Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

8 Μάρτη – Ημέρα της Γυναίκας

Posted in Επικαιρότητα

Σήμερα, στην εποχή του μνημονίου, με άλλοθι την οικονομική κρίση οι διακρίσεις και οι ανισότητες εις βάρος των γυναικών εντείνονται.

Η ανεργία των γυναικών και ιδίως των νέων γυναικών έχει προσλάβει εκρηκτικές πλέον διαστάσεις επειδή η εργαζόμενη γυναίκα θεωρείται από τον εργοδότη «βάρος» λόγω της μητρότητας και των πολλαπλών ρόλων που καλείται να επιτελέσει υποκαθιστώντας τις ανεπαρκείς κοινωνικές δομές στήριξης.

Το συνδικαλιστικό Κίνημα έχει προωθήσει ουσιαστικά, κυρίως μέσω των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τα θέματα ισότητας και προστασίας της οικογένειας όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί και δεν οφείλει να υποκαταστήσει την Κρατική ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης ενιαίας και συνεκτικής κοινωνικής πολιτικής και πολιτικής υπέρ της οικογένειας.

Είναι προφανές ότι για τη στήριξη τόσο των εργαζόμενων αλλά και των άνεργων γυναικών ή μητέρων δεν αρκεί να υπάρχει μια γενική πολιτική για την τόνωση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας, με αποσπασματικές ρυθμίσεις απλά φιλικές προς τη γυναίκα και την οικογένεια. Απαιτούνται εξειδικευμένες παρεμβάσεις με συγκεκριμένη στόχευση στο πλαίσιο μιας ενιαίας πολιτικής για τη στήριξη της γυναίκας και της οικογένειας και λήψη άμεσων θετικών μέτρων, μέσα από διάλογο επί των θέσεων και προτάσεων του συνδικαλιστικού Κινήματος.

Οι κάθε είδους κρίσεις που πλήττουν την κοινωνία δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για ακόμα μεγαλύτερες και πιο βαθιές ανισότητες, ούτε να υπονομεύουν τα κεκτημένα δικαιώματα των γυναικών.

Ο,τι μέχρι σήμερα έχει κατακτηθεί στο θέμα της ισότητας μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας επιχειρείται να ανατραπεί καθώς ο περιορισμός του ρυθμιστικού περιεχομένου των ΣΣΕ μόνο στα μισθολογικά αιτήματα αποδυναμώνει σημαντικά τη δυνατότητα αυτού του κορυφαίου συλλογικού μέσου όχι μόνο να ρυθμίζει εργασιακά δικαιώματα, αλλά και να λειτουργεί εποικοδομητικά στην κατάργηση επικίνδυνων στερεοτύπων μέσα στους χώρους εργασίας.

Σήμερα που η γυναίκα έχει επιτέλους κατακτήσει νομοθετικά τη δυνατότητα ίσων ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά εργασίας οφείλουμε όλοι να συνεργαστούμε έτσι ώστε να αποτραπούν οι συγκυρίες εκείνες που μπορούν να την καταδικάσουν στην επισφαλή εργασία την ανεργία , και την περιθωριοποίηση.

Το σύνθημα για την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, αλλά και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, παρότι είναι αναγκαίο, θα μένει ένα κενό γράμμα όσο η πλειοψηφία των γυναικών θα είναι άνεργες, υποαπασχολούμενες, ανασφάλιστες, επιφορτισμένες με πολλαπλούς ρόλους.

Για το λόγο αυτό:

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

ΔΕΝ ΕΚΧΩΡΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ

  • Από τη θεωρία των δικαιωμάτων στην πράξη των διακρίσεων. Μια εύστοχη καταγραφή από τη ΓΣΕΕ.

Άνθρωποι τρέφονται από τα σκουπίδια...

Posted in Δημοσιογραφικά

Το βίντεο φτιάχτηκε για κάποια Χριστούγεννα, αλλά μάλλον είναι διαχρονικό... Και στις μέρες μας ιδιαίτερα επίκαιρο...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/03/2011

Κανονικά θα 'πρεπε να γράψω ένα χαρούμενο θέμα, μέρες που είναι. Τελευταία Κυριακή της αποκριάς, Καθαρή Δευτέρα, γέλια, φωνές χαρούμενες και πανηγύρια, αυτό είναι το σκηνικό των ημερών. Λυπάμαι που δεν θα το κάνω, υπάρχουν συνάδελφοι στην εφημερίδα που θα το κάνουν καλύτερα...

Εγώ θα σχολιάσω μια φοβερή είδηση που διάβασα τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες: Χιλιάδες οικογενειάρχες και συνταξιούχοι αναγκάζονται να μαζεύουν τα χαλασμένα φρούτα και λαχανικά που πετάνε οι έμποροι των υπαίθριων αγορών, για να επιβιώσουν.

Θεέ μου, στις μέρες μας τέτοια πράγματα... Και δεν ντρέπονται, δεν αισχύνονται οι της Πολιτείας που αφήνουν να ζουν έτσι πολίτες της. Μέχρι τώρα, νομίζαμε ότι σ' αυτή τη δύσκολη θέση βρίσκονται μόνο αλλοδαποί που έχουν... ξεμείνει στον τόπο μας και προσπαθούν να ζήσουν.
Δυστυχώς η αλήθεια είναι πολύ πιο σκληρή. Τα σάπια φρούτα και λαχανικά που πετιούνται μαζεύονται αμέσως από την ώρα που φεύγουν οι έμποροι μέχρι να φτάσουν τα συνεργεία καθαρισμού του δήμου.
Φανταστείτε την εικόνα. Να έχουν μετατραπεί σε... ρακοσυλλέκτες χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα προς το ζην. Στα καφάσια που αφήνουν πίσω τους οι έμποροι των λαϊκών αγορών και τους κάδους των σούπερ μάρκετ βρίσκουν πλέον τα βασικά είδη διατροφής τους.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό η εικόνα της φτώχειας, ιδιαίτερα στην Αθήνα, περιορίζονταν στους απόρους και τους μετανάστες που κοιμόνταν στα παγκάκια και έτρωγαν στα συσσίτια του δήμου. Σήμερα το φαινόμενο έχει επεκταθεί και πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων που ανήκουν σε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».

Σημαντικό ποσοστό όσων δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα είναι πρώην εργαζόμενοι με οικογένειες ή συνταξιούχοι που ζούσαν με αξιοπρέπεια τα γεράματά τους μέχρι να έρθει η οικονομική κρίση και να μειώσει τα χρήματα που έπαιρναν τόσο ώστε δεν τους φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα.

Η ειρωνεία είναι ως κατά το 2010 παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας στην Ελλάδα, το 1/3 των κατοίκων της ζει με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόκειται, δηλαδή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κάπα Research για τα 2/3 της κοινωνίας μας.

Οι θλιβερές εικόνες στις λαϊκές και τα σούπερ μάρκετ είναι δυστυχώς αληθινές. Αρκεί να πάτε μια βόλτα αργά το μεσημέρι στη λαϊκή ή να περάσετε βράδυ έξω από ένα σούπερ μάρκετ. Οι μικροπωλητές αφήνουν όσα τρόφιμα δεν είναι προς πώληση ή όσα προϊόντα αφήνουν στα καφάσια για πέταμα. Πολλοί από αυτούς, έχοντας αυξημένο το αίσθημα αλληλεγγύης αφήνουν επίτηδες και προϊόντα που κανονικά δεν θα πέταγαν.

Αυτή είναι η τραγική κατάσταση που βιώνουμε στους καιρούς μιας... σοσιαλιστικής κυβέρνησης που διεκπεραιώνει τις εντολές της τρόικας. Έπρεπε να ζήσουμε να το δούμε κι αυτό...

Στην Ιρλανδία θα ακούσατε τι έγινε. Το κυβερνών κόμμα με ποσοστό 43% εφάρμοσε το μνημόνιο σε βάρος του λαού και δεν βρήκε την ψήφο του στις εκλογές της περασμένης Παρασκευής. Το στραπάτσο το οδήγησε σε ένα 15% και φυσικά εκτός κυβέρνησης. Ο συνασπισμός των κομμάτων δηλώνει ότι θα διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους.
Θα μου πείτε,
συνειρμούς κάνω; Γιατί όχι; Δεν είναι και πολύ μακρινές οι καταστάσεις που βιώνουν οι λαοί των δύο χωρών. Για δείτε το λίγο πιο προσεκτικά...

Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.

Αργοπεθαίνει, όποιος...

Posted in Επικαιρότητα

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο
και τα διαλυτικά σημεία στο " ι "
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια ,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την
αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του
να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του
ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Pablo Neruda

  • Μετάφραση από ιταλική δημοσίευση: Βασίλης Χατζηγιάννης.
  • Δείτε ΕΔΩ κι άλλα ποιήματα, αν έχετε αυτή τη διάθεση... Η ποίηση κάνει καλό....

Έχουμε χιούμορ σαν λαός...

Posted in Επικαιρότητα

Τέτοιες μέρες δε σηκώνουν παρεξηγήσεις. Ακούστε αυτό το αποκριάτικο τραγούδι, άκρως σατιρικόν... Είναι από το βωμολοχικό καραναβάλι της Αγίας Αννας....

Ε, αυτό τουλάχιστον δεν μπορεί να μας το αρνηθεί κανείς. Έχουμε χιούμορ σαν λαός. Καταφέρνουμε δύσκολα θέματα που έφεραν τα πάνω - κάτω στη ζωή μας να τα σχολιάζουμε με καλή διάθεση. Και, υπάρχει καλύτερη αφορμή από το καρναβάλι;

Να δείτε λοιπόν που σε όλες τις καρναβαλικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα το θέμα που θα κυριαρχήσει θα είναι το Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του στη ζωή μας. Φυσικά και οι πολιτικοί θα έχουν την τιμητική τους... Θα τους... περιποιηθούν οι καρναβαλιστές...

Δείτε τι θα κάνουν στο Βόλο:

Το Μνημόνιο θα αποτελέσει το βασικό θέμα του Καρνάβαλου, φέτος, στο Βόλο, ώστε, "να διακωμωδηθεί και, προς γενική τέρψη, στο τέλος, να καεί", όπως εξήγησε, παρουσιάζοντας το φετινό πρόγραμμα των εκδηλώσεων για την Αποκριά, ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Προστασίας, Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Βόλου, Απόστολος Παντσάς.

Οι φετινές εκδηλώσεις θα είναι λιτές, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά φιλοδοξούν, όπως τόνισε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, "να προσφέρουν μία νότα αισιοδοξίας, μία μικρή αναψυχή, ένα χαμόγελο στους δημότες, που δοκιμάζονται αυτές τις δύσκολες μέρες".

Οι εκδηλώσεις, σημείωσε ο κ. Παντσάς, αποτελούν μία εξαιρετική πρόκληση στη δυνατότητα της χαρούμενης και ευφάνταστης δημιουργικότητας και θα πρέπει να θεωρούνται ως μία προσφορά του Δήμου Βόλου στο παιδί.


Τα ίδια θα είναι παντού. Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε για να τα σχολιάσουμε. Το χιούμορ, λένε οι γιατροί, είναι σωτήριο. Η αδρεναλίνη δημιουργεί αντισώματα στην κατάθλιψη και ξαναφέρνει το ξεχασμένο χαμόγελο. Αν δεν τις είχαμε έπρεπε να τις εφεύρουμε τις απόκριες...

24ωρη πανελλαδική απεργία στον OTE

Posted in Επικαιρότητα

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ απαντώντας στην εργοδοτική αυθαιρεσία, μετά από σύγκλιση των Οργάνων της, αποφάσισε σειρά ενεργειών και δυναμικών κινητοποιήσεων στον Όμιλο ΟΤΕ.

Με δεδομένη την άσκηση, αιφνιδιαστικά και από σήμερα, του Διευθυντικού Δικαιώματος αποφάσισε να απαντήσει με 24ωρη Πανελλαδική προειδοποιητική απεργία στον Όμιλο ΟΤΕ την Παρασκευή 4-3-2011 και συνέχιση από Τρίτη 8-3-2011 ενεργειών αλλά και απεργιακών κινητοποιήσεων που θα αποφασιστούν από τη διαρκή συνεδρίαση των Οργάνων της.

Καλούμε τη Διοίκηση του ΟΤΕ και της COSMOTE να πάρουν πίσω τις απολύσεις που εξαγγέλθηκαν, να σταματήσουν κάθε ενέργεια άσκησης του Διευθυντικού Δικαιώματος σε ζητήματα που βρίσκονται στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης και να προσέλθουν για υπογραφή Σ.Σ.Ε. που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα των εργαζόμενων και του Ομίλου Επιχειρήσεων ΟΤΕ.

Ταυτόχρονα η ΟΜΕ-ΟΤΕ, απέναντι στην ανάλγητη συμπεριφορά της Διοίκησης του ΟΤΕ και της COSMOTE, οι οποίες στηρίζονται από την D.T. και την Κυβέρνηση, καλεί το σύνολο των εργαζόμενων του Ομίλου ΟΤΕ σε μποϋκοτάζ όλων των Γερμανικών προϊόντων, γιατί επιτέλους θα πρέπει και οι «στρατηγικοί σύμμαχοι» να καταλάβουν ότι δεν θα γίνουν οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ αλλά και της χώρας, οι «κουβαλητές» των κερδών των επενδύσεών τους ούτε τα θύματα των εκβιαστικών διλημμάτων τους.

Στο πλευρό των εργαζομένων η ΓΣΕΕ

Η ΓΣΕΕ εκφράζει την απόλυτη υποστήριξη και συμπαράσταση στον αγώνα και στις απεργίες των εργαζομένων στον ΟΤΕ και στη COSMOTE.

Οι παράνομες, αντεργατικές και αντικοινωνικές αποφάσεις του κ. Τσαμάζ τόσο για τις απολύσεις, όσο και για τις ανατροπές και καταργήσεις ΣΣΕ και βασικών εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, καταδικάζονται απερίφραστα γι’ αυτό και συναντούν την γενική κοινωνική κατακραυγή. Ειδικότερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για τους εργαζόμενους και τη κοινωνία τέτοιες συμπεριφορές από κερδοφόρες επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα προκλητικές και απαράδεκτες.

Ο κ. Τσαμάζ υλοποιεί τυφλά, τις πλέον παράλογες και αντεργατικές απαιτήσεις των Γερμανών της D.Telecom (τη μόνη «τεχνογνωσία» που συνεισέφεραν μέχρι σήμερα) και με την ανοχή και συνενοχή του Ελληνικού Δημοσίου «εκτελεί» τους εργαζομένους.  

Καλούμε την Κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους εργαζόμενους και την Ελληνική κοινωνία και να παρέμβει άμεσα επιβάλλοντας την ακύρωση αυτών των αποφάσεων. Να ακυρωθούν τώρα οι απολύσεις και οι αυθαιρεσίες του Δ/ντα Συμβούλου ΟΤΕ & COSMOTE, γιατί έτσι και αλλιώς θα ακυρωθούν με τον ενωτικό αγώνα των εργαζομένων.   

Ο Σύλλογος Γονέων κρατά τα έθιμα

Posted in Μαρτυρίες

Είμαστε τυχεροί στο σχολείο του γιου μου, το 54 Γυμνάσιο Αθήνας. Γονείς και παιδιά. Ο Σύλλογος Γονέων έχει καλή συνέχεια. Από τις εκλογές του περασμένου Δεκέμβρη προέκυψε μια νέα διοίκηση, όλες γυναίκες, αλλά όλες ή σχεδόν όλες δραστήριες και δημιουργικές.

Εμείς οι παλιοί δεν βάλαμε υποψηφιότητα δεδομένου ότι τα παιδιά μας τελειώνουν φέτος το γυμνάσιο και από το Σεπτέμβρη θα... αρμενίζουμε πια στα βαθιά νερά του λυκείου. Θεωρήσαμε λοιπόν, εγώ και ο Άγγελος Χονδρορίζος, πως ήταν άδικο να μείνουμε τη μισή θητεία και... αποχωρήσαμε διακριτικά.

Μείναμε μόνο υποψήφιοι αντιπρόσωποι για την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων. Εγώ εξελέγην, ο Άγγελος έχασε για λίγες ψήφους την έδρα.

Έτσι, ειλικρινά, χαίρομαι τώρα που βλέπω τα νέα μέλη να δραστηριοποιούνται στη σωστή κατεύθυνση... Μεθαύριο, Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011, 12-3 μ.μ. οργανώνουν στο σχολείο αποκριάτικο πάρτι για τα παιδιά.

Οι απόκριες είναι τρέλα, χορός, γιορτή κι είναι ωραία να προσφέρεις , δωρεάν, σε όλα τα παιδιά μια τέτοια εκδήλωση. Θα πάω για λίγο κι εγώ να τους βοηθήσω στην πόρτα. Πάντα, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν εξωσχολικά στοιχεία που θέλουν να μπουν μέσα.

Τα κορίτσια όμως του Συλλόγου Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών έχουν κι άλλους στόχους. Ξεκίνησαν ήδη και λειτουργούν στο σχολείο μαθήματα ελληνικών παραδοσιακών χορών κάθε Παρασκευή στο σχολείο, ενώ ετοιμάζουν και Εκθεση Βιβλίου και ημερήσια εκδρομή για τα παιδιά της Γ' τάξης. Αυτά που την επόμενη σχολική χρονιά, το Σεπτέμβρη θα... μετακομίσουν δίπλα, στο λύκειο.

Ας είναι καλά όλα τα κορίτσια που είναι στο Σύλλογο Γονέων και το παλεύουν με αξιοπρέπεια...

  • Δείτε ΕΔΩ το Blog των γονιών του σχολείου μας...

Καλό μήνα να έχουμε!

Posted in Επικαιρότητα

Μ' αυτό το υπέροχο βίντεο, όπου ένα μικρό παιδί ζωγραφίζει, καλωσορίζω τον Μάρτη που μπήκε σήμερα στη ζωή μας.

Τα πουλιά δραπετεύουν και μας ταξιδεύουν μέσα στα όνειρά της. Από τα πιο γλυκά και τρυφερά βίντεο που έχω δει, διαρκεί μόλις τρία λεπτά. Τρία λεπτά που δεν πάνε καθόλου χαμένα...

Είναι όμορφα να ξεκινάς αισιόδοξα έναν καινούριο μήνα, Όπου κι αν γυρίσεις, όπου κι αν δεις μόνο άσχημες ειδήσεις θα ακούσεις. Ε, ας δούμε και κάτι καλό

  • Το βίντεο το δανειστήκαμε από αυτό ΕΔΩ το site

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA