Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ωμή παρέμβαση Λοβέρδου για κατάργηση των αποφάσεων του ΟΜΕΔ

Posted in Επικαιρότητα

Απίστευτος αυτός ο Λαβέρδος. Το... παλικάρι έχει πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο του ως θεματοφύλακας του ΔΝΤ...

Η δήλωση του Υπουργού Εργασίας κ. Λοβέρδου περί νομοθετικής παρέμβασης για ακύρωση των αποφάσεων του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης απέναντι στον θεσμό.

Η θέση της ΓΣΕΕ είναι σαφής και αδιαπραγμάτευτη για την απαρέγκλιτη ισχύ των τριών σταδίων της διαβούλευσης, της μεσολάβησης και της διαιτησίας.

Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να αλλάξει το τρίπτυχο αυτό. Ο Υπουργός Εργασίας αποδεικνύει ότι είναι εναντίον του θεσμού του ΟΜΕΔ, εκπέμποντας στο ίδιο μήκος κύματος με τους εργοδότες.

"Εφυγε" ο Γιώργος Δασκαλόπουλος του Κων.

Posted in Επικαιρότητα

Η σημερινή πρώτη σελίδα τη αθλητικής εφημερίδας "Φως" με μεγάλη αναφορά στην απώλεια του Γιώργου... Δεν είναι από αυτά που συμβαίνουν συχνά...

Άλλα ένα μαύρο μαντάτο για το χώρο. Μόνο που αυτή τη φορά ο Γιώργος δεν ήταν κάποιος, ήταν ο γνωστός, ο φίλος, ο αδερφός του φίλου Αντώνη Δασκαλόπουλου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με βαθιά θλίψη ανακοινώνει την απώλεια του δημοσιογράφου Γιώργου Δασκαλόπουλου του Κων/νου, που πέθανε αιφνιδίως σε ηλικία 45 ετών.

Ο Γιώργος Δασκαλόπουλος γεννήθηκε στο Παλαιοξάρι Φωκίδος το 1965 και αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκινάει το 1986 στην «ΑΥΡΙΑΝΗ» και στη συνέχεια εργάστηκε στον «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ», στον «ΦΙΛΑΘΛΟ», στην «ΕΞΟΡΜΗΣΗ» και από τον Νοέμβριο του 1987 έως και το τέλος της σύντομης ζωής του στο «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ», στο οποίο διατηρούσε και προσωπική στήλη.

Ο Γιώργος Δασκαλόπουλος, παράλληλα με τη δημοσιογραφική του εργασία, ανέπτυξε και έντονη κοινωνική και συνδικαλιστική δράση. Είχε κατ’ επανάληψη εκλεγεί μέλος του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, ενώ διετέλεσε Έφορος στο Δ.Σ. του ΠΣΑΤ.

Ως άνθρωπος υπήρξε έντιμος και αγωνιστής. Ήταν καλοσυνάτος, ευγενικός πάντοτε γελαστός και ευχάριστος. Οι συνάδελφοί του θα τον θυμούνται για την πραότητα του χαρακτήρα του και τις καλές του προθέσεις.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εκφράζει στους οικείους του τα ειλικρινή του συλλυπητήρια και αποχαιρετά έναν έντιμο και άξιο συνάδελφο.

Η κηδεία του Γιώργου Δασκαλόπουλου θα γίνει αύριο το πρωί στις 10 στο χωριό που γεννήθηκε, στο Παλιοξάρι Φωκίδας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

  • Δείτε και την ανακοίνωση του ΠΣΑΤ, του Συνδέσμου Αθλητικών Συντακτών.

Η πρώτη μεγάλη νίκη μας!

Posted in Επικαιρότητα

Το κτίριο της Νομαρχίας δεν έγινε... Στη θέση του με τη δυναμική παρέμβασή μας θα γίνει ένα πρότυπο νηπιαγωγείο που χρειάζεται η περιοχή μας...

Το Βlog μας το πανηγυρίζει! Και δικαιολογημένα... Δεν είναι λίγο να έχεις δώσει την ψυχή σου γι' αυτή την υπόθεση και τώρα να ακούμε ότι μπαίνει στο στάδιο της υλοποίησης.
Με πήρε ο Κώστας στο τηλέφωνο ενθουσιασμένος. Εκείνος τον είχε πάρει ο Βασίλης. Ο κύκλος είχε ανοίξει. Το νέο άρχισε να μεταδίδεται...

Εδώ θα γίνει νηπιαγωγείο! Η νομαρχία της Αθήνας αποφάσισε να παραχωρήσει το οικόπεδο στη συμβολή των οδών Αίμωνος -Δημοσθένους και Ευκλείδου , μετά από εισήγηση του νομάρχη της Αθήνας Γιάννη Σγουρού, για την ανέγερση του νηπιαγωγείου.

Πρόκειται για μια πρώτη νίκη όλων μας, των κατοίκων και της Επιτροπής της Ακαδημίας Πλάτωνα που με επιμονή και αγωνιστικότητα διεκδικήσαμε το συγκεκριμένο οικόπεδο.
Σημαντικό ρόλο στη μάχη της διεκδίκησης έπαιξε ο ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σταθμός Σκάι διοργανώνοντας τη συναυλία με τους Χ. Θηβαίο και Δ. Τσακνή, όσο και η αλλαγή στάσης του Νομάρχη Γιάννη Σγουρού που ανταποκρίθηκε στο αίτημα των πολιτών. Η δε συναυλία αποτέλεσε την απαρχή για την επαναπροσδιορισμό του αρχαιολογικού πάρκου ως μνημείο παγκόσμιου πολιτισμού, την ίδια ώρα που οι εργολάβοι το αντιμετώπιζαν ως ένα "φιλέτο" αδόμητης γης.

Τώρα, αφού η νομαρχία αποδέχθηκε το δίκαιο της πρότασης των κατοίκων είναι η σειρά της Άννας Διαμαντοπούλου να επιταχύνει τις διαδικασίες κατασκευής ενός πρότυπου νηπιαγωγείου, αλλά και των Τ. Μπιρμπίλη και Π. Γερουλάνου να καταλήξουν σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανάπλασης και ανάδειξης της περιοχής, ως χώρου παγκόσμιας εμβέλειας.

Η ανακοίνωση της νομαρχίας:

"Την παραχώρηση του ακινήτου της Νομαρχίας Αθηνών επί των οδών Αίμωνος, Ευκλείδου και Δημοσθένους στην περιοχή Ακαδημίας Πλάτωνος του Δήμου Αθηναίων στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων Α.Ε. για την ανέγερση διδακτηρίων, αποφάσισε , μετά από εισήγηση του Νομάρχη Αθηνών, Γιάννη Σγουρού το νομαρχιακό συμβούλιο. Ο Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων Α.Ε. έχει προτείνει το ανωτέρω ακίνητο για την ανέγερση διδακτηρίων, το οποίο κρίθηκε απολύτως κατάλληλο από την οικεία Επιτροπή Καταλληλότητας. Κατόπιν των ανωτέρω, ο Οργανισμός προτείνει την παραχώρηση του ακινήτου στην ΟΣΚ Α.Ε. με αντίτιμο που θα καθοριστεί από ορκωτούς λογιστές σύμφωνα με την νομοθεσία, για πενήντα (50) έτη για την ανέγερση σχολικού διδακτηρίου εντός πενταετίας με αναθέτουσα αρχή την ΟΣΚ Α.Ε."

Οι αγώνες φέρνουν νίκες! Αλίμονο από αυτούς που επιμένουν να... κάθονται αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σπιτιού τους...

  • Δείτε τι έγραψε στο Blog του ο Κώστας Κίτσιος, στο Blog της ΟΑΣΙΣ η Αναστασία και πώς το παρουσιάζει η ΕΚΑΠ στο δικό της Blog.

Παντρεύονται η Ειρήνη με τον Χριστόφορο

Posted in Τα δικά μου

Ετοιμάζουν τα χαρτιά για την εκκλησία η Ειρήνη με τον Χριστόφορο κι ανάμεσα στα τυπικά χαρτιά που χρειάζονται είναι και η δημοσίευση της αγγελίας γάμου σε μια ημερήσια αθηανϊκή εφημερίδα.

Φυσικά διαλέξαμε την «Καθημερινή» που δουλεύω. Υποτίθεται ότι είναι στο πλαίσιο του «κάνουν δημόια γνωστό» ότι θα παντρευτούν.
Από παλιά χρονολογείται αυτό. Δείτε τι βρήκα για τον γάμο, ψάχνοντας λίγο στο λεξικό:

γάμος ο [γ?mos] Ο18 : 1. ένα από τα επτά μυστήρια της εκκλησίας. 2. νόμιμη ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας, που καθαγιάζεται με εκκλησιαστική τελετή, δηλαδή από το μυστήριο του γάμου, ή επικυρώνεται απλά από τις πολιτικές αρχές: Θρησκευτικός / πολιτικός ~. Mοργανατικός ~. ~ μεικτός, που γίνεται μεταξύ αλλοθρήσκων. Εικονικός / άκυρος ~. Aνοιχτός / κλειστός ~, με / χωρίς προσκεκλημένους. ~ από συνοικέσιο / από έρωτα. Tους ένωσαν τα (ιερά) δεσμά του γάμου. H κόρη του είναι πια σε ηλικία γάμου. Παιδιά εκτός γάμου, νόθα. (λόγ. έκφρ.) έρχομαι εις γάμου κοινωνία(ν)*. ΠAΡ Πάρ΄ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου, γι΄ αυτούς που λένε κτ. παράταιρο και άκαιρο. Xωρίς γαμπρό* ~ δε γίνεται. Aφήνω το γάμο και πάω για πουρνάρια, αφήνω κτ. πολύ σημαντικό για κτ. δευτερεύον. Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γγαστρωμένη*. Ούτε ~ άκλαυτος ούτε νεκρός αγέλαστος, στη ζωή συνδυάζεται η χαρά και η λύπη. || (επέκτ.) το γλέντι, το τραπέζι που συχνά ακολουθεί την τελετή: Xωριάτικος ~. Ο ~ τους άφησε εποχή. ΦΡ έγινε του Kουτρούλη* ο ~ / το πανηγύρι. || (πληθ.) επίσημη έκφραση συνήθ. σε προσκλητήρια γάμου ή όταν πρόκειται για το γάμο υψηλών προσώπων. (έκφρ.) αργυροί γάμοι, επέτειος είκοσι πέντε χρόνων γάμου. χρυσοί γάμοι, επέτειος πενήντα χρόνων γάμου. αδαμάντινοι γάμοι, επέτειος συνήθ. εξήντα χρόνων γάμου. 3. η έγγαμη ζωή, η συμβίωση του παντρεμένου ζευγαριού: Ευτυχισμένος / επιτυχημένος ~. Nεκρός* ~. Έχει δύο παιδιά από τον πρώτο της γάμο. H πρώτη νύχτα του γάμου. ΦΡ λευκός* ~.
[αρχ. γάμος]

Τον Οκτώβρη, με το καλό θα παντρευτούνη τα παιδιά. Όλα είναι έτοιμα. Αυτές τις μέρες ολοκληρώνουν και τα προσκλητήρια για να τα δώσουν μετά τον Αύγουστο.

Το σπίτι τους είναι έτοιμο. Ζουν ήδη σ' αυτό, εχουν το νοικοκυριό τους, όλα... Να 'ναι καλά και τυχερά τα παιδιά να στεριώσει η σχέση τους, σχέση αγάπης...

Η ελευθερία των Blog στο στόχαστρο

Posted in Επικαιρότητα

Τις απόψεις μου σε σχέση με την στυγερή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια τις κατέθεσα ήδη στο χθεσινό σημείωμά μου. Δεν νομίζω ότι πέρα από τη θλίψη έχω να προσθέσω κάτι. Εκτός από ένα: Ξαναμπαίνει στο στόχαστρο η ελευθερία των Blog να λένε την αλήθεια, να διατυπώνουν την άποψη των ιδιοκτητών τους, όποια κι αν είναι αυτή, σωστή ή λαθεμένη...

Πολλές φορές έχει ενοχλήσει την εξουσία, η ύπαρξη και λειτουργία τέτοιων ελεύθερων φωνών. Και στο παρελθόν η Ν. Δ. και τώρα ψάχνουν τρόπους να νομοθετήσουν τη φίμωση ελεύθερων φωνών.

Με αφορμή τη σχέση του Σωκράτη Γκιόλια με το Troktiko ξανάρχισε η συζήτηση για τον τρόπο λειτουργίας τους... Πόσο επικίνδυνο μπορεί να θεωρηθεί ένα «όχημα» το οποίο χρησιμοποιείς για να πεις τη δική σου αλήθεια;

Αν τα καταφέρουν και στενέψουν υπερβολικά τα περιθώρια, ενδεχομένως, αρκετοί να απογοητευτούν και να σταματήσουν να... ασχολούνται με το... άθλημα. Διότι, είναι που είναι εθελοντική η προσφορά, αν αντί για κέφι και δημιουργία γίνει άγχος και καταπίεση, ποιος ο λόγος να υπάρχει;

Είμαι βέβαιος ότι το «παλεύουν» χρόνια τώρα. «Κολλάνε» όμως στο γεγονός ότι το internet είναι μια... διεθνής υπόθεση. Όταν ο σέρβερ που σε φιλοξενεί είναι «κάπου στον κόσμο» πώς θα σε υποχρεώσουν να σεβαστείς την ελληνική νομοθεσία; Είναι όντως ένα πρόβλημα αυτό, αλλά οι άνθρωποι που ασκούν εξουσία και βλέπουν να τους.. μπαίνει στο μάτι θα βρουν τον τρόπο να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια. Εδώ είμαστε και θα το δούμε να συμβαίνει...

Το άλλο κακό που συμβαίνει στην Ελλάδα ειναι ότι όλοι -καλά ή κακά- όσοι έχουν σχέση με το internet μπαίνουν σε... ένα τσουβάλι. Όσοι ασχολούνται με ιστοσελίδες είναι εν δυνάμει ίποπτοι!...

Ψύχραιμία παιδιά! Ιούλιος είναι... Ζέστη πολύ. Μάλλον διακοπές θα χρειάζεστε...

Η πιο ζεστή μέρα του Ιούλη…

Posted in Επικαιρότητα

Είναι παρατηρημένο πια. Η σημερινή μέρα είναι η πιο ζεστή του καλοκαιριού!.. Κάνει τόση ζέστη που η ζωή στην πόλη που η ζωή στην πόλη είναι αφόρητη. Και φυσικά είναι αδύνατον να ζήσεις και να εργαστείς σε εσωτερικό χώρο αν δεν έχει κλιματισμό.

Χρειάστηκε να βγω έξω για να πληρώσω τους λογαριασμούς που με… περιμένουν και τα «είδα όλα». Κολλάω από τον ιδρώτα. Άπνοια στην Αθήνα, αλλά και όπου υπάρχει δείγμα αέρα είναι καυτός.

Επέστρεψα νωρίς στο γραφείο. Να κάνω το κασέ του «Ηλεκτρικού», να ολοκληρώσω τις εφημερίδες μου, να μαζέψω τις εκκρεμότητες μου από τις δουλειές.

Κι αν βρω λίγο χρόνο να πάρω κι εκείνο το παιχνίδι στο PS-3 που… λιγουρεύεται ο Λάμπρος. Στην COSMODATA θα το έχουν σε καλή τιμή.

Επιπλέον αυτές τις μέρες που λείπει σε διακοπές ο Μπάμπης από την εφημερίδα θα πρέπει να είμαι νωρίτερα στο πόστο μου. Να ετοιμάζουμε με τον Στάθη τις σελίδες μας, τις καθημερινές και του Σ/Κ.

Καλοκαίρι 2010! Ε, ναι έχει μια διαφορά η Αθήνα του Ιούλη από την επαρχία. Τουλάχιστον εκεί είχε μια δροσιά το βράδυ, αξιοζήλευτη. Εδώ και το βράδυ περνά δύσκολα.

Βέβαια είναι τόση και τέτοια η κούραση της ημέρας που έτσι κι αλλιώς περνάει εύκολα μιας και είτε έτσι, είτε αλλιώς κοιμάσαι… Καλοκαίρι είναι, θα περάσει…

Η δολοφονία ενός δημοσιογράφου

Posted in Δημοσιογραφικά

Ακούστε τη μαρτυρία μια από τις πρώτες αυτόπτες μάρτυρες που έφτασαν στον τόπο του εγκλήματος...

Το επάγγελμά μας έχει τα καλά του και τα κακά του. Καλά μπορεί να θεωρηθούν ότι μπορείς να ασχολείσαι και να έχεις άποψη επί παντώς απιστητού, επικαλούμενος φυσικά τη γνώμη των ειδικών όπως προκύπτει από την έρευνα και το ρεπορτάζ. Αυτή ακριβώς η ελεύθερη δημοσιογραφία μπορεί να έχει και το αντίτιμό της που καμιά φορά είναι και σκληρό καθώς φτάνει ώς το θάνατο.

Τον Σωκράτη Γκιόλια που δολοφόνησαν άγνωστοι χθες τα ξημερώματα δεν τον γνώριζα από κοντ. Δεν έτυχε να δουλέψουμε μαζί. Εγώ εφημεριδάς, εκείνος τηλεοπτικός περισσότερο. Έδινε και σε μένα πάντως την εντύπωση και την εικόνα του μαχητικού δημοσιογράφου. Κι ενώ ήταν εξειδικευμένος στο αθλητικό ρεπορτάζ και σε θέματα στίβου, δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να ασχοληθεί και με άλλα ζητήματα που συνήθως άπτονται στο ελεύθερο, αλλά και στο υπ. Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Μαθήτευσε κοντά στoν Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, υπήρξε για πολλά χρόνια αρχισυντάκτης της εκπομπής του, τον πάντρεψε κι όλας πριν από επτά χρόνια. Αλλά τα τελευταία χρόνια χώρισαν οι δρόμοι τους. Θα μου πείτε ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος που χωρίζουν οι επαγγελματικοί δρόμοι; Όχι βέβαια!

Απλά το σημειώνω γιατί το «διαζύγιο» δεν ήταν αναίμακτο. Έφτασαν σε δημόσιους διαπληκτισμούς με βρισιές και εντάσεις τέτοιες που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε  τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο να του γράψει τον επικήδειο στο site του, την ιντερνετική «Ζούγκλα».

Βέβαια αυτό δε σημαίνει τίποτα. Μετά θάνατον ο νεκρός «δεδικαίωται». Και τι θάνατο... Καρτέρι του έστησαν επαγγελματίες εγκληματίες έξω από το σπίτι του.

Κινδυνεύουν λοιπόν οι ελεύθερες φωνές; Φτάσαμε σε τέτοιο επίπεδο; Υπερβολικό ακούγεται. Αρκεί να μη μπει στο μάτι μεγάλων συμφερόντων.

Στο Troktiko που όσο ζούσε ο Γκιόλιας ορκίζονταν ότι δεν ήταν δικό του, όλα τα θέμα χθες αυτόν αφορούσαν. Το Blog δίνει νήμα σε αναγνώστες που που μιλάνε γι' αυτόν με τα καλύτερα λόγια. «Ένας άνθρωπος οικογενειάρχης, τίμιος, αγωνιστής που τα έβαλε με το κατεστημένο».

Και φυσικά πήραν «φωτιά» ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ενώ σήμερα οι εφημερίδες δίνουν μεγάλο χώρο στα ρεπορτάζ τους. Πού βρέθηκαν, αλήθεια, τόσες φωτογραφίες του; «Αντίο φίλε... Καλό σου ταξίδι...» είχε πάνω της μια φωτογραφία με φώτοσοπ από κάποιον που θεωρεί ότι ο Γκιόλιας έκανε τη δημοσιογραφία λειτούργημα και όχι επάγγελμα.

Ας είναι... Έχει και ο χώρος μας ήρωες, αλλά εγώ δεν θα ήθελα να γίνω για κανένας ήρωας. Μόνο την ησυχία μου και την ηρεμία μου θέλω.

Ωστόσο για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ήταν μια στυγνή δολοφονία που θυμίζει άλλες εποχές και άλλες χώρες και όχι πολιτική. Κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Η κηδεία του Σωκράτη Γκιόλια γίνεται σήμερα στις 16.30 στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης.

Να και μια άλλη εκδοχή που έδωσε η αστυνομία όπως παρουσιαστηκε στα χθεσινά ΜΜΕ.

  • Για πρώτη φορά οι διαχειριστές του Troktikou αναγνωρίζουν ότι η ιδέα και το όραμα της δημιουργίας του ήταν δική του.
  • Δείτε ΕΔΩ την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ για τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA