Από χθες έχουν πάρει “φωτιά” οι εγγραφές στα Blog,τα Site και τις ιντερνετικές πύλες των εφημερίδων με τον πολύ κ. Ντομινίκ Στρος- Κάν ο οποίος συνελήφθη από την αμερικανική αστυνομία επειδή προσπάθησε να... βιάσει την καμαριέρα του ξενοδοχείου που έμενε, λίγο πριν φύγει για τη Γαλλία, την πατρίδα του.

Δείτε και το Twitter, δίπλα, τι εγγραφές έχουν γίνει για το θέμα. Θα μου πείτε: Και τι μας νοιάζει εμάς τι κάνει στην προσωπική του ζωή ένας παππούς; Παρότι η συμπεριφορά του είναι καταδικαστέα μπορεί και να μη μας ένοιαζε αν επρόκειτο για οποιονδήποτε άλλον παππού. Μόνο που αυτός ο... σοσιαλιστής της πλάκας ηγείται του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) και μας έχει... δέσει πισθάγκωνα με την οικονομική “βοήθεια” που μας πρόσφερε.

Έτσι λοιπόν ο Ντομινίκ Στρος - Κάν έγινε ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας... Ακούγεται όμως ότι θα κατέβει υποψήφιος των... σοσιαλιστών στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, απέναντι στον Νικολά Σαρκοζί και όλο αυτό το σκηνικό να στήνεται για να τον εκθέσουν στα μάτια της γαλλικής κοινωνίας. Λες και χρειάζεται να εκτεθεί κι άλλο... Σα να μην φτάνει που δηλώνει σοσιαλιστής και ηγείται του διεθνούς κερδοσκοπικού οργανισμού, του Δ.Ν.Τ., που πίνει το αίμα των λαών...

Ας είναι, τα έχει αυτά η πολιτική. Βρώμικη όπως είναι, δεν χρειάζεται και πολύ να σου κρεμάσουν κουδούνια...

Έχει πλάκα πάντως. Στο Cafe του Pablic στο Σύνταγμα το πρωί, η διπλανή παρέα που κάθισε να πάρει τον καφέ της κουβεντιάζει το γεγονός λες και αφορά κάποιον δικό μας άνθρωπο.

Ωστόσο, αν υπάρχει έστω και ένα ψήγμα αλήθειας στην είδηση, ο τύπος χρειάζεται φτύσιμο. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να εκμεταλλεύεσαι την όποια οικονομική σου δύναμη για να υποχρεώνεις εργαζόμενους να υποκύπτουν στις ορέξεις σου. Ντροπή και μόνο για τον άνθρωπο και για το ήθος του.

Έχουν δίκιο που τον ξεφωνίζουν παντού. Για φαντάσου άνθρωποι τέτοιων ηθών ήρθαν να... μας κάνουν παρατηρήσεις για τον έκκλητο, σπάταλο βίο μας. Και να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί έχοντας πιστού υπηκόους στην κυβέρνηση για να τους υπηρετούν. Έλεος...

Ο Λάμπρος με τον φίλο του και συμμαθητή του Γιώργο, μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο λίγο πριν δοθεί η εκκίνηση σε μια αναμνηστική φωτογραφία...

Φωτογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία “καραδοκούν” στο οδόστρωμα μπροστά από την αφετηρία λίγο πριν ξεκινήσουν να τρέχουν...

Μόλις ξεκίνησαν... Ο δήμαρχος αριστερά έδωσε την εκκίνηση. Οι δρομείς τρέχουν. Μικροί και μεγάλοι. Και κάποιος δίπλα μου χειροκροτεί την προσπάθεια.

Εδώ έγινε ο τερματισμός. Στην πλατεία Συντάγματος. Στο Ζάππειο που γινόταν συνήθως φέτος έχουν στήσει περίπτερα με βιβλία...

Τρέξαμε τώρα, είναι μια κουβέντα... Για την ακρίβεια έτρεξαν ο Λάμπρος με τον φίλο του Γιώργο στον 28ο Γύρο της Αθήνας. Πάντα του άρεσε. Από μικρός. Και όσο του αρέσει και χρειάζεται την παρέα μου, θα είμαι κοντά του, μαζί του στις επιλογές του.

Η μέρα είναι καλοκαιρινή. Και είναι χάρμα στην άδεια από αυτοκίνητα Αθήνα. Κινηθήκαμε με το ΜΕΤΡΟ που σήμερα έχει δωρεά διαδρομή για όσους ήρθαν να τρέξουν.

Στο σταθμό της πλατείας Αττικής έχει υπερβολικά πολύ κόσμο που όλοι πάνε Σύνταγμα... Περπατήσαμε μέχρι τη γραμμή εκκίνησης στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Κοντεύει 10 και η δυνατή ρυθμική μουσική διακόπτεται από τη φωνή του εκφωνητή, μια κοπέλα, που ζητά από τους δρομείς να πάρουν μέρος πίσω από τη γραμμή εκκίνησης όσοι θα τρέξουν. Δύσκολο να βάλει σειρά στους Έλληνες.

Τελικά όμως τα κατάφερε και ο δήμαρχος Αθηναίων κ.Καμίνης με το πιστόλι του αφέτη σηματοδοτεί την εκκίνηση. Χιλιάδες Αθηναίοι ξεκινούν να τρέχουν. Είναι μπροστά άνθρωποι της τροχαίας με μηχανές και της δημοτικής αστυνομίας για να διευκολύνουν τους δρομείς.

Αφήνω τα παιδιά να τρέξουν στον αγώνα και το... κόβω μέσα από τον Εθνικό Κήπο για να επιστρέψω στην πλατεία Συντάγματος όπου θα γίνει ο τερματισμός.

Η τροχαία έχει κόψε,ι από νωρίς, την κίνηση των αυτοκινήτων στο κέντρο και η Αθήνα είναι πραγματικά υπέροχη χωρίς αυτοκίνητα. Κάθομαι στο Cafe των Pablic, παίρνω ένα καμπάρι και τους περιμένω. Δεν άργησαν να έρθουν. Τερμάτισαν γρήγορα. Παιδιά είναι, τρέχουν...

Έχουν πάρει ένα παγωμένο τσάι λίπτον που τους πρόσφεραν οι διοργανωτές... Δυστυχώς τα Pablic δεν έχουν παγωτό. Και η μέρα το “σηκώνει” το παγωτό σήμερα. Μια ανάσα να πιουν το τσάι τους και μετά ξανά στην πλατεία, όπου από στιγμή σε στιγμή αναμένεται να ξεκινήσει η συναυλία...

Οι δυο μικρές διαδρομές τερμάτισαν ήδη. Περιμένουμε τους δρομείς της τρίτης και μεγαλύτερης... Πίνω το καμπάρι μου και γράφω... Τα παιδιά είναι στην πλατεία, στο Cafe δεν υπάρχει συνωστισμός. Ωραίο ήταν το σημερινό πανηγυράκι στο κέντρο της Αθήνας. “Φάγαμε”, άλλο ένα Γύρο... Μετράμε μέρες για τον επόμενο... του χρόνου...

Παρότι κοιμήθηκα νωρίς χθες, ένεκα της κούρασης που είχα σας εξασφάλισα από το Εnimerosi.com τις τελυταίες πληροφορίες για την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION και φυσικά το βίντεο...

Για ακόμα μία φορά απέδειξε η ελληνική αποστολή πως την έχει η ψυχή της την φωτιά: ο Λούκας Γιώρκας, ο Stereo Mike και οι χορευτές μας έκαναν το Dusseldorf Arena να σειστεί με την εμφάνισή τους στον τελικό της Eurovision!

Με τον ράπερ και τον τραγουδιστή μας στα καλύτερά τους, το «Watch My Dance» έδειξε σε όλους τι θα πει ζεϊμπεκιά και ελληνική μαγκιά. Η χορογραφία εκτελέστηκε άψογα για ακόμα μία φορά, ενώ το τραγούδι μας καταχειροκροτήθηκε και ήταν από αυτά που έκαναν τα αίματα στην αρένα να... ανάψουν!

Μάλιστα, σε αντίθεση με τον ημιτελικό, ο σκηνοθέτης μας έκανε την... χάρη και είδαμε στις τηλεοράσεις μας το ζεϊμπέκικο του Λούκα και του χορευτή! «Thank you Europe», είπε στο τέλος ο Λούκας και η ελληνική αποστολή συγκεντρώθηκε στο green room για να παρακολουθήσει τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike με το Watch my Dance ήρθαν στην έβδομη θέση της Eurovision 2011! Μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα που τα αρχικά προγνωστικά την ήθελαν εκτός τελικού!

Το Αζερμπαϊτζάν... όπως ήθελαν και τα περισσότερα στοιχήματα, είναι ο νικητής της βραδιάς. To Aζερμπαϊτζάν με τους Εl/Nikki είναι η χώρα που κέρδισε την πρωτιά στο μουσικό διαγωνισμό με 221 βαθμούς. 2η ήρθε η Ιταλία με 189 βαθμούς και 3η η Σουηδία με 185.

Κόντρα στις Κασσάνδρες που ήθελαν το «Watch My Dance» να μην μπαίνει ούτε στην 10αδα, ο Λούκας Γιώρκας και η ελληνική αποστολή χάρισαν στην χώρα μας την 7η θέση στην Eurovision με 120 βαθμούς!

Η ελληνική ψυχή και το ζεϊμπέκικο δεν πέρασαν απαρατήρητα στην Ευρώπη, αφού 18 χώρες μας τίμησαν με την ψήφο τους. Αναλυτικά, οι βαθμοί που πήραμε: Κύπρος 12, Βουλγαρία 10, Γερμανία 10, Αλβανία 10, Ρωσία 8, Αζερμπαϊτζάν 8, Σαν Μαρίνο 8, Ρουμανία 8, Ουγγαρία 8, Βέλγιο 8, Αρμενία 7, Ουκρανία 6, Γεωργία 6, Σκόπια 3, Σερβία 3, Ιταλία 2, Ελβετία 2 και Μολδαβία 1.

Στις 12 Μαΐου στις 21:05 στο γήπεδο μπάσκετ που βρίσκεται επί της Λένορμαν απέναντι από τον Αγ.Κωνσταντίνο και στο ζέσταμα της ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, έπεσε η μπασκέτα πάνω σε 14χρονο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο στέρνο. Το παιδί βρίσκεται στην εντατική... Ευτυχώς η κατάστασή του παραμένει σταθερή...

Το γηπεδάκι μπάσκετ του ΟΝΑ Δήμου Αθηναίων βρίσκεται στη γωνία Λένορμαν και Αλεξανδρεία με είσοδο από Αλεξανδρείας... Μια κόκκινη κορδέλα στην κλειστή είσοδο αφήνει μια υποψία ότι εδώ κάτι συνέβη. Καμία επιπλέον πληροφορία. Στο βάθος διακρίνεται η πεσμένη μπασκέτα που προκάλεσε στον πιτσιρικά κατάγματα και πρόβλημα στους πνεύμονες.

Δεν μπορεί να το διανοηθεί ανθρώπινος νους, αλλά συνέβη δίπλα μας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, αριβώς πίσω από το 4ο Διαμέρισμα (Λένορμαν και Αλεξανδρείας).
Προχθές, Πέμπτη 12 Μαΐου παιδιά έπαιζαν και... έπεσε η μπασκέτα πάνω σ' ένα 14χρονο στέλνοντας τον στην εντατική.

Η ευθύνη για την καλή κατάσταση των γηπέδων ανήκει στον ΟΝΑ του Δήμου Αθηναίων. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος από τις υπηρεσίες του ΟΝΑ για να δουν σε τι κατάσταση είναι τα γήπεδα που πάνε να παίξουν τα παιδιά μας; Είναι δυνατόν να κινδυνεύει έτσι η ανθρώπινη ζωή; Τόση ανευθυνότητα πια;

Η είδηση έγινε γρήγορα γνωστή από κάτοικο, αυτόπτη μάρτυρα ο οποίος κατήγγειλε:
Θα ήθελα να σας πληροφορήσω πως χθες στις 9 το βράδυ στην προπόνηση της μπασκετικής ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό όπου προπονούνταν παιδιά 14-16 ετών, ένα παιδάκι κάρφωσε την μπάλα, η μπασκέτα έσπασε από τη ρίζα και έπεσε ολόκληρη πάνω στο 14χρονο παιδί. Το παιδί βρίσκεται στο νοσοκομείο και θα ήθελα να καταγγείλω την ανικανότητα του δήμου που αφήνει τα ανοιχτά γήπεδα και όλα τα υπόλοιπα να ρημάζουν. Το παιδί είναι στο χειρουργείο ενώ όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι σε κατάσταση σοκ αφού έζησαν από κοντά τη στιγμή. Σε ένα ανοιχτό γήπεδο της Αθήνας...

Ευτυχώς που ήταν εκεί αρκετός κόσμος και βοήθησε να σηκώσουν τη μπασκέτα από πάνω του, ενώ του κράτησαν την γλώσσα μην είχαμε χειρότερα. Να πω πως αμέσως έφτασαν αστυνομία και ασθενοφόρο. Ντροπή και περαστικά στο παιδάκι...

Πρέπει να έχουμε θύματα για να μας ακούσουν, όταν λέγαμε πως έπρεπε να έχουν φτιαχτεί εδώ και χρόνια οι μπασκέτες αυτές.

Λίγο αργότερα πήραν «φωτιά» τα ειδησεογραφικά Site. Μακάριοι όμως οι υπεύθυνοι του ΟΝΑ δεν φρόντισαν να απομακρύνουν την πεσμένη μπασκέτα. Έβαλαν απλά μια κόκκινη κορδέλα στην είσοδο και... ξεμπέρδεψαν. Ούτε κάν ένα σημείωμα με το οποίο να εφιστούν την προσοχή των παιδιών.

Ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους πριν χάσουμε κάποιο παιδί...

• Δείτε περισσότερα δημοσιεύματα στο internet για το ίδια θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το φαινόμενο της βίας όπως το είδαν χθες το το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. Την επισήμανση έχει κάνει ο καλός φίλος Κώστας Κίτσιος...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/05/2011

Πάει τώρα ένας χρόνος από τότε που η κυβέρνηση ενέταξε τη χώρα στη διεθνή επιτήρηση και τότε είχαμε πει ότι τα μέτρα είναι άδικα ανισομερή και είχαμε προβλέψει ότι θα είναι και αναποτελεσματικά. Σήμερα δυστυχώς δικαιωνόμαστε. Αποδεικνύεται ότι οι μόνοι που πλήρωσαν το μάρμαρο είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και κυρίως οι άνεργοι. Εξακολουθούν οι έχοντες και κατέχοντες, οι βασικοί υπεύθυνοι της κρίσης, να πίνουν στην υγειά των κορόιδων. Αυτή η πολιτική δεν έχει μέλλον ότι όνομα και αν πάρει. Μνημόνιο δεύτερο ή μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Απαιτείται μια πολιτική η οποία θα αποκαταστήσει τις αδικίες, θα ενισχύσει τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και θα δώσει μεγάλο βάρος στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στη δημιουργία ανάπτυξης με θέσεις εργασίας γιατί αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας .Αν αυτό που τραβάει η χώρα μας είναι ένας μαραθώνιος και οι αγώνες των εργαζομένων οφείλουν να είναι μαραθώνιοι.

Για να υπάρχει συναίνεση, να υπάρχει συστράτευση, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκατασταθούν οι αδικίες που έπεσαν ως πέλεκις στο κεφάλι των μισθωτών και των συνταξιούχων. Θα πρέπει να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή από τους γνωστούς και επωνύμους. Απαιτείται πολιτική βούληση, να συγκρουστεί η πολιτική της κυβέρνησης με αυτά τα συμφέροντα. Θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια παντού. Αντ’ αυτού βλέπουμε το πλυντήριο των παραγραφών να λειτουργεί και στη Βουλή με απίθανη ταχύτητα.

Καμία δήμευση περιουσιών όλων αυτών που έκλεψαν τον ελληνικό λαό δεν έχει γίνει. Και, βεβαίως, συναίνεση ίσως μπορεί να υπάρχει αν συμφωνήσουμε ότι ο δημόσιος οικονομικός χώρος, τα δίκτυα οι υποδομές, οι επιχειρήσεις που παράγουν κοινωνικά αγαθά, όπως την ενέργεια και το νερό, δεν μπορούν να παραδοθούν στις αδηφάγες ορέξεις των ιδιωτών.

Το κακό είναι ότι στις διαδηλώσεις που γίνονται προκειμένου να αναδειχθεί το πρόβλημα, αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή προσπάθεια, όπως γίνεται πάντα άλλωστε από την εκάστοτε εξουσία, να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος από το κυρίαρχο πρόβλημα. Η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε στο ψαχνό. Με ή χωρίς πρόκληση από τους διαδηλωτές, επιχειρούν να δώσουν μια άλλη νότα στις συγκεντρώσεις.

Θα το έχετε ακούσει, φαντάζομαι, ότι από την Τετάρτη το βράδυ χαροπαλεύει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, νεαρός διαδηλωτής που χτυπήθηκε άγρια στην πορεία. Λέω θα το έχετε ακούσει γιατί η απεργία στα ΜΜΕ δεν βοήθησε να γίνουν έγκαιρα γνωστά όλα αυτά.

Κι όμως θα μπορούσε, αντί να στηριζόμαστε για την ενημέρωσή μας στο Twitter και το Facebook που χρησιμοποιούν οι πολίτες, η ίδια η ΕΣΗΕΑ να είχε αναλάβει μέσα από πορτάλ ή πιέζοντας τους ιδιοκτήτες της δημόσιας ή ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης να βγάλει απεργιακό δελτίο. Αλλά αυτά πρέπει να τα κουβεντιάσουμε ξανά μέσα στα δημοσιογραφικά όργανα.

Αυτό που βλέπω και με αγριεύει είναι ότι ζητάνε συναίνεση, οι κυβερνώντες, για να περάσουν τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα, αναπτύσσεται ένα κίνημα αντίστασης αργά, αλλά σταθερά.

Ελπίζω και εύχομαι ο νεαρός που χτυπήθηκε να μην είναι είναι νέος Γρηγορόπουλος και ξαναζήσουμε το σκληρό Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα. Οι πρώτες δυναμικές αντιδράσεις απέναντι στη βία είναι πια γεγονός. Τις παρακολουθούμε από κοντά με προσοχή και θα επανέλθουμε. Τη συναίνεσή μας πάντως, ας την ξεχάσουν...

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου
  

Με τις νέες τεχνολογίες ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι τα ξέρεις όλα. Συνεχώς βγαίνουν καινούρια πράγματα που πρέπει κι αυτά να τα μάθεις για να πας ακόμα δυο βήματα παραπέρα. Να, τώρα πλησιάζουμε τα 130.000 “χτυπήματα”, νούμερο τεράστιο αν σκεφτεί κανείς ότι όλες αυτές οι επισκέψεις σ΄ ένα Site που χειρίζεται αποκλειστικά ένας και μοναδικός άνθρωπος, έχουν γίνει χωρίς καμιά διαφήμιση.

Απλά με υπομονή στο χρόνο και συνέπεια σ' αυτά που υποστηρίζουμε και υπηρετούμε. Την αλήθεια και την ελευθερία στο σχόλιο. Εντυπωσιακό γιατί έχει μόλις τρία χρόνια ζωής από τα οποία ο πρώτος ήταν εποχή “μαθητείας” και δουλεύονταν παράλληλα με το Blog που διατηρούσα πολύ ενεργό εκείνη την εποχή.

Κι όταν λέω “μαθαίνω”, εννοώ ότι ψάχνω και προσθέτω καινούρια πράγματα τα οποία τοποθετώ στη μπάρα δεξιά, αξιοποιώντας θετικά κι αυτό το χώρο και κάνοντας τον το ίδιο ενδιαφέρον με το κεντρικό όπου αναρτώ τις σημειώσεις μου καθημερινά.

Τελευταίο, οι σημειώσεις από το Twitter που “τρέχουν” και ενημερώνουν τους αναγνώστες μου ανάλογα με το θέμα που το έχω δώσει εγώ να... ψάχνει μέσα στο χάος των εγγραφών. Θα πρέπει να σας πω, πως διαπίστωσή μου είναι ότι το Twitter είναι ένα εκπληκτικό εργαλείο ιδιαίτερα για ανθρώπους “ευαίσθητους” στις ειδήσεις, όπως εγώ. Προχθές μου την έκανε άνω – κάτω τη μπάρα στο πλάτος της. Με ταλαιπώρησε μέχρι να βρω ότι αυτό φταίει. Με τη βοήθεια και των παιδιών της On Screen το βρήκα σχετικά γρήγορα και ξαναέφερα στα ίσια του το πλάτος της μπάρας.

Τώρα ξέρω την αιτία και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί... Όσο όμως διαπιστώνω πως ότι γράφω δεν... πηγαίνει στο βρόντο, αλλά βρίσκει αποδέκτες και θέλω να πιστεύω ίσως και να αποτελεί αφορμή για θετικό προβληματισμό θα συνεχίσω να βελτιώνω και την εμφάνισή του και το περιεχόμενο του.

130.000 ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να με παρακολουθείτε...