Ξέμπαρκο, αλλά καλό. Ιδανικό για το Σαββατοκύριακο, αν πραγματικά θέλουμε να είναι πιο χαλαρό. Μου το έστειλε ο Γιώργος Βαρτζάκης, αλλά δεν αρκεί η καλή θέληση για να το διαβάσετε και κυρίως να κατανοήσετε τι θέλει να πει. Χρειάζεται να έχετε και... γνώση της κρητικής γλώσσας. Αν δεν κατέχετε το... άθλημα, ζητήστε βοήθεια από κάποιον που ομιλεί την κρητική διάλεκτο και... απολαύστε το.

Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στη Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο πρωτότυπο χειρόγραφο κείμενο. Το θέμα της έκθεσης όπως θα διαπιστώσετε είναι και επίκαιρο.

Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.

Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό. κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό... ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει. ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό.. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό. κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου. :-)

Μη... γελάτε. Αυτή μπορεί να είναι μια άλλη εκδοχή. Και να λέτε πως είστε και... τυχεροί που την ακούτε για πρώτη φορά... Α ρε Γιώργη, γέλασα με την ψυχή μου..

Μου το επεσήμανε σήμερα η Μαριέτα Μουρούτη με e-mail που μου έστειλε χθες βράδυ επισημαίνοντας μου μια ανάρτηση στο Troktiko με τη σημείωση ενός αναγνώστη του. Το δημοσιεύω με επιφύλαξη έως ότου το επιβεβαιώσω και από άλλη πηγή γιατί πραγματικά είναι πολύ σοβαρό και ανοίγει δρόμους και για μας εδώ στην Ελλάδα.

Δείτε τι γράφει ο αναγνώστης του Troktikou:

Για όσους δε γνωρίζουν, ή για όσους γνωρίζουν και κάνουν το κορόιδο, οι Λετονοί πολίτες οδήγησαν την κυβέρνησή τους στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, που υπέγραψε συμφωνία με του ΔΝΤ και τους έκοψε μισθούς και συντάξεις, και ΚΕΡΔΙΣΑΝ...Η κυβέρνηση της χώρας αυτής είναι υποχρεωμένη να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ ΔΝΤ επίπεδα!! Σύμφωνα με την απόφαση είναι αντισυνταγματική η μείωση των συντάξεων και των μισθών διότι ο μισθός αποτελεί αδιαμφισβήτητο μέρος του δικαιώματος ιδιοκτησίας ενός φυσικού προσώπου και η μείωση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κατάφωρη παράβαση εκ μέρους του κράτους απέναντι στο μισθωτό ή τον συνταξιούχο.
Το κράτος μπορεί να επικαλεσθεί αδυναμία πληρωμής αλλά όχι αυθαίρετη μείωση μισθού ή σύνταξης.
Καλά θα κάνουν όσοι ασχολούνται ή κάνουν ότι ασχολούνται με το δίκαιο των εργαζομένων, να ανοίξουν τα μάτια τους. ΤΩΡΑ!!!

Είναι που είναι που ρυθμοί τρελοί καθημερινά, κάπου περιμένουμε πώς και πώς τα Σαββατοκύριακα να λειτουργήσουμε σε ρυθμούς λίγο πιο χαλαρούς, να πάρουμε ένα μεσημεριανό υπνάκο, να κάνουμε τις δουλειές μας πιο ήρεμα…

Όσο γίνεται. Γιατί, χωρίς να το κάνουμε επίτηδες, όσα μας… περισσεύουν στην καθημερινότητα μας, εκεί τα… στριμώχνουμε. Την επαφή με το σούπερ μάρκετ, τη λαϊκή, ένα ψιλοδιάβασμα εφημερίδων, λίγο ουζάκι και ότι ήθελε προκύψει…Αλλά να αγχωθούμε και μ’ αυτό, πολύ δεν πάει;

Γι’ αυτό και θα προσπαθήσουμε κάποια πράγματα να τα κάνουμε σήμερα. Όπως την επαφή μας με τον λογιστή για τη φορολογική δήλωση, την εκκρεμότητα που έχουμε στα οικονομικά με το φροντιστήριο των Αγγλικών και των Γερμανικών, τη συνάντηση στην ΕΚΑΠ στο σπίτι της Αθηνάς στις 7.30 και λίγο πιο μετά στη συντακτική επιτροπή των «Μηνυμάτων». Πώς σας φαίνεται στα πρόγραμμα;

Και δεν τελειώσαμε. Έχω δώσει στο τυπογραφείο έξι σελίδες του νέου τεύχους του «Ηλεκτρικού» και θέλω να το ολοκληρώσω με άλλες έξι, αλλά δεν το βλέπω για σήμερα… Κι ακόμα να δω τις σημερινές εφημερίδες, να βγάλω φωτοτυπίες του Δελτίου, να κλείσω τις εκκρεμότητες με τη Βίκη σε σχέση με τις διαφημίσεις στη σελίδα 16 που της χρωστάω…

Είπαμε, το χαλαρά είναι στόχος προς διεκδίκηση. Στην πραγματικότητα έχω μπροστά μου ένα κάρο δουλειές όπως κάθε μέρα, άλλωστε… Κι ας είναι Παρασκευή. Κι ας αχνοφαίνεται στον ορίζοντα το Σαββατοκύριακο…

Τι θα λέγατε να δώσετε στον εαυτό σας τη χαρά να ακούσετε ένα ειδικό να μιλά για τους θυσαυρούς της Ακαδημίας Πλάτωνα; Ιδού μια πρόταση που μπορείτε να αξιοποιήσετε θετικά.

Αύριο Σάββατο 29 Μαίου και ώρα 19 00 δίπλα από την Πλατεία του Πλάτωνα (γωνία Μοναστηρίου και Τηλεφάνους εντός του αρχαιολογικού χώρου) θα πραγματοποιηθεί ομιλία από τον καθηγητή Φιλοσοφίας κ. Σινανίδη.
Θέμα: Ο Πλάτων και η Ακαδημία.

Αξίζει το κόπο να πάμε να χαλαρώσουμε και παρακολουθήσουμε τον καθηγητή. Για δείτε το λίγο…

• Πατήστε ΕΔΩ να δείτε μιια έξυπνη διαφήμιση για την… πληγή του εκτυπωτή, τα μελάνια. Μου την έστειλε ένας φίλος και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας…

Πραγματοποιήθηκε χθες Πέμπτη 27/5/2010 η συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησης της ΓΣΕΕ. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης καθορίστηκε το πλαίσιο απεργιακών αιτημάτων αλλά και δράσεων της Συνομοσπονδίας με βάση  τα καίρια θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους όπως η ΕΓΣΣΕ, το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά και τα Οικονομικά και αποφάσισε να:

Εξουσιοδοτήσει την Εκτελεστική Επιτροπή της Συνομοσπονδίας για την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις.

Σε άμεση προτεραιότητα τίθεται για τη ΓΣΕΕ η διεκδίκηση της υπογραφής ικανοποιητικής ΕΓΣΣΕ η οποία θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ χαρακτηρίζει απαράδεκτες και καταδικαστέες τις απαιτήσεις της Τρόικας τις οποίες υιοθετεί η Κυβέρνηση.

Η Συνομοσπονδία καταγγέλλει την Kυβέρνηση για ωμή παρέμβαση στις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις,  για παραβίαση συνθηκών και νόμων και ετοιμάζεται να προσφύγει στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας αλλά και σε Ευρωπαϊκά και Διεθνή Δικαστήρια.

Η Ολομέλεια κατά τη χθεσινή συνεδρίασή της απέρριψε το αίτημα του Υπουργού Εργασίας για την έναρξη διαλόγου για τα εργασιακά, τονίζοντας ότι τα προτεινόμενα προς συζήτηση μέτρα είναι ακραία και αντεργατικά ενώ επανέλαβε την πρόθεση της να μην προσέλθει σε καμιά διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό, παρά μόνο στην αρμόδια Κοινοβουλευτική επιτροπή.

Η ΓΣΕΕ έχει λάβει ήδη απόφαση για την πραγματοποίηση από κοινού με την ΑΔΕΔΥ πανεργατικού συλλαλητηρίου το Σάββατο 5 Ιουνίου 2010 στην Πλατεία Κοτζιά, στις 11:00 πμ.

Η Συνομοσπονδία καλεί τους εργαζόμενους σε αγωνιστική ετοιμότητα για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των βασικών και θεμελιωδών οικονομικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους. Δικαιώματα τα οποία υπονομεύονται από την ασκούμενη πολιτική.

Είναι σα να... περπατάς στα κάρβουνα αυτή η δοκιμασία για το νέο Ασφαλιστικό. Κι αν δεν ξέρεις, αλίμονό σου...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/05/2010

Τις μέρες αυτές βιώνουμε, ανάμεσα στα άλλα, τα ξεθεμελίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, τουλάχιστον έτσι όπως την γνωρίσαμε εμείς και οι προηγούμενες γενιές και υπό την πίεση του Μνημονίου Ε. Ε. και ΔΝΤ παραδίδουμε το χειρότερο αύριο που θα μπορούσαμε να φανταστούμε στα παιδιά μας.

Το σχέδιο το έχει δώσει στη δημοσιότητα, καιρό τώρα, το υπουργείο Εργασίας. Πρόκειται για ότι χειρότερο μπορούσε να βάλει ανθρώπου νους. Και όμως οι αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων υπήρξαν χαλαρές έως μικρές για το μέγεθος του προβλήματος.
Αναρωτιέμαι γιατί και πώς φτάσαμε ώς εδώ; Πώς χάθηκαν ή λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, όταν, έναντι πινακίου φακής δόθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος ως αναπτυξιακά δάνεια σε επιχειρηματίες;

Όλα αυτά τα ακούμε σαν κάτι περίπου φυσιολογικό. Που επρόκειτο να συμβεί και συνέβη. Και κανείς δεν παίρνει ένα φραγγέλιο να τιμωρήσει  παραδειγματικά τους υπεύθυνους. Την ίδια ώρα που βλέπουμε τους μισθούς μας να συρρικνώνονται, ενώ τα πάντα γύρω μας ακριβαίνουν.

Κινήσεις μεμονωμένες δεν είναι δυνατόν να έχουν κανένα αποτέλεσμα. Μια - δυο ντουφεκιές στον αέρα από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αποδεικνύονται άσφαιρες. Χρειάζεται ένας γενικότερος ξεσηκωμός. Να δείξουμε πως δεν είμαστε «πρόβατα επί σφαγή» χωρίς γνώμη, άποψη και θέση...

Να δεχτούμε λοιπόν μοιρολατρικά όλα όσα μας ετοιμάζουν; Να σκύψουμε το κεφάλι και να αποδεχτούμε τα πάντα, «αφού δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε»;

Είναι φοβερό, αλλά βιώνουμε τις χειρότερες εποχές. Βάζουν χέρι στους μισθούς, στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις. Χάνουμε κατακτήσεις αιώνων και δεν κινείται τίποτα.

Ενθαρρυντική βέβαια η συμμετοχή στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της 5/5, αλλά με την προβοκάτσια και το θάνατο τριών ανθρώπων στο υποκατάστημα της MARFIN BANK στη Σταδίου, «πάγωσαν» πάλι τα πράγματα.

Το πείραμα της Ελλάδας, όπως είναι φυσικό, αρχίζει να εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Παντού οι πολίτες ξεσηκώνονται. Καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν τα «σπασμένα» άλλων.

Ας επιστρέψουμε όμως στο Ασφαλιστικό που μας «καίει» ιδιαίτερα αυτές τις μέρες. Η ενοποίηση σε τρία μόλις ταμεία και διατήρηση μερικών ακόμη «ευγενών» ταμείων, ανάμεσα τους και το δικό μας, έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών. Είναι κι αυτή η οδηγία που καταγράφεται καθαρά στο Μνημόνιο και αφορά τα 40 χρόνια στη δουλειά προκειμένου να βγει κάποιος στη σύνταξη που τρομάζει. Είναι που λείπει γενικότερα και η σιγουριά από την εργασία, την ίδια ώρα που αρχίζει και λείπει η σιγουριά για το αύριο.

Η κρατική κοινωνική πρόνοια έχει κάνει φτερά. Δεν υπάρχει πουθενά. Μια κατώτατη οροφή της τάξης των 3650 ευρώ είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην εξαθλίωση. Μα, δεν το βλέπουν ότι σε λίγο δεν θα αντέχει άνθρωπος καθώς κλείνουν κάθε χαραμάδα που περνάει λίγο φως; Πόσο να αντέξει ο κόσμος στη μαυρίλα, την ανέχεια, τη φτώχεια, την ανεργία;

Λείπουν αυτοί που θα εμπνεύσουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Που έτσι κι αλλιώς χρειαζόμαστε όλοι. Πώς να ανοίξεις τα φτερά σου σε ελπιδοφόρα μονοπάτια; Με ποιους στο πλάι σου; Τα συνδικάτα δεν τα εμπιστεύονται, τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων τις απορρίπτουν και για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια η ίδια η Βουλή και οι βουλευτές μπαίνουν στο στόχαστρο της κριτικής και αμφισβητείται ανοιχτά ο ρόλος τους.

Κάτι πρέπει να γίνει και να γίνει σύντομα. Κάτι να μας ταράξει, να μας βγάλει από πάνω μας τη σκοτοδίνη που κάνει ακόμα πιο τραγικά τα πράγματα. Η συζήτηση του νέου νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικού ας γίνει μια αφορμή για μια γενικότερη αφύπνιση. Τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά. Δεν έχουμε πια την πολυτέλεια της αναμονής. Ο χρόνος πια λειτουργεί σε βάρος μας. Αυτό, όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο λιγότερο ζημιωμένοι θα βγούμε από αυτό το όνειρο - εφιάλτη που ζούμε...

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, "ΡΕΘΕΜΝΟΣ"