Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Σαββατοκύριακο ξανά στο Αγκίστρι

Posted in Επικαιρότητα

Δικαίωμα για λίγη ξεκούραση ακόμα... Τι, εδώ ο πρωθυπουργός δεν κάθεται στ' αυγά του να κοιτάξει λίγο και τη δουλειά του, εγώ θα κάτσω στην Αθήνα που... καίγεται; Η φωτογραφία από τη Σκάλα του Αγκιστρίου.

Το Αγκίστρι είναι το μικρότερο νησί του Αργοσαρωνικού και έχει έκταση 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Απέχει 22 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά και 3,5 ναυτικά μίλια από την Αίγινα. Το μήκος του νησιού είναι 5,5 χλμ. και το πλάτος 3,5 χλμ. Με τη μηχανή, δηλαδή, το γυρίζεις σε μια μέρα...

Το υψηλότερο σημείο του νησιού έχει υψόμετρο 249 μ. και βρίσκεται στο Κοντάρι. Το νησί έχει πληθυσμό περίπου 1.000 κατοίκους. Αυτή την εποχή όμως έχει πολύ περισσότερο κόσμο

Το Μεγαλοχώρι/Μύλοι απέχει από την Σκάλα 2,5 χλμ. και τα Λιμενάρια απέχουν από το Μεγαλοχώρι 6,5 χλμ.
Το νησί περιμετρικά αποτελείται από πολλούς μικρούς όρμους και από ηπήνεμους κολπίσκους με
καταγάλανα νερά, στους περισσότερους από τους οποίους τα πεύκα φτάνουν μέχρι την θάλασσα.

Το Αγκίστρι αποτελείται από χαμηλούς καταπράσινους λόφους, οι οποίοι καλύπτονται από πευκοδάση, που αποτελούνται από πεύκα ή από κουκουναριές.

Τα χωράφια που υπάρχουν στο Αγκίστρι στολίζονται με αγριολούλουδα και σπέρνονται συνήθως με δημητριακά, ανάμεσά τους υπάρχουν συκιές, ελιές και αμυγδαλιές. Η πανίδα του νησιού αποτελείται από λαγούς, αλεπούδες και διάφορα πουλιά. Το κλίμα του νησιού είναι ξηρό και υγιεινό, γλυκό τον χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι.

Κατά παράδοση τα κύρια προϊόντα του νησιού είναι ρετσίνα από πεύκο, ελαιόλαδο, σύκα, αμύγδαλα, ρίγανη, κριθάρι και φρούτα. Όμως τα τελευταία περίπου 40 χρόνια η οικονομία του νησιού στηρίζεται στον τουρισμό. Αν τον πρόσεχαν κι όλας, όλα θα ήταν καλύτερα...

Στην "Απογευματινή" απεργούν για να πληρωθούν

Posted in Δημοσιογραφικά

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, μπροστά στην αντεργατική και καταχρηστική συμπεριφορά της ιδιοκτησίας της εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», η οποία εξακολουθεί να μην εξοφλεί τους μισθούς των εργαζόμενων δημοσιογράφων για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο, αποφάσισε να κηρύξει νέα 24ωρη απεργία των δημοσιογράφων που εργάζονται στην εφημερίδα.

Η απεργία θα πραγματοποιηθεί από τις 6.00 το πρωί της Παρασκευής 20 Αυγούστου 2010 έως τις 6.00 το πρωί του Σαββάτου 21 Αυγούστου 2010, με αιτήματα :

  • Την άμεση εξόφληση, των δεδουλευμένων των μηνών Ιουνίου και Ιουλίου 2010 των δημοσιογράφων που εργάζονται στη εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ».
  • Τη διασφάλιση στο μέλλον της ομαλής καταβολής των μισθών, δώρων και επιδομάτων.

Καλούνται όλοι οι συνάδελφοι να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία.

 

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΣΗΕΑ

Απαράδεκτα πράγματα στον Αθλητισμό

Posted in Επικαιρότητα

Αν αυτό μπορείς να το πεις αθλητισμό;... Τι να πω... Συνέβη αργά χθες το βράδυ στο γήπεδο ΟΑΚΑ σε ένα φιλικό παιχνίδι μπάσκετ, ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σερβία, στο πλαίσιο ενός τουρνουά, του “Ακρόπολις”. Φιλικό παιχνίδι, άκου να δεις τώρα, πλάκα έχουν οι άνθρωποι... Σκέψου να ήταν και... κανονικό μάτς....

Τα ίδια επεισόδια, τραβηγμένα από άλλη κάμερα ερασιτέχνη στις κερκίδες, που πήγε στο ΟΑΚΑ ως θεατής να... απολαύσει ένα ωραίο φιλικό παιχνίδι μπάσκετ... Και έκανε... αστυνομικό ρεπορτάζ.

Έτοιμοι να μας δώσουν τη δεύτερη δόση...

Posted in Επικαιρότητα

Η ζωή ειδήσεις και στην πολιτική τον Αύγουστο. Κι ετοιμαζόμαστε εμείς να εκδράμουμε το απόγευμα για Αγκίστρι μεριά. Η φωτογραφία είναι από τους Μύλους, το δεύτερο λιμάνι του νησιού με τη μαρίνα...

Η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις για να λάβει τη δεύτερη δόση του δανείου από τις χώρες της ευρωζώνης, αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τον αρμόδιο επίτροπο να διαβλέπει προκλήσεις στον τραπεζικό τομέα και να ζητά επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων. Ταχεία πρόοδο σημείωσε στο πρώτο μισό του 2010 η Ελλάδα, λέει ο Ολι Ρεν.

Σε γραπτή του δήλωση ο αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις επίτροπος Ολι Ρεν σημειώνει πως στο πρώτο μισό του 2010 “η Ελλάδα κατόρθωσε να εξυγιάνει σε εντυπωσιακό βαθμό τα δημόσια οικονομικά της και σημείωσε ταχεία πρόοδο σε μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις”.

Ωστόσο, υποστηρίζει πως “δεν έχουν εκλείψει οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι. Η κυριότερη άμεση πρόκληση είναι η διασφάλιση επαρκούς ρευστότητας και χρηματοοικονομικής σταθερότητας στον τραπεζικό τομέα. Ταυτόχρονα πρέπει να επιταχυνθεί το πρόγραμμα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποδεσμευθεί το τεράστιο δυναμικό αύξησης της οικονομικής μεγέθυνσης”.

Στη σχετική ανακοίνωση η Κομισιόν τονίζει μεταξύ άλλων ότι το έλλειμμα μειώθηκε ταχύτερα από ό,τι αναμένονταν, στο 46%, ενώ σε σύγκριση με το 1ο εξάμηνο το 2009 οι δημόσιες δαπάνες περιορίστηκαν κατά 16,9%. Στον αντίποδα η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι τα συνολικά ταμειακά έσοδα στην περίοδο Ιανουάριος-Ιούνιος του τρέχοντος έτους αυξήθηκαν κατά 5,9%, υπενθυμίζοντας ότι ως ετήσιος στόχος αύξησης έχει τεθεί το 15,6%.

Η εξέλιξη αυτή σημειώθηκε παρά “τη μεγαλύτερη από την αναμενόμενη ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ, λόγω του πληθωρισμού που διαμορφώθηκε σε επίπεδα υψηλότερα από τα προσδοκώμενα και της σχετικά μεγάλης βαρύτητας της φορολογίας στη σύνθεση της οικονομικής ανάπτυξης. Πρόσθετους κινδύνους για τον στόχο εγκυμονούν η συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών, οι έως τώρα χαμηλές οικονομικές επιδόσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και η κάλυψη, κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους, της πτώσης των δαπανών”.

Η Κομισιόν αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο λήψης επιπλέον μέτρων προκειμένου να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο “ολίσθησης στην εκτέλεση του προϋπολογισμού” στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Αναφορικά με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα η Κομισιόν κρίνει ότι πραγματοποιήθηκαν ταχύτερα από όσα προέβλεπε το αρχικό χρονοδιάγραμμα, όμως και εδώ αφήνει ανοικτό παράθυρο για νέες παρεμβάσεις. “Ενδέχεται να χρειαστούν ορισμένα ακόμη μέτρα το 2011, ανάλογα με τις επικείμενες μακροπρόθεσμες προβλέψεις”.

Αυτές οι ευρωπαϊκές ευγένειες μας μαράνανε... Η αλήθεια είναι ότι εμείς, ως συνήθως, θα κληθούμε να πληρώσουμε το μάρμαρο.

Κακός σύμβουλος η απελπισία

Posted in Επικαιρότητα

Μια ανάσα ζωής από μια ταινία μικρού μήκους... Επειδή η ελπίδα πρέπει να είναι πάντα ζωντανή για να αντέξουμε...

Την είδηση τη διάβασα στις σημερινές εφημερίδες και είναι συγκλονιστική. Δείτε και μόνοι σας:

Ένας άνδρας 52 ετών, από την περιφέρεια Φριούλι Βενέτσια Τζούλια της βορειοανατολικής Ιταλίας, αποφάσισε να προσφέρει προς πώληση το νεφρό του, προκειμένου να βγει από την βαθιά οικονομική κρίση στην οποία βρέθηκε μετά την απώλεια της δουλειάς του.

Η εν λόγω αγγελία, παράνομη, φυσικά, βάσει του ιταλικού νόμου, αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, σε ειδικό σάϊτ για αγοραπωλησίες κάθε είδους και κόστους.

Ο ιταλός μεσήλικας σ’ αντάλλαγμα για την προσφορά του νεφρού του, ζητούσε εκατό χιλιάδες ευρώ ή μια μόνιμη θέση εργασίας.

Το ειδικό τμήμα της αστυνομίας που παρακολουθεί το διαδίκτυο εντόπισε, όμως,την αγγελία, και ζήτησε αμέσως από την εταιρία που διαχειρίζεται το σάϊτ να «κατεβάσει» την συγκεκριμένη προσφορά.

Απαντώντας στις ερωτήσεις των ανακριτών, ο πενηνταδυάχρονος εξήγησε ότι «όλα άρχισαν το Μάιο του 2009, όταν απολύθηκε από την θέση ανώτερου υπαλλήλου, στον διοικητικό τομέα, μιας ιδιωτικής εταιρίας της πόλης Ούντινε. Aιτία της απόλυσης, οι γενικευμένες περικοπές, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Από τότε, κάθε προσπάθεια με στόχο την πρόσληψή του σε κάποια άλλη επιχείρηση, αποδείχθηκε μάταιη.

Μετά την απόλυσή του, εξαιτίας των εντάσεων και των οικονομικών δυσκολιών, χώρισε και από την σύζυγό του και αναγκάσθηκε να νοικιάσει μια μικρή γκαρσονιέρα, είκοσι τετραγωνικών μέτρων, για να μπορεί να προσφέρει την αναγκαία μηνιαία διατροφή, στα δυο του παιδιά, τα οποία ακόμη δεν εργάζονται. Όταν, όμως, τα χρήματα που είχε στην τράπεζα τελείωσαν, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει και το μικρό, νέο του σπίτι, χωρίς να μπορεί να ανταπεξέλθει, παράλληλα, στις οικονομικές του υποχρεώσεις προς την οικογένειά του.

Η «προσφορά» του νεφρού, έναντι εργασίας, ή εκατό χιλιάδων ευρώ, ήταν η τελευταία λύση, συνέπεια της απελπισίας και της απόλυτης έλλειψης προοπτικής.

Όπως υπογραμμίζουν τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, μετά την διάσταση που δόθηκε στην όλη ιστορία, υπάρχουν, τώρα, κάποιες ελπίδες να ευαισθητοποιηθούν εταιρίες της περιοχής του Ούντινε, της Τεργέστης ή και της Βενετίας, οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν αυτόν τον ιταλό άνεργο, να ξαναμπεί, με αξιοπρέπεια, στην αγορά της εργασίας.

“Αθεράπευτος” ο τύπος. Κρίμα!

Posted in Επικαιρότητα

Αυτή είναι η τελευταία συγκομιδή επιθέσεων στις 11,30 το πρωί σήμερα...

Ο τύπος από την Πάτρα, ο anmou, είναι ένας αθεράπευτα ηλίθιος. Είχε μερικές ώρες χθες το απόγευμα που δεν έκανε επιθέσεις κι εγώ έγραψα στο προφίλ μου:

Ανησυχώ... Πολύ ανησυχώ με κείνον τον άρρωστο γείτονά μου, τον anmou. Ύστερα από ένα μπαράζ καθημερινών επιθέσεων με στόχο την καταστροφή μου, λες και δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο καλοκαιριάτικα ο άνθρωπος ή λες και γνωριζόμαστε κι από χθες κι έχουμε προηγούμενα, έχει τώρα κοντά δέκα ώρες που «εξαφανίστηκε».
Τι του συμβαίνει άραγε; Πήγε στον γιατρό να δει το
μανιοκαταθλιπτικό σύνδρομο που τον διακατέχει και νομίζει πως αν τα καταφέρει και καταστρέψει αυτό το χωριό, μετά τη Βόνη που πήρε, θα είναι ο μεγάλος πολεμιστής που με τη... σπουδαία στρατηγική του θα κάνει οκτώ τα χωριά του. Του το είπα, για το καλό του, με προσωπικό μήνυμα το πρωί. Ελπίζω να το έκανε...

Είναι πάντως κρίμα ένας νέος άνθρωπος να είναι «καμένος» από χέρι. Ένας ευγενικός... κανίβαλος του Travian... Ανησυχώ... Πραγματικά ανησυχώ για την υγεία του. Είναι και οι ζέστες..

Σήμερα όμως που ξύπνησε, είδε φαίνεται όνειρο και επέστρεψε δριμύτερος. Μίλησε μάλιστα με κάποιους στη φυλή του, ανέφερε το “σοβαρό” πρόβλημα που έχει μαζί μου και σε συνεργασία μαζί τους, συντονίζει τις επιθέσεις. Με πολλούς καταπέλτες που κάνουν ζημιές σε κτίρια.

Τελικό είναι ανόητο να τα βάζεις με μικρόνοες ηλίθιους... Ακόμη και να μην το θέλεις εσύ. Η ηλιθιότητα είναι ανίκητη. Ματαιοπονώ να αντιστέκομαι...

Θα εξαντλήσω όλο το χρυσό που έχω στον Plus λογαριασμό μου και θα φύγω, είτε με τη θέλησή μου, είτε χωρίς αυτήν, από το Travian grx. Έτσι κι αλλιώς ο server ολοκληρώνεται σε ένα μήνα. Και θα φύγω οριστικά, όπως είχα αποφασίσει προ ημερών.

Το μόνο που λυπάμαι, ειλικρινά, είναι αυτόν τον ηλίθιο κομπλεξικό που θα συνεχίσει να “βασανίζει” κάποιους άλλους...

  • Αφιερωμένο το βίντεο στον μικρό από την Πάτρα. Μην ανησυχείς, υπάρχουν και χειρότερα...

Ένα κλικ πιο δροσερά σήμερα...

Posted in Επικαιρότητα

Νότα δροσιάς από μια εικόνα ενός επιβατηγού που ξεφορτώνει στο λιμάνι της Σκάλας την ώρα που δίπλα του κάνουν μπάνιο άνθρωποι...

Μπορεί να είναι και ιδέα μου, αλλά θες η κούραση από το τρέξιμο που είναι ιδιαίτερα έντονο αυτή την εβδομάδα, κοιμήθηκα πολύ καλά χθες βράδυ. Και σήμερα σαν να μου φαίνεται ότι είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Όχι ότι δεν έχει ζέστη... Έχει, αλλά “περπατιέται” λίγο η άδεια Αθήνα με τα κλειστά μαγαζιά. Ψάχνοντας σήμερα να βρω και να πάρω μερικά παξιμάδια κι αφού το μαγαζί που ψωνίζω στη Σωκράτους είναι σε διακοπές, είπα να πάω στο σούπερ μάρκετ Bazzar” της Βερανζέρου, στο ύψος της πλατείας Λαυρίου στο κέντρο της Αθήνας.

Απογοήτευση. Κλειστό από τον Μάιο!... Φαρδιά – πλατιά η ταμπέλα ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ με τα έντονα κόκκινα γράμματα.

Οι μόνες που επιμένουν στις... θέσεις τους είναι τα κορίτσια, τρόπος του λέγειν, που εκδίδονται. Ποιος θα μπορούσε να πάει μαζί τους, σ' αυτή την κατάντια και να πληρώσει κι όλας;

Αθήνα, Αύγουστος 2010. Πέμπτη σήμερα, μια ακόμα πιο δύσκολη μέρα στην εφημερίδα. Τρεις εκδόσεις, ώς αργά το βράδυ... Κι αύριο το απόγευμα βάρδια... Ευτυχώς που φεύγω αμέσως μετά για το Αγκίστρι να περάσω το Σαββατοκύριακο μου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA