Ο καιρός στην Αθήνα και σήμερα είναι συννεφιασμένος, αλλά έχει μια υγρασία που το κάνει να είναι αρρωστημένος… Κι εμείς στο γραφείο μας παρακολουθούμε από το διαδίκτυο τους αδελφούς που ανεβάζουν φωτογραφίες από τους τόπους των διακοπών τους. Και τους χαιρόμαστε. Όπως εδώ, ο Μάκης Αναγνώστου και η σύζυγός του, Ουρανία, από τη Σάμο.


Ή εδώ από τη Χαλκιδική όπου κάνει διακοπές ο Βαγγέλης Κοσκινάκης. Παραπονιόταν χθες που ο καιρός μόλις έφτασε εκεί έγινε χάλια… Μάλιστα κάποιον φίλοι του εκεί, του έκαναν πλάκα, αλλά αν κρίνουμε από τη φωτογραφία που ανέβασε μάλλον τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο. Πόσο να κρατήσει ένας χειμώνας μέσα στο καλοκαίρι;


Η Εύη Παπαγιάννη βρίσκεται στους Αγίους Αποστόλους στον Κάλαμο Αττικής. Κοντά σχετικά στην Αθήνα. Κι εμένα μου αρέσει και πάμε συχνά για μπάνιο εκεί… Πανέμορφη η θάλασσα του Ευβοϊκού και καθαρή. Βοηθούν τα ρεύματα της Χαλκίδας, λίγο βορειότερα… Και το βότσαλο της παραλίας μοναδικό…


Να και μια φωτογραφία από την παραλία του Ρεθύμνου μέσα στην πόλη κοντά στο λιμάνι… Την έχω ζήσει από κοντά και την ξέρω… Βέβαια τα περασμένα χρόνια που είχα τη δυνατότητα να είμαι πιο συχνά στο νησί και ιδιαίτερα στο Ρέθυμνο, προτιμούσαμε τις νότιες παραλίες, όπως αυτή του Πλακιά. Η φωτογραφία είναι του Ellie Edwards από το Rethenosnews.gr.


Αυτή και η επόμενη φωτογραφία είναι από τη Ναύπακτο. Τραβηγμένη από τον Μάνο Καπνόπουλο που αυτή την περίοδο έχει στήσει εκεί το τροχόσπιτο του… Ο Μάνος καθημερινά ανεβάζει πολλές φωτογραφίες καθώς του αρέσουν τα ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα αυτή την εποχή εκεί όπου υπάρχει θάλασσα… Αξιόλογες φωτογραφίες…


Δείτε ένα εκπληκτικό ουράνιο τόξο που κατάφερε να πιάσει ο φακός του Μάνου από τη Ναύπακτο. Προφανώς, όπως σε όλη την Ελλάδα κι εκεί ο καιρός χαλάει και μάλλον έβρεξε… Όπως είναι γνωστό η πρώτη Βιβλική αναφορά σε ουράνιο τόξο βρίσκεται στην αφήγηση της διαθήκης που έκανε ο Θεός με τον Νώε και τους απογόνους του όταν οι επιζώντες από τον Κατακλυσμό βγήκαν από την κιβωτό. (Γε 9:8-17· Ησ 54:9, 10) Αυτό το υπέροχο θέαμα θα ήταν από μόνο του καθησυχαστικό για τον Νώε και την οικογένειά του και θα αποτελούσε σημείο ειρήνης για αυτούς.


Και κάτι από τη Χίο το νησί του Ανατολικού Αιγαίου που απέχει ελάχιστα από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Μόλις 3,5 ναυτικά μίλια τη χωρίζουν από το ακρωτήριο Πούντα ως τη χερσόνησο της Ερυθραίας στο ύψος του Τσεσμέ. Είναι το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας (842 τετρ.χιλιόμετρα) με μήκος ακτών 213 χιλιόμετρα και πληθυσμό, που ζει στην πόλη της Χίου, πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του νησιού καθώς και στα 64 χωριά του νησιού. Η φωτογραφία είναι της Μαρία Δελή που βρίσκεται εκεί.


Ηλιοβασίλεμα στο Δρέπανο Ηγουμενίτσας… Φωτογραφία τραβηγμένη από την Βάσω Τσαλαμανιού… Η Ηγουμενίτσα είναι δήμος του νομού Θεσπρωτίας. Βρίσκεται βορειοδυτικό τμήμα του νομού, στις ακτές του Ιονίου. Αποτελείται από 9 δημοτικά διαμερίσματα, καταλαμβάνει έκταση 80,8 Km2 και έχει συνολικό πληθυσμό 14.710 κατοίκους. Αγαπημένοι μου φίλοι, καλά να περνάτε…

Έχει το όνομά σας κάποια συγκεκριμένη σημασία; Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, συνηθίζεται να δίνουν στα παιδιά ονόματα γεμάτα σημασία. Το όνομα που επιλέγεται μπορεί να αντανακλά τα πιστεύω και τις αξίες των γονέων ή τις ελπίδες και τα όνειρά τους για το μέλλον του παιδιού.

Η απόδοση ονομάτων με ιδιαίτερη σημασία δεν είναι κάτι καινούριο. Στους Βιβλικούς χρόνους, τα προσωπικά ονόματα δίνονταν συνήθως λόγω της σημασίας που είχαν. Μπορεί να έδειχναν ποιο ρόλο αναμενόταν να παίξει το άτομο στη ζωή του. Για παράδειγμα, όταν ο Ιεχωβά μίλησε στον Δαβίδ για το μελλοντικό ρόλο του γιου του, του Σολομώντα, είπε: «Σολομών [από μια ρίζα που σημαίνει «Ειρήνη»] θα είναι το όνομά του, και ειρήνη και ησυχία θα δώσω στον Ισραήλ στις ημέρες του».—1 Χρονικών 22:9.

Μερικές φορές, ο Ιεχωβά έδινε καινούριο όνομα σε κάποιο άτομο που επρόκειτο να αποκτήσει καινούριο ρόλο. Η στείρα σύζυγος του Αβραάμ έλαβε το όνομα Σάρρα, που σημαίνει «Αρχόντισσα». Γιατί; Ο Ιεχωβά εξήγησε: «Θα την ευλογήσω και θα σου δώσω επίσης έναν γιο από αυτήν· ναι, θα την ευλογήσω και θα γίνει έθνη· βασιλιάδες λαών θα βγουν από αυτήν». (Γένεση 17:16) Όπως είναι σαφές, η κατανόηση του γιατί η Σάρα έλαβε καινούριο όνομα θα περιλάμβανε και κατανόηση του καινούριου της ρόλου.

Τι θα λεχθεί για το σπουδαιότερο από όλα τα ονόματα —το όνομα Ιεχωβά; Ποια είναι η σημασία του; Όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό ποιο είναι το όνομά Του, ο Ιεχωβά απάντησε: «Θα αποδειχτώ αυτό που θα αποδειχτώ». (Έξοδος 3:14) Η μετάφραση του Ρόδερχαμ το αποδίδει: «Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί». Το όνομα του Ιεχωβά αποκαλύπτει ότι είναι Θεός που αναλαμβάνει αμέτρητους ρόλους. Σκεφτείτε ένα απλό παράδειγμα: Μια μητέρα ίσως χρειάζεται να αναλαμβάνει πολλούς ρόλους κάθε μέρα για να φροντίζει τα παιδιά της —ως νοσοκόμα, μαγείρισσα, δασκάλα— ανάλογα με την ανάγκη που προκύπτει. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον Ιεχωβά, αν και σε πιο εξυψωμένο επίπεδο. Προκειμένου να επιτελέσει το στοργικό του σκοπό για την ανθρωπότητα, μπορεί να γίνει οτιδήποτε τον ευαρεστεί, αναλαμβάνοντας οποιονδήποτε ρόλο είναι απαραίτητο. Επομένως, το να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά με το όνομά του περιλαμβάνει το να κατανοούμε και να εκτιμούμε τους πολλούς του ρόλους.

Δυστυχώς, η ωραιότητα της προσωπικότητας του Θεού είναι κρυμμένη από εκείνους που δεν τον γνωρίζουν με το όνομά του. Μελετώντας την Αγία Γραφή, όμως, μπορείτε να εκτιμήσετε τους ρόλους που αναλαμβάνει ο Ιεχωβά, μεταξύ άλλων, ως σοφός Σύμβουλος, ισχυρός Σωτήρας και γενναιόδωρος Προμηθευτής. Πράγματι, η βαθιά σημασία του ονόματος του Ιεχωβά εμπνέει δέος.

Ωστόσο, το να γνωρίσουμε τον Θεό με το όνομά του δεν είναι πάντοτε εύκολο. και ιδού γιατί...

Η Πρόκληση του να Γνωρίζουμε τον Θεό με το Όνομά Του

Υπάρχει κάποιος που δεν θέλει να γνωρίζετε το όνομα του Ιεχωβά και να απολαμβάνετε στενή σχέση μαζί Του. Ποιος είναι αυτός ο μοχθηρός εχθρός; Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων». Ο θεός του παρόντος ασεβούς κόσμου είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. Αυτός θέλει να σας κρατήσει στο σκοτάδι ώστε να μη φωτιστεί η καρδιά σας με «την ένδοξη γνώση του Θεού». Ο Σατανάς δεν θέλει να γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το όνομά του. Πώς, όμως, τυφλώνει ο Σατανάς τις διάνοιες των ανθρώπων;—2 Κορινθίους 4:4-6.

Ο Σατανάς έχει χρησιμοποιήσει την ψεύτικη θρησκεία για να μη γνωρίσουν οι άνθρωποι τον Θεό με το όνομά του. Για παράδειγμα, στους αρχαίους χρόνους, μερικοί Ιουδαίοι επέλεξαν να αγνοήσουν τις θεόπνευστες Γραφές και να ακολουθήσουν μια παράδοση η οποία απαιτούσε να μη χρησιμοποιείται το όνομα του Θεού. Τους πρώτους αιώνες της Κοινής μας Χρονολογίας, οι Ιουδαίοι δημόσιοι αναγνώστες είχαν πάρει προφανώς την οδηγία να μη διαβάζουν το όνομα του Θεού, όπως εμφανιζόταν στις Άγιες Γραφές τους, αλλά να το αντικαθιστούν με τη λέξη ’Αδονάι, που σημαίνει «Κύριος». Αναμφίβολα, αυτή η τακτική συντέλεσε σε τραγική παρακμή της πνευματικότητας. Πολλοί στερήθηκαν τα οφέλη της στενής προσωπικής σχέσης με τον Θεό. Τι θα λεχθεί, όμως, για τον Ιησού; Ποια στάση τηρούσε εκείνος απέναντι στο όνομα του Ιεχωβά;

Ο Ιησούς και οι Ακόλουθοί του Γνωστοποιούσαν το Όνομα του Θεού

Ο Ιησούς διακήρυξε προσευχόμενος στον Πατέρα του: «Γνωστοποίησα το όνομά σου και θα το γνωστοποιήσω». (Ιωάννης 17:26) Ο Ιησούς ασφαλώς και θα πρόφερε το όνομα του Θεού σε πολλές περιπτώσεις, όταν διάβαζε, παρέθετε ή εξηγούσε τμήματα των Εβραϊκών Γραφών που περιείχαν αυτό το σπουδαίο όνομα. Άρα, ο Ιησούς πρέπει να χρησιμοποιούσε το όνομα του Θεού ανεπιφύλακτα, όπως έκαναν και όλοι οι προφήτες πριν από αυτόν. Αν κάποιοι Ιουδαίοι ήδη δεν χρησιμοποιούσαν το όνομα του Θεού κατά τη διάρκεια της διακονίας του Ιησού, εκείνος οπωσδήποτε δεν θα ακολούθησε την παράδοσή τους. Ο Ιησούς επέκρινε με δριμύτητα τους θρησκευτικούς ηγέτες, λέγοντάς τους: «Έχετε καταστήσει το λόγο του Θεού άκυρο εξαιτίας της παράδοσής σας».—Ματθαίος 15:6.

Οι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού συνέχισαν να γνωστοποιούν το όνομα του Θεού μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού. Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., την ίδια ακριβώς ημέρα κατά την οποία σχηματίστηκε η Χριστιανική εκκλησία, ο απόστολος Πέτρος, παραθέτοντας από μια προφητεία του Ιωήλ, είπε σε ένα πλήθος Ιουδαίων και προσηλύτων: «Όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί». (Πράξεις 2:21· Ιωήλ 2:32) Οι πρώτοι Χριστιανοί βοήθησαν ανθρώπους από πολλά έθνη να γνωρίσουν τον Ιεχωβά με το όνομά του. Ως εκ τούτου, σε μια συνάθροιση των αποστόλων και των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ, ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Ο Θεός έστρεψε την προσοχή του στα έθνη για να πάρει από αυτά έναν λαό για το όνομά του».—Πράξεις 15:14.

Ωστόσο, ο εχθρός του ονόματος του Θεού δεν κατέθεσε τα όπλα. Όταν πέθαναν οι απόστολοι, ο Σατανάς έσπευσε να σπείρει σπόρους αποστασίας. (Ματθαίος 13:38, 39· 2 Πέτρου 2:1) Για παράδειγμα, ο κατ’ όνομα Χριστιανός συγγραφέας Ιουστίνος ο Μάρτυρας γεννήθηκε περίπου όταν πέθανε ο Ιωάννης, ο τελευταίος των αποστόλων. Εντούτοις, ο Ιουστίνος επέμενε επανειλημμένα στα συγγράμματά του ότι Αυτός που προμηθεύει τα πάντα είναι “Θεός ο οποίος δεν καλείται με κανένα όνομα”.

Όταν οι αποστάτες Χριστιανοί έκαναν αντίγραφα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, προφανώς αφαιρούσαν το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά από το κείμενο και το αντικαθιστούσαν με τη λέξη Κύριος. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τις Εβραϊκές Γραφές. Εφόσον οι αποστάτες Ιουδαίοι γραμματείς δεν διάβαζαν πια το όνομα του Θεού δυνατά, αντικατέστησαν το θεϊκό όνομα στις δικές τους Γραφές με τη λέξη ’Αδονάι περισσότερες από 130 φορές. Η σημαντική μετάφραση της Γραφής στη λατινική η οποία ολοκληρώθηκε από τον Ιερώνυμο το 405 Κ.Χ. και ονομάστηκε Βουλγάτα απάλειψε και αυτή το προσωπικό όνομα του Θεού.

Σύγχρονες Απόπειρες Εξάλειψης του Ονόματος του Θεού

Σήμερα, οι λόγιοι γνωρίζουν ότι το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά εμφανίζεται περίπου 7.000 φορές στη Γραφή. Γι’ αυτό, μερικές ευρέως χρησιμοποιούμενες μεταφράσεις, όπως η Καθολική Βίβλος της Ιερουσαλήμ (Jerusalem Bible) στην αγγλική, η Καθολική Λα Μπίμπλια Λατινοαμέρικα (La Biblia Latinoamérica) στην ισπανική και η δημοφιλής μετάφραση Ρέινα-Βαλέρα, επίσης στην ισπανική, χρησιμοποιούν ανεπιφύλακτα το προσωπικό όνομα του Θεού. Μερικές μεταφράσεις αποδίδουν το όνομα του Θεού «Γιαχβέ». Την τακτική αυτή ακολούθησαν επίσης οι καθηγητές θεολογίας Β. Βέλλας και Α. Χαστούπης στις αντίστοιχες μεταφράσεις τους διαφόρων βιβλίων των Εβραϊκών Γραφών στη νεοελληνική.

Δυστυχώς, πολλές εκκλησίες που χρηματοδοτούν μεταφράσεις της Γραφής πιέζουν τους λογίους να απαλείψουν το όνομα του Θεού από τις μεταφράσεις τους. Για παράδειγμα, σε μια επιστολή με ημερομηνία 29 Ιουνίου 2008 προς τους προέδρους των διασκέψεων των Καθολικών επισκόπων, το Βατικανό δήλωνε: «Τα πρόσφατα χρόνια έχει παρεισφρήσει η συνήθεια να προφέρεται το κύριο όνομα του Θεού του Ισραήλ». Η επιστολή δίνει την εξής αυστηρή οδηγία: «Το όνομα του Θεού δεν πρέπει ούτε να χρησιμοποιείται ούτε να προφέρεται». Επιπλέον, «για τη μετάφραση του Βιβλικού κειμένου στις σύγχρονες γλώσσες, το θεϊκό τετραγράμματο πρέπει να αποδίδεται με το αντίστοιχο της λέξης Αδονάι/Κύριος». Όπως γίνεται σαφές, αυτή η επίσημη οδηγία του Βατικανού αποσκοπεί στην εξάλειψη της χρήσης του θεϊκού ονόματος.

Οι Προτεστάντες δεν έχουν μεταχειριστεί με λιγότερη ασέβεια το όνομα του Ιεχωβά. Ένας εκπρόσωπος των εκδοτών της Νέας Διεθνούς Μετάφρασης (New International Version), η οποία χρηματοδοτήθηκε από Προτεστάντες και κυκλοφόρησε στην αγγλική το 1978, έγραψε: «Ιεχωβά είναι ένα χαρακτηριστικό όνομα του Θεού, και το ιδανικό θα ήταν να το είχαμε χρησιμοποιήσει. Αλλά επενδύσαμε 2,25 εκατομμύρια δολάρια σε αυτή τη μετάφραση, τα οποία σίγουρα θα έκαναν φτερά αν μεταφράζαμε, παραδείγματος χάρη, τον Ψαλμό 23 ως εξής: “Ο Γιαχβέ είναι ο ποιμένας μου”».

Επιπρόσθετα, οι εκκλησίες δεν έχουν αφήσει τους Λατινοαμερικανούς να γνωρίσουν τον Θεό με το όνομά του. Ο Στίβεν Βοτ, σύμβουλος σε μεταφραστικά θέματα ο οποίος εργάζεται για τις Ενωμένες Βιβλικές Εταιρίες (UBS), γράφει: «Μια από τις διαρκείς αντιλογίες στους κύκλους των Προτεσταντών της Λατινικής Αμερικής αφορά τη χρήση του ονόματος Χεοβά. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μια ιδιαίτερα μεγάλη και αναπτυσσόμενη εκκλησία Νεοπεντηκοστιανών ζήτησε τη μετάφραση Ρέινα-Βαλέρα του 1960, αλλά χωρίς το όνομα Χεοβά. Στη θέση του, ήθελαν τη λέξη Σενιόρ [Κύριος]». Σύμφωνα με τον Βοτ, οι UBS απέρριψαν αρχικά αυτό το αίτημα, αλλά αργότερα ενέδωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία μια έκδοση της Βιβλικής μετάφρασης Ρέινα-Βαλέρα «χωρίς τη λέξη Χεοβά».

Η διαγραφή του ονόματος του Θεού από το γραπτό του Λόγο και η αντικατάστασή του με τη λέξη «Κύριος» δεν αφήνει τους αναγνώστες να γνωρίσουν ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Θεός. Μια τέτοια αλλαγή δημιουργεί σύγχυση. Για παράδειγμα, ο αναγνώστης ίσως δεν είναι σε θέση να διακρίνει αν ο όρος «Κύριος» αναφέρεται στον Ιεχωβά ή στον Γιο του, τον Ιησού. Έτσι λοιπόν, στο εδάφιο στο οποίο ο απόστολος Πέτρος παραθέτει τα λόγια του Δαβίδ: «Είπε ο Ιεχωβά στον Κύριό μου [τον αναστημένο Ιησού]: “Κάθησε στα δεξιά μου”», πολλές μεταφράσεις της Γραφής λένε: «Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου». (Πράξεις 2:34, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Επίσης, ο Ντέιβιντ Κλάινς, στο δοκίμιό του «Ο Γιαχβέ και ο Θεός της Χριστιανικής Θεολογίας», επισημαίνει: «Ένα αποτέλεσμα της απουσίας του Γιαχβέ από τη Χριστιανική συνειδητότητα είναι η τάση να εστιάζεται η προσοχή στο πρόσωπο του Χριστού». Επομένως, πολλοί εκκλησιαζόμενοι δεν αντιλαμβάνονται ότι ο αληθινός Θεός, προς τον οποίο απηύθυνε ο Ιησούς τις προσευχές του, είναι κάποιο Πρόσωπο με όνομα—Ιεχωβά.

Ο Σατανάς έχει πασχίσει να τυφλώσει τις διάνοιες των ανθρώπων σχετικά με τον Θεό. Παρ’ όλα αυτά, μπορείτε να γνωρίσετε καλά τον Ιεχωβά.

Μπορείτε να Γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το Όνομά Του

Αναμφισβήτητα, ο Σατανάς έχει πολεμήσει το θεϊκό όνομα, και σε αυτά τα πλαίσια έχει χρησιμοποιήσει επιτήδεια την ψεύτικη θρησκεία. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι καμιά δύναμη στον ουρανό ή στη γη δεν μπορεί να εμποδίσει τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά να γνωστοποιήσει το όνομά του σε όσους θέλουν να γνωρίζουν την αλήθεια για εκείνον και για τον ένδοξο σκοπό που έχει για τους πιστούς ανθρώπους.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ευχαρίστως θα σας βοηθήσουν να μάθετε πώς να πλησιάσετε τον Θεό μέσω μελέτης της Αγίας Γραφής. Ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος είπε στον Θεό: «Τους γνωστοποίησα το όνομά σου». (Ιωάννης 17:26) Καθώς θα συλλογίζεστε τα εδάφια τα οποία αποκαλύπτουν τους διάφορους ρόλους που έχει διαδραματίσει ο Ιεχωβά για την ευλογία της ανθρωπότητας, θα γνωρίσετε τις πολλές και ωραίες πτυχές της εξυψωμένης προσωπικότητάς του.

Ο πιστός πατριάρχης Ιώβ απολάμβανε «στενή σχέση με τον Θεό», και το ίδιο μπορείτε να κάνετε και εσείς. (Ιώβ 29:4) Έχοντας γνώση του Λόγου του Θεού, μπορείτε να γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το όνομά του. Αυτή η γνώση θα σας δώσει την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα ενεργήσει σε αρμονία με τη σημασία του ονόματός του, όπως την ανέφερε ο ίδιος —“Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί”. (Έξοδος 3:14, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Επομένως, θα εκπληρώσει οπωσδήποτε όλες τις καλές του υποσχέσεις προς την ανθρωπότητα.

Χρησιμοποιούσαν οι Πρώτοι Χριστιανοί το Όνομα του Θεού;

Στις μέρες των αποστόλων του Ιησού, τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., σχηματίστηκαν Χριστιανικές εκκλησίες σε πολλές χώρες. Τα μέλη αυτών των εκκλησιών συναθροίζονταν τακτικά για να μελετήσουν τις Γραφές. Έβρισκαν εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί το όνομα του Ιεχωβά στα αντίγραφα των Γραφών τους;

Εφόσον η ελληνική είχε γίνει η διεθνής γλώσσα, πολλές εκκλησίες χρησιμοποιούσαν τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, μια μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών στην ελληνική η οποία ολοκληρώθηκε το δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. Μερικοί λόγιοι ισχυρίζονται ότι από τη στιγμή που εκπονήθηκε αρχικά, η Μετάφραση των Εβδομήκοντα είχε αντικαταστήσει παντού το όνομα του Θεού με τον τίτλο Κύριος. Αλλά τα γεγονότα τούς διαψεύδουν.

Υπάρχουν σπαράγματα με τμήματα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα από τον πρώτο αιώνα Π.Κ.Χ. Σε αυτά διακρίνεται καθαρά το όνομα Ιεχωβά, το οποίο εμφανίζεται στο ελληνικό κείμενο με τα τέσσερα εβραϊκά γράμματα יהוה (ΓΧΒΧ), δηλαδή το Τετραγράμματο. Ο καθηγητής Τζορτζ Χάουαρντ έγραψε: «Έχουμε τρία ξεχωριστά προχριστιανικά αντίγραφα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα, και το Τετραγράμματο δεν μεταφράζεται κύριος ούτε σε μία περίπτωση ή, για να ακριβολογούμε, δεν μεταφράζεται καν. Μπορούμε τώρα να πούμε με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο της Καινής Διαθήκης, οι Ιουδαίοι συνήθιζαν να μεταφέρουν το θεϊκό όνομα αυτούσιο στο ελληνικό κείμενο των Γραφών». —Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review).

Χρησιμοποίησαν οι απόστολοι και οι μαθητές του Ιησού το όνομα του Θεού στα θεόπνευστα συγγράμματά τους; Ο καθηγητής Χάουαρντ τονίζει: «Όταν η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, την οποία χρησιμοποιούσε και από την οποία παρέθετε η εκκλησία της Καινής Διαθήκης, περιείχε την εβραϊκή μορφή του θεϊκού ονόματος, χωρίς αμφιβολία οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης συμπεριλάμβαναν το Τετραγράμματο στις παραθέσεις τους».

Επομένως, μπορούμε να καταλήξουμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι οι πρώτοι Χριστιανοί διάβαζαν το όνομα του Θεού και στις μεταφράσεις των Εβραϊκών Γραφών που χρησιμοποιούσαν και στα αντίγραφα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών που διέθεταν.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1 Ιουλίου 2010

Αυτό είναι το τεύχος 4 του ΞΥΠΝΑ για το 2016 που μοιράζεται τώρα στους ανθρώπους… Αν θέλετε να το διαβάσετε πατήστε ΕΔΩ… Το άρθρο όμως που ακολουθεί παρακάτω είναι από το 2009. Αλλά διαχρονικό, όπως πάντα…

Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν· ώστε να αποδειχτείτε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, επειδή αυτός κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους».—Ματθαίος 5:44, 45.

Θεωρείτε ότι η θρησκεία προάγει την αγάπη και την ειρήνη ή το μίσος και τη βία; Πολλοί σήμερα συμφωνούν με τη δεύτερη εκδοχή, ιδίως όταν η θρησκεία συμπλέει με την πολιτική ή τον εθνικισμό. Εντούτοις, όπως δείχνουν τα λόγια του Ιησού, όσοι είναι αληθινοί “γιοι του Θεού” μιμούνται την αγάπη του Θεού — ακόμα και προς τους εχθρούς τους.

Ένας άλλος υπηρέτης του Θεού δήλωσε: «Αν πεινάει ο εχθρός σου, τρέφε τον· αν διψάει, δίνε του να πιει. Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό, αλλά να νικάς το κακό με το καλό». (Ρωμαίους 12:20, 21) Είναι, όμως, αυτή η αγάπη πραγματικά εφικτή στο διαιρεμένο κόσμο μας; Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απαντούν κατηγορηματικά ναι! Εξετάστε το παράδειγμα του Ιησού και των πρώτων ακολούθων του.

Αγαπούσαν τους Εχθρούς Τους

Ο Ιησούς δίδασκε την αλήθεια για τον Θεό, και πολλοί τον άκουγαν ευχαρίστως. Άλλοι, όμως, στράφηκαν εναντίον του, κάποιοι από αυτούς λόγω άγνοιας. (Ιωάννης 7:12, 13· Πράξεις 2:36-38· 3:15, 17) Μολαταύτα, ο Ιησούς συνέχισε να μεταδίδει το ζωοσωτήριο άγγελμά του σε όλους, μεταξύ αυτών και στους εναντιουμένους. (Μάρκος 12:13-34) Γιατί; Ήξερε ότι μερικοί ενδεχομένως θα άλλαζαν πορεία, θα τον αναγνώριζαν ως τον Μεσσία και θα συμμορφώνονταν με τις πνευματικές αλήθειες που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού. —Ιωάννης 7:1, 37-46· 17:17.

Ακόμα και τη νύχτα της άδικης σύλληψής του από οπλισμένους εναντίους του, ο Ιησούς έδειξε αγάπη για τους εχθρούς του. Μάλιστα θεράπευσε έναν από εκείνους που τον συνέλαβαν, τον οποίο ο απόστολος Πέτρος είχε χτυπήσει με σπαθί. Σε εκείνη την περίπτωση, ο Ιησούς διατύπωσε μια σημαντική αρχή η οποία αποτελεί οδηγό για τους αληθινούς ακολούθους του μέχρι σήμερα: «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί». (Ματθαίος 26:48-52· Ιωάννης 18:10, 11) Γύρω στα 30 χρόνια αργότερα, ο Πέτρος έγραψε: «Ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά. Όταν υπέφερε, δεν απειλούσε, αλλά παρέδιδε τον εαυτό του [στον Θεό]». (1 Πέτρου 2:21, 23) Είναι σαφές ότι ο Πέτρος είχε πλέον μάθει πως η αγάπη, και όχι η εκδίκηση, είναι η οδός των αληθινών ακολούθων του Χριστού. —Ματθαίος 5:9.

Όλοι όσοι “ακολουθούν πιστά τα ίχνη του Ιησού” αντανακλούν τη στοργική, ευγενική του διάθεση. «Ο δούλος του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται, αλλά χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους, να συγκρατεί τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό», λέει το εδάφιο 2 Τιμόθεο 2:24. Αυτές οι ιδιότητες αναμένεται να είναι εμφανείς στον τρόπο ζωής του Χριστιανού, έναν τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται από την ειρήνη και τη συμφιλίωση.

Ειρηνικοί «Πρεσβευτές του Χριστού»

Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους ομοπίστους του: «Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές που αναπληρώνουμε τον Χριστό. Ως αναπληρωτές του Χριστού παρακαλούμε: “Συμφιλιωθείτε με τον Θεό”». (2 Κορινθίους 5:20) Οι πρεσβευτές δεν ανακατεύονται στις εσωτερικές πολιτικές και στρατιωτικές υποθέσεις των χωρών στις οποίες υπηρετούν. Απεναντίας, παραμένουν ουδέτεροι. Αρμοδιότητά τους είναι να εκπροσωπούν και να υποστηρίζουν την κυβέρνηση εκ μέρους της οποίας μιλούν.

Το ίδιο ισχύει για τους πρεσβευτές και τους απεσταλμένους του Χριστού. Αυτοί βλέπουν τον Ιησού ως Βασιλιά και υποστηρίζουν την ουράνια Βασιλεία του διαγγέλλοντας ειρηνικά τα καλά νέα. (Ματθαίος 24:14· Ιωάννης 18:36) Σε αρμονία με αυτό, ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της εποχής του: “Δεν διεξάγουμε πόλεμο σύμφωνα με αυτό που είμαστε στη σάρκα. Διότι τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά από τον Θεό για ανατροπή διαλογισμών και κάθε υψηλού πράγματος που υψώνεται εναντίον της γνώσης του Θεού”.—2 Κορινθίους 10:3-5· Εφεσίους 6:13-20.

Όταν ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια, οι Χριστιανοί διώκονταν σε πολλές χώρες. Ασφαλώς, θα μπορούσαν να είχαν πάρει εκδίκηση. Αντί για αυτό, όμως, εξακολούθησαν να αγαπούν τους εχθρούς τους και να μεταδίδουν το άγγελμα της συμφιλίωσης σε όλους όσους ήταν διατεθειμένοι να ακούσουν. Η «Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και του Πολέμου» (Encyclopedia of Religion and War) δηλώνει: «Οι αρχικοί ακόλουθοι του Ιησού απέρριπταν τον πόλεμο και τη στρατιωτική υπηρεσία», θεωρώντας αυτές τις πράξεις «ασύμβατες με την ηθική της αγάπης που δίδαξε ο Ιησούς και με την προσταγή να αγαπούν τους εχθρούς τους».

Όπως οι πρώτοι Χριστιανοί, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν τον Ιησού ως Βασιλιά τους. Τον αναγνωρίζουν επίσης ως Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού —μιας ουράνιας κυβέρνησης η οποία θα φέρει σύντομα διαρκή ειρήνη και ασφάλεια στη γη. (Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 6:9, 10) Γι’ αυτό, ως πρεσβευτές και απεσταλμένοι, διακηρύττουν τις αρετές αυτής της Βασιλείας. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να είναι καλοί πολίτες των χωρών στις οποίες ζουν, πληρώνοντας τους φόρους τους και υπακούοντας στο νόμο όταν δεν συγκρούεται με το νόμο του Θεού. —Πράξεις 5:29· Ρωμαίους 13:1, 7.

Δυστυχώς, όμως, όπως συνέβαινε με τους πρώτους Χριστιανούς, έτσι και τους Μάρτυρες μερικές φορές τους παρεξηγούν, τους συκοφαντούν και τους διώκουν. Παρ’ όλα αυτά, εκείνοι δεν εκδικούνται. Απεναντίας, προσπαθούν να είναι «ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους», ελπίζοντας ότι μερικοί εναντιούμενοι μπορεί να “συμφιλιωθούν με τον Θεό” και να αποκτήσουν την προοπτική της αιώνιας ζωής. —Ρωμαίους 12:18· Ιωάννης 17:3.

Υποσημειώσεις

«Οι Χριστιανοί συγγραφείς πριν από τον Κωνσταντίνο [Ρωμαίος αυτοκράτορας 306-337 Κ.Χ.] καταδίκαζαν ομόφωνα τους σκοτωμούς στον πόλεμο», λέει η «Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και του Πολέμου». Αυτή η στάση άλλαξε όταν η αποστασία που είχε προειπωθεί στη Γραφή πήρε μεγάλες διαστάσεις.—Πράξεις 20:29, 30· 1 Τιμόθεο 4:1.

Όπως οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπερασπίζονται νομικά τις θρησκευτικές ελευθερίες τους όταν αυτό είναι απαραίτητο.—Πράξεις 25:11· Φιλιππησίους 1:7.

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

▪ Πώς πρέπει να φέρονται οι Χριστιανοί στους εχθρούς τους;—Ματθαίος 5:43-45· Ρωμαίους 12:20, 21.

▪ Πώς αντιδρούσε ο Ιησούς όταν υφίστατο διωγμό;—1 Πέτρου 2:21, 23.

▪ Γιατί αποκήρυτταν οι πρώτοι Χριστιανοί το σαρκικό πόλεμο;—2 Κορινθίους 5:20· 10:3-5.

• Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ του Νοεμβρίου 2009

Ναι, μια νέα εργάσιμη εβδομάδα αρχίζει από σήμερα, αλλά μερικοί από μας έχουμε απηυδήσει με το φετινό Αύγουστο και το πόσο ζεστός τελικά είναι… Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να ζεις με το αιρκοντίσιον στο γραφείο, αλλά να μπορείς όπως ο Ηλίας και οι φίλοι του να ανέβεις στα 1.963 μέτρα υψόμετρο και εκεί να χαλαρώσεις λίγο…


Ο Ηλίας βέβαια έχει το προνόμιο να ζει στην Αναστασιά των Σερρών. Και το χωριό του δεν είναι σε κάμπο. Στα 450 μέτρα είναι το υψόμετρο και τη δροσιά του την έχει το βραδύ, αν και ο Ηλίας έχει γεμάτο με δέντρα που κάνουν ίσκιο το σπίτι του… Όμως το να ανεβαίνεις ακόμα πιο ψηλά, είναι ακόμα πιο όμορφο…


Έτσι πριν λίγες μέρες πήρε τους φίλους του και με το αυτοκίνητο του ξεκίνησαν ένα μοναδικό οδοιπορικό πάνω στο βουνό Μενοίκιο που είναι κοντά στο χωριό του την Αναστασία Σερρών. Έφτασαν ψηλά, σε ένα τόπο που ξέρουν και πάνε όταν θέλουν και οι ίδιοι να χαλαρώσουν… Έχει τρεχούμενα νερά και πλατάνια. Πάγος. Καταλαβαίνετε φαντάζομαι…


Είναι καταπληκτικό, αλλά έπιανε το κινητό του τηλέφωνο εκεί. Με πήρε λοιπόν και μιλήσαμε… Μου είπε πού βρισκόταν και μου περιέγραψε πόσο όμορφα ήταν. Ζήλεψα. Κι επειδή η φαντασία μου δεν με βοηθούσε να «φύγω» από το γραφείο μου στο κέντρο της Αθήνας και να πάω κοντά τους, ζήτησα να μου στείλει μερικές φωτογραφίες.


Ο Ηλίας ανταποκρίθηκε άμεσα… Το ίδιο βράδυ ήρθαν στην κατοχή μου δεκάδες φωτογραφίες από εκεί. Και όλες, όπως βλέπετε κι εσείς πανέμορφες από αυτές που δημοσιεύω εδώ… Χρειάστηκε να διαλέξω εννιά φωτογραφίες για να δημοσιεύσω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Έτσι είναι ο Ηλίας... Γίνεται χαλί να τον πατήσεις, όταν έχει να κάνει με φίλους.


Προτίμησα να ξεκινήσω έτσι την εβδομάδα… Η ζέστη, λέει η ΕΜΥ, θα υποχωρήσει λίγο μέσα στην εβδομάδα και ίσως δούμε κι εδώ μερικές βροχές που θα φέρουν λίγη δροσιά. Αλλά όλα αυτά είναι προγνώσεις… Ας έχουμε ως τότε τη δροσιά από τον περίπατο του Ηλία ψηλά στο βουνό Μενοίκιο με την υπέροχη ομορφιά του…


Ένας τόπος ήρεμος ήσυχος… Με τα ζώα να μην ενοχλούνται καθόλου από την παρουσία των ανθρώπων… Κι εμείς που νομίζαμε ότι κάτι τέτοια, συμβαίνουν μόνο στις ταινίες και τα ντοκιμαντέρ… Να λοιπόν που είναι αλήθεια. Οι φωτογραφίες του Ηλία, είναι αδιάψευστος μάρτυρας όλων των παραπάνω…


Γενικότερα η ζωή στην επαρχία μας αρέσει… Έχει άλλους ρυθμούς από την πρωτεύουσα, η πίεση απουσιάζει… Οι άνθρωποι είναι πιο χαμογελαστοί αφού και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε σχέση με τους ανθρώπους της πόλης είναι σαφώς λιγότερα και ελεγχόμενα… Συχνά – πυκνά κι εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μ’ αρέσει να γυρνώ σ’ αυτά…

Δώσε μου έστω έναν χρόνο γαλήνης και ευτυχίας

Αφήγηση από τον Άλεν Μπρότζιο

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1971, ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΓΑΛΛΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΜΠΛΕΓΜΕΝΟΣ ΣΕ ΒΙΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Η οικογένειά μου ζούσε στο Τελανκόρ, ένα χωριό στη βορειοανατολική Γαλλία. Ο πατέρας μου ήταν Γάλλος και η μητέρα μου είναι Ιταλίδα. Όταν ήμουν 8 χρονών, μετακομίσαμε σε μια φτωχή εργατική συνοικία στα προάστια της Ρώμης. Εκεί, η ζωή στο σπίτι έγινε δύσκολη. Οι γονείς μου καβγάδιζαν άγρια εξαιτίας των οικονομικών τους προβλημάτων.

Στα 15 μου, η μητέρα μου με παρότρυνε να βγαίνω από το σπίτι για να κάνω φίλους. Έτσι λοιπόν, άρχισα να λείπω από το σπίτι ολοένα και περισσότερο. Σύντομα έμπλεξα με κακές παρέες. Μια μέρα, με πλησίασε ένας άντρας ο οποίος φαινόταν φιλικός. Μου πρόσφερε ναρκωτικά και εγώ τα πήρα επειδή ήθελα να δείχνω μεγάλος. Γρήγορα παρασύρθηκα στον υπόκοσμο των ναρκωτικών και της ανηθικότητας. Πολλές φορές κακοποιήθηκα σεξουαλικά. Κατέληξα να θεωρώ τη ζωή ασήμαντη. Δεν με ένοιαζε αν θα ζούσα ή αν θα πέθαινα. Ένιωθα απελπιστικά μόνος. Σε ηλικία 16 χρονών, αποπειράθηκα να αυτοκτονήσω πίνοντας ένα μπουκάλι ουίσκι και πηδώντας σε μια λίμνη. Ήμουν σε κώμα τρεις μέρες.

Άρχισα να εκτιμάω τη ζωή, αλλά επίσης έγινα βίαιος και ύπουλος. Προσφερόμουν να κάνω σεξ με διάφορα άτομα, πηγαίναμε στο σπίτι τους όπου τους έδινα ναρκωτικά και μετά έκλεβα ό,τι πολύτιμο είχαν. Μεγάλες εγκληματικές οργανώσεις με χρησιμοποιούσαν για να διακινώ ναρκωτικά σε όλη την Ιταλία. Συχνά είχα προβλήματα με την αστυνομία. Η ζωή μου έμοιαζε μάταιη και εκτός ελέγχου. Ωστόσο, πίστευα ότι μάλλον είχα κάποιον λόγο ύπαρξης. Προσευχόμουν στον Θεό ζητώντας του να μου δώσει έστω έναν χρόνο γαλήνης και ευτυχίας.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Όταν έγινα 24 χρονών, αποφάσισα να μετακομίσω στην Αγγλία. Επειδή συνεργαζόμουν με εμπόρους ναρκωτικών, η ζωή μου κινδύνευε. Πριν φύγω, επισκέφτηκα τη μητέρα μου και αιφνιδιάστηκα βλέποντας έναν άντρα ονόματι Ανουντσιάτο Λουγκαρά να της μιλάει για τη Γραφή. Ξέροντας το εγκληματικό του παρελθόν, φοβήθηκα και τον ρώτησα γιατί ήταν εκεί. Αυτός μου είπε για τις μεγάλες αλλαγές που είχε κάνει στη ζωή του ώστε να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, και με έβαλε να υποσχεθώ ότι θα έβρισκα τους Μάρτυρες όταν θα έφτανα στην Αγγλία. Συμφώνησα, αλλά όταν έφτασα εκεί, ξανάρχισα γρήγορα να ζω όπως πριν.

Μια μέρα, συνάντησα έναν Μάρτυρα ο οποίος πρόσφερε τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! σε κάποιον πολυσύχναστο δρόμο του Λονδίνου. Επειδή θυμήθηκα την υπόσχεση που είχα δώσει στον Ανουντσιάτο, ρώτησα τον Μάρτυρα αν θα μπορούσα να κάνω Γραφική μελέτη.

Όσα μάθαινα από τη Γραφή με εντυπωσίαζαν βαθιά. Για παράδειγμα, συγκινήθηκα από το εδάφιο 1 Ιωάννη 1:9, το οποίο λέει για τον Θεό: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, εκείνος είναι πιστός και δίκαιος ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει». Αυτό το εδάφιο είχε βαθιά επίδραση πάνω μου γιατί ένιωθα πολύ ακάθαρτος εξαιτίας του τρόπου ζωής μου. Άρχισα αμέσως να παρακολουθώ συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι Μάρτυρες με υποδέχτηκαν θερμά. Όταν είδα πόσο στενές φιλίες έχουν—κάτι που ανέκαθεν λαχταρούσα—θέλησα να γίνω μέλος της εκκλησίας τους που έμοιαζε με οικογένεια.

Παρότι δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να σταματήσω τα ναρκωτικά και να εγκαταλείψω τον ανήθικο τρόπο ζωής μου, αυτό που με δυσκόλεψε πολύ περισσότερο ήταν το να βελτιώσω την προσωπικότητά μου. Διέκρινα ότι χρειαζόταν να συμπεριφέρομαι στους άλλους με σεβασμό και στοχαστικότητα. Στην πραγματικότητα, ακόμα παλεύω με κάποια άσχημα χαρακτηριστικά. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, όμως, έχω κάνει πρόοδο. Έξι μήνες αφότου άρχισα να μελετάω τη Γραφή, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτό έγινε το 1997.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Μετά το βάφτισμά μου, παντρεύτηκα μια κοπέλα, την Μπάρμπαρα, η οποία είχε επίσης γίνει πρόσφατα Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν ένας παλιός μου φίλος είδε πόσο πολύ είχα αλλάξει, άρχισε να μελετάει τη Γραφή. Με τον καιρό, τόσο αυτός όσο και η αδελφή του έγιναν Μάρτυρες. Κατόπιν, η αδελφή της γιαγιάς μου, η οποία ήταν πάνω από 80 χρονών, άρχισε και αυτή να μελετάει τη Γραφή και βαφτίστηκε πριν πεθάνει.

Τώρα υπηρετώ ως πρεσβύτερος σε μια τοπική εκκλησία. Η σύζυγός μου και εγώ είμαστε ολοχρόνιοι διάκονοι και διδάσκουμε τη Γραφή σε ιταλόφωνους στο Λονδίνο. Κατά καιρούς, υποφέρω από κατάθλιψη εξαιτίας του παλιού τρόπου ζωής μου, αλλά η Μπάρμπαρα με υποστηρίζει πάρα πολύ. Επιτέλους, έχω τη σταθερή οικογενειακή ζωή που πάντα αποζητούσα και τον στοργικό Πατέρα που πάντα επιθυμούσα. Ζήτησα από τον Θεό έναν χρόνο γαλήνης και ευτυχίας, αλλά εκείνος μου έχει δώσει πολύ περισσότερα!

• Από τη ΣΚΟΠΙΑ τ.1 2016

Δεν Πήγαινα Πουθενά Χωρίς το Όπλο Μου

Αφήγηση από τον Ανουντσιάτο Λουγκαρά

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1958, ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΙΤΑΛΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΒΙΑΙΟ ΜΕΛΟΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα προάστια της Ρώμης, σε μια φτωχή εργατική συνοικία. Η ζωή ήταν δύσκολη. Δεν γνώρισα ποτέ την πραγματική μου μητέρα και δεν τα πήγαινα καλά με τον πατέρα μου. Μεγάλωσα μαθαίνοντας πώς να επιβιώνω στο δρόμο.

Στα δέκα μου, είχα αρχίσει ήδη τις κλοπές. Στα 12, το έσκασα πρώτη φορά από το σπίτι. Κάποιες φορές, ο πατέρας μου αναγκάστηκε να έρθει να με πάρει από την αστυνομική διεύθυνση. Καβγάδιζα συνεχώς —ήμουν βίαιος και θυμωμένος με όλο τον κόσμο. Στα 14, έφυγα οριστικά από το σπίτι. Άρχισα τα ναρκωτικά και ζούσα στο δρόμο. Επειδή δεν είχα πού να κοιμηθώ, παραβίαζα κάποιο αυτοκίνητο και έμενα εκεί μέχρι τα ξημερώματα. Μετά έψαχνα κάποιο συντριβάνι για να πλυθώ.

Έγινα μαέστρος στις κλοπές —από το να αρπάζω τσάντες μέχρι να κάνω διαρρήξεις σε διαμερίσματα και επαύλεις τη νύχτα. Απέκτησα κακή φήμη και λίγο αργότερα μια διαβόητη συμμορία με ήθελε για μέλος της, κάτι που μου έδωσε την «ευκαιρία» να αναβαθμιστώ σε ληστή τραπεζών. Επειδή ήμουν επιθετικός, κέρδισα γρήγορα το σεβασμό της υπόλοιπης συμμορίας. Δεν πήγαινα πουθενά χωρίς το όπλο μου—μάλιστα όταν κοιμόμουν το είχα κάτω από το μαξιλάρι μου. Η βία, τα ναρκωτικά, οι κλοπές, η χυδαία γλώσσα και η ανηθικότητα έγιναν ο τρόπος ζωής μου. Ήμουν συνεχώς καταζητούμενος. Με συνέλαβαν πολλές φορές, και επί χρόνια μπαινόβγαινα στη φυλακή.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Μια φορά που βγήκα από τη φυλακή, αποφάσισα να επισκεφτώ κάποια θεία μου. Χωρίς να το ξέρω, εκείνη και δύο ξαδέλφια μου είχαν γίνει Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με προσκάλεσαν σε μια συνάθροιση των Μαρτύρων. Από περιέργεια, αποφάσισα να πάω. Όταν φτάσαμε στην Αίθουσα Βασιλείας, επέμενα να καθίσω κοντά στην πόρτα ώστε να παρακολουθώ ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Εννοείται πως είχα μαζί το όπλο μου.

Αυτή η συνάθροιση άλλαξε τη ζωή μου. Νόμιζα ότι βρίσκομαι σε άλλον πλανήτη. Με υποδέχτηκαν άνθρωποι με θερμά, φιλικά και χαμογελαστά πρόσωπα. Είναι ακόμη ζωντανό στο μυαλό μου το καλοσυνάτο, ειλικρινές βλέμμα των Μαρτύρων. Φυσικά, αυτό δεν είχε καμία σχέση με τον κόσμο στον οποίο ζούσα!

Ξεκίνησα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες. Όσο περισσότερα μάθαινα τόσο πιο ξεκάθαρο γινόταν ότι έπρεπε να αλλάξω εντελώς τρόπο ζωής. Πήρα στα σοβαρά τα λόγια του εδαφίου Παροιμίες 13:20: «Αυτός που περπατάει με σοφούς θα γίνει σοφός, αλλά αυτός που έχει δοσοληψίες με τους άφρονες θα έχει κακή κατάληξη». Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να ξεκόψω από τη συμμορία. Δεν ήταν εύκολο, αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά τα κατάφερα.

Επίσης, ευπρεπίστηκα από σωματική άποψη. Με σκληρή προσπάθεια, έκοψα το κάπνισμα και τα ναρκωτικά. Κουρεύτηκα, έβγαλα τα σκουλαρίκια και έπαψα να βρίζω. Πρώτη φορά στη ζωή μου είχα τον έλεγχο των πράξεών μου.

Επειδή δεν μου άρεσε ποτέ το διάβασμα και η μελέτη, δυσκολευόμουν πολύ να συγκεντρωθώ και να αφοσιωθώ στη Γραφική μου μελέτη. Ωστόσο, καθώς προσπαθούσα, ανέπτυξα αγάπη για τον Ιεχωβά, και κάτι άλλαξε μέσα μου —η συνείδησή μου άρχισε να με ενοχλεί. Συχνά, με κυρίευαν αρνητικά αισθήματα και αμφέβαλλα αν ο Ιεχωβά θα με συγχωρούσε ποτέ για όλο το κακό που είχα κάνει. Τέτοιες στιγμές με παρηγορούσε πολύ η αφήγηση σχετικά με το πώς συγχώρησε ο Ιεχωβά τον Βασιλιά Δαβίδ όταν διέπραξε σοβαρές αμαρτίες.—2 Σαμουήλ 11:1–12:13.

Επίσης, δυσκολευόμουν να μεταδίδω την πίστη μου σε άλλους στη διακονία από πόρτα σε πόρτα. (Ματθαίος 28:19, 20) Έτρεμα μήπως συναντήσω κάποιον τον οποίο είχα βλάψει ή αδικήσει στο παρελθόν! Σιγά - σιγά, όμως, υπερνίκησα αυτόν το φόβο. Άρχισα να βρίσκω αληθινή ικανοποίηση βοηθώντας άλλους να μάθουν για τον υπέροχο ουράνιο Πατέρα μας, ο οποίος συγχωρεί άφθονα.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Το ότι έμαθα για τον Ιεχωβά μού έσωσε τη ζωή! Οι περισσότεροι παλιοί μου σύντροφοι είναι είτε νεκροί είτε στη φυλακή. Εγώ, όμως, έχω αληθινά ικανοποιητική ζωή και ελπίδα για το μέλλον. Έμαθα να είμαι ταπεινός και υπάκουος και να ελέγχω τον εκρηκτικό μου χαρακτήρα. Ως αποτέλεσμα, έχω καλύτερες σχέσεις με τους γύρω μου. Έχω έναν ευτυχισμένο γάμο με την όμορφη σύζυγό μου, την Κάρμεν. Χαιρόμαστε πάρα πολύ να βοηθάμε μαζί άλλους να μάθουν για τη Γραφή.

Α, και η εργασία μου πλέον είναι έντιμη. Μερικές φορές σχετίζεται ακόμη με τράπεζες, αλλά αντί να τις ληστεύω, τώρα τις καθαρίζω!

• Από τη ΣΚΟΠΙΑ 1 Ιουλίου 2014

Καλοκαίρι 2016. Αύγουστος με τους πολίτες να λείπουν ακόμα από το κέντρο της πρωτεύουσας… Κι εμείς που κάναμε νωρίς τις; καλοκαιρινές μας διακοπές έχουμε πάντα στη σκέψη πώς θα ήταν όμορφα να ταξιδεύαμε… Τουλάχιστον θα είχε λίγη δροσιά βρε αδελφέ… Ας πάμε λοιπόν στην Κεφαλονιά, τόπο φίλων να γνωρίσουμε λίγο το Φισκάρδο…


Το Φισκάρδο είναι χωριό στη βόρεια Κεφαλονιά, στο πλησιέστερο σημείο Κεφαλονιάς-Ιθάκης. Ανήκει στο Δήμο Ερίσου και κατά την απογραφή του 2001 είχε 205 κατοίκους. Γιατί λοιπόν εδώ; Μα γιατί όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το δημοσίευμα ο τόπος είναι υπέροχος… Και γιατί στην Κεφαλονιά και τις θάλασσες της έχουμε ξαναγράψει. Δείτε ΕΔΩ.


Το χωριό Φισκάρδο είναι από τα λίγα του νησιού που διατηρεί τον παλιό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του, καθώς δεν έπαθε σοβαρές ζημιές από το σεισμό της Κεφαλονιάς του 1953. Το Φισκάρδο είναι επίσης τόπος καταγωγής του ποιητή Νίκου Καββαδία. Έτσι, για να ξέρουμε μερικά πράγματα, ώστε όταν τα καταφέρουμε να πάμε να μη μας είναι άγνωστος ο τόπος…


Ήταν η μόνη περιοχή της Κεφαλονιάς που δεν υπέστη πλήγμα από τον καταστροφικό σεισμό του 1953 ήταν μια σεισμική ακολουθία αποτελούμενη από τρεις κύριους καταστροφικούς σεισμούς αυξανόμενης έντασης και περισσότερους από 135 μετασεισμούς που έλαβαν χώρα από τις 9 έως τις 12 Αυγούστου. Ο αριθμός των θυμάτων ανήλθε σε 455 νεκρούς, 2412 τραυματίες και 21 αγνοούμενους. Θεωρούνται οι καταστροφικότεροι σεισμοί στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.


Γνωστό σε όλο τον κόσμο, είναι το πανέμορφο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού, στο στενότερο σημείο του καναλιού που χωρίζει την Κεφαλονιά από την Ιθάκη. Αμέτρητα σκάφη γεμίζουν το λιμανάκι του και πολύχρωμα σπίτια το πλαισιώνουν: το Φισκάρδο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός. Και είναι πανέμορφος αν δείτε προσεκτικά τις φωτογραφίες…


Σπίτια διώροφα, με κατακόκκινες σκεπές και στενά μπαλκόνια, βαμμένα σε διάφορα έντονα χρώματα, δημιουργούν μαζί με την καταπράσινη φύση και την καταγάλανη θάλασσα ένα μοναδικό πίνακα ζωγραφικής! Μικρά καλόγουστα μαγαζάκια, εστιατόρια και καφέ για κάθε γούστο, στενά δρομάκια και αυλές γεμάτες λουλούδια συνθέτουν την ταυτότητα του Φισκάρδου, με τους λίγους μόνιμους κατοίκους.


Το Φισκάρδο πήρε το όνομα του από τον Νορμανδό Σταυροφόρο Ροβέρτο Γυισκάρδο που το κατέλαβε το 1085 και έκτοτε δεν μπόρεσε να το αφήσει ποτέ! Οι Βενετοί, κατά την διάρκεια της κυριαρχία τους στο νησί, έχτισαν εδώ πανέμορφα κτήρια, που διατηρούνται ώς σήμερα. Τα περισσότερα από τα σπίτια στο Φισκάρδο χτίστηκαν κατά τον 18ο αιώνα και διατηρούν ως σήμερα τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της εποχής. Είναι ο τόπος καταγωγής του ποιητή Νίκου Καββαδία και μέχρι σήμερα διασώζεται το πατρικό του σπίτι, όπου περνούσε τις διακοπές του ως παιδί.


Ο οικισμός του Φισκάρδο βρίσκεται σε απόσταση 50 χλμ. από το Αργοστόλι. Το λιμάνι του συνδέει την Κεφαλονιά με την Ιθάκη και την Λευκάδα, με συχνά δρομολόγια, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι παραλίες Αγία Ιερουσαλήμ, Έμπλυση και Φώκι βρίσκονται πολύ κοντά, ενώ στον δρόμο προς την Άσσο, θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε τον Μύρτο.

• Οι πληροφορίες για το κομμάτι αυτό, αντλήθηκαν από το https://el.wikipedia.org και το https://greece.terrabook.com