"Κλείνουμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και σήμερα το μεσημέρα κατά τη μία θα οάμε να την "κλείσουμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και οπερότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και σήμερα το μεσιμέρι, ώρα 13:00 θα είμαστε εκεί για να την "κλείσουμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο,,,

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Γιατί να μην κάνετε διακοπές στο σπίτι; Πολύ χρήσιμες ιδέες, από ένα ΞΥΠΝΑ του 1990!

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Παρηγοριά

diakopes.spiti
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Πολλοί άνθρωποι, δεν θα μπορέσουν να πάνε φέτος διακοπές. Είτε επειδή φοβούνται λόγω κορονοϊού Covi-19, είτε επειδή δυσκολεύονται με τα οικονομικά τους. Ωστόσο, παρακαλώ, χαλαρώστε. Μπορεί τα πράγματα να μην είναι τόσο ιδανικά, όσο στη φωτογραφία, αλλά σίγουρα υπάρχουν εναλλακτικές...

Έχετε δυο βδομάδες διακοπές και πραγματικά χρειάζεστε αλλαγή! Αλλά δεν έχετε χρήματα για ταξίδια αυτόν τον καιρό. Τι μπορείτε να κάνετε;

Θυμηθείτε, οι διακοπές είναι μια ανάπαυλα από τη ρουτίνα, ένα διάλειμμα για ξεκούραση ή για σπάσιμο της μονοτονίας. Γιατί λοιπόν να μην κάνετε διακοπές στο σπίτι; Σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε εκεί. Μπορείτε να ζωγραφίσετε, να τραβήξετε φωτογραφίες ή να ασχοληθείτε με άλλα χόμπι για τα οποία σπάνια βρίσκετε καιρό. Υπάρχουν μέρη και πράγματα ακριβώς στην περιοχή που μένετε, τα οποία μπορείτε να δείτε και να απολαύσετε. Οι διακοπές στο σπίτι προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα. Ας αναφέρουμε μερικά:

▪ Δεν χρειάζεστε διαβατήριο ή βίζα
▪ Δεν χρειάζεστε συνάλλαγμα
▪ Δεν θα έχετε προβλήματα με κάποια ξένη γλώσσα
▪ Δεν θα ταλαιπωρηθείτε στο τελωνείο ή στον έλεγχο διαβατηρίων
▪ Δεν χρειάζεται να φτιάχνετε βαλίτσες
▪ Δεν θα έχετε έξοδα για αεροπορικά εισιτήρια ή για βενζίνη
▪ Δεν θα χάσετε πολύτιμο χρόνο ώσπου να φτάσετε

Ορίστε, δεν νιώθετε ήδη καλύτερα; Μπορείτε μάλιστα να κοιμηθείτε όσο σας αρέσει στο δικό σας αναπαυτικό κρεβάτι που έχετε συνηθίσει τόσο πολύ!

Αυτό που είναι σημαντικό σε σχέση με οποιεσδήποτε διακοπές είναι ο προγραμματισμός τους. Έτσι κι αλλιώς, για μερικούς η αναμονή είναι εξίσου συναρπαστική με την πραγματικότητα. Οι διακοπές στο σπίτι θα απαιτήσουν επίσης καλή προετοιμασία προκειμένου να κάνετε κάτι αξιόλογο που να σας ευχαριστήσει πραγματικά και να σας ικανοποιήσει.

Τι Μπορείτε να Κάνετε στο Σπίτι
Στις διακοπές πολλοί τραβούν φωτογραφίες για να έχουν ενθύμια της περίστασης. Ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φωτογραφίσουν πράγματα που εσείς μπορεί να έχετε «δίπλα» σας. Δοκιμάστε να φωτογραφίσετε ένα λιβάδι με μαργαρίτες, μια πικραλίδα σε κοντινό πλάνο ή κάποιο μικροσκοπικό πλασματάκι σ’ ένα κλαρί. Μπορεί ανέκαθεν να θέλατε φωτογραφίες του παλιού σας σχολείου, του σπιτιού όπου μεγαλώσατε ή του αγαπημένου αγροτόσπιτου της γιαγιάς λίγο έξω από την πόλη· φωτογραφίες που ποτέ δεν βρίσκατε χρόνο να τραβήξετε. Κάντε το τώρα!

Και μια και μιλάμε γι’ αυτές, τι γίνεται μ’ εκείνα τα κουτιά με τις οικογενειακές φωτογραφίες που σκοπεύετε να βάλετε κάποτε σε άλμπουμ; Να μια ευκαιρία να το κάνετε. Ολόκληρη η οικογένεια θα ευχαριστηθεί να κάθεται και να βλέπει αυτά τα ενθύμια του παρελθόντος. Αν βρείτε κάποιες καλές φωτογραφίες της οικογένειας ή κάποιων φίλων, τι ωραία θα ήταν να τους στείλετε μερικές!

Συχνά οι ταξιδιώτες μαζεύουν διάφορα ενθύμια. Τώρα, τι θα μπορούσατε να βρείτε στο μέρος που μένετε; Ίσως μερικές ασυνήθιστες πέτρες για ένα μικρό θερμοκήπιο ή αρκετές απ’ αυτές που θα τις βάλετε σ’ ένα μπολ και θα τις χρησιμοποιήσετε για μπιμπελό. Θα εκπλαγείτε από το πόσο μπορούν να μαγευτούν τα μικρά παιδιά με τις πέτρες και μόνο! Μπορείτε να σκεφτείτε άλλα πράγματα; Κοχύλια; Φθινοπωρινά φύλλα; Χαμόκλαδα και άλλα φυτά (μέχρι και φύκια!), που μπορείτε να τα αποξηράνετε και να τα χρησιμοποιήσετε για διακοσμητικά;

Τι μπορούμε να πούμε γι’ αυτά τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους που εδώ και καιρό θέλετε να καλέσετε στο σπίτι; Καλέστε τους για καφέ ή για τσάι. Ζητήστε από τους πιο μεγάλους να αφηγηθούν ιστορίες από τα νιάτα τους για να ωφεληθούν οι νεότεροι. Γιατί να μη μαγνητοφωνήσετε αυτές τις ιστορίες; Ίσως να μην έχετε για πολύ ακόμα κοντά σας τον «μπάρμπα-Θωμά».

Πολλοί, όταν είναι σε διακοπές, στέλνουν κάρτες σε αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Εφόσον κάνετε διακοπές στο σπίτι, πάρτε το μάτσο με τα γράμματα από το συρτάρι του γραφείου. Γράψτε στους φίλους σας για να τους πείτε ότι εξακολουθείτε να τους αγαπάτε και ότι δεν τους έχετε ξεχάσει.

Πού Μπορείτε να Πάτε στην Περιοχή σας
Αν είχατε επισκέπτες στην πόλη σας, πού θα τους πηγαίνατε; Τι θα μπορούσαν να δουν; Μπορεί στην αρχή να σκεφτείτε ότι δεν υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα μέρη, αλλά συχνά αυτό συμβαίνει επειδή παίρνουμε την πόλη που μένουμε ως κάτι δεδομένο. Ψάξτε να βρείτε τι υπάρχει. Δείτε τι συστήνει στους τουρίστες το τοπικό τουριστικό γραφείο. Τα αξιοθέατα που υπάρχουν μπορεί να είναι ευχάριστη έκπληξη για εσάς.

Μήπως υπάρχει κανένα μουσείο εκεί κοντά; Ή μήπως κάποιο εργοστάσιο που κάνει ξεναγήσεις; Μερικά εργοστάσια που φτιάχνουν καραμέλες ή σοκολάτες δεν κάνουν μόνο ξεναγήσεις, δίνουν και δείγματα των προϊόντων τους! Το ίδιο κάνουν και ορισμένα οινοποιεία. Κάποιος ντόπιος αγρότης μπορεί να είναι πρόθυμος να δείξει στα παιδιά σας τα ζώα—πώς να μαζεύουν τα αβγά από τις κότες ή ακόμα και πώς να αρμέγουν την αγελάδα. Θα είναι καλό γι’ αυτά να μάθουν ότι το γάλα δεν βγαίνει από το μπουκάλι ή από το κουτί.

Μπορεί να γλιτώσετε τη μαμά από το μαγείρεμα με το να επισκεφτείτε διάφορα εστιατόρια που φτιάχνουν φαγητά άλλων χωρών. Με το διαφορετικό φαγητό τους—κινέζικο, γιαπωνέζικο, ιταλικό—και με το ντεκόρ τους, ίσως ακόμα και με τη μουσική τους, μπορείτε εύκολα να φανταστείτε ότι τρώτε σε μια ξένη χώρα.

Αλλά τι γίνεται αν δεν έχετε τέτοια εστιατόρια στην πόλη σας; Τότε γιατί να μη ζήσετε αυτή την εμπειρία στο σπίτι; Από τη βιβλιοθήκη μπορείτε να πάρετε πληροφορίες σχετικά με το πώς ντύνονται και τι τρώνε ορισμένοι λαοί. Φανταστείτε ότι είστε στην Ινδία, για παράδειγμα. Ένα βιβλίο μαγειρικής, με συνταγές για ινδικά φαγητά με κάρι, θα σας δώσει την ευκαιρία να φτιάξετε ένα φαγητό που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο. Εκείνο το βράδυ, μπορείτε ακόμα και να μιμηθείτε τον τρόπο που ντύνονται.

‘Ναι’, λέτε, ‘αλλά όσοι από την οικογένεια αγαπούν το κάμπινγκ δεν θα καταλάβουν διακοπές αν δεν κάνουν κάμπινγκ’. Μήπως αυτή τη χρονιά μπορείτε να αρκεστείτε στο να στήσετε τη σκηνή σας στην πίσω αυλή του σπιτιού; Μπορείτε ακόμα να κανονίσετε να κάνετε με την ησυχία σας πεζοπορίες στην εξοχή κάπου κοντά σας και, ενόσω θα είστε εκεί, να μαζέψετε αγριολούλουδα και να καθήσετε να παρατηρήσετε μερικά ζώα και πουλιά.

Εφόσον οι διακοπές είναι συνήθως μια καλή ευκαιρία για να ενισχύσετε τους οικογενειακούς δεσμούς και να κάνετε διάφορα πράγματα μαζί, δεν θα ήταν ίσως πιο ωφέλιμο να το κάνετε αυτό στο σπίτι, σε οικείο περιβάλλον; Δοκιμάστε το.

Ικανοποίηση για Όσα Προφτάσετε να Κάνετε
Κι έπειτα, υπάρχουν όλες αυτές οι δουλειές στο σπίτι που ποτέ δεν φαίνεται να έχετε το χρόνο να τις κάνετε. Αλλά θα σας αναζωογονήσει πραγματικά αυτή η σωματική εργασία; Δεν θα ήταν μεγάλη ανακούφιση να ξαναμπείτε στην καθημερινή σας ρουτίνα μετά τις διακοπές ικανοποιημένοι που επιτέλους κλείσατε εκείνη την τρύπα στη σκεπή, που όλα τα πόμολα είναι πάνω στα συρτάρια και που οι μεντεσέδες που έτριζαν σώπασαν μια για πάντα; Μπορεί να μην ξοδέψετε περισσότερη ενέργεια κάνοντας αυτές τις απαραίτητες δουλειές απ’ όση θα ξοδεύατε παίζοντας διάφορα παιχνίδια, κολυμπώντας ή κάνοντας πεζοπορία.

Και ποιος δεν έχει επιθυμήσει κατά καιρούς να καθίσει να διαβάσει και να μελετήσει περισσότερο; Δεν θα είναι βαρετό. Κάντε έρευνα σχετικά με οποιοδήποτε θέμα σας ενδιαφέρει. Πάρτε από το ράφι της βιβλιοθήκης σας έναν τόμο της Σκοπιάς ή του Ξύπνα! Μην εκπλαγείτε αν διαπιστώσετε ότι ξεφύγατε και διαβάζετε άλλα ωραία άρθρα. Ξαφνικά ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό ή το βραδινό φαγητό. Δεν μπορείτε να πιστέψετε ότι η ώρα πέρασε τόσο γρήγορα. Αλλά ηρεμήστε! Θυμηθείτε, είστε σε διακοπές.

Χαρείτε την Προετοιμασία των Διακοπών στο Σπίτι
Βρείτε καινούριες ιδέες, χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας, και ίσως όταν τελειώσουν αυτές οι διακοπές, να αναλογιστείτε: ‘Το χάρηκα πραγματικά αυτό! Πρέπει να το ξανακάνω!’

Τι λέτε λοιπόν τώρα; Ίσως θέλετε να συγκεντρώσετε την οικογένεια και να βγάλετε ένα πρόγραμμα για διακοπές στο σπίτι. Πάρτε και τις δικές τους ιδέες. Αν μένετε μόνος ή μόνη, ζητήστε από έναν καλό φίλο ή φίλη να σας βοηθήσει να τις σχεδιάσετε. Έπειτα δοκιμάστε να κάνετε διακοπές στο σπίτι. Αν συγκριθούν με τις διακοπές μακριά από το σπίτι, μπορεί να έχουν το ίδιο καλό αποτέλεσμα, αφού θα σας προσφέρουν αυτή την πολυπόθητη ανάπαυλα στην πολυάσχολη ζωή σας.

  • Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΞΥΠΝΑ του 1990, (g90 22/6 σ. 21-23)

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA