Μήπως αποφεύγεις να περνάς κάτω από σκάλες; Μήπως αναρριγείς αν σπάσει κάποιος καθρέφτης; Ή σταυροκοπιέσαι στο πέρασμα μαύρης γάτας και δη, σε σταυροδρόμι; Είσαι πραγματικά άτυχος... σήμερα είναι Τρίτη και 13!

Προλήψεις και δεισιδαιμονίες που συσσωρεύτηκαν με το πέρας των αιώνων στη σύγχρονη εποχή, χαρακτήρισαν την Τρίτη (ή την Παρασκευή) ως μαύρες ημέρες. Για τους μεν Έλληνες και Ισπανούς «μαύρη» μέρα θεωρείται η Τρίτη, για τους υπόλοιπους δε, η Παρασκευή -το 13 είναι ο κατεξοχήν κακότυχος αριθμός σε όλους τους λαούς. Από πού όμως προέρχονται οι προλήψεις γι αυτές τις αποφράδες ημέρες;

Κατά την ελληνική παράδοση η Τρίτη θεωρείται γρουσούζικη καθώς είναι η μέρα που έπεσε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των στρατευμάτων του Μεχμέτ Β'; του Πορθητή (Τρίτη 29 Μαΐου 1453). Έκτοτε γιορτές και γλέντια δεν γίνονταν ποτέ Τρίτη και τα σπιτικά παρέμεναν κλειστά για τους επισκέπτες -ήταν ένας τρόπος για να μη λησμονήσουμε ως έθνος τη μελανή εκείνη μέρα της ελληνικής ιστορίας.

Ο αριθμός 13 λογίζεται ως γρουσούζικος από την πρώιμη αρχαιότητα, ο οποίος συνδυάστηκε αργότερα με τις αποφράδες ημέρες (Τρίτη και Παρασκευή) και γεννήθηκαν σωρεία προλήψεων που «ταλανίζουν» το νου μας ως σήμερα.

Οι σχετικές με το 13 προλήψεις δημιουργήθηκαν με την ανακάλυψη του δωδεκαδικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο το 12 είναι ο τέλειος αριθμός: 12 οι ώρες της μέρας και της νύχτας, 12 οι μήνες, τα ζώδια, 12 και οι άθλοι του Ηρακλή! Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σ' αυτό το ιερό 12 σχηματιζόταν η αρχή ενός νέου κύκλου. Το συμβολικό αυτό άλμα προς το καινούριο «άγνωστο», που αντιπροσώπευε ο αριθμός 13, προκάλεσε ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να του αποδίδουν ευθύνες για τα ατυχή συμβάντα. Ο Φίλιππος Β'; της Μακεδονίας λέγεται πως πέθανε αφότου τοποθέτησε το άγαλμά του δίπλα σε αυτά των δώδεκα θεών του Ολύμπου. Σύμφωνα με τις χριστιανικές θεωρίες στο μυστικό δείπνο παρίστανται 12 μαθητές και ο 13ος συνδαιτυμόνας ήταν ο Ιησούς. (Και τον Ιησού να μετρούσαμε ως πρώτο, ο 13ος θα ήταν ο Ιούδας..). Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρεται στο θηρίο και τον Αντίχριστο, τα δύο δημιουργήματα του Διαβόλου. Ο αριθμός 13 φιγουράρει στην πιο κακότυχη κάρτα των ταρώ, τον θάνατο.

Γενικότερα, το δεκατρία μπορεί να θεωρείται "κακός" αριθμός απλά επειδή είναι μία μονάδα πάνω απ' το δώδεκα το οποίο είναι δημοφιλές σε πολλούς πολιτισμούς. Όταν μία ομάδα δεκατριών αντικειμένων διαιρεθεί στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα ή στα έξι, πάντα ένα αντικείμενο περισσεύει. Το «κακό»!

Ο συνδυασμός του αριθμού 13 με την ημέρα Τρίτη ήταν αναπόφευκτος για να δημιουργήσουν την συγκεκριμένη αποφράδα μέρα στην Ελλάδα, άλλωστε καταγράφεται ένα ακόμη ιστορικό στοιχείο που ενισχύει τον συσχετισμό.

Φυσικά, οι δεισιδαιμονίες δεν επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους καθώς έχουν να κάνουν με την αντίληψη τους, την σχέση τους με το εξωπραγματικό και κυρίως την παιδεία του καθενός.

Ας χαρούμε λοιπόν τη σημερινή μέρα όπως οφείλουμε να κάνουμε κάθε μέρα που ζούμε, χωρίς προκαταλήψεις και επηρεασμούς.

Το 1974, ο Φιλίπ Πετίτ, ταχυδακτυλουργός και καλλιτέχνης του δρόμου, έκανε κάτι το οποίο μέχρι τότε όχι απλώς θεωρούνταν ακατόρθωτο αλλά κανείς δεν είχε καν τολμήσει να αποπειραθεί κάτι παρόμοιο. Ο νεαρός Γάλλος ισορρόπησε πάνω σε ένα καλώδιο, το οποίο ήταν στηριγμένο ανάμεσα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και για 45 ολόκληρα λεπτά περπατούσε, χόρευε και γονάτιζε πάνω στο τεντωμένο σχοινί.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντοκιμαντέρ των τελευταίων χρόνων που όμως έρχεται με αρκετή καθυστέρηση στις αίθουσες. Είναι βασισμένο στο βιβλίο του ίδιου του Φιλίπ Πετίτ και είχε μια αρκετά επιτυχημένη - για το είδος - πορεία μέχρι τώρα με πολλά βραβεία ανάμεσα στα οποία το Όσκαρ 2009 καλύτερου ντοκιμαντέρ, το μεγάλο βραβείο Επιτροπής και Βραβείο Κοινού στο Σάντανς, και το Βραβείο BAFTA καλύτερης Βρετανικής ταινίας της χρονιάς.

Αυτό που πετυχαίνει το συγκεκριμένο έργο είναι ότι ισορροπεί πετυχημένα (όπως άλλωστε και ο πρωταγωνιστής του) ανάμεσα στο δραματοποιημένο και παραδοσιακό τρόπο παρουσίασης των γεγονότων. Χρησιμοποιώντας από τη μία την κλασσική πλέον μορφή συνέντευξης και το αρχειακό υλικό μαζί με τις δραματοποιημένες αναπαραστάσεις σημαντικών στιγμών της ιστορίας από την άλλη, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να κρατάει τον θεατή σε αγωνία όπως θα ήταν αν έβλεπε ένα άλλο είδος ταινίας.

Ένα κλασσικό αστυνομικό θρίλερ για παράδειγμα. Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο στο συγκεκριμένο είδος. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ιστορική στιγμή δεν καταγράφτηκε από την κινηματογραφική κάμερα. Στο τέλος παρακολουθούμε τα πιο κρίσιμα σημεία μόνο από τις φωτογραφίες. Παρόλα αυτά το εγχείρημα και η σημαντικότητα του όχι μόνο δεν χάνεται αλλά γίνεται ακόμα πιο συναρπαστικό.

Ο σκηνοθέτης μέσα από τις επιλογές στη χρήση της φωτογραφίας και του μοντάζ αφηγείται τα γεγονότα με εντυπωσιακή επάρκεια. Είναι λίγες οι φορές που ένα τόσο τολμηρό και εντυπωσιακό γεγονός που συνέβη στην πραγματικότητα συνδυάζεται με αντίστοιχο αποτέλεσμα (αν μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση) στην κινηματογραφική του αφήγηση. Και μάλιστα στη μορφή του ντοκιμαντέρ.

Τι κι αν έχει λίγη ψυχρούλα, ο καιρός για να κάτσεις στη βεράντα. Ώρα να ρίξω μια ματιά στις εφημερίδες. Σήμερα λειτούργησα λίγο ανάποδα. Πρώτα τις πήρα από το περίπτερο.

Αναρωτιέστε, φαντάζομαι γιατί στάθηκα τόσο στην «Τιτανομαχία» χωρίς να πω καν τη δική μου άποψη.

Λοιπόν σε πάρα πολλά σημεία συμφωνώ με όσα λέει στη κριτική της ταινίας ο Ανδρεαδάκης. Βιάστηκαν να κάνουν την αρπαχτή μετά την επιτυχία του AVATAR. Πήραν μάλιστα και τον ίδιο κεντρικό πρωταγωνιστή. Αλλά αυτό δεν ήταν 3D.

Λίγες διαφορές έβλεπες, είτε φορούσες, είτε δεν φορούσες τα ειδικά γυαλιά. Πιο πολύ αυτό ήταν αισθητό στους τίτλους του τέλους. Ας είναι. Ήταν μια εμπειρία. Ευτυχώς άρεσε τουλάχιστον στον Λάμπρο. Άμα γίνει και αφορμή να μάθει μερικά πράγματα για του Τιτάνες καλό θα ήταν…

Τιτάνες ονομάστηκαν στην αρχαία ελληνική μυθολογία, τα δώδεκα παιδιά του Ουρανού και της Γης, έξι αγόρια και έξι κορίτσια.

Ο Ωκεανός, ο Κοίος, ο Κρείος, ο Υπερίωνας, ο Ιαπετός, ο Κρόνος και η Θεία, η Ρέα, η Τηθύς, η Φοίβη, η Μνημοσύνη κι η Θέμιδα.

Από τους αρσενικούς Τιτάνες, ο τελευταίος, ο Κρόνος, αφού ακρωτηρίασε κι εκθρόνισε τον πατέρα του, πήρε αυτός στα χέρια την εξουσία, παίρνοντας για γυναίκα την αδελφή του Ρέα. Επειδή όμως φοβόταν μήπως πραγματοποιηθεί η κατάρα που του είχε δώσει ο πατέρας του, να εκθρονιστεί κι αυτός από ένα παιδί του, ο Κρόνος κατάπινε κάθε παιδί που του γεννούσε η Ρέα.

Ακόμα, για να στερεώσει την εξουσία του, απομάκρυνε και τ' άλλα αδέλφια του, τους Εκατόγχειρες και τους Κύκλωπες, φυλακίζοντάς τους στα Τάρταρα.

Ο Κρόνος είχε κιόλας καταπιεί τα πέντε παιδιά που είχε φέρει στον κόσμο η Ρέα, την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Πλούτωνα και τον Ποσειδώνα και θα κατάπινε και το Δία, το τελευταίο του παιδί, αν δε σοφιζόταν η Ρέα να το κρύψει και να δώσει στον Κρόνο μια πέτρα σπαργανωμένη αντί για το μωρό. Το Δία, αφού μ' αυτόν τον τρόπο τον έσωσε, τον παρέδωσε στις νύμφες Μέλισσες για να τον αναθρέψουν και τους ιερείς Κουρήτες τους διάταξε να χορεύουν και να κτυπούν τα δόρατα πάνω στις ασπίδες τους, ώστε να σκεπάζονται οι φωνές του βρέφους.

Όταν μεγάλωσε ο Δίας κι έμαθε από τη μητέρα του τα γεγονότα, ανάγκασε τον πατέρα του δίνοντάς του ένα φάρμακο, να βγάλει από το στομάχι του τ' αδέλφια του που τα είχε καταπιεί.

Έτσι, ενωμένος με τα αδέλφια του ο Δίας, κήρυξε πόλεμο εναντίον του πατέρα του Κρόνου που είχε για συμμάχους τους αδελφούς του Τιτάνες. Στην τιτανομαχία αυτή, οι Τιτάνες κατέλαβαν το βουνό Όθρυ κι οι Θεοί, με το Δία, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες, το ψηλό βουνό του Ολύμπου.

Οι Εκατόγχειρες αρπάζουν τεράστια βράχια από το βουνό και τα πετάνε στους Τιτάνες. Η θάλασσα βρυχιέται από τη μιά άκρη έως την άλλη, η Γη βογγά, ο Ουρανός σειέται κι αναστενάζει. Ο Όλυμπος συνταράζεται και τα Τάρταρα σαλεύουν. Στο τέλος, στη μάχη ορμά ο Δίας με τους κεραυνούς του, τ' ασύγκριτα, φοβερά όπλα που του έφτιαξαν οι Κύκλωπες. Αστραπές και βροντές σκίζουν το σύμπαν. Οι Κεραυνοί πέφτοντας ασταμάτητα από τον Όλυμπο καίνε το καθετί. Τα δάση παίρνουν φωτιά, τα νερά των ποταμών και της θάλασσας, βράζουν. Οι Τιτάνες θαμπώνονται από τις λάμψεις και συντρίβονται από τους βράχους ή κατακερευνώνονται από το Δία.

Η μάχη κερδήθηκε από το Δία και τους αθάνατους θεούς του Ολύμπου. Οι Τιτάνες συλλαμβάνονται και ρίχνονται στα Τάρταρα, όπου δένονται για πάντα με άθραυστα δεσμά.

Η βασιλεία του κόσμου έρχεται πια οριστικά στο Δία, που για να θυμάται τη φοβερή αυτή περιπέτεια, τοποθέτησε στους Δελφούς την πέτρα που αντί γι' αυτόν είχε καταπιεί ο πατέρας του.

Η τιτανομαχία είναι η αλληγορική παράσταση της μεγάλης γεωλογικής μεταβολής του εδάφους, που έγινε στα αρχαιότατα χρόνια και που η ανάμνησή της συγκρατήθηκε στο νου των ανθρώπων και διατηρήθηκε στη μυθολογία.

Η τιτανομαχία περιγράφτηκε από πολλούς καλλιτέχνες και ποιητές στην αρχαιότητα. Διάφορα αποσπάσματα από το αρχαίο έπος "Τιτανομαχία" του Ευδήλου του Κορινθίου ή του ποιητή Μουσαίου σώθηκαν μέχρι τις μέρες μας.

Η κινηματογραφική “Τιτανομαχία” όπως την είδαν οι κριτικοί:

Βραχύβια θα είναι μάλλον η μόδα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αν κρίνει κανείς από την μέτρια υποδοχή του «Πέρσι Τζάκσον» και το ανεκδιήγητο περιεχόμενο της «Τιτανομαχίας» η οποία είναι βασισμένη στην ομότιτλη καλτ ταινία του 1981 - την σκηνοθέτησε ο Ντέσμοντ Ντέιβις, αλλά έγινε γνωστή από τα τέρατα που σχεδίασε ο μάγος των ειδικών εφέ Ρέι Χάριχάουζεν.
Ανούσιες υπερβολές από τον επιδειξιμανή σκηνοθέτη του «Transporters 2», σενάριο που αδιαφορεί για τη μαγεία των ελληνικών μύθων, κιτσάτα ντεκόρ και κουστούμια και καταιγισμός δράσης με (όχι και τόσο εντυπωσιακά) ειδικά εφέ. Σκηνή ανθολογίας το συμβούλιο των Ολύμπιων θεών που θυμίζει σόου του Φλωρινιώτη και εξευτελίζει την όποια αξιοπρέπεια απέμεινε στον Λίαμ Νίσον και στον Ρέιφ Φάινς.
Η υπόθεση; Ποια υπόθεση; Το μόνο που υπάρχει είναι ένας χαλαρός, αδύναμος ιστός ως πρόφαση για αλλεπάλληλες σκηνές δράσης με ιπταμένους ψηφιακούς δράκους και τέρατα. Όσο για το υποτιθέμενο 3D, που έγινε εσπευσμένα μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων και με αφορμή τον θρίαμβο του «Avatar», αυτό είναι στην ουσία ανύπαρκτο. Είτε φοράς είτε δεν φοράς τα ειδικά γυαλιά, σχεδόν το ίδιο πράγμα βλέπεις.
Η μοναδική ενδιαφέρουσα ιδέα της ταινίας (η άρνηση των ανθρώπων να λατρεύουν τους θεούς) καταβροχθίζεται από τους γιγάντιους σκορπιούς και τα τέρατα τα οποία κάποιες στιγμές θυμίζουν την χειρότερη εκδοχή του «Άλιεν».
Μα πού πήγε όλη η ποίηση, η χαρά, η τόλμη, η αναίδεια, η πρόκληση κι η μαγκιά της ελληνικής μυθολογίας; Τουλάχιστον η παλιά ταινία (ή ακόμη και ο «Ιάσων και οι Αργοναύτες») είχαν μια κάποια αθωότητα, ένα ιδιότυπο χιούμορ, μια ανθρωπιά, μια χαριτωμένη αφέλεια. Όλα όσα, δηλαδή, απουσιάζουν από αυτή την ψυχρή υπολογισμένη μηχανή η οποία συνθλίβεται κάτω από τον δικό της ανούσιο και μεγαλομανή θόρυβο
ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ

Δεν αρκεί η ηλιοφάνεια η σημερινή να διώξει την παγωνιά. Ψυχρούλα έχει. Κάτι πρέπει να βάλεις πάνω σου για να βγεις έξω. Δεν χρειάζονται ηρωισμοί. Το πιο εύκολο να αρπάξεις ένα κρυολόγημα είναι αυτός ο καιρός.

Ο Λάμπρος θέλει να δει την “Τιτανομαχία” σε 3D προβολή. Και τα εισιτήρια είναι ανάρπαστα. Χθες το απόγευμα που δοκιμάσαμε να βρούμε στάθηκε αδύνατον για μια αξιοπρεπή θέση. Εντάξει μια αμερικανιά είναι που παίρνει αφορμή από ένα αρχαίο ελληνικό μύθο για να... τον διαλύσει, αλλά η νέα τεχνολογία του κινηματογράφου δίδει τη δυνατότητα για εκπληκτικά εφέ. Αυτά θα δούμε γιατί από μυθολογία...

Τέλος πάντων, βρήκα στις 8.15 στα VILLAGE στου Ρέντη, αίθουσα 8, θέσεις Ε23-24. Όλη η πιτσιρικαρία έχει πέσει πάνω τους. Είναι βέβαια εντυπωσιακό στην έκδοση των 3D που θα δούμε κι εμείς.

Ευκαιρία και για κάποια ψώνια στη λαϊκή, στο χασάπη, στο σούπερ μάρκετ. Και μετά οι εφημερίδες μου. Ένα ουζάκι στη βεράντα και μια πρώτη ματιά στα φύλλα είναι ότι καλύτερο περιμένοντας το μεσημεριανό φαγητό...

O Θανάσης έχει χιούμορ. Το ήξερα πάντα, αλλά με το e-mail που μου έστειλε και σας το παρουσιάζω είμαι πια απόλυτα βέβαιος. Διότι ο άνθρωπος δεν το βάζει κάτω παρ' ότι εκλεγμένος συνδικαλιστής με την ΠΑΣΚΕ στην ΠΕΤ ΟΤΕ μπορεί και διακωμωδεί την πραγματικότητα. Κι έτσι τα καταφέρνει και παίρνει κουράγιο για τη συνέχεια.

Μήπως το χιούμορ είναι, τελικά, άμυνα;

Ιδού οι δέκα λόγοι που άλλαξαν τη ζωή του Θανάση:

Σας παρουσιάζω αναλυτικά τους 10 λόγους που άλλαξαν τη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο με αποτέλεσμα
να έχω χεστεί στο χρήμα λόγω της πολύ καλής οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ που με ανάγκασε να εξοικονομήσω χρήματα.

Το έκανα για μένα, για εσάς, για όλους.
Οι 10 λόγοι:

1. Έκοψα το τσιγάρο (έκανα 2 πακέτα την ημέρα)
2. Έκοψα το φαγητό απ' έξω (Goody's σε πακέτο κάθε μέρα)
3. Έκοψα το αυτοκίνητο (χρησιμοποίησα τις γαμάτες μεταφορές με ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ)
4. Πούλησα το αυτοκίνητο (εξοικονόμησα 10.000 ευρώ από την πώληση)
5. Έκοψα τις εξόδους (ήθελα 50 ευρώ κάθε Παρασκευή για clubing)
6. Έκοψα τη σύνδεση του κινητού (έχω κάρτα και κάνω αναπάντητες)
7. Έκοψα τις άμεσες επαφές με φίλους (και το chat καλό είναι)
8. Σταμάτησα να αγοράζω ρούχα
9. Σταμάτησα να κάνω και δώρα (εννοείται)
10. Με χώρισε η γκόμενα μου (λογικό)

Η "σούμα":

1. Τσιγάρο: 6 ευρώ Χ 365 μέρες = 2.190 ευρώ
2. Goody's: 5 ευρώ Χ 365 μέρες= 1.825 ευρώ
3. Βενζίνη: 50 ευρώ Χ 52 εβδομάδες= 2.600 ευρώ
4. Πώληση αυτοκινήτου: 10.000 ευρώ
5. Clubing: 50 ευρώ Χ 52 εβδομάδες= 2.600 ευρώ
6. Σύνδεση κινητού: 40 ευρώ Χ 12 μήνες= 480 ευρώ
7. Φίλοι: 52 καφέδες Χ 4 ευρώ= 208 ευρώ
8. Ρούχα: 500 ευρώ
9. Δώρα: 500 ευρώ
10. Γκόμενα - Χωρισμός: Αξία ανεκτίμητη

Αποτέλεσμα...:

Είκοσι χιλιάδες εννιακόσια τρία ευρώ!!!!

Για να μην αναφέρω και... ότι γλίτωσα από:

1. Καρκίνο πνευμόνων
2. Διαιτολόγο
3. Τροχαία
4. Εφορία
5. Αλκοτέστ
6. Φλυαρία
7. Παρεξηγήσεις
8. Κινέζικες απομιμήσεις
9. Υποχρεώσεις
10. Προφυλακτικά και ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.

Φιλικά,
Καρδάρας Θανάσης