Μπορεί και να μην πιστεύετε σε τέτοιες κινήσεις και την αποτελεσματικότητα τους. Δικαίωμά σας. Όμως ακόμα και ο συμβολισμός μπορεί να ανοίξει μια χαραμάδα φωτός στη σκέψη και την υπευθυνότητα, σε όποιο βαθμό την έχουμε,

Σ' αυτή τη γη που βρήκαμε από τους γονείς μας και οφείλουμε να την παραδώσουμε στα παιδια μας για να ζήσουν. Να κάνουν κι αυτοί τον ίδιο κύκλο. Ας σβήσουμε λοιπόν απόψε τα φώτα για μια ώρα...

Το Σάββατο 26 Μαρτίου 2011, στις 20:30 με σύνθημα «ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ», δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο, θα σβήσουν τα φώτα για μια ώρα ως ένδειξη συμπαράστασης στον αγώνα για την κλιματική αλλαγή.

Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος υποστηρίζει τις δράσεις που πραγματοποιούνται για το κλίμα και την εξοικονόμηση ενέργειας και συμμετέχει στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται την ημέρα αυτή που ξεκίνησε σαν εκστρατεία και η ανταπόκριση των πολιτών την καθιέρωσε ως θεσμό.

Για τρίτη συνεχή χρονιά οι πολίτες που υφίστανται τις συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος συμμετέχουν ενεργά σε τέτοιους είδους ενέργειες και δράσεις για ένα βιώσιμο περιβάλλον με σκοπό την ανατροπή της καταστροφικής πορείας του πλανήτη μας.

• Δείτε κι ΕΔΩ περισσότερα πράγματα...
  

Κρανίου τόπος το κτήμα με τις ελιές στις Φυτιές... Η φωτιά του 2003 τα έκαψε όλα. Πήραν μια στοιχειώδη αποζημείωση και τα άφησαν στην τύχη τους.

Ούτε τα ξύλα δε φρόντισαν να πάρουν. Κοίτονται κάτω οι ξεροί κορμοί των ελιών και προσπαθούν να επιβιώσουν. Βγάζουν ξεφυσίδια. Αγκομαχούν, αλλά χρειάζονται και λίγη φροντίδα.

Ένα βαθύ όργωμα και μερικά μουρέλα θα ξανάδιναν ζωή στον τόπο. Αλλά δεν το “πονάνε”. Μου φαίνεται ότι πιο πολύ τον “πονάω” εγώ που μάζεψα μερικές φορές τους καρπούς τους όταν οι ελιές ήταν στο φόρτε τους και ζούσε η Πότα.

Αυτό το λιόφυτο έδινε ζωή σε μια οικογένεια με το λάδι του. Τώρα όλα ξερά και καμμένα, εγκαταλλειμμένα στην τύχη τους. Χρειάζονται φροντίδα.

Είναι κρίμα να αφήνεις ένα τέτοιο παράδεισο χωρίς καμιά φροντίδα...

Το ξημέρωμα στην επαρχία είναι χαρά Θεού... Αποφορτίζεσαι πολύ γρήγορα.Λες και ο οργανισμός είναι ρυθμισμένος μ' ένα διακόπτη που τον πατάς κι αλλάζουν για μιας τα πράγματα. Αρκούν εννέα ώρες ύπνος για να δεις αλλιώς τα πράγματα.

Να 'χει κι έτσι ησυχία κι ένα ήλιο μοναδικό πάνω από τα κεφάλια μας ε, δεν υπάρχει καλύτερο. Να το ζεις και να αναπνέεις αέρα στα 800 μέτρα υψόμετρο στην ορεινή Γορτυνία...

Έχω ένα μικρό πρόβλημα με το internet που θα το λύσω. Χάθηκαν οι ντράιβερς του φορητού μόντεμ από το notbook μου όταν του ξανασετάρησα τα Windows και τώρα δεν μπορώ να συνδεθώ από μια απλή τηλεφωνική γραμμή pstn. Θα το λύσω όμως. Θα ψάξω και θα βρω το C.D. με το πρόγραμμα.

Για την ώρα, πάντως, εδώ στην επαρχία, όπου οι ευρυζωνικές συνδέσεις είναι ακόμα στα σπάργανα, πρέπει να πάω στο... ξενοδοχείο του χωριού για να χρησιμοποιήσω το WiFi προκειμένου να κάνω τις αναρτήσεις μου.

Δεν είναι κι άσχημη υπόθεση. Ο χώρος στο ξενοδοχείο είναι πολύ ωραίος. Άσε που δεν κάθομαι έτσι. Το σωστό είναι να πάρω και το ποτό μου. Άρχοντας!...

Μ' αρέσει όμως που μια τέτοια μέρα, σαν αυτό της 25ης Μαρτίου, είμαι εδώ στο χωριό. Θυμάμαι χρονιές που τα παιδιά μας ήταν μικρά και πηγαίναμε, με τον Γιώργο Θελερίτη στη στρατιωτική παρέλαση εκεί, στο ύψος της Ακαδημίας.

Κι ύστερα συνεχίζαμε με ουζάκι στην πλατεία Κλαυθμώνος και βρίσκαμε τραπεζάκι να καθίσουμε, που συνήθως κάναμε το κουμάντο μας και βρίσκαμε.

Άρεσε στα παιδιά να βλέπουν το στρατό να περνά έτσι οργανωμένα, τις μπάντες με τις μουσικές, τα σημαιάκια, όλα έφτιαχναν την ατμόσφαιρα.

Τώρα όλα άλλαξαν... Δεν καμιά διάθεση να πάω. Προτιμώ με χίλια την εκδρομή στην επαρχία... Άσε που κι ο μικρός μεγάλωσε και δεν τρελαίνεται για τις παρελάσεις. Τώρα ο Λάμπρος έχει άλλα ενδιαφέροντα. Το PS3, το Facebook στον υπολογιστή του, τα βιβλία του...

Αλλάζουμε όλοι με τον καιρό. Αποζητούμε άλλα πράγματα, επανεξετάζουμε τις πρωτεραιότητές μας, τις συνήθειές μας, όλα... Αυτή η ανανέωση νομίζω ότι είναι συστατικό της καλής διάθεσης για ζωή. Αυτό είναι που μας κρατά σε φόρμα και μας δίνει κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε να παλεύουμε για το καλύτερο...

Νοσταλγία από χωριό... Να περπατήσω λίγο στη φύση. Να αναπνεύσω οξυγόνο και καθαρό αέρα, να αλλάξω παραστάσεις...

Με τον Γιώργο να μαζέψουμε χόρτα. Κι αν βρούμε. Σημασία έχει να πάμε...

Όσο κι αν τα έξοδα πια είναι μεγάλα, όσο κι αν μετράς τη βενζίνη, τα διόδια, κάποια στιγμή το ΄χεις ανάγκη να βγεις έξω από τα όρια της Αθήνας. Και η 25η Μαρτίου, έτσι όπως πέφτει, Παρασκευή φέτος, διευκολύνει τα σχέδια για μια τριήμερη απόδραση. Την έχουμε ανάγκη, τη χρειαζόμαστε βρε αδερφέ. Έτσι θα πάρουμε δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα.

Μια καθημερινότητα που και δύσκολη είναι και απρόβλεπτη. Κάτι ξέρουν οι Πάτσιος και Παπαγιάννης που έζησαν ένα μοναδικό δράμα για λίγο,την Πέμπτη το μεσημέρι...

Οι δρόμοι είναι φρακαρισμένοι. Η κίνηση μεγάλη. Δεν είμαστε οι μόνοι που αποζητούμε την απόδραση. Προφανώς κι άλλοι έχουν την ίδια ιδέα. Είναι ίσως που το κέντρο ήταν κλειστό λόγω της μαθητικής παρέλασης. Όλα παίζουν κάποιο ρόλο... Όλα συνωμοτούν για να μας κάνουν τη ζωή ποδήλατο σ' αυτή την πόλη της απόλυτης ταλαιπωρίας.

Ευτυχώς, έχει καλό καιρό... Ένας ζεστός, λαμπρός ήλιος απλώνει τις αχτίδες του παντού και κάνει το δερμάτινο σακάκι να φαντάζει δύσκολο να το ανεχθείς πάνω σου. Υπομονή... Πόσες τούμπες θα κάνει ακόμα αυτός ο Μάρτης μέχρι να έρθει στα ίσια του και να μας οδηγήσει στο καλοκαίρι; Έχουμε αρκετές αντοχές και ανοχές...

Κάθομαι σ΄ένα παγκάκι σην πλατεία Αμόρε, στα Σεπόλια. Είναι δίπλα μου ένα κύριος που καπνίζει. Μόνο ο ουρανός είναι πάνω από τα κεφάλια μας και όμως με ενοχλεί η μυρωδιά του. Μεγαλώνουμε και παραξενεύουμε...

Δίπλα, στη Δωδώνης, έχουν ακόμα λαϊκή. Λέω ακόμα γιατί έχει πάει 4 και οι πάγκοι τώρα αρχίζουν και τα μαζεύουν. Εννοείται ότι ο δρόμος είναι κλειστός για τα αυτοκίνητα...

• Από τις ομορφότερες φωτογραφίες που έχω δει, σημειώνει η Μαριέττα στο e-mail που μου έστειλε. Και έχει δίκιο. Δείτε ΕΔΩ. Μετά την βιογραφία του φωτογράφου κάντε κλικ και αφήστε το να "τρέξει" μόνο του.

Πρεμιέρα της χορευτικής ομάδας του Συλλόγου Γονέων στην εθνική γιορτή του σχολείου σήμερα το πρωί. Τέσσερις παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί έδωσαν ένα άλλο χρώμα στη σχολική γιορτή. Στους παρεβρισκόμενους μοιράστηκε η παραπάνω ανακοίνωση - ενημερωτικό σημέιωμα του Συλλόγου μας. Άλλη μια καλή στιγμή στο σχολείο μας...

Ασε με να κάνω λάθος... Ασε να δω μονάχος τι μου παίρνει τα μυαλά...

Να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε την ιστορία μας... Καλό κάνει...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/03/2011

Το είδα στο Newsbomb.gr και δεν το πίστευα... Ούτε αυτό το έσχατο δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε και το αναθέσαμε στους Άγγλους; Το ρεπορτάζ είναι γραμμένο δια χειρός Κώστα Χαρδαβέλα και αν τι άλλο έχει μια σοβαρότητα για την οποία αξίζει να το προσέξουμε λίγο.

Όχι πως συμφωνούμε να πουληθεί η Ελλάδα, για ένα κομμάτι ψωμί, που δεν θα πάει καν στις τσέπες των άμοιρων κατοίκων της, αλλά στη μαύρη τρύπα που κάθε μέρα θα ζητά και περισσότερα για να μικραίνει το χάος...

Μία αγγλική εταιρεία στο Λονδίνο που συστάθηκε τρεις μήνες πριν, πήρε την εντολή από την ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει τα ελληνικά «φιλέτα» για να βρεθούν τα 50 δισ. ευρώ.
Με απόφασή της η διυπουργική επιτροπή αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων εξουσιοδότησε τον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου να υπογράψει σύμβαση με την εταιρεία CC&C Advisors Ltd με έδρα το Λονδίνο για «την παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών σχετικά με το σχεδιασμό, παρακολούθηση, συντονισμό και υλοποίηση του προγράμματος αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων της ελληνικής κυβέρνησης».

Να σημειωθεί ότι η ανάθεση αυτής της τεράστιας σύμβασης έγινε χωρίς διαγωνισμό στην αγγλική εταιρεία και δεν υπάρχει πουθενά στον διαδικτυακό τόπο της Κυβέρνησης ούτε το σχέδιο σύμβασης με τους Άγγλους, ούτε και η εξήγηση γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη εταιρεία του Λονδίνου.

Έχει σημασία επίσης ότι αυτή η εταιρεία που αναλαμβάνει το μεγάλο πρόγραμμα της πώλησης του ελληνικού πλούτου για να συγκεντρωθούν τα 50 δισ. συστάθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2010 και μέχρι τώρα δεν έχει να παρουσιάσει σχετικό έργο.

Για το θέμα έχει καταθέσει σχετική ερώτηση ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Μαρκόπουλος ζητώντας εξηγήσεις από τους υπουργούς Γ. Παπακωνσταντίνου, Μ. Χρυσοχοϊδη και Λ. Κατσέλη.

Και κοίτα τώρα να δεις συμπτώσεις... Εμείς γιορτάζουμε τα 190 χρόνια από την απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στους Τούρκους κατακτητές και μας ζητούν να έχουμε μια εθνική υπερηφάνεια κι αυτοί απεργάζονται το μέλλον της χώρας και του λαού της ζητώντας από μια ξένη εταιρία να φροντίσει για την εκποίηση ελληνικής περιουσίας.

Το λιγότερο που μπορείς να αισθανθείς είναι ντροπή γι' αυτούς τους πολιτικούς που θεωρούν ότι μ' αυτό τον τρόπο θα “σώσουν” την Ελλάδα. Έλεος! Δεν υπάρχει πια τσίπα, ηθική, τίποτα; Όλα ξεπουλήθηκαν για να γίνεται για λίγο, διαχειριστές της εξουσίας;

Ωραία 25 Μαρτίου γιορτάζουμε! Ευτυχώς δεν θα εκφωνήσουν πανηγυρικούς για να μιλήσουν για κείνα τα χρόνια του ξεσηκωμού του γένους. Μακάρι να έμοιαζαν στο δακτυλάκι εκείνων των αγωνιστών, αλλά πού...

Η εθνική ανεξαρτησία ήταν κάποτε στα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ. Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα και οι κληρονόμοι τα ξεπουλάνε όλα για για λίγο παραπάνω χρόνο παραμονής στη κυβέρνηση; Έπρεπε να ζήσουμε για να το δούμε. Και όχι μόνο αυτό...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ που λόγω 25ης Μαρτίου θα κυκλοφορήσει αύριο, αντό για το Σάββατο.

Αυτό είναι το φύλλο του ΚΡΕΟΝΤΑ τ. 22 που πήρε το δρόμο του για το πιεστήριο και θα είναι αυτή την Κυριακή το μεσημέρι στη συνεστίαση του εξωραϊστικού συλλόγου στην παλιά ταβέρνα του ΚΡΗΤΙΚΟΥ, Μνησικλέους 24, στην Πλάκα για να μοιραστεί στους καλεσμένους. Ο στόχος επετεύχθη...

Ένα, ένα τα έντυπά μου μπαίνουν σε μια σειρά. Μετά τον ΤΥΠΟ ήρθε η σειρά του ΚΡΕΟΝΤΑ. Ετοίμασα την ύλη του την περασμένη εβδομάδα και χθες κάναμε τις τελευταίες διορθώσεις πάνω στο PDF και τις δώσαμε στον Νίκο τον γραφίστα τηλεφωνικά για να τις περάσει...

Όλα καλά λοιπόν... Η συνεργασία μου με τους ανθρώπους του είναι από τις πιο καλές. Ξέρουν τι θέλουν και πώς το θέλουν. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στη δουλειά μου. Δεν έχει μπρος - πίσω. Μόνο αρχή, μέση και τέλος. Το ζητούμενο τώρα είναι να έχει επιτυχία η συνεστίαση τους την Κυριακή 27/3 το μεσημέρι, ώρα 13.00 στην παλιά ταβέρνα του ΚΡΗΤΙΚΟΥ στην Πλάκα, Μνησικλέους 24. Όχι πως δεν έχουν την εμπειρία της διοργάνωσης μα οι καιροί είναι δύσκολοι, ο κόσμος είναι στενεμένος οικονομικά και το 25άρι το μετράει.

Όμως εμείς που ήμασταν εκεί πέρσι, μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι ο χώρος είναι άνετος, το σέρβις πολύ καλό και τα φαγητά εξαιρετικά. Επιπλέον στην τιμή των 25 ευρώ έχουν υπολογιστεί τα αναψυκτικά, οι μπύρες η το κρασί που θα καταναλωθεί.

Όσοι μείνετε εντός των τοιχών το τριήμερο, δείτε το ως μια ευκαιρία. Άσε που ενισχύετε οικονομικά και το σύλλογο...

"Δύσκολοι οι καιροί για καταδύσεις στα βαθιά. Το κρύο δεν σ’ αφήνει ούτε καν να το σκεφτείς. Κι αυτό το χιόνι; Πολύ χιόνι πέφτει στα υψώματα του νου. Τόσο που κρυσταλλώνει την εισροή και εκροή του αέρα. Ενός αέρα ζωτικού για να μπορεί να θρυμματίζει απατηλές ανασαιμιές και ψευδαισθήσεις" Μια ευαίσθητη προσέγγιση της επικαιρότητας του Takis Tsantilas από το Facebook που διάβασα σήμερα και μου άρεσε πολύ... "Είναι το φως που αναγεννιέται μέσα μας, τα βλεφαρίσματα των άστρων και των ανέμων των θροΐσματα που μας καλούν να περπατήσουμε τη νύχτα μας, να διασχίσουμε την πίκρα μας και να εξέλθουμε απ’ το μάτι του κυκλώνα με μουσικές στη διαπασών και την ασύνορη σημαία ν’ ανεμίζει στους αιθέρες". Να είστε και να περνάτε καλά Παιδιά. Το πέρασμα σας και το εύοσμο στίγμα σας με τιμά. Τη θερμή καλησπέρα μου... Σε όλους εμάς που σχολιάσαμε την ανάρτησή του. Ευχαριστούμε.