόμο. Πολλές φορές χωρίς να φταις μπορεί να προκύψει το πρόβλημα.

luludi.220519
Αλλά έτσι χαιρόμαστε να μοιραζόμαστε πράγματα έτσι κάνουμε κι αυτό το ταξίδι με όλες τις ευωδιές του κόσμου παρέα... Θα βρούμε τέτοια πράγματα εκεί που θα πάμε. Σίγουρα. Στο μεταξύ όμως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όσα εσείς με αγάπη μας έχετε στείλει... Και σας ευχαριστούμε για άλλη μια φορά.

luludi.150519
Με προσοχή και με υπευθυνότητα είμαστε βέβαιοι ότι όλα θα πάνε καλά. Και το απόγευμα ή αργά το μεσημέρι θα είμαστε στο Πολύχρονο, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Μας περιμένουν οι φίλοι μας και λαχταρούμε κι εμείς να τους σφίξουμε στην αγκαλιά μας... Με το καλό!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA