Αυτή είναι η περίφημη βιβλιοθήκη Βιβλιοθήκη Τσέστερ Μπίτι στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας… Εδώ μπορείτε να βρείτε πολύ σπάνιες εκδόσεις ή χειρόγραφα σε παπύρους με θησαυρού που φρόντισε να διαφυλάξει ένας σπάνιος άνθρωπος, ο Άλφρεντ Τσέστερ Μπίτι.


Να και ένα σπάνιο χειρόγραφο, ο πάπυρος Τσέστερ Μπίτι αρ. 46, ένα βιβλικό χειρόγραφο που παραπέμπει στο 200 Κ.Χ. Είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς και εκτιθείτε στη παραπάνω βιβλιοθήκη.


Η δουλειά του αντιγραφέα στους παπύρους, πολύ πριν εφευρεθεί η τυπογραφεία, ήταν πολύ υπεύθυνη εργασία. Ο αντιγραφέας έπρεπε με πολύ προσοχή να κάνει αυτή τη δουλειά. Τα λάθη ήταν μια πολύ σοβαρή υπόθεση…

«Διαθέτει πλούτο θησαυρών από πάρα πολλούς χαμένους πολιτισμούς, . . . καθώς επίσης μινιατούρες και πίνακες εκτυφλωτικής ομορφιάς». Αυτά δήλωσε επιγραμματικά για τη Βιβλιοθήκη Τσέστερ Μπίτι στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας ο πρώην έφορος Ρ. Τζ. Χέις. Η βιβλιοθήκη αυτή φιλοξενεί μια τεράστια συλλογή ανεκτίμητων αρχαιοτήτων, εξαιρετικών έργων τέχνης και σπάνιων βιβλίων και χειρογράφων σχεδόν ανυπολόγιστης αξίας. Ποιος ήταν λοιπόν ο Τσέστερ Μπίτι, και τι θησαυρούς συνέλεξε;

Ο Άλφρεντ Τσέστερ Μπίτι γεννήθηκε το 1875 στη Νέα Υόρκη καταγόμενος από Σκωτσέζους, Ιρλανδούς και Άγγλους. Στα 32 του χρόνια, είχε ήδη δημιουργήσει μεγάλη προσωπική περιουσία ως μηχανικός ορυχείων και σύμβουλος εξορύξεων. Σε όλη του τη ζωή χρησιμοποιούσε τους σημαντικούς πόρους του για να συλλέγει ωραία, εξαίσια αντικείμενα. Όταν πέθανε το 1968 σε ηλικία 92 ετών, ο Μπίτι κληροδότησε όλη του τη συλλογή στο λαό της Ιρλανδίας.

Τι Συνέλεξε;

Οι συλλογές του Μπίτι είναι εκτενείς και πολυποίκιλες. Μόνο το 1 τοις εκατό περίπου εκτίθεται ταυτόχρονα. Ο Μπίτι συγκέντρωσε σπάνια και πολύτιμα αντικείμενα από πολλές διαφορετικές περιόδους και πολιτισμούς που καλύπτουν χιλιάδες χρόνια —από τη μεσαιωνική και αναγεννησιακή Ευρώπη, καθώς και από πολλές ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Για παράδειγμα, η συλλογή του από έξοχες ιαπωνικές γκραβούρες θεωρείται μία από τις καλύτερες στον κόσμο.

Σε πλήρη αντίθεση με τα κομψοτεχνήματα, βρίσκεται μια συναρπαστική συλλογή εκατό και πλέον βαβυλωνιακών και σουμεριακών πήλινων πινακίδων αρχαίας σφηνοειδούς γραφής. Οι κάτοικοι της Μεσοποταμίας πριν από 4.000 και πλέον χρόνια χάραζαν τις παραμικρές λεπτομέρειες της ζωής τους σε νωπές πήλινες πινακίδες, τις οποίες κατόπιν έψηναν. Πολλές τέτοιες πινακίδες έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας, δίνοντάς μας σαφείς αποδείξεις για την αρχαιότητα της γραφής.

Πάθος για τα Βιβλία

Φαίνεται ότι ο Τσέστερ Μπίτι ελκυόταν από τις καλλιτεχνικές εργασίες που περιλαμβάνονταν στην κατασκευή θαυμάσιων βιβλίων. Συνέλεξε χιλιάδες τόμους με θέματα θρησκευτικά και μη, μεταξύ αυτών και μερικά περίτεχνα διακοσμημένα αντίτυπα του Κορανίου. Όπως αναφέρει ένας συγγραφέας, τον είχαν «συναρπάσει οι μαθηματικές αναλογίες του αραβικού συστήματος γραφής, . . . και το χρωματικό του αισθητήριο διεγειρόταν από τον εμπλουτισμό της καλλιγραφίας με “πινελιές” χρυσού και αργύρου καθώς και με άλλα ζωηρόχρωμα ορυκτά υλικά».

Ο νεφρίτης γοήτευε τον Τσέστερ Μπίτι, όπως είχε γοητεύσει και μερικούς αυτοκράτορες της Κίνας τους προηγούμενους αιώνες. Αυτοί θεωρούσαν τον ποιοτικό νεφρίτη ως το πολυτιμότερο από όλα τα ορυκτά, πολύ πιο βαρύτιμο από το χρυσό. Οι ηγεμόνες αυτοί ανέθεταν σε επιδέξιους τεχνίτες να μετατρέπουν ανεπεξέργαστα κομμάτια νεφρίτη σε λεία, λεπτά φύλλα. Κατόπιν, χαρισματικοί καλλιτέχνες γέμιζαν αυτές τις σελίδες από νεφρίτη με λεπτοδουλεμένα καλλιγραφικά γράμματα και εικόνες χαραγμένα σε χρυσό, παράγοντας έτσι μερικά από τα πιο εκπληκτικά βιβλία που φτιάχτηκαν ποτέ. Η συλλογή του Μπίτι από αυτά τα βιβλία χαίρει παγκοσμίου φήμης.

Ανεκτίμητα Βιβλικά Χειρόγραφα

Για τους ανθρώπους που αγαπούν τη Γραφή, οι μεγαλύτεροι θησαυροί του Τσέστερ Μπίτι βρίσκονται στην τεράστια συλλογή του από αρχαία και μεσαιωνικά Βιβλικά χειρόγραφα. Τα όμορφα εικονογραφημένα χειρόγραφα μαρτυρούν την υπομονή και την καλλιτεχνική δεξιοτεχνία των γραφέων που τα αντέγραφαν με το χέρι. Στα τυπωμένα βιβλία φαίνεται η επιδεξιότητα και η τέχνη των πρώτων βιβλιοδετών και τυπογράφων. Για παράδειγμα, η Μπίμπλια Λατίνα (Biblia Latina) τυπώθηκε στη Νυρεμβέργη το 1479 από τον Αντώνιο Κόμπεργκερ, ο οποίος ήταν σχεδόν σύγχρονος του Ιωάννη Γουτεμβέργιου και χαρακτηρίζεται ως «ένας από τους πιο σημαντικούς και δραστήριους πρώτους τυπογράφους».

Ένα μοναδικό έκθεμα στη Βιβλιοθήκη Τσέστερ Μπίτι είναι κάποιο χειρόγραφο σε περγαμηνή βέλουμ, το οποίο χρονολογείται από τις αρχές του τέταρτου αιώνα και είναι γραμμένο από τον λόγιο Εφραίμ τον Σύρο. Ο Εφραίμ παραθέτει πολλά αποσπάσματα από ένα έργο του δεύτερου αιώνα που ονομάζεται Διατεσσάρων. Ο συγγραφέας του έργου, ο Τατιανός, συνένωσε σε αυτό τις αφηγήσεις των τεσσάρων Ευαγγελίων για τη ζωή του Ιησού Χριστού σε μία και μόνο αρμονική διήγηση. Μεταγενέστεροι συγγραφείς αναφέρθηκαν στο Διατεσσάρων, αλλά δεν έχει διασωθεί κανένα αντίγραφό του. Μάλιστα, μερικοί λόγιοι του 19ου αιώνα αμφισβήτησαν την ύπαρξή του. Το 1956, όμως, ο Μπίτι ανακάλυψε το σχολιολόγιο του Εφραίμ για το Διατεσσάρων του Τατιανού—μια ανακάλυψη η οποία πρόσθεσε περαιτέρω στοιχεία στις ήδη υπάρχουσες αποδείξεις για την αυθεντικότητα και τη γνησιότητα της Αγίας Γραφής.

Ένας Ανεκτίμητος Θησαυρός Χειρογράφων από Πάπυρο

Ο Μπίτι συνέλεξε επίσης και τεράστιο αριθμό χειρογράφων από πάπυρο, με κείμενα θρησκευτικά και μη. Πενήντα και πλέον κώδικες από πάπυρο χρονολογούνται πριν από τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ. Μερικοί από τους παπύρους αυτούς διασώθηκαν από μεγάλους σωρούς παπύρων —στην ουσία από χώρους όπου πετάγονταν τα άχρηστα χαρτιά— οι οποίοι παρέμεναν χαμένοι στην αιγυπτιακή έρημο επί αιώνες. Πολλά έγγραφα από πάπυρο ήταν κατακερματισμένα όταν διατέθηκαν προς πώληση. Οι έμποροι εμφανίζονταν με χαρτοκιβώτια γεμάτα κομμάτια παπύρων. «Οι υποψήφιοι αγοραστές έχωναν απλώς το χέρι τους μέσα στο κιβώτιο και διάλεγαν το μεγαλύτερο κομμάτι που περιείχε το πιο εκτεταμένο γραπτό κείμενο», λέει ο Τσαρλς Χόρτον, έφορος των Δυτικών Συλλογών της Βιβλιοθήκης Τσέστερ Μπίτι.

«Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη» του Μπίτι, λέει ο Χόρτον, ήταν οι πολύτιμοι Βιβλικοί κώδικες οι οποίοι «περιλάμβαναν μερικά από τα παλιότερα γνωστά αντίγραφα της Χριστιανικής Παλαιάς και Καινής Διαθήκης». Οι έμποροι που γνώριζαν την αξία των κωδίκων μπορεί κάλλιστα να τους είχαν σκίσει για να πουλήσουν ξεχωριστά κομμάτια σε διάφορους αγοραστές. Ωστόσο, ο Μπίτι μπόρεσε να αγοράσει το μεγαλύτερο μέρος των ευρημάτων. Αλήθεια, πόσο σημαντικοί είναι αυτοί οι κώδικες; Ο Σερ Φρέντερικ Κένιον, μιλώντας για την ανακάλυψή τους, λέει ότι είναι «με διαφορά η πιο σημαντική» από τότε που ο Τίσεντορφ ανακάλυψε το Σιναϊτικό Κώδικα το 1844.

Οι κώδικες αυτοί χρονολογούνται μεταξύ του δεύτερου και του τέταρτου αιώνα Κ.Χ. Ανάμεσα στα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα υπάρχουν και δύο αντίγραφα της Γένεσης. Αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία, λέει ο Κένιον, «επειδή το βιβλίο [της Γένεσης] λείπει σχεδόν τελείως από το Βατικανό και το Σιναϊτικό», δύο χειρόγραφα του τέταρτου αιώνα σε περγαμηνή βέλουμ. Τρεις κώδικες περιέχουν βιβλία των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Ο ένας περιλαμβάνει σχεδόν ολοκληρωμένα τα τέσσερα Ευαγγέλια και μεγάλο μέρος του βιβλίου των Πράξεων. Ο δεύτερος κώδικας, με επιπρόσθετα φύλλα που απέκτησε αργότερα ο Μπίτι, έχει ένα σχεδόν πλήρες αντίγραφο των επιστολών του αποστόλου Παύλου, μεταξύ αυτών και της επιστολής του προς τους Εβραίους. Ο τρίτος κώδικας περιέχει περίπου το ένα τρίτο του βιβλίου της Αποκάλυψης. Σύμφωνα με τον Κένιον, οι πάπυροι αυτοί έχουν «ενισχύσει με ιδιαίτερα χειροπιαστό τρόπο την ήδη πολύ ισχυρή βάση της εμπιστοσύνης μας στο κείμενο της Καινής Διαθήκης, όπως αυτό έχει φτάσει ως εμάς».

Οι Βιβλικοί πάπυροι του Τσέστερ Μπίτι δείχνουν ότι οι Χριστιανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν τον κώδικα, δηλαδή το βιβλίο με φύλλα, στη θέση του δύσχρηστου ρόλου πολύ νωρίς, πιθανώς πριν από το τέλος του πρώτου αιώνα Κ.Χ. Οι πάπυροι δείχνουν επίσης ότι, επειδή υπήρχε έλλειψη γραφικής ύλης, οι αντιγραφείς συχνά ξαναχρησιμοποιούσαν παλιά φύλλα παπύρου. Για παράδειγμα, κάποιο Κοπτικό χειρόγραφο το οποίο περιέχει μέρος του Ευαγγελίου του Ιωάννη είναι γραμμένο «σε κάτι που μοιάζει με σχολικό τετράδιο ασκήσεων αριθμητικής στην ελληνική».

Τα έγγραφα αυτά στους παπύρους δεν είναι εκθαμβωτικής ομορφιάς, αλλά είναι ανεκτίμητα. Αποτελούν ορατό, απτό σύνδεσμο με τις απαρχές της Χριστιανοσύνης. «Εδώ, ακριβώς μπροστά στα μάτια σας», λέει ο Τσαρλς Χόρτον, «μπορείτε να δείτε το είδος των βιβλίων που χρησιμοποιούσαν μερικές από τις πρώτες Χριστιανικές κοινότητες —βιβλία τα οποία εκείνοι θεωρούσαν πολύτιμα». (Παροιμίες 2:4, 5) Αν έχετε τη δυνατότητα να ερευνήσετε μερικούς από αυτούς τους θησαυρούς στη Βιβλιοθήκη Τσέστερ Μπίτι, δεν θα απογοητευτείτε.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15 Σεπτεμβρίου 2004

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μπορεί να κάνει για μας πιο πολλά από αυτά που μπορούμε ίσως να φανταστούμε. Κι αυτά όχι μόνος. Πάντα σε συνεργασία μαζί σας. Μια συνεργασία που αποδεικνύεται πολύ καλή, καθώς μας προσκαλείτε ακόμα και στο χωριό σας. Όπως εδώ στο χωριό Πελεκάνος, ένα μικρό ημιορεινό οικισμό του Νομού Κοζάνης.


Αυτό ακριβώς συνέβη εδώ και πολύ καιρό, από τη φίλη μας και πνευματική αδελφή μας, Λένα Καρακατσάνη από τη Θεσσαλονίκη και την ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό… Και για να μην είναι η πρόταση γενική και αόριστη, μας έστειλε και φωτογραφίες του χωριού της ώστε να λειτουργήσει ως κίνητρο για να ανταποκριθούμε…


Μας άρεσε πολύ, το χωριό και γενικά, μας αρέσει η ζωή έξω από τα όρια της μεγαλούπολης που είμαστε υποχρεωμένοι, λόγω της εργασίας μας, να ζούμε. Και όπως έχουμε γράψει πολλές φορές ως τώρα, πετάει η σκουφιά μας για τα ταξίδια, εντός και εκτός Ελλάδος. Μια ματιά λοιπόν στο χωριό της Λένας που για να πάμε, πρέπει να περάσουμε την παλιά γέφυρα.


Αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει αυτό που θέλουμε… Είναι οι ετήσιες άδειες που συνήθως εξαντλούμε πολύ πριν τελειώσει η χρονιά. Και είναι και ο παππούς Διονύσης που δεν είναι πια σε θέση να μας ακολουθεί, όσο κι αν το θέλει η καρδιά του. Ούτε και μπορούμε να τον αφήσουμε πίσω χωρίς άνθρωπο, ώστε να του παρέχει κάποια βοήθεια, αν χρειαστεί.


Για μας οι προσκλήσεις αποτελούν μεγάλη τιμή, αναμφισβήτητα. Και δείχνει, αν μη τι άλλο και μια εκτίμηση στο έργο που καθημερινά επιτελούμε εδώ, στο Site που μας διαβάζετε. Και είναι όμορφη αυτή η αμφίδρομη σχέση αγάπης και αλληλοεκτίμησης… Γι’ αυτό και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, ώστε να μη σας διαψεύσουμε. Εδώ, οι γονείς της Λένας.


Ιδιαίτερα αυτή την εποχή καθώς το φθινόπωρο, αν και δεν κρατά πολύ, είναι κοντά μας, τα ταξίδια στην επαρχία είναι υπέροχα… Όπως είναι και όμορφα, με ότι καιρό κι αν κάνει. Τελικά αυτό που μετράει είναι η καλή διάθεση να περάσεις καλά με τους ανθρώπους που επιλέγεις να το κάνεις και ξέρεις ότι θα περάσεις καλά…


Οι διακοπές, μικρές ή μεγάλες, όποτε και επιλέξεις να το κάνεις είναι σαν το αλατοπίπερο, είναι για να νοστιμίζουν τη ζωή μας. Διότι εμείς οι χριστιανοί, έχουμε μια ζωή γεμάτη από ευχάριστες υποχρεώσεις στην εκπαίδευση μας και στο έργο της διακήρυξης των καλών νέων… Οπότε κάθε στιγμή για ένα διάλειμμα είναι καλή…


Όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι από το χωριό της Λένας, τον Πελεκάνο… Κλασική περίπτωση αγροτικής περιοχής, όπου δεν είναι καθόλου απίθανο να περπατάτε στο δρόμο και ξαφνικά να πέφτετε πάνω σε ένα κοπάδι με πρόβατα… Και επειδή το υλικό είναι πολύ υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα. Το αξίζει…

Αυτή την μπλε λωρίδα κάτω δεξιά στη σελίδα μας με το βελάκι προς τα πάνω, που τη βλέπετε από όποιο μέσο κι αν μας βλέπετε, (σταθερό υπολογιστή, τάμπλετ ή κινητό τηλέφωνο) προστέθηκε εδώ και λίγες μέρες για καλύτερη επικοινωνία μεταξύ μας…


Κάναμε φόκους πάνω στην μπλε λωρίδα για να την προσέξετε περισσότερο… Χρησιμοποιήστε την. Επικοινωνήστε μαζί μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα κάνουμε ακόμα πιο ζωντανή αυτή την ιστοσελίδα… Είναι απλά κάτι διαφορετικό, αλλά καθόλου δύσκολο…

Θα το προσέξατε, είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Εδώ και μερικές μέρες «κουμπώθηκε» πάνω στο Site αυτό, μια νέα υπηρεσία, για ακόμα καλύτερη επικοινωνία… Ένας χώρος για ζωντανή συνομιλία. Με την προϋπόθεση, βεβαίως ότι είμαι κι εγώ εκείνη την ώρα μέσα στο internet, ώστε η συνομιλία μας να είναι ζωντανή, ατομικά, μέσω chat.

Δείτε λοιπόν την πρώτη σελίδα μας που μεταφέρθηκε σε ακόμα πιο ασφαλή πλατφόρμα https:// Κάτω δεξιά, από όπου και αν μας βλέπετε, σταθερό υπολογιστή, τάμπλετ, κινητό τηλέφωνο, θα δείτε ότι αναδεικνύεται μια μπλε καρτέλα με την ένδειξη «Αφήστε ένα μήνυμα».

Σημειώστε ακόμα πως όταν μπείτε μια φορά και μιλήσουμε, το μήνυμα αυτό θα αλλάξει και στο εξής θα λέει: «Συνομιλία τώρα». Αυτό είναι καλό, γιατί εφόσον σας παρακολουθώ από την ειδική πλατφόρμα θα ξέρω ότι ξαναμπαίνετε κι έτσι θα είναι πιο άνετη η κουβέντα μας…

Εφόσον πατήσετε πάνω στο βελάκι δεξιά που «κοιτάζει» προς τα επάνω, θα διαπιστώσετε ότι ανοίγει μια καρτέλα που σας ζητά να σημειώσετε το ονοματεπώνυμο σας κι ένα e-mail, γι επικοινωνία, ενώ σας δίνει τη δυνατότητα να γράψετε τα ερωτήματα και να ανοίξει ένας ζωντανός διάλογος μαζί μου.

Μεγάλη υπόθεση! Α και κάτι άλλο: Μην ξαφνιαστείτε αν εκεί που διαβάζετε αμέριμνοι τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, δείτε να σας μιλώ εγώ μέσα από αυτή την εφαρμογή… Μη φοβηθείτε. Δεν σας παρακολουθεί κανείς, αντιθέτως μπορούμε να μιλήσουμε ποιο άνετα. Να μου πείτε ποιος είστε, από πού ακριβώς μας διαβάζετε και κυρίως αν σας αρέσουν τα θέματα που ανεβάζουμε ή χρειάζεται να προσέξουμε κάτι ακόμα, για να γίνουν πιο ελκυστικά τα κείμενα μας.

Εάν πάλι συμβεί εκείνη την ώρα να μην είμαι μέσα μπορείτε να μου αφήσετε το μήνυμα σας και να είστε σίγουροι ότι θα το πάρω στο e-mail μου, χωρίς εσείς να κάνετε κάτι παραπάνω. Η εφαρμογή θα μου δώσει πλήρη στοιχεία για σας καθώς και από ποιο μέρος επικοινωνείτε μαζί μας… Μα, δεν είναι ωραίο αυτό; Και δεν νιώθετε ότι πράγματι ερχόμαστε όλο και ποιο κοντά;

Σε καιρούς δύσκολους, σαν αυτούς που διανύουμε, το να είμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλον, είναι πολύ σημαντικό.. Γι’ αυτό ας μη θεωρούμε ότι μια τέτοια υπηρεσία που είναι πια στη διάθεση μας, πρόκειται για κάτι απλό. Το αντίθετο, θα λέγαμε...

Τον τελευταίο καιρό ύστερα από την επίθεση που δεχτήκαμε από σπάμερ προσπαθούμε να τον θωρακίσουμε από όλες τις πλευρές… Ξέρουμε ότι γινόμαστε στόχος και για τις αλήθειες που λέμε εδώ. Στόχος, όχι ισορροπημένων ανθρώπων που ενδεχομένως να πιστεύουν κάτι άλλο, αλλά διανοητικά καθυστερημένων που αυτό που τους ευχαριστεί είναι απλώς να δημιουργούν προβλήματα…

Δεν τους αγνοούμε, αλλά προσηλώνουμε το βλέμμα μας μπροστά… Όπως στη νέα μας εφαρμογή. Εκτιμώντας ότι αυτό μας φέρνει ακόμα πιο κοντά και κάνει ακόμα πιο ζωντανό και χρήσιμο τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δοκιμάστε το και θα δείτε…

Παρακολουθήσαμε χθες την πρώτη ημερήσια Συνέλευση Περιοχής για το υπηρεσιακό έτος 2016 – 2017, στη Μαλακάσα, με θέμα: «Να αυξάνετε την πίστη σας στον Ιεχωβά». Η εκκλησία μας, Αθήνα Αττική, ανήκει στην 16^η Περιοχή και αυτή ήταν η δική μας ξεχωριστή μέρα… Αυτό θα προσπαθήσω να δώσω με τη σημερινή ανάρτηση…


Και ήταν πραγματικά πλούσια και αναζωογονητική για τους 1.600 και πλέον παρόντες… Είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε, στα τρία διαφορετικά μέρη που είχε, τον αναπληρωτή επίσκοπο Περιοχής μας, αδελφό Τάσο Αδαμόπουλο. Και μας παρέσυρε θετικά  με τα λόγο του και την τοποθέτηση του πάνω στα ζητήματα που ανέπτυξε…


Όπως κάνω πάντα, κράτησα αναλυτικές σημειώσεις στις οποίες θα επιστρέψω ξανά ως βάση για προσωπική μελέτη, όταν αυτή θα μου είναι αναγκαία, καθώς, φτάνουμε στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων… Σεβόμενος όμως τη διευθέτηση να μη χαθεί η έκπληξη σε όσους αδελφούς, δεν την έκαναν ακόμα, δεν θα σας πω πολλά πράγματα σ’ αυτό το σημείωμα.


Έτσι κι αλλιώς, όπως βλέπετε κι εσείς, το κομμάτι είναι περισσότερο φωτογραφικό… Διότι υπήρχαν, όπως συμβαίνει πάντα στις μεγάλες όμορφες συνάξεις του λαού του Θεού και οι όμορφες κοινωνικές συναναστροφές με αδελφούς και αδελφές στο μεσημεριανό φαγητό, που πάντα έχουν να προσφέρουν κάτι το ουσιαστικό.


Δείτε μια όμορφη εικόνα… Μπορεί κανείς να χαλαρώσει λίγο, να ξεκουραστεί, περιμένοντας το απογευματινό πρόγραμμα και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, διότι ότι ακούστηκε εκεί, ήταν πολύ υποβοηθητικό για τον καθένα από εμάς, σε προσωπικό επίπεδο… Φτάνει βέβαια να είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε…


Φυσικά και μια δική μας αναμνηστική φωτογραφία, χρειάζεται… Εξάλλου, κάπως έτσι μετράμε τη ζωή και χτίζουμε τις αναμνήσεις μας… Με τις Συνελεύσεις που πήραμε μέρος, αρμονικά ως οικογένεια. Αυτά θα θυμόμαστε αργότερα... Τα μεγάλα, εκείνα που μας κρατάνε σταθερά εδραιωμένους στην αλήθεια… Εκείνα που μας δίνουν ένα όμορφο παρόν και υπόσχονται ένα υπέροχο μέλλον.


Ναι, ήταν πολύ όμορφη η χθεσινή μέρα στη Μαλακάσα. Καλωσορίσαμε και τις επτά νέες αδελφές που αφιέρωσαν τη ζωή τους με το βάπτισμά τους στον Ιεχωβά Θεό και έδωσαν σε όλους μας μεγάλη χαρά καθώς όλες ήταν νέα, υπέροχα κορίτσια… Μπορεί να κουραστήκαμε σωματικά, αλλά πνευματικά, αναπτερωθήκαμε…

• Από το πρωί σήμερα είμαστε στη Μαλακάσα και παρακολουθούμε τη Συνέλευση Περιοχής μας που έχει για τίτλο: «Να Αυξάνεται την Πίστη σας στον Ιεχωβά». Είναι φανερό ότι η εγγραφή που διαβάζετε γράφτηκε από χθες και αναρτήθηκε νωρίς το πρωί πριν ακόμα το πούλμαν της εκκλησία μας ξεκινήσει για τη Μαλακάσα…
  
  Στόχος μας και σκοπός είναι να εμβαθύνουμε στη λέξη Στοχασμός, κάτι που θα βρούμε πολύ στη διάρκεια των εργασιών, επειδή είναι πια πολύ κατανοητό από όλους μας ότι χωρίς τον στοχασμό η πίστη, που είναι καρπός του πνεύματος, δεν μπορεί να εδραιωθεί σε ένα Χριστιανό.
  
  Ιδού λοιπόν τι βρήκαμε για τον Στοχασμό:
  
  Είναι το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα.
  
  Προκειμένου να στοχαστεί σωστά ένα άτομο, χρειάζεται να είναι απερίσπαστο, μόνο με τις σκέψεις του, όπως θα λέγαμε. Ο Ισαάκ, για παράδειγμα, περπατούσε έξω μόνος του το σούρουπο για να κάνει στοχασμούς, πιθανόν γύρω από τον επικείμενο γάμο του με τη Ρεβέκκα. (Γε 24:63)
  
  Ο ψαλμωδός έκανε στοχασμούς για τη μεγαλοσύνη του Μεγαλειώδους Δημιουργού του μέσα στην ησυχία που του πρόσφεραν οι νυχτερινές φυλακές. (Ψλ 63:6) Οι στοχασμοί της καρδιάς θα πρέπει να επικεντρώνονται σε ωφέλιμα πράγματα, στη λαμπρότητα και στις ενέργειες του Ιεχωβά, σε πράγματα που τον ευαρεστούν (Ψλ 19:14· 49:3· 77:12· 143:5· Φλπ 4:8), και όχι στις επινοήσεις των πονηρών.—Παρ 24:1, 2.
  
  Αν κάποιος επιδίδεται σε ωφέλιμο στοχασμό, δεν θα έχει την τάση να δίνει ανόητες απαντήσεις. Θα συλλογίζεται προσεκτικά και με σοβαρότητα αυτά τα σπουδαία ζητήματα και, ως αποτέλεσμα, οι απαντήσεις του θα προέρχονται από την καρδιά και δεν θα μετανιώνει αργότερα για αυτές. —Παρ 15:28.
  
  Όταν ο Ιησούς του Ναυή διορίστηκε επίσκοπος του έθνους του Ισραήλ, έλαβε την οδηγία να φτιάξει ένα αντίγραφο του νόμου του Ιεχωβά, και του ειπώθηκε (όπως αποδίδεται σε πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής) να «στοχάζεται» αυτά τα πράγματα ημέρα και νύχτα. (Ιη 1:8· AS, KJ, JB, RS) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται εδώ “στοχάζομαι” είναι η λέξη χαγάχ. Βασικά σημαίνει «βγάζω άναρθρους ήχους» και αποδίδεται “βογκώ από θλίψη”, “βρυχιέμαι”, «γρούζω» και “μουρμουρίζω”. (Ησ 16:7· 31:4· 38:14· 59:3) Η λέξη χαγάχ σημαίνει επίσης “μιλώ χαμηλόφωνα” και “στοχάζομαι”. (Ψλ 35:28· Παρ 15:28)
  
  Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει ορθά την εβραϊκή λέξη χαγάχ, που εμφανίζεται στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 1:8, «πρέπει να διαβάζεις χαμηλόφωνα». (Βλέπε επίσης Ψλ 1:2.) Η χαμηλόφωνη ανάγνωση θα εντύπωνε πιο ανεξίτηλα στη διάνοια κάποιου την ύλη γύρω από την οποία έκανε στοχασμούς. Το Εβραϊκό και Χαλδαϊκό Λεξικό του Γεσένιου ([Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon] μετάφραση [στην αγγλική] Σ. Τρετζέλις, 1901, σ. 215) λέει για τη λέξη χαγάχ: «Η ακριβής σημασία της είναι μονολογώ, ψιθυριστά και χαμηλόφωνα, όπως κάνουν συχνά εκείνοι που βρίσκονται σε βαθιά περισυλλογή». —Παράβαλε Ψλ 35:28· 37:30· 71:24· Ησ 8:19· 33:18.
  
  Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο ότι θα έπρεπε να συλλογίζεται ή να στοχάζεται τη διαγωγή, τη διακονία και τη διδασκαλία του. Ως επίσκοπος, ο Τιμόθεος θα έπρεπε να προσέχει ιδιαιτέρως να διδάσκει την ορθή διδασκαλία και να ζει υποδειγματική ζωή.—1Τι 4:15.
  
  Εσφαλμένοι Στοχασμοί. Όταν οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης συνελήφθησαν από το διοικητή του ναού, και οι Ιουδαίοι άρχοντες τους απείλησαν και τους παρήγγειλαν να μη διδάσκουν πλέον με βάση το όνομα του Ιησού, αυτοί επέστρεψαν στους άλλους μαθητές. Εκείνοι οι μαθητές προσευχήθηκαν στον Θεό, παραθέτοντας τα προφητικά λόγια του Δαβίδ: «“Γιατί ήρθαν τα έθνη σε αναβρασμό και οι λαοί στοχάστηκαν κενά πράγματα;” . . . Διότι, πράγματι, ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μαζί με εθνικούς και με λαούς του Ισραήλ συγκεντρώθηκαν σε αυτή την πόλη εναντίον του αγίου υπηρέτη σου του Ιησού, τον οποίο έχρισες, για να κάνουν αυτά που το χέρι και η βουλή σου είχαν προορίσει να γίνουν». —Πρ 4:1-3, 18, 21, 23-28.
  
  Όπως φαίνεται από τα συμφραζόμενα, τα «κενά πράγματα» για τα οποία γίνεται λόγος εδώ δεν είναι ό,τι αναζητούν συνήθως οι άνθρωποι στη ζωή, αλλά πράγματα κενά από καθετί καλό —στην πραγματικότητα το να σκέφτεται κάποιος, να μιλάει και να προσπαθεί να πολεμήσει εναντίον του Ιεχωβά και των υπηρετών του— εντελώς μάταια πράγματα. —Πρ 4:25.
  
  Ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε για όσους τον μισούσαν και επιζητούσαν το θάνατό του: «Απάτες μουρμουρίζουν [τύπος της λέξης χαγάχ] όλη την ημέρα». (Ψλ 38:12) Αυτοί οι στοχασμοί δεν ήταν απλώς φευγαλέες σκέψεις. Ήταν βαθιά ριζωμένοι στην καρδιά, έκλιναν προς την κατεύθυνση αυτής της πονηρής επιδίωξης. Ο Παροιμιαστής λέει για τους ανθρώπους αυτού του είδους: «Η καρδιά τους στοχάζεται τη λεηλασία, και προβλήματα είναι αυτά που λένε τα χείλη τους».—Παρ 24:2.
  
  Ο Ιησούς είπε σε αυτούς που τον μισούσαν: «Γιατί διαλογίζεστε αυτά τα πράγματα μέσα στις καρδιές σας;» (Μαρ 2:8) Για όλους εκείνους που “κατέπνιγαν την αλήθεια με άδικο τρόπο”, ο απόστολος Παύλος λέει: «Έγιναν άμυαλοι στους διαλογισμούς τους και η ασύνετη καρδιά τους έγινε σκοτεινή». Τέτοιοι στοχασμοί αποδεικνύονται ολέθριοι για όσους επιδίδονται σε αυτούς. —Ρω 1:18, 21.
  
  Από την ΕΝΟΡΑΣΗ τ.2 σ. 1036-1037, Στοχασμός

Αύριο στρώνεται για μας ένα πολύ πλούσιο πνευματικό τραπέζι… Αφορά το πώς να αυξάνουμε την πίστη μας στον Ιεχωβά και τι καλύτερο από το να ψάξουμε να βρούμε μερικά πολύ χρήσιμα πράγματα από το ΕΝΟΡΑΣΗ γι’ αυτή ακριβώς την τόσο πολύ σπουδαία λέξη…

Η λέξη πίστις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μεταδίδει πρωτίστως την ιδέα της βεβαιότητας, της εμπιστοσύνης και της σταθερής πεποίθησης. Ανάλογα με τα συμφραζόμενα, μπορεί επίσης να θεωρηθεί ότι σημαίνει «πιστότητα».—1Θε 3:7· Τιτ 2:10.

Οι Γραφές μάς λένε: «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». (Εβρ 11:1) Η φράση «βεβαιωμένη προσδοκία» αποτελεί απόδοση της λέξης ὑπόστασις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Αυτή η λέξη εμφανίζεται συνήθως σε αρχαία επαγγελματικά έγγραφα από πάπυρο. Υποδηλώνει κάτι που αποτελεί τη βάση μιας ορατής κατάστασης και εγγυάται τη μελλοντική κατοχή ενός πράγματος. Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, οι Μούλτον και Μίλιγκαν προτείνουν την απόδοση: «Πίστη είναι ο τίτλος ιδιοκτησίας πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς». (Το Λεξιλόγιο της Ελληνικής Διαθήκης [Vocabulary of the Greek Testament], 1963, σ. 660) Η λέξη ἔλεγχος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, που αποδίδεται «φανερή απόδειξη», υποδηλώνει την παρουσίαση αποδείξεων οι οποίες πιστοποιούν κάτι—ιδιαίτερα κάτι που αντιβαίνει στη φαινομενική εικόνα των πραγμάτων. Επομένως, αυτές οι αποδείξεις αποσαφηνίζουν ό,τι δεν ήταν πριν ευδιάκριτο, ανατρέποντας τη φαινομενική εικόνα των πραγμάτων. «Η φανερή απόδειξη», ή αλλιώς απόδειξη που δημιουργεί πεποίθηση, είναι τόσο αδιαμφισβήτητη ή ισχυρή ώστε ορίζεται ως πίστη.

Η πίστη, λοιπόν, είναι η βάση που στηρίζει την ελπίδα και η απόδειξη που δημιουργεί πεποίθηση όσον αφορά αόρατες πραγματικότητες. Το σύνολο των αληθειών που μετέδωσαν ο Ιησούς Χριστός και οι θεόπνευστοι μαθητές του συνιστά την αληθινή Χριστιανική «πίστη». (Ιωα 18:37· Γα 1:7-9· Πρ 6:7· 1Τι 5:8) Η Χριστιανική πίστη βασίζεται σε ολόκληρο το Λόγο του Θεού, περιλαμβανομένων των Εβραϊκών Γραφών, στις οποίες ο Ιησούς και οι συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών παρέπεμπαν συχνά για να στηρίξουν τις δηλώσεις τους.

Η πίστη βασίζεται σε αδιάσειστες αποδείξεις. Τα ορατά δημιουργικά έργα πιστοποιούν την ύπαρξη ενός αόρατου Δημιουργού. (Ρω 1:20) Τα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διακονία και την επίγεια ζωή του Ιησού Χριστού τον προσδιορίζουν ως τον Γιο του Θεού. (Ματ 27:54· βλέπε ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.) Το υπόμνημα του Θεού όσον αφορά τη φροντίδα του για τα επίγεια πλάσματά του αποτελεί στερεή βάση για να πιστεύουμε ότι θα φροντίσει οπωσδήποτε τους υπηρέτες του, το δε υπόμνημά του ως Εκείνου που δίνει και αποκαθιστά τη ζωή αποδεικνύει περίτρανα ότι η ελπίδα της ανάστασης είναι βάσιμη. (Ματ 6:26, 30, 33· Πρ 17:31· 1Κο 15:3-8, 20, 21) Επιπρόσθετα, η αξιοπιστία του Λόγου του Θεού και η ακριβής εκπλήρωση των προφητειών που περιέχει ενσταλάζουν εμπιστοσύνη στην πραγματοποίηση όλων των υποσχέσεών Του. (Ιη 23:14) Άρα, με αυτούς τους πολλούς τρόπους, “η πίστη έρχεται ως επακόλουθο αυτού που ακούει κανείς”.—Ρω 10:17· παράβαλε Ιωα 4:7-30, 39-42· Πρ 14:8-10.

Επομένως, η πίστη δεν είναι ευπιστία. Κάποιος ο οποίος ίσως χλευάζει την πίστη συνήθως έχει ο ίδιος πίστη σε δοκιμασμένους και έμπιστους φίλους. Ο επιστήμονας έχει πίστη στις αρχές του κλάδου της επιστήμης του. Βασίζει καινούρια πειράματα σε παλιότερες ανακαλύψεις και αναζητάει νέες ανακαλύψεις με βάση τα όσα έχουν επαληθευτεί. Παρόμοια, ο γεωργός προετοιμάζει το χώμα του και σπέρνει το σπόρο, αναμένοντας, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ότι ο σπόρος θα βλαστήσει και ότι τα φυτά θα αναπτυχθούν καθώς θα λαβαίνουν την υγρασία και το φως που χρειάζονται. Συνεπώς, η πίστη στη σταθερότητα των φυσικών νόμων που διέπουν το σύμπαν αποτελεί στην ουσία θεμέλιο των ανθρώπινων σχεδίων και δραστηριοτήτων. Αυτή τη σταθερότητα υπαινίχθηκε ο σοφός συγγραφέας του βιβλίου Εκκλησιαστής: «Ο ήλιος ανέτειλε και ο ήλιος έδυσε, και έρχεται ασθμαίνοντας στον τόπο του όπου πρόκειται να ανατείλει. Ο άνεμος πηγαίνει προς το νότο και στρέφεται προς το βορρά διαγράφοντας κύκλο. Γύρω - γύρω κινείται διαγράφοντας συνεχώς κύκλους, και επιστρέφει στους κύκλους του ο άνεμος. Όλοι οι χείμαρροι χύνονται στη θάλασσα, όμως η θάλασσα δεν γεμίζει. Στον τόπο όπου χύνονται οι χείμαρροι, εκεί επιστρέφουν για να εκχυθούν».—Εκ 1:5-7.

Στις Εβραϊκές Γραφές, η λέξη ’αμάν και άλλες λέξεις που συγγενεύουν στενά με αυτήν μεταδίδουν την έννοια της αξιοπιστίας, της πιστότητας, της σταθερότητας, της εδραίωσης και της μακρόχρονης διάρκειας. (Εξ 17:12· Δευ 28:59· 1Σα 2:35· 2Σα 7:16· Ψλ 37:3) Ένα συγγενικό ουσιαστικό (’εμέθ) δηλώνει συνήθως την «αλήθεια», αλλά και την «πιστότητα» ή την «αξιοπιστία». (2Χρ 15:3, υποσ.· 2Σα 15:20· παράβαλε Νε 7:2, υποσ.) Ο γνωστός όρος «Αμήν» (εβρ., ’αμέν) προέρχεται και αυτός από τη λέξη ’αμάν.—Βλέπε ΑΜΗΝ.

Αρχαία Παραδείγματα Πίστης. Κάθε άτομο που περιλαμβάνεται στο «τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» το οποίο αναφέρει ο Παύλος (Εβρ 12:1) είχε στερεή βάση για πίστη. Λόγου χάρη, είναι βέβαιο ότι ο Άβελ γνώριζε την υπόσχεση του Θεού σχετικά με ένα «σπέρμα» που θα έπληττε το «φίδι» στο κεφάλι. Έβλεπε επίσης απτές αποδείξεις για το ότι εκπληρωνόταν η ποινή που είχε απαγγείλει ο Ιεχωβά στους γονείς του στην Εδέμ. Έξω από την Εδέμ, ο Αδάμ και η οικογένειά του έτρωγαν ψωμί με τον ιδρώτα του προσώπου τους επειδή η γη ήταν καταραμένη και, ως εκ τούτου, παρήγε αγκάθια και τριβόλια. Πιθανότατα ο Άβελ παρατηρούσε ότι η λαχτάρα της Εύας ήταν για το σύζυγό της και ότι ο Αδάμ εξουσίαζε τη σύζυγό του. Αναμφίβολα η μητέρα του μιλούσε για τον πόνο που συνόδευε τις εγκυμοσύνες της. Επιπρόσθετα, η είσοδος του κήπου της Εδέμ φυλασσόταν από χερουβείμ και τη φλογερή λεπίδα ενός σπαθιού. (Γε 3:14-19, 24) Όλα αυτά αποτελούσαν «φανερή απόδειξη», από την οποία ο Άβελ αντλούσε τη διαβεβαίωση ότι η απελευθέρωση θα ερχόταν μέσω του “σπέρματος της υπόσχεσης”. Επομένως, υποκινούμενος από πίστη, «πρόσφερε στον Θεό μια θυσία» η οποία αποδείχτηκε μεγαλύτερης αξίας από τη θυσία του Κάιν.—Εβρ 11:1, 4.

Ο Αβραάμ είχε ακλόνητη βάση για πίστη στην ανάσταση, εφόσον ο ίδιος και η Σάρρα είχαν βιώσει τη θαυματουργική αποκατάσταση των αναπαραγωγικών τους δυνάμεων —κάτι ανάλογο, κατά μία έννοια, με ανάσταση— γεγονός που έκανε εφικτή τη συνέχιση της οικογενειακής γραμμής του Αβραάμ μέσω της Σάρρας. Χάρη σε αυτό το θαύμα γεννήθηκε ο Ισαάκ. Όταν ειπώθηκε στον Αβραάμ να προσφέρει τον Ισαάκ, εκείνος είχε πίστη ότι ο Θεός θα ανέσταινε το γιο του. Βάσιζε αυτή την πίστη στην υπόσχεση του Θεού: «Μέσω του Ισαάκ θα είναι αυτό που θα αποκληθεί σπέρμα σου».—Γε 21:12· Εβρ 11:11, 12, 17-19.

Αποδείξεις για γνήσια πεποίθηση υπήρχαν επίσης και στην περίπτωση εκείνων που πήγαιναν ή μεταφέρονταν στον Ιησού για να γιατρευτούν. Ακόμη και αν οι ίδιοι δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες των δυναμικών έργων του Ιησού, τουλάχιστον είχαν ακούσει για αυτά. Έπειτα, βασιζόμενοι σε ό,τι είχαν δει ή ακούσει, συμπέραιναν ότι ο Ιησούς μπορούσε να γιατρέψει και αυτούς. Επιπλέον, ήταν εξοικειωμένοι με το Λόγο του Θεού και έτσι γνώριζαν τα θαύματα που είχαν εκτελέσει οι προφήτες στο παρελθόν. Όταν άκουγαν τον Ιησού, μερικοί συμπέραιναν ότι ήταν «Ο Προφήτης», ενώ άλλοι ότι ήταν «ο Χριστός». Ως εκ τούτου, πολύ σωστά έλεγε μερικές φορές ο Ιησούς σε εκείνους που γιατρεύονταν: «Η πίστη σου σε έκανε καλά». Αν αυτά τα άτομα δεν είχαν ασκήσει πίστη στον Ιησού, δεν θα τον είχαν καν πλησιάσει, και επομένως δεν θα είχαν γιατρευτεί. —Ιωα 7:40, 41· Ματ 9:22· Λου 17:19.

Παρόμοια, η μεγάλη πίστη του αξιωματικού ο οποίος ικέτευσε τον Ιησού για λογαριασμό του υπηρέτη του στηριζόταν σε αποδείξεις, με βάση τις οποίες αυτός συμπέρανε ότι αρκούσε να “πει έναν λόγο” ο Ιησούς για να γιατρευτεί ο υπηρέτης του. (Ματ 8:5-10, 13) Ωστόσο, παρατηρούμε ότι ο Ιησούς γιάτρευε όλους όσους έρχονταν σε αυτόν και δεν απαιτούσε περισσότερη ή λιγότερη πίστη ανάλογα με την ασθένειά τους ούτε αποτύγχανε να γιατρέψει κάποιους από αυτούς με τη δικαιολογία ότι η πίστη τους δεν ήταν αρκετά ισχυρή. Ο Ιησούς εκτελούσε αυτές τις θεραπείες ως μαρτυρία, για να εδραιώσει την πίστη. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου εκδηλώθηκε μεγάλη απιστία, επέλεξε να μην εκτελέσει πολλά δυναμικά έργα, όχι λόγω δικής του ανικανότητας, αλλά επειδή οι άνθρωποι αρνήθηκαν να ακούσουν και ήταν ανάξιοι. —Ματ 13:58.

Η Χριστιανική Πίστη. Για να είναι κάποιος ευπρόσδεκτος στον Θεό, είναι πλέον απαραίτητο να ασκεί πίστη στον Ιησού Χριστό, πράγμα που καθιστά εφικτή τη δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού. (Γα 2:16) Όσοι δεν έχουν τέτοια πίστη απορρίπτονται από τον Ιεχωβά. —Ιωα 3:36· παράβαλε Εβρ 11:6.

Η πίστη δεν είναι κάτι που το έχουν όλοι, διότι είναι καρπός του πνεύματος του Θεού. (2Θε 3:2· Γα 5:22) Η πίστη δε του Χριστιανού δεν είναι στάσιμη, αλλά μεγαλώνει. (2Θε 1:3) Επομένως, το αίτημα των μαθητών του Ιησού: «Δώσε μας περισσότερη πίστη» ήταν πολύ κατάλληλο, και εκείνος όντως τους προμήθευσε το θεμέλιο για αυξημένη πίστη. Τους παρείχε περισσότερες αποδείξεις και μεγαλύτερη κατανόηση για να βασίσουν σε αυτά την πίστη τους. —Λου 17:5.

Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η πορεία ζωής του Χριστιανού διέπεται από την πίστη, η οποία τον καθιστά ικανό να υπερπηδά εμπόδια όμοια με βουνά που θα μπορούσαν να παρακωλύσουν την υπηρεσία του προς τον Θεό. (2Κο 5:7· Ματ 21:21, 22) Επιπλέον, πρέπει να υπάρχουν έργα σε αρμονία με την πίστη τα οποία να την κάνουν φανερή, αλλά δεν απαιτούνται έργα του Μωσαϊκού Νόμου. (Ιακ 2:21-26· Ρω 3:20) Οι δοκιμασίες μπορούν να ενισχύσουν την πίστη. Η πίστη λειτουργεί ως προστατευτική ασπίδα στον πνευματικό πόλεμο που διεξάγει ο Χριστιανός, βοηθώντας τον να αντιμετωπίσει με επιτυχία τον Διάβολο και να νικήσει τον κόσμο.—1Πε 1:6, 7· Εφ 6:16· 1Πε 5:9· 1Ιω 5:4.

Η πίστη, όμως, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη, επειδή η απιστία είναι η «αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα». Για να διατηρεί κάποιος σταθερή πίστη χρειάζεται να αγωνίζεται σκληρά για αυτήν, να αντιστέκεται σε όποιους θα μπορούσαν να τον βυθίσουν στην ανηθικότητα, να μάχεται τα έργα της σάρκας, να αποφεύγει την παγίδα του υλισμού, να απορρίπτει τις φιλοσοφίες και τις παραδόσεις των ανθρώπων που είναι καταστροφικές για την πίστη και, προπαντός, να προσηλώνει το βλέμμα του «στον Πρώτιστο Παράγοντα και Τελειοποιητή της πίστης μας, τον Ιησού». —Εβρ 12:1, 2· Ιου 3, 4· Γα 5:19-21· 1Τι 6:9, 10· Κολ 2:8.

• Από την εγκυκλοπαίδεια ΕΝΟΡΑΣΗ τ. 2. Πίστη.
• Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το πρόγραμμα των εργασιών της Συνέλευσης Περιοχής.