Διαβάστε παρακαλώ προσεκτικά
Αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες που είναι πιο εύκολο να πέσουν θύματα της ευπιστίας τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την ομορφιά τους, το τροτό του σημείο...
Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που κοντεύουμε να φτάσουμε τις 31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ. στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε. Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...
Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.
Αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες που είναι πιο εύκολο να πέσουν θύματα της ευπιστίας τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την ομορφιά τους, το τροτό του σημείο...
Φυσικά ο Κώστας Κίτσιος ήταν εκεί και τράβηξε τη φωτογραφία που βλέπετε...
Στο 4ο Διαμέρισμα Δήμου Αθηναίων βρέθηκε χθες το απόγευμα ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης. Εγώ δεν ήμουν εκεί αφού την ώρα που μίλαγε έπρεπε να είμαι στην εφημερίδα.
Είχα όμως ένα τηλέφωνημα από τον Λάμπρο που χωρίς να ξέρει τι γινόταν στην πλατεία και ακούγοντας τη μουσική από τα μεγάφωνα μου τηλεφώνησε για να με ρωτήσει τι συμβαίνει. Ήξερα. Είχαν φροντίσει να με ενημερώσουν από το ΠΑΣΟΚ.
Διάβασα ύστερα τα σχόλια του Κώστα και της Ματίνας και κατάλαβα. Το ζήτημα είναι αν έχει να δώσει κάτι καινούργιο στο Δήμο Αθηναίων.
Στα 28 χρόνια που είμαι στο συνδικάτο τεχνικών ΟΤΕ έχω συναντήσει ανθρώπους και ανθρωπάκια. Έρχονται, εκλέγονται, φεύγουν... Με ελάχιστους, μετά τη συνταξιοδότησή τους, έχουμε επαφή.
Συνήθως το πρόβλημα είναι δικό τους. Εκείνοι αισθάνονται κάπως... περίεργα ανάμεσα στο ρόλο τους ως εκπρόσωποι των εργαζομένων και προσωρινά εργοδότες. Αυτό είναι μια ιστορία που δεν κατάλαβα ποτέ... Όμως σαν τους περνούσαν από μια ιδιότυπη... μηχανή, σε όποιο πολιτικό χώρο και αν ανήκαν, είχαν το ίδιο πρόβλημα.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο που επαφές συνέχισα να έχω επιλεκτικά μαζί τους... Διότι όσο και να θέλεις να το αποφύγεις, ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούνται όλα αυτά τα χρόνια...
Με τον Ανδρέα Ανδρεόπουλο είχαμε πάντα μια ιδιόμορφη σχέση. Ούτε η καλύτερη, ούτε η χειρότερη. Ερχόταν πάντα στην ΠΕΤ ΟΤΕ με μια καλή διάθεση και με χαμόγελο. Και είχε ένα ανέκδοτο ή μια καλή είδηση να πει σε δύσκολες ώρες που βοηθούσε την κατάσταση. Έφυγε πριν μερικά χρόνια. Βγήκε στη σύνταξη από τον ΟΤΕ και νομίζω φυσιολογικά κατεβαίνει υποψήφιος στο Ίλιον, εκεί μένει, γιατί όχι.
Χθες πέρασε να μας αφήσει κάρτες του. Γνωρίζει ότι δεν είμαστε ψηφοφόροι του, ότι δηλαδή δεν μένουμε σ΄αυτή την περιοχή της Αθήνας, μας έφερε όμως τις κάρτες που βλέπετε, αν γνωρίζουμε ανθρώπους που μένουν εκεί να τους πούμε μια καλή κουβέντα... Οι άνθρωποι κάνουν ότι μπορούν. Για υποψηφίους φυσιολογικό μου ακούγεται.
Ο Ανδρέας παίρνει, ακόμα και τώρα που είναι συνταξιούχος, συχνά τηλέφωνο για να μας πει χρόνια πολλά ή μια καλή κουβέντα. Κι αυτό το “κρατάω” και τον χαίρομαι κάθε φορά που τον βλέπω.
Καλή επιτυχία στο εγχείρημά του εύχομαι!
Η κυβέρνηση παρουσίασε χθες τις θέσεις της για την καταπολέμιση της ανεργίας. Υποκριτικό. Αν ήθελε πραγματικά να την καταπολεμήσει δεν θα έκανε τα πάντα με τις πολιτικές της να την... αυξήσει. Ας είναι. Το πανηγυράκι έγινε. Δείτε τι δήλωσε αμέσως μετά, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος που ήταν παρών στις φιέστα:
“H ύφεση που υπάρχει στην ελληνική οικονομία με την εφαρμογή ενός σκληρού μνημονίου περικοπών και λιτότητας έχει μετατραπεί με ραγδαίους ρυθμούς, σε κρίση απασχόλησης. Εμείς κάθε μέτρο, κάθε ενεργητική πολιτική, κάθε πρόγραμμα που ανακουφίζει τους ανέργους και διατηρεί θέσεις εργασίας εκ των πραγμάτων την υποστηρίζουμε.
Πέραν αυτών όμως θέσαμε στον πρωθυπουργό και άλλα ζητήματα που αφορούν στην υπεράσπιση των ανέργων, κυρίως την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, την επιμήκυνση του χρόνου χορήγησης του και μια απαίτηση που συζητήθηκε και είχαμε μια πρώτη θετική ανταπόκριση, σε όλη την διάρκεια της ανεργίας όλοι οι άνεργοι να καλύπτονται πλήρως ιατροφαρμακευτικά. Θέσαμε και το ζήτημα αυτών που σηκώνουν τα μεγάλη βάρη και δεν ευθύνονται, των χαμηλοσυνταξιούχων μας, ότι κατά προτεραιότητα πρέπει να επανέλθει το δώρο και κυρίως σ αυτούς που παίρνουν κάτω από 1000 ευρώ.
Νομίζω ότι η καλύτερη απάντηση στο μνημόνιο των περικοπών και της λιτότητας είναι να συμφωνηθεί ένα μνημόνιο ανάπτυξης, απασχόλησης, κοινωνικής προστασίας και προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.”
Ερώτηση δημοσιογράφου: Σας είπε ο πρωθυπουργός συγκεκριμένα πράγματα για την επιστροφή αυτών των χρημάτων;
“Όχι είπε ότι θα είναι το πρώτο μέτρο που θα πάρει και θα μας το ανακοινώσει όταν θα μπορέσει. Εκείνο που συζητήθηκε με πιο επιμέλεια ήταν το θέμα των ανέργων για την πλήρη ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη για όλη την διάρκεια της ανεργίας τους. Έδωσε μάλιστα σχετική εντολή στην υπουργό.”
Ερώτηση δημοσιογράφου: Ο κύριος Ρεν άφησε χθες ανοιχτό το ενδεχόμενο επιβολής νέων μέτρων. Αντέχουν οι εργαζόμενοι κάτι τέτοιο;
“Όσο κουράγιο και να μας λέει ο κύριος Ρεν, εμείς δεν έχουμε άλλα κουράγια.”
Τηλεόραση στη Βερανζέρου πρωί - πρωί δεν είναι και τόσο συνθισμένο. Η αλήθεια είναι πως η περιοχή στο κέντρο της Αθήνας είναι υποβαθμισμένη. Και ξαφνικά κάμερες και λίγκ για ζωντανή σύνδεση στις 8,20 για να καλύψουν τους... τυφλούς είπανε.
Σχεδόν έχει ολοκληρωθεί το έργο στο πατρικό μου σε ότι αφορά τη δουλειά του Μηνά. Και είναι μια καλή ευκαιρία να κατέβουμε Κρήτη αυτό το Σαββατοκύριακο, παρέα με τα ανίήψια μου Παναγιώτη και Λευτέρη. Να δούμε από κοντά την πρόοδο που έχει γίνει και να κάνουν τα παιδιά από κοντά τα δικά τους σχέδια για το κομμάτι του σπιτιού που τους ανήκει ως κληρονόμοι της αδελφής μου Μαλάμως.
Αλλά και μόνο που το σκέπτονται να φτιάξουν κι αυτοί το σπίτι είναι θετικό. Θα χαρώ πολύ να έχω δίπλα μου τα παιδιά της αδερφής μου.
Στα σχέδια μας είναι να φύγουμε την Παρασκευή το βράδυ στις 10 από το λιμάνι του Πειραιά με το ΚΝΟSOS και να επιστρέψουμε από το Ηράκλειο την Κυριακή το βράδυ επίσης το βράδυ στις 10 με το FESTOS. Θα έχουμε δύο ολόκληρες μέρες στη διάθεσή μας, να δούμε το σπίτι στη νέα του μορφή, τους μαστόρους και να κάνουμε και τα δικά μας σχέδια για το αύριο.
Χαίρομαι γι' αυτό το ταξίδι. Και παρά το γεγονός ότι το ταξίδι θα' ναι κουραστικό αφού μέσα σε 48 ώρες πρέπει να κάνουμε αρκετά πράγματα, μ' αρέσει που θα 'χουμε μαζί μας το αυτοκίνητο του Παναγιώτη για να κινηθούμε πιο άνετα στο διάστημα της παραμονής στην Κρήτη.
Το χωριό αυτή την εποχή θα' χει μπει στη διαδικασία μεζέματος των ελιών εκτός κι αν είναι πιο όψιμες φέτος και πάνε προς τα πίσω. Η γη θα 'χει αρχίσει να βλαστίζει από τις πρώτες βροχές του Οκτώβρη... Ελπίζω μόνο να μας κάνει καλό καιρό για να κινηθούμε λίγο πιο άνετα. Καλό θα ήταν να ερχόταν και η Μαλάμω μας, αλλά ίσως μια άλλη φορά...
Μια πρόταση για να αλλάξουμε ψυχολογία... Δείτε απόψε στις 23,15 στη ΝΕΤ του φιλμ του Ζαν Πιέρ Ρενέ, “Αμελί” που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη στις αίθουσες στις αρχές της δεκαετίας...
Μ' αυτόν τον τρόπο οι αρχές, από μόνες τους γίνονται αφερέγγυες στα μάτια του απλού κόσμου. Κι ύστερα απαιτούν να τους σεβόμαστε σαν θεσμό.
Υποθέτω ότι καταλαβαίνετε γιατί μιλάω... Θυμάστε εκείνη την περιβόητη υποκλοπή που στοίχισε και τη ζωή στο γείτονά μας, επί της Ευκλείδου, Κώστα Τσαλικίδη, όπου η Αρχή Προστασίας Απορρήτου των Επικοινωνιών, γνωστή και ως ΑΔΑΕ είχε ρίξει 76 εκατ. ευρώ πρόστιμο στη Vodafon για το σκάνδαλο των υποκλοπών;
Ε, ξεχάστε το... Ήρθε το Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητάει να επανεξεταστεί η υπόθεση σε δημόσια συνεδρίαση. Στην ουσία δηλαδή ακυρώνει το πρόστιμο στην καλή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.
Αυτό μας μάρανε... Η ανοιχτή διαδικασία... Λίγη τσίπα να υπήρχε...
Αυτή είναι η νέα εφημερίδα του ΚΡΕΟΝΤΑ τ.21. Για να τη διαβάστε πατήστε ΕΔΩ και θα σας ανοίξει σε αρχείο PDF, όπως δηλαδή είναι τυπωμένη...
Η εκδοτική υπερπαραγωγή των ημερών ολοκληρώθηκε μες τον ΚΡΕΟΝΤΑ τ. 21. Είδαμε το PDF, κάναμε τις τελευταίες διορθώσεις και όλα είναι έτοιμα για το πιεστήριο...
Η βροχή της Δευτέρα μας τα χάλασε λίγο καθώς χρειάστηκε να κινηθώ με μηχανή στο κέντρο της Αθήνας, αλλά τα καταφέραμε. Η Σούλα είδε τη νέα εφημερίδα τυπωμένη κι έτσι μπορέσαμε να τηλεφωνήσουμε στον Νίκο Σανιδά για να περάσει τις διορθώσεις και να ολοκληρωθεί η έκδοση.
Κατά τα άλλα το ενδιαφέρον αρχίζει και επικεντρώνεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι υποψήφιοι έχουν ανοίξει πόρτα και... διαγκωνίζονται να μοιράσουν τα φυλλάδια τους στους ψηφοφόρους τους.
Τους καταλαβαίνω, τους συμπονώ, αλλά δεν θα ήθελα να... μοιραστώ καθόλου την αγωνία τους. Προσωπική επιλογή είναι, τους κατανοώ.
Εγώ θα μείνω λίγο στο χειμωνιάτικο τοπίο που είχαμε χθες και κράτησε πολύ λίγο. Σήμερα είναι μια εντελώς αλλιώτικη μέρα. Έτσι ήταν και την Κυριακή μέχρι το απόγευμα. Μετά ο καιρός άλλαξε, βροχές και καταιγίδες παντού. Είδα χθες ανθρώπους να τρέχουν κάτω από τις ομπρέλες τους στο κέντρο της πόλης. Την “έφαγα” κι εγώ τη βροχή πάνω στη μηχανή. Αργή, σταθερή, ποτιστική...
Το βράδυ για την εφημερίδα πήρα το αυτοκίνητο. Δεν είναι με τέτοιον καιρό να; βγαίνεις εθνική με μηχανή.
Αργότερα θα πάω στα ΕΛΤΑ να πληρώσω της κλήση που μου έκοψαν το Σάββατο. Οι συνεπείς που πληρώνουν μέσα στο 10ήμερο τυγχάνουν έκπτωσης 50% του προστίμου...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!