Επίσκεψη στο κρατικό νοσοκομείο της Νίκαιας όπου νοσηλεύεται ο φίλος μας, Άγγελος…
Τον Άγγελό Φίσκιλη τον γνώρισα μέσα από το διαδίκτυο. Πρόκειται όμως για έναν αληθινό άνθρωπο. Είναι πολύ δραστήριος και δημιουργικός και ασχολείται με ιστοσελίδες που έχουν προσεγμένο περιεχόμενο. Και καθώς ψάχνω πάντα με προσοχή να βρω ανθρώπους που ξεχωρίζουν για το ήθος και την ποιότητα τους, άρχισε να με κεντρίζει η προσωπικότητα του. Ένα άλλο στοιχείο που μου άρεσε σε κείνον ήταν η συνέπεια του με το αντικείμενο που καταπιανόταν…
Κι όπως κάνω πάντα και συνιστώ να κάνετε κι εσείς, φρόντισα από νωρίς να ξεχωρίσω το ίντερνετ από την αληθινή ζωή. Στην πρώτη ευκαιρία φρόντισα να τον γνωρίσω από κοντά. Είχα δει μια μέρα που έκανε αναρτήσεις μέσα από το Ζάππειο. Συμμετείχε σε μια έκθεση για τις νέες τεχνολογίες… Χωρίς καμιά προηγούμενη ειδοποίηση πήγα από κεί να τον βρω και να γνωριστώ μαζί του, αλλά δεν ήξερα καλά – καλά ούτε το πρόσωπο του…
Δεν χρειάστηκε να ψάξω πολύ μέσα στον εκθεσιακό χώρο του Ζαππείου. Ήρθε και με βρήκε εκείνος. Βλέπεις εγώ, από την αρχή του ταξιδιού μου στο διαδίκτυο έβαζα πάντα στο προφίλ μου το πραγματικό μου πρόσωπο και μάλιστα κάπου κοντά στον καιρό αυτόν. Έτσι ήταν εύκολο για οποιονδήποτε ήθελε να με γνωρίσει… Χάρηκε όσο κι εγώ για τη γνωριμία. Βγήκαμε έξω και καθίσαμε στα σκαλάκια του Ζαππείου, για λίγο. Ετοιμαζόταν να βρέξει και έπρεπε να φύγω να προλάβω να πάω στο γραφείο μου χωρίς να βραχώ…
Ήταν αυτό το χαμογελαστό πρόσωπο που μου άρεσε. Δεν έλεγε άλλα και άλλα να εννοεί. Και με κέρδισε. Από τότε «μιλάγαμε» συχνά μέσω διαδικτύου… Μέχρι που έμαθα, ότι είχε μπει εσπευσμένα στη νευροχειρουργική κλινική του κρατικού νοσοκομείου της Νίκαιας. Φροντίσαμε να επωφεληθούμε από τη χθεσινή αργία και να πάμε να τον δούμε. Βρήκαμε εκεί, στο προσκεφάλι του, τον αδελφό της γυναίκας του, τον Γιώργο… Υπέροχος άνθρωπος και ‘κείνος…
Αυτός, ο Γιώργος, μας τράβηξε τις φωτογραφίες που φαινόμαστε μαζί του… Το ζήτησε ο ίδιος ο Άγγελος. «Δεν θα κάνεις ρεπορτάζ;» μου είπε. «Βεβαίως, αν μου το επιτρέπεις» του απάντησα. Του το υποσχέθηκα και το έκανα… Δεν έχω λόγια να περιγράψω την ευαισθησία σας και τα καλά σας λόγια, μόλις το ανέβασα στο Facebook και το Google+ Ίσως να άξιζε τον κόπο να δείτε κάποια από αυτά. Σίγουρα όμως θα τα δει ο Άγγελος στην επόμενη συνάντηση μας που προβλέπεται μέσα στην εβδομάδα…
Το ακούσαμε και πήγαμε. Ο Δήμος Γλυφάδας, σε συνεργασία με το Αρχείο Ελληνικών Γραμμάτων «Γεώργιος Λεβιθόπουλος», παρουσιάζει το πανόραμα του ΄40 «Ο Τύπος της νίκης - η νίκη του Τύπου». Μια μεγάλη έκθεση αυθεντικών εφημερίδων του 1940 και άλλων σπάνιων ιστορικών ντοκουμέντων ζωντανεύουν εκείνες τις μέρες του πολέμου και με μια «σιωπηρή αφήγηση» μας μιλάνε για την μεγάλη ιστορική περιπέτεια από το 1940 έως το 1944, τα χρόνια της φωτιάς.
