Οι εξελίξεις τρέχουν... Και τρέχουν με τρελούς ρυθμούς... Οι εφημερίδες ασχολούνται όπως πάντα με διάφορα θέματα...
Αυτό το Site δεν έγινε ούτε και σκέπτεται να γίνει κραυγαλέο, εντυπωσιακό, για να “πουλήσει” τα πάντα, για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Φτιάχτηκε για να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, να λέει τις θέσεις, τις απόψεις του ιδιοκτήτη του και καμιά φορά, να χαλαρώνει μαζί σας... Διότι υπάρχουν στιγμές που το χρειαζόμαστε κι αυτό...
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ένα μικρό βιογραφικό για μένα... Έτσι που να ξέρετε κι εσείς, ποιος βρίσκεται πίσω από αυτές τις γραμμές. Το συζήτησα με φίλους που ξέρουν πώς γίνεται η παρουσίαση ενός ιστότοπου. Και την αρχή έκανα ένα μικρό κείμενο που το δημοσίευσα στη μπάρα δεξιά, ψηλά... Αλλά έκρινα ότι δεν είναι αυτός ο κατάλληλος χώρος.
Τρέχει τόση ειδησεογραφία γύρω, που μάλλον είναι υπερβολή να δίνω τόσο χώρο για μένα... Έτσι το έβγαλα από κει και το έβαλα σε μια κανονική ανάρτηση.
Εξάλλου η “ζωή” των θεμάτων στην κεντρική σελίδα δεν κρατάει περισσότερο από μια εβδομάδα. Ύστερα, χωρίς να χάνεται “πηγαίνει πίσω”, διακριτικά και δίνει χώρο στα νέα δημοσιεύματα. Έτσι είναι σχεδιασμένο αυτό το Site. Νομίζδεις ότι είσαι σε ένα Blog...
Ποιος είναι λοιπόν ο τύπος ,που έχει την επιμέλεια και την ευθύνη αυτού του Site που διαβάζετε; Ας συστηθούμε:
Με λένε Νίκο Ελ. Θεοδωράκη. Για περισσότερα από 34 χρόνια υπηρετώ με ευσυνειδησία τη δημοσιογραφία, με γνώμονα την υπεράσπιση και την προβολή της αλήθειας, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Βιώνω την έκτη δεκαετία της ζωής μου και σε λίγο ίσως τα καταφέρω να βγω στη σύνταξη, αν και όπως έκαναν την Ελλάδα οι κυβερνώντες μας, κανείς πια δεν είναι σε θέση να κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια. Δυστυχώς.
Ωστόσο, οι παλιοί λέγανε πως, δημοσιογράφος είσαι μέχρι να πεθάνεις... Και καθώς περνούν τα χρόνια συσσωρεύεις όλο και περισσότερη εμπειρία γύρω από το γραπτό λόγο. Έχω δουλέψει στις ημερήσιες εφημερίδες ΓΝΩΜΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΑΥΡΙΑΝΗ, ΛΟΓΟΣ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Στην τελευταία δούλεψα κοντά δεκαπέντε χρόνια. Πριν με πάρει η μπάλα των επιπτώσεων από τα χρόνια των μνημονίων και απολυθώ για να προσληφθεί στη θέση μου, κάποιος νέος συνάδελφος με λιγότερα χρήματα...
Η δουλειά μου ήταν η σύνταξη ύλης... Δεν ξέρω τι μπορεί να λέει αυτό στους πολλούς που θεωρούν δημοσιογράφους μόνο κάτι άπειρα παιδαρέλια που με αμοιβές 3,60 βγαίνουν στα κανάλια της τηλεόρασης ή βάζουν τις υπογραφές τους σε αμφίβολης ποιότητας δημοσιεύματα των εφημερίδων, ανάλογα με το βάρος που έχουν...
Η ύλη είναι από τις σημαντικότερες τομείς μιας εφημερίδας και είναι οι άνθρωποι αυτοί, που μαζί με τους διευθυντές και τους αρχισυντάκτες, ετοιμάζουν ότι παίρνετε εσείς καθημερινά στα χέρια σας. Τίτλους, φωτογραφίες, κασέ, εμφάνιση... Ολόκληρη την εφημερίδα, δηλαδή... Αν τις εμπιστεύεστε ακόμα. Κι αν είστε από εκείνους τους λίγους, αλλά σπάνιους αναγνώστες που αναζητούν το κάτι παραπάνω στην ενημέρωση τους...
Αυτό το Site είναι το τελευταίο “πνευματικό” παιδί μου... Το φροντίζω, το περιποιούμαι και βγάζω καθημερινά τα σώψυχα μου. Αν το μελετήσετε με προσοχή θα διαπιστώσετε πως είμαι διάφανος στα μάτια σας. Όλα είναι γραμμένα στις σελίδες του. Οι δουλειές μου, οι εφημερίδες που βγάζω, τα τηλέφωνα μου, το e-mail επικοινωνίας, τα πάντα... Κι αυτό γιατί πιστεύω ακράδαντα πως αν το διαδίκτυο το φοβάστε ή δεν το εμπιστεύεστε, είναι καλύτερα να βγείτε και να κάνετε κάτι άλλο, πιο χρήσιμο και πιο εποικοδομητικό.
Αποτελεί πεποίθηση μου, πως ένας δημοσιογράφος που μέσα από τα γραφτά του κρίνει τους άλλους, δεν πρέπει να έχει τίποτα κρυφό. Βγαίνω λοιπόν καθαρά με το ονοματεπώνυμο μου και την αληθινή φωτογραφία μου. Τα τελευταια χρόνια έχω στρέψει το ενδιάφέρον του, σε μαρτυρίες γύρω από την πίστη που με κρατά όρθιο και δυνατό για να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Εκτιμ'ώ ότι είναι ότι καλύτερο έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Έτσι έχουν προστεθεί πολλοί νέοι αναγνώστες, σταθεροί και με άποψη. Και σας χαίρομαι. Κάνουμε καλή παρέα εδώ. Και σας ευχαριστώ που είστε συνταξιδιώτες σ΄αυτά τα ταξίδια που κάνουμε καθημερινά... Για όσους έχουν διαφορετική άποψη για την καθημερινότητα και τη ζωή, ας χωρίσουν οι δρόμοι μας. Εκεί έξω είναι βέβαιο ότι θα βρουν πιο ενδιαφέροντες ιστότοπους.
Αναζητούσα εργασία οταν απολύθηκα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, γιατί έτσι όπως στριμώχτηκαν τα πράγματα από τα συνεχή μνημόνια, έπρεπε να ζήσω αξιοπρεπώς... Και το είπα δημόσια, γιατί αυτό έμαθα να κάνω και το κάνω καλά. Με ευσυνηδεισία και επαγγελματική επάρκεια. Φυσικά, δεν βρέθηκε τίποτα πέρα απο τα δύο συνδικαλιστικά έντυπα που έχω, τον ΤΥΠΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ και τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ... Μαζι τους είμαι καλά. Οι άνθρωποι εκτιμούν τη δουλειά μου και τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη τους.
Από την 1 Νοέμβρη του 2017, λίγο πριν βγω στη σύνταξη, οι συνδικαλιστές της ΠΕΤ ΟΤΕ, ως εργοδότες, έκριναν φρόνημο, να με απολύσουν... Τι να κάνουν οι άνθρωποι πρέπει να... ζήσουν κι αυτοί και το κόστος ενός δημοσιογράφου, σε εποχές που δεν είναι ότι καλύτερο γι' αυτούς η διαφάνια, η σωστή και ολοκληρωμένη ενημέρωση μέσα από έναν επαγγελματία του είδους, είναι βάρος. Προσπάθησαν να με πείσουν ότι αυτό ήταν για το... καλό μου! Ας είναι καλά οι άνθρωποι... Εκτιμώ ότι σε δύσκολες εποχές για μένα, από την ΠΕΤ ΟΤΕ έφαγα ψωμί...
Σας καλωσορίζω στον ιστότοπο μου. Και σας ευχαριστώ που φτάσατε ώς εδώ, αναζητώντας να μάθετε για μένα...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/0
