Σηκώνουμε μανίκια για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Παίρνω ύλη!!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

“Τρέξαμε” στον 28ο Γύρο της Αθήνας

Posted in Επικαιρότητα

Ο Λάμπρος με τον φίλο του και συμμαθητή του Γιώργο, μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο λίγο πριν δοθεί η εκκίνηση σε μια αναμνηστική φωτογραφία...

Φωτογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία “καραδοκούν” στο οδόστρωμα μπροστά από την αφετηρία λίγο πριν ξεκινήσουν να τρέχουν...

Μόλις ξεκίνησαν... Ο δήμαρχος αριστερά έδωσε την εκκίνηση. Οι δρομείς τρέχουν. Μικροί και μεγάλοι. Και κάποιος δίπλα μου χειροκροτεί την προσπάθεια.

Εδώ έγινε ο τερματισμός. Στην πλατεία Συντάγματος. Στο Ζάππειο που γινόταν συνήθως φέτος έχουν στήσει περίπτερα με βιβλία...

Τρέξαμε τώρα, είναι μια κουβέντα... Για την ακρίβεια έτρεξαν ο Λάμπρος με τον φίλο του Γιώργο στον 28ο Γύρο της Αθήνας. Πάντα του άρεσε. Από μικρός. Και όσο του αρέσει και χρειάζεται την παρέα μου, θα είμαι κοντά του, μαζί του στις επιλογές του.

Η μέρα είναι καλοκαιρινή. Και είναι χάρμα στην άδεια από αυτοκίνητα Αθήνα. Κινηθήκαμε με το ΜΕΤΡΟ που σήμερα έχει δωρεά διαδρομή για όσους ήρθαν να τρέξουν.

Στο σταθμό της πλατείας Αττικής έχει υπερβολικά πολύ κόσμο που όλοι πάνε Σύνταγμα... Περπατήσαμε μέχρι τη γραμμή εκκίνησης στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Κοντεύει 10 και η δυνατή ρυθμική μουσική διακόπτεται από τη φωνή του εκφωνητή, μια κοπέλα, που ζητά από τους δρομείς να πάρουν μέρος πίσω από τη γραμμή εκκίνησης όσοι θα τρέξουν. Δύσκολο να βάλει σειρά στους Έλληνες.

Τελικά όμως τα κατάφερε και ο δήμαρχος Αθηναίων κ.Καμίνης με το πιστόλι του αφέτη σηματοδοτεί την εκκίνηση. Χιλιάδες Αθηναίοι ξεκινούν να τρέχουν. Είναι μπροστά άνθρωποι της τροχαίας με μηχανές και της δημοτικής αστυνομίας για να διευκολύνουν τους δρομείς.

Αφήνω τα παιδιά να τρέξουν στον αγώνα και το... κόβω μέσα από τον Εθνικό Κήπο για να επιστρέψω στην πλατεία Συντάγματος όπου θα γίνει ο τερματισμός.

Η τροχαία έχει κόψε,ι από νωρίς, την κίνηση των αυτοκινήτων στο κέντρο και η Αθήνα είναι πραγματικά υπέροχη χωρίς αυτοκίνητα. Κάθομαι στο Cafe των Pablic, παίρνω ένα καμπάρι και τους περιμένω. Δεν άργησαν να έρθουν. Τερμάτισαν γρήγορα. Παιδιά είναι, τρέχουν...

Έχουν πάρει ένα παγωμένο τσάι λίπτον που τους πρόσφεραν οι διοργανωτές... Δυστυχώς τα Pablic δεν έχουν παγωτό. Και η μέρα το “σηκώνει” το παγωτό σήμερα. Μια ανάσα να πιουν το τσάι τους και μετά ξανά στην πλατεία, όπου από στιγμή σε στιγμή αναμένεται να ξεκινήσει η συναυλία...

Οι δυο μικρές διαδρομές τερμάτισαν ήδη. Περιμένουμε τους δρομείς της τρίτης και μεγαλύτερης... Πίνω το καμπάρι μου και γράφω... Τα παιδιά είναι στην πλατεία, στο Cafe δεν υπάρχει συνωστισμός. Ωραίο ήταν το σημερινό πανηγυράκι στο κέντρο της Αθήνας. “Φάγαμε”, άλλο ένα Γύρο... Μετράμε μέρες για τον επόμενο... του χρόνου...

Έβδομοι χθες στη EUROVISION

Posted in Επικαιρότητα

Παρότι κοιμήθηκα νωρίς χθες, ένεκα της κούρασης που είχα σας εξασφάλισα από το Εnimerosi.com τις τελυταίες πληροφορίες για την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION και φυσικά το βίντεο...

Για ακόμα μία φορά απέδειξε η ελληνική αποστολή πως την έχει η ψυχή της την φωτιά: ο Λούκας Γιώρκας, ο Stereo Mike και οι χορευτές μας έκαναν το Dusseldorf Arena να σειστεί με την εμφάνισή τους στον τελικό της Eurovision!

Με τον ράπερ και τον τραγουδιστή μας στα καλύτερά τους, το «Watch My Dance» έδειξε σε όλους τι θα πει ζεϊμπεκιά και ελληνική μαγκιά. Η χορογραφία εκτελέστηκε άψογα για ακόμα μία φορά, ενώ το τραγούδι μας καταχειροκροτήθηκε και ήταν από αυτά που έκαναν τα αίματα στην αρένα να... ανάψουν!

Μάλιστα, σε αντίθεση με τον ημιτελικό, ο σκηνοθέτης μας έκανε την... χάρη και είδαμε στις τηλεοράσεις μας το ζεϊμπέκικο του Λούκα και του χορευτή! «Thank you Europe», είπε στο τέλος ο Λούκας και η ελληνική αποστολή συγκεντρώθηκε στο green room για να παρακολουθήσει τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike με το Watch my Dance ήρθαν στην έβδομη θέση της Eurovision 2011! Μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα που τα αρχικά προγνωστικά την ήθελαν εκτός τελικού!

Το Αζερμπαϊτζάν... όπως ήθελαν και τα περισσότερα στοιχήματα, είναι ο νικητής της βραδιάς. To Aζερμπαϊτζάν με τους Εl/Nikki είναι η χώρα που κέρδισε την πρωτιά στο μουσικό διαγωνισμό με 221 βαθμούς. 2η ήρθε η Ιταλία με 189 βαθμούς και 3η η Σουηδία με 185.

Κόντρα στις Κασσάνδρες που ήθελαν το «Watch My Dance» να μην μπαίνει ούτε στην 10αδα, ο Λούκας Γιώρκας και η ελληνική αποστολή χάρισαν στην χώρα μας την 7η θέση στην Eurovision με 120 βαθμούς!

Η ελληνική ψυχή και το ζεϊμπέκικο δεν πέρασαν απαρατήρητα στην Ευρώπη, αφού 18 χώρες μας τίμησαν με την ψήφο τους. Αναλυτικά, οι βαθμοί που πήραμε: Κύπρος 12, Βουλγαρία 10, Γερμανία 10, Αλβανία 10, Ρωσία 8, Αζερμπαϊτζάν 8, Σαν Μαρίνο 8, Ρουμανία 8, Ουγγαρία 8, Βέλγιο 8, Αρμενία 7, Ουκρανία 6, Γεωργία 6, Σκόπια 3, Σερβία 3, Ιταλία 2, Ελβετία 2 και Μολδαβία 1.

Η ανευθυνότητα πληρώνεται ακριβά...

Posted in Επικαιρότητα

Στις 12 Μαΐου στις 21:05 στο γήπεδο μπάσκετ που βρίσκεται επί της Λένορμαν απέναντι από τον Αγ.Κωνσταντίνο και στο ζέσταμα της ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, έπεσε η μπασκέτα πάνω σε 14χρονο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο στέρνο. Το παιδί βρίσκεται στην εντατική... Ευτυχώς η κατάστασή του παραμένει σταθερή...


Το γηπεδάκι μπάσκετ του ΟΝΑ Δήμου Αθηναίων βρίσκεται στη γωνία Λένορμαν και Αλεξανδρεία με είσοδο από Αλεξανδρείας... Μια κόκκινη κορδέλα στην κλειστή είσοδο αφήνει μια υποψία ότι εδώ κάτι συνέβη. Καμία επιπλέον πληροφορία. Στο βάθος διακρίνεται η πεσμένη μπασκέτα που προκάλεσε στον πιτσιρικά κατάγματα και πρόβλημα στους πνεύμονες.

Δεν μπορεί να το διανοηθεί ανθρώπινος νους, αλλά συνέβη δίπλα μας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, αριβώς πίσω από το 4ο Διαμέρισμα (Λένορμαν και Αλεξανδρείας).
Προχθές, Πέμπτη 12 Μαΐου παιδιά έπαιζαν και... έπεσε η μπασκέτα πάνω σ' ένα 14χρονο στέλνοντας τον στην εντατική.

Η ευθύνη για την καλή κατάσταση των γηπέδων ανήκει στον ΟΝΑ του Δήμου Αθηναίων. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος από τις υπηρεσίες του ΟΝΑ για να δουν σε τι κατάσταση είναι τα γήπεδα που πάνε να παίξουν τα παιδιά μας; Είναι δυνατόν να κινδυνεύει έτσι η ανθρώπινη ζωή; Τόση ανευθυνότητα πια;

Η είδηση έγινε γρήγορα γνωστή από κάτοικο, αυτόπτη μάρτυρα ο οποίος κατήγγειλε:
Θα ήθελα να σας πληροφορήσω πως χθες στις 9 το βράδυ στην προπόνηση της μπασκετικής ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό όπου προπονούνταν παιδιά 14-16 ετών, ένα παιδάκι κάρφωσε την μπάλα, η μπασκέτα έσπασε από τη ρίζα και έπεσε ολόκληρη πάνω στο 14χρονο παιδί. Το παιδί βρίσκεται στο νοσοκομείο και θα ήθελα να καταγγείλω την ανικανότητα του δήμου που αφήνει τα ανοιχτά γήπεδα και όλα τα υπόλοιπα να ρημάζουν. Το παιδί είναι στο χειρουργείο ενώ όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι σε κατάσταση σοκ αφού έζησαν από κοντά τη στιγμή. Σε ένα ανοιχτό γήπεδο της Αθήνας...

Ευτυχώς που ήταν εκεί αρκετός κόσμος και βοήθησε να σηκώσουν τη μπασκέτα από πάνω του, ενώ του κράτησαν την γλώσσα μην είχαμε χειρότερα. Να πω πως αμέσως έφτασαν αστυνομία και ασθενοφόρο. Ντροπή και περαστικά στο παιδάκι...

Πρέπει να έχουμε θύματα για να μας ακούσουν, όταν λέγαμε πως έπρεπε να έχουν φτιαχτεί εδώ και χρόνια οι μπασκέτες αυτές.

Λίγο αργότερα πήραν «φωτιά» τα ειδησεογραφικά Site. Μακάριοι όμως οι υπεύθυνοι του ΟΝΑ δεν φρόντισαν να απομακρύνουν την πεσμένη μπασκέτα. Έβαλαν απλά μια κόκκινη κορδέλα στην είσοδο και... ξεμπέρδεψαν. Ούτε κάν ένα σημείωμα με το οποίο να εφιστούν την προσοχή των παιδιών.

Ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους πριν χάσουμε κάποιο παιδί...

  • Δείτε περισσότερα δημοσιεύματα στο internet για το ίδια θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Συναίνεση σ' αυτούς που μας “σκοτώνουν”;

Posted in Επικαιρότητα

Το φαινόμενο της βίας όπως το είδαν χθες το το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. Την επισήμανση έχει κάνει ο καλός φίλος Κώστας Κίτσιος...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/05/2011

Πάει τώρα ένας χρόνος από τότε που η κυβέρνηση ενέταξε τη χώρα στη διεθνή επιτήρηση και τότε είχαμε πει ότι τα μέτρα είναι άδικα ανισομερή και είχαμε προβλέψει ότι θα είναι και αναποτελεσματικά. Σήμερα δυστυχώς δικαιωνόμαστε. Αποδεικνύεται ότι οι μόνοι που πλήρωσαν το μάρμαρο είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και κυρίως οι άνεργοι. Εξακολουθούν οι έχοντες και κατέχοντες, οι βασικοί υπεύθυνοι της κρίσης, να πίνουν στην υγειά των κορόιδων. Αυτή η πολιτική δεν έχει μέλλον ότι όνομα και αν πάρει. Μνημόνιο δεύτερο ή μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Απαιτείται μια πολιτική η οποία θα αποκαταστήσει τις αδικίες, θα ενισχύσει τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και θα δώσει μεγάλο βάρος στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στη δημιουργία ανάπτυξης με θέσεις εργασίας γιατί αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας .Αν αυτό που τραβάει η χώρα μας είναι ένας μαραθώνιος και οι αγώνες των εργαζομένων οφείλουν να είναι μαραθώνιοι.

Για να υπάρχει συναίνεση, να υπάρχει συστράτευση, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκατασταθούν οι αδικίες που έπεσαν ως πέλεκις στο κεφάλι των μισθωτών και των συνταξιούχων. Θα πρέπει να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή από τους γνωστούς και επωνύμους. Απαιτείται πολιτική βούληση, να συγκρουστεί η πολιτική της κυβέρνησης με αυτά τα συμφέροντα. Θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια παντού. Αντ’ αυτού βλέπουμε το πλυντήριο των παραγραφών να λειτουργεί και στη Βουλή με απίθανη ταχύτητα.

Καμία δήμευση περιουσιών όλων αυτών που έκλεψαν τον ελληνικό λαό δεν έχει γίνει. Και, βεβαίως, συναίνεση ίσως μπορεί να υπάρχει αν συμφωνήσουμε ότι ο δημόσιος οικονομικός χώρος, τα δίκτυα οι υποδομές, οι επιχειρήσεις που παράγουν κοινωνικά αγαθά, όπως την ενέργεια και το νερό, δεν μπορούν να παραδοθούν στις αδηφάγες ορέξεις των ιδιωτών.

Το κακό είναι ότι στις διαδηλώσεις που γίνονται προκειμένου να αναδειχθεί το πρόβλημα, αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή προσπάθεια, όπως γίνεται πάντα άλλωστε από την εκάστοτε εξουσία, να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος από το κυρίαρχο πρόβλημα. Η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε στο ψαχνό. Με ή χωρίς πρόκληση από τους διαδηλωτές, επιχειρούν να δώσουν μια άλλη νότα στις συγκεντρώσεις.

Θα το έχετε ακούσει, φαντάζομαι, ότι από την Τετάρτη το βράδυ χαροπαλεύει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, νεαρός διαδηλωτής που χτυπήθηκε άγρια στην πορεία. Λέω θα το έχετε ακούσει γιατί η απεργία στα ΜΜΕ δεν βοήθησε να γίνουν έγκαιρα γνωστά όλα αυτά.

Κι όμως θα μπορούσε, αντί να στηριζόμαστε για την ενημέρωσή μας στο Twitter και το Facebook που χρησιμοποιούν οι πολίτες, η ίδια η ΕΣΗΕΑ να είχε αναλάβει μέσα από πορτάλ ή πιέζοντας τους ιδιοκτήτες της δημόσιας ή ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης να βγάλει απεργιακό δελτίο. Αλλά αυτά πρέπει να τα κουβεντιάσουμε ξανά μέσα στα δημοσιογραφικά όργανα.

Αυτό που βλέπω και με αγριεύει είναι ότι ζητάνε συναίνεση, οι κυβερνώντες, για να περάσουν τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα, αναπτύσσεται ένα κίνημα αντίστασης αργά, αλλά σταθερά.

Ελπίζω και εύχομαι ο νεαρός που χτυπήθηκε να μην είναι είναι νέος Γρηγορόπουλος και ξαναζήσουμε το σκληρό Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα. Οι πρώτες δυναμικές αντιδράσεις απέναντι στη βία είναι πια γεγονός. Τις παρακολουθούμε από κοντά με προσοχή και θα επανέλθουμε. Τη συναίνεσή μας πάντως, ας την ξεχάσουν...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου

Τρία χρόνια και ακόμα μαθαίνουμε

Posted in Επικαιρότητα

Με τις νέες τεχνολογίες ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι τα ξέρεις όλα. Συνεχώς βγαίνουν καινούρια πράγματα που πρέπει κι αυτά να τα μάθεις για να πας ακόμα δυο βήματα παραπέρα. Να, τώρα πλησιάζουμε τα 130.000 “χτυπήματα”, νούμερο τεράστιο αν σκεφτεί κανείς ότι όλες αυτές οι επισκέψεις σ΄ ένα Site που χειρίζεται αποκλειστικά ένας και μοναδικός άνθρωπος, έχουν γίνει χωρίς καμιά διαφήμιση.

Απλά με υπομονή στο χρόνο και συνέπεια σ' αυτά που υποστηρίζουμε και υπηρετούμε. Την αλήθεια και την ελευθερία στο σχόλιο. Εντυπωσιακό γιατί έχει μόλις τρία χρόνια ζωής από τα οποία ο πρώτος ήταν εποχή “μαθητείας” και δουλεύονταν παράλληλα με το Blog που διατηρούσα πολύ ενεργό εκείνη την εποχή.

Κι όταν λέω “μαθαίνω”, εννοώ ότι ψάχνω και προσθέτω καινούρια πράγματα τα οποία τοποθετώ στη μπάρα δεξιά, αξιοποιώντας θετικά κι αυτό το χώρο και κάνοντας τον το ίδιο ενδιαφέρον με το κεντρικό όπου αναρτώ τις σημειώσεις μου καθημερινά.

Τελευταίο, οι σημειώσεις από το Twitter που “τρέχουν” και ενημερώνουν τους αναγνώστες μου ανάλογα με το θέμα που το έχω δώσει εγώ να... ψάχνει μέσα στο χάος των εγγραφών. Θα πρέπει να σας πω, πως διαπίστωσή μου είναι ότι το Twitter είναι ένα εκπληκτικό εργαλείο ιδιαίτερα για ανθρώπους “ευαίσθητους” στις ειδήσεις, όπως εγώ. Προχθές μου την έκανε άνω – κάτω τη μπάρα στο πλάτος της. Με ταλαιπώρησε μέχρι να βρω ότι αυτό φταίει. Με τη βοήθεια και των παιδιών της On Screen το βρήκα σχετικά γρήγορα και ξαναέφερα στα ίσια του το πλάτος της μπάρας.

Τώρα ξέρω την αιτία και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί... Όσο όμως διαπιστώνω πως ότι γράφω δεν... πηγαίνει στο βρόντο, αλλά βρίσκει αποδέκτες και θέλω να πιστεύω ίσως και να αποτελεί αφορμή για θετικό προβληματισμό θα συνεχίσω να βελτιώνω και την εμφάνισή του και το περιεχόμενο του.

130.000 ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να με παρακολουθείτε...

Μια μουσική παράσταση, γιορτή...

Posted in Επικαιρότητα

Πρόταση του Site να γιορτάσουμε την τελευταία εμφάνιση από τις χειμερινές εμφανίσεις της παράστασης ''ΠΟΤΑΜΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ'' του Νότη Μαυρουδή στην σκηνή του ''ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ σήμερα Παρασκευή 13 Μαϊου 2011.

Στην παράσταση, κυριαρχούν γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από τους ιδιαίτερα επιτυχημένους δίσκους του, καθώς και ανέκδοτα τραγούδια του. Τα τραγούδια ερμηνεύουν ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος & η Αμαλία Τάτση. Μαζί τους στην κιθάρα ο Γιώργος Τοσικιάν. Σκόρπια τραγούδια από διαφορετικές εποχές, με οδηγό τις κιθάρες, με χρώματα, κραυγές, ψιθύρους και σκιρτήματα…. Αναζητώντας την επικοινωνία μέσα από τραγούδια που σημάδεψαν διαχρονικά την κοινή ευαισθησία, μέσα στο χρόνο…

Γεμάτες πέντε δεκαετίες, ο Νότης Μαυρουδής, παράλληλα με την διδακτική του καριέρα, έχει δυναμική παρουσία σε όλα τα κιθαριστικά δρώμενα της χώρας μας, απλώνοντας τη γνώση του και την εμπειρία του στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού που αφορά την ερωτική – κοινωνική μπαλάντα. Μελέτησε κιθάρα με τον Δημήτρη Φάμπα στο Εθνικό Ωδείο και το 1970 στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Ως σολίστ κιθάρας αφενός και ως συνθέτης του ποιοτικού τραγουδιού αφετέρου, έχει δώσει πολλές συναυλίες και ρεσιτάλ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, έχει τιμηθεί με βραβεία και η προσφορά του έχει αναγνωριστεί στο διεθνή μουσικό χώρο.

Αδιάλειπτη η παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια με συνθέσεις του για το θέατρο και τον
κινηματογράφο, αρθρογραφία του σε εφημερίδες και περιοδικά, συνεργασίες του με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, καθώς και διδακτικό έργο, που ξεκίνησε το 1969 στη Μουσική Ακαδημία του Δήμου Μιλάνου και συνεχίστηκε απ’ όταν επέστρεψε στην Αθήνα (από το 1975). Είναι διευθυντής και εκδότης του διαδικτυακού μουσικού περιοδικού TaR (www.tar.gr)

Για τις δραστηριότητές του, έχει αναλάβει κατά καιρούς υπεύθυνες θέσεις σε κρατικά ιδρύματα και οργανισμούς και έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής σε διάφορα φεστιβάλ.

Η πλούσια δισκογραφία του περιλαμβάνει έργα για κλασική κιθάρα και δικά του τραγούδια ερμηνευμένα από γνωστούς Έλληνες τραγουδιστές. Οι πολυποίκιλες καλλιτεχνικές του δραστηριότητες συνεχίζονται αμείωτες, παράλληλα με τη διδακτική του καριέρα.
Βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό:
1965: Ά βραβείο στο Φεστιβάλ ελληνικού τραγουδιού της Θεσσαλονίκης.
1969: Ά βραβείο Διεθνούς διαγωνισμού κλασσικής κιθάρας στο Μιλάνο.
1990: Ά βραβείο στο Διεθνή διαγωνισμό παιδικών χορωδιών στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας με το τραγούδι του « Ο Παλιάτσος».
1990: Η Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Αθήνα του απένειμε το βραβείο «H.Villa Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση τού έργου τού Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα.
2004-2006: Ά βραβείο στο δισκογραφικό θεσμό «ΑΡΙΩΝ» (των ελληνικών εταιρειών) για τους δίσκους «CAFÉ DE L’ART 4 -CINEMA» και «CAFÉ DE L ART 5-ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ- ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ» στην κατηγορία «Οργανική Μουσική», σε ντουέτο κιθάρας.

Ο Γιώργος Τοσικιάν γεννήθηκε στον Πειραιά τo 1981.Σπούδασε κιθάρα με δάσκαλο τον Ιάκωβο Κολανιάν. Από το 2005 δίνει ατομικά ρεσιτάλ και συμμετέχει σε μουσικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμος συνεργάτης και μέλος της ορχήστρας του συνθέτη Γιώργου Βαρσαμάκη.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από την εταιρεία MOTIVO η πρώτη του δισκογραφική κατάθεση, με τίτλο ”Guitar Music by Greek Composers”. Διδάσκει κλασική κιθάρα στο ωδείο Σύγχρονη Μουσική Παιδεία.

Η Αμαλία Τάτση γεννήθηκε στην Αθήνα.Το 2008 πήρε πτυχίο πιάνου από το Ωδείο Αθηνών με καθηγήτρια τη Ντιάνα Βρανούση. Πήρε μαθήματα φωνητικής από τη Χαρά Σαββινοπούλου (Ωδείο Αθηνών) και τη Μαρίνα Κρίλοβιτς για τέσσερα χρόνια. Από το 2009 μελετάει φωνητική με την Άρτεμη Μπόγρη. Έχει δώσει ρεσιτάλ στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και Athenaeum, έχει εμφανιστεί σε μικρές μουσικές σκηνές της Αθήνας και έχει συμμετάσχει σε συναυλίες του μουσικοσυνθέτη Νίκου Τάτση. Το 2010 ερμήνευσε Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Σπούδασε με υποτροφία του ιδρύματος Παπαδάκη στο τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως φιλόλογος

Ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε στην σχολή Οικονομίας & Διοίκησης Μεσολογγίου.

Έχει διδαχθεί παραδοσιακό & σύγχρονο χορό. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής, κλασικής κιθάρας & θεωρία της μουσικής στο ωδείο ”Paganini” της Πάτρας. Είχε δυο συμμετοχές στις θεατρικές παραστάσεις ”Το Παράπονο Του Νεκροθάπτου” σε σκηνοθεσία Διονύση Βούλτσου και ”Η Γυναίκα Της Πάτρας” σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου. Έχει εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές της Πάτρας. Έχει παρακολουθήσει σεμινάριο φωνητικής και μουσικής εξερεύνησης.

Τηλέφωνα κρατήσεων 2105242211 & 2105242213

Μια άλλη προσέγγιση για την απογραφή

Posted in Επικαιρότητα

Το spot αυτό “παίζει” στους ελληνικού τηλεοπτικούς δέκτες για να ευαισθητοποιήσει τους Έλληνες προκειμένου να απογραφούν.

Το είδα στο blog ksipnistere.blogspot.com, μου άρεσε για το χιούμορ του και το αναδημοσιεύω: Η απογραφή δεν επιβάλλεται από την Τρόικα, αλλά διενεργείται κατά τη διάρκεια που αυτή μας κυβερνάει. Άρα οι Τροϊκανοί θα έχουν πρόσβαση στα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν (είτε το παραδέχονται, είτε όχι οι κυβερνημένοι της κυβέρνησης του ΔΝΤ).
Γι’ αυτό, επιτέλους, ας διαμαρτυρηθούμε όλοι μαζί με έναν τρόπο που δεν θα μας κοστίσει τίποτα: «ΔΕΝ ΑΠΟΓΡΑΦΟΜΑΙ» (κατά το «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»). Ας τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη, όπως μας την κάνουν κι αυτοί…

Ό,τι και να λένε τα παπαγαλάκια του συστήματος και των ΜΜΕ, η αλήθεια είναι μία: Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ!

(Ναι ναι, ξέρω καλέ μου παπαγάλε, αν αρνηθούμε να απογραφούμε, οι «σοβαροί» Οικονομικοί Οίκοι Ανοχής, θα υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητά της Ελλάδας, θα αυξηθούν τα σπρέντ, θα πέσει το ευρώ και έρθει ο Αρμαγεδδών κτλ…)

Ακολουθούν Ερωτήσεις και Απαντήσεις:

Τι πρέπει να κάνω για την απογραφή;
(α) Κάνουμε χρήση των δικαιωμάτων που μας παρέχει το Ελληνικό Σύνταγμα: Δεν ανοίγουμε στον Απογραφέα, επικαλούμενοι την Συνταγματική Αρχή του Απαραβίαστου του Οικογενειακού Ασύλου (άρθρο 9). Επίσης, αν ο Απογραφέας αρχίσει να κλαίγεται, τον συμβουλεύουμε να βρει μια πιο ωφέλιμη και πιο μόνιμη δουλειά. Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους
μας.
(β) Αν θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία να πληρωθεί ο Απογραφέας: Θα ανοίξουμε την πόρτα στον Απογραφέα που θα χτυπήσει το κουδούνι μας και θα συνεργαστούμε μαζί του, λέγοντάς του ό,τι μας κατέβει με κάθε ανειλικρίνεια.
Άλλωστε, δεν θα χρειαστεί η επίδειξη κανενός εγγράφου, όπως ταυτότητας, διαβατηρίου, ΑΦΜ κ.λπ. (σημ.: Και να χρειαζόταν ταυτότητα δεν είμαστε υποχρεωμένοι να την επιδείξουμε).

Θα πρέπει να μετακινηθώ στον τόπο που έχω την οικογενειακή μου μερίδα ή τα εκλογικά μου δικαιώματα;
Καλά, πλάκα με κάνεις; Εδώ δεν μετακινηθήκαμε για τους ψηφίσουμε, θα μετακινηθούμε για να απογραφούμε για τους Τροϊκανούς ή/και τα υποτελή κυβερνητικά τσιράκια τους;

Τι γίνεται αν λείπουμε την ώρα που θα μας χτυπήσει το κουδούνι ο Απογραφέας;
Η Απογραφή θα γίνει σε διάστημα 15 ημερών. Σε περίπτωση που απουσιάζουμε ο Απογραφέας θα μας αφήσει ένα σημείωμα με τον αριθμό του τηλεφώνου του. Αυτό το χαρτί είτε το πετάμε στα σκουπίδια, είτε το χρησιμοποιούμε για να βγούμε ραντεβού με τον/την Απογραφέα, αν από το ματάκι της πόρτας είδαμε ότι ήταν όμορφος/όμορφη.

Αν είναι μόνο ένας από τους κατοίκους στο σπίτι;
Ή θα είμαστε όλοι ή κανένας, χαφιέδες δεν έχουμε στην οικογένεια…

Αν δεν έχω χαρτιά νόμιμης παραμονής στη Xώρα;
Στο μπουρδέλο, η περίπτωση αυτή δεν αποτελεί πρόβλημα: ό,τι δηλώσεις είσαι…

Τι θα μας ρωτήσουν;
Θα σας ρωτήσουν γεμάτοι αδιακρισία για την κατοικία σας, για τα άτομα που μένουν μαζί σας, την ηλικία σας, το επάγγελμά σας, το επίπεδο εκπαίδευσής σας, την κατάσταση απασχόλησής σας.

Σε τί χρησιμεύει η Απογραφή;
Χρησιμεύει τα μάλα στους φιλάνθρωπους αφέντες της Τρόικας ώστε να σχεδιάσουν καλύτερα το μέλλον τους.
Η Απογραφή πληθυσμού, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, γίνεται για έναν και μοναδικό λόγο: τον καθορισμό των τάξεων μέσω των οικονομικών στοιχείων και της ιδιοκτησίας του καθενός, προκειμένου να διατηρηθούν ή να αφαιρεθούν προνόμια και να καθοριστεί η φορολογία τους.

Αυτές οι πληροφορίες είναι μόνο για απογραφή ή θα χρησιμοποιηθούν και αλλού;
Οι πληροφορίες που δίνουμε θα χρησιμοποιηθούν για να καταρτιστούν συνολικοί πίνακες των «Greek statistics» που διαμορφώνει το πολιτικό σύστημα κατά το δοκούν. Για αυτό, μην ανησυχείτε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ σημαντικό να πείτε την αλήθεια.

Αν δεν μιλάμε ελληνικά;
Τότε ανήκετε στους προνομιούχους της χώρας, αφού δεν καταλαβαίνετε κι άρα δεν εκνευρίζεστε με τις κυβερνητικές μαλακίες που ακούμε κάθε μέρα.

Πώς θα ξέρω αν αυτός που θα μου χτυπήσει το κουδούνι είναι πραγματικά ο Απογραφέας;
Ο Απογραφέας θα φέρει κονκάρδα: με το ειδικό σήμα της ΕΛ.ΣΤ.ΑΤ (Ελληνική Στατιστική Ατασθαλία), το όνομά του, καθώς και το όνομα και τηλέφωνο του επόπτη του. Επίσης, είναι υποχρεωμένος να φοράει σέξι ρούχα και να κάνει προκλητικές κινήσεις αν του το ζητήσετε (άλλωστε γι αυτό πληρώνεται).

Σε περίπτωση αμφιβολίας, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την ΕΛΣΤΑΤ στους παρακάτω τηλεφωνικούς αριθμούς: 090 069 6969-69 (όπου θα μιλήσετε ζωντανά με σέξι κορίτσια της διπλανής πόρτας που θα σας επιβεβαιώσουν την ταυτότητα του/της Απογραφέα). Όλοι μετράμε (για τους ασύδοτους δανειστές μας)!
Καλή Απογραφή...
Εσείς θα είστε φρόνημο σκυλάκι;

Κι ένα  κομμάτι σατιρικό από το τηλεοπτικό “Ράδιο Αρβύλα” που αφορά την απογραφή.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA