H Σοφία του Σολομώντα! Μπορούμε κι εμείς να γίνουμε τόσο σοφοί; Βεβαίως, μπορούμε!

Αυτή είναι η ΣΚΟΠΙΑ από την οποία είναι παρμένο το σημερινό κομμάτι που αφορά στο σοφία του Σολομώντα… «Μεταγλωττισμένο» στη σημερινή γλώσσα για να γίνει κατανοητό από τις νεώτερες γενιές που δεν ξέρουν, ούτε την καθαρεύουσα, ούτε το πολυτονικό…


Έχει πολύ ενδιαφέρον να το δούμε, επειδή είναι ξεκάθαρο πώς τίποτα από αυτά που διέθετε ο Σολόμωντας δεν ήταν δικό του. Απόδειξη πώς μόλις άρχισε να μην εφαρμόζει στη ζωή του όσα έγραψε στα θεόδοτα βιβλία του που περιλαμβάνονται στην Αγιά Γραφή, εξέπεσε…


Μάθημα για μας: Ναι, μπορούμε να μιμηθούμε τη σοφία του, αλλά για κανένα λόγο δεν πρέπει να κάνουμε τα λάθη που διέπραξε στη ζωή του με αποτέλεσμα να στερηθεί το μεγάλο προνόμιο να είναι κάτω από τη σκιά του αληθινού Θεού, μέχρι το τέλος του.

Ποιός δεν έχει ακούσει για τη σοφία του Βασιλιά Σολομώντα; Είναι τόσο παροιμιώδης αυτή όσο και η υπομονή του Ιώβ. Θα θέλατε εσείς να είστε τόσο σοφός όσο και ο Σολομώντας; Αδύνατο θα ήταν αυτό; Όχι κι εντελώς. Πραγματικά, μπορείτε στον χειρισμό των προβλημάτων σας να επιδείξετε σοφία όμοια μ’ εκείνη του Σολομώντα, αν θέλετε μόνο να ακολουθήσετε τους ίδιους κανόνες, που ακολούθησε κι εκείνος.

Ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή δίνει πλήρη και εύγλωττη μαρτυρία για τη σοφία του Σολομώντα. Μεταξύ των πρώτων παραδειγμάτων που αναγράφονται είναι εκείνο που αφορούσε δύο γυναίκες, η καθεμιά από τις οποίες ισχυριζόταν ότι κάποιο ζωντανό παιδί ήταν δικό της και ότι κάποιο νεκρό παιδί ήταν της άλλης. Πώς έπρεπε να διαπιστώσει την αλήθεια ο Σολομώντας; Γνωρίζοντας καλά τι αισθάνεται μια μητέρα για το παιδί της, διέταξε να διχοτομηθεί το ζωντανό παιδί και να δοθεί από μισό στην καθεμιά. Οι ανταποκρίσεις που απέσπασε από την καθεμιά αποκάλυψαν ποιάς ακριβώς παιδί ήταν εκείνο. – Α΄  Βασ. 3:16-28.

Χρειάστηκε, επίσης, μεγάλη σοφία από μέρους του Σολομώντα για να οργανώσει με ένα δραστήριο τρόπο το γιγάντιο οικοδομικό του πρόγραμμα, που απαιτούσε όχι μόνο 183.000 και πλέον εργάτες, αλλά και ένα τόσο εκτενές σχέδιο επεξεργασίας χαλκού ώστε αυτός αναφέρεται ως «ο Βασιλιάς του Χαλκού». Η αφιέρωση του ναού του Ιεχωβά πιστοποιούσε, επίσης, τη σοφία του Σολομώντα. Του παρείχε την ευκαιρία να κάνει πράγματα σε μεγάλη κλίμακα, όπως μπορεί να παρατηρηθεί από το ότι θυσίασε 22.000 βόδια, 120.000 πρόβατα, έχοντας μια τεράστια καλά εκπαιδευμένη ορχήστρα με χορό και με την εύγλωττη προσευχή του σε εκείνη την περίπτωση. – Α΄ Βασ. 5:1· 8:66· Β΄ Χρον. 2:1· 7:11.

Σχετικά με τη σοφία του Σολομώντα το θεόπνευστο Υπόμνημα λέει, επίσης: «Η δε σοφία του Σολομώντα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη σοφία όλων των κατοίκων της Ανατολής ... Ήταν σοφότερος από κάθε άλλον άνθρωπο... Και μπορούσε να πει τρεις χιλιάδες παροιμίες, και τα άσματά του έφτασαν τα χίλια πέντε», από τις οποίες υπερέχει το «Άσμα των Ασμάτων». Ήταν, επίσης, αυθεντία στη φυσική ιστορία, στη ζωή των φυτών και των ζώων. Από μακρινές χώρες έρχονταν άνθρωποι για να ακούσουν τη σοφία του. – Α΄ Βασ. 4:29-34.

Το βιβλίο του Σολομώντα «Εκκλησιαστής» είναι κυριολεκτικά γεμάτο από σοφές παρατηρήσεις. Εκεί αυτός ασχολήθηκε με τη ματαιότητα όλων των επίγειων επιδιώξεων, λόγω της ολέθριας ενασχόλησης, που αποτελεί τη μερίδα της ανθρωπότητας εξαιτίας της αβεβαιότητας της ζωής. Μεταξύ των σοφών του παρατηρήσεων σε αυτό το βιβλίο είναι το ότι ο χρόνος είναι ουσιώδης («Για το καθετί υπάρχει προσδιορισμένος καιρός για κάθε υπόθεση κάτω από τους ουρανούς» Εκκλησ. 3:1), ότι καλύτεροι είναι οι δύο υπέρ τον ένα, ότι η σοφία και η γνώση είναι σκέπη, όπως είναι σκέπη το αργύριο, ότι στον θάνατο ο άνθρωπος δεν έχει συνειδητότητα, ότι καθόλου δεν διαφέρει από τα ζώα, και, πάνω απ’ όλα, ότι το να φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό και να φυλάττει τις εντολές του αποτελεί τα πάντα της ανθρώπινης υποχρέωσης. – Εκκλησ. 4:9· 7:12· 3:19· 12:13.

Και σε μεγαλύτερη ακόμη κλίμακα το βιβλίο των Παροιμιών δίνει παραδείγματα της σοφίας του Σολομώντα. Εκεί τονίζει, πρώτα απ’ όλα, γιατί η σοφία είναι επιθυμητή: Σοφία σημαίνει ειρήνη, ευτυχία και μακροβιότητα (3:13-18). Και μάλιστα, με το να είναι σοφά τα ταπεινά ανθρώπινα πλάσματα μπορούν πραγματικά να συμβάλουν στην ευτυχία του Δημιουργού και στη διεκδίκησή του: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει» (Παρ. 27:11). Και σε όλο το βιβλίο, δεκαπέντε φορές περίπου, τονίζει τον φόβο του Ιεχωβά, ο οποίος, όπως αναφέρεται στις Παροιμίες 9:10, είναι «αρχή σοφίας».

Από τα πολλά του εκλεκτά μέρη σοφίας σ’ αυτό το βιβλίο, τα παρακάτω είναι μόνο λίγα:

«Περισσότερο από όλα όσα πρέπει να φυλαχτούν, προφύλασσε την καρδιά σου, γιατί από αυτήν εξέρχονται οι πηγές της ζωής» Παροιμ. 4:23. «Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει, και εκείνος δεν προσθέτει πόνο σε αυτήν» Παροιμ. 10:22. «Η γενναιόδωρη ψυχή θα παχυνθεί, και όποιος ποτίζει άλλους άφθονα θα ποτιστεί άφθονα και ο ίδιος» Παροιμ. 11:25. «Αυτός που πεπατάει με σοφούς θα γίνει σοφός» Παροιμ. 13:20. «Η απάντηση που δίνεται με πραότητα απομακρύνει την οργή» Παροιμ. 15:1. «Η υπερηφάνεια προηγείται της συντριβής» Παροιμ. 16:18. «Ο μακρόθυμος είναι καλύτερος από τον κραταιό» Παροιμ. 16:32. «Όταν κάποιος αποκρίνεται σέ ένα ζήτημα πριν το ακούσει, αυτό είναι ανοησία από μέρους του και ταπείνωση» Παροιμ. 18:13. «Αγόραζε την αλήθεια και μην την πουλάς» Παροιμ. 23:23. «Μην καυχιέσαι για την επόμενη ημέρα, γιατί δεν ξέρεις τι θα γεννήσει η ημέρα» Παροιμ. 27:1. «Οι πληγές από κάποιον που αγαπάει είναι πιστές» Παροιμ. 27:6. «Το να τρέμει κάποιος ανθρώπους στήνει παγίδα, αλλά όποιος εμπιστεύεται στον Ιεχωβά θα προστατευτεί» Παροιμ. 29:25.

Από πού έλαβε ο Βασιλιάς Σολομώντας αυτή τη σοφία; Από τον Δημιουργό του, τον Ιεχωβά Θεό, σε απάντηση σε μια προσευχή: «...Ιεχωβά Θεέ μου,... εγώ δεν είμαι παρά ένα μικρό παιδί. Δεν γνωρίζω πώς να βγαίνω και πώς να μπαίνω. ...Δώσε, λοιπόν, στον υπηρέτη σου υπάκουη καρδιά για να κρίνει το λαό σου, για να διακρίνει το καλό από το κακό». Α΄ Βασ. 3:7-9. Ναι, διότι σαν νεαρός ο Σολομώντας εκτιμώντας την ανάγκη που είχε για σοφία και πηγαίνοντας στην σωστή Πηγή γι’ αυτήν, έγινε αληθινά σοφός.

Αλλά ο Σολομώντας παρέμεινε σοφός μόνον εφ’ όσον είχε μια «υπάκουη καρδιά». Στα γεράματά του ο Σολομώντας, αφού χλεύασε τις ειδικές εντολές του Θεού για τους δούλους του να μη συνάπτουν γάμους με τους ειδωλολάτρες και οι βασιλείς του να μη παίρνουν πολλές συζύγους, έχασε τη σοφία του. Ας σημειωθεί ότι, κάνοντας αυτό, ο Σολομώντας εναντιώθηκε στην ίδια του συμβουλή: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου» Παροιμ. 3:5,6   (Δευτ. 7:3,4 -7:14-18).  Στον Σολομώντα, λοιπόν, έχετε ένα παράδειγμα να ακολουθήσετε, όταν ήταν σοφός, κι ένα παράδειγμα να αποφύγετε, όταν έγινε μωρός.

Μπορεί να μην είστε προσωπικά τόσο οξυδερκής παρατηρητής της ζωής όπως ήταν ο Σολομώντας και μπορεί να μην είστε τόσο ικανός οργανωτής όπως εκείνος, αλλά μπορείτε να αντλήσετε από την ίδια Πηγή της σοφίας που άντλησε κι αυτός κι έτσι να εκδηλώσετε στη ζωή σας μια σοφία που υπερέχει πολύ από τη σοφία των ανθρώπων. Όπως έκανε κι ο Σολομώντας, έτσι μπορείτε και εσείς να προσευχηθείτε στο Θεό για σοφία.  «Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί» Ιακ. 1:5.

Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Όπως είπε ο Μωϋσής στον λαό του Ισραήλ: «Δείτε! Σας δίδαξα διατάξεις και δικαστικές αποφάσεις, ακριβώς όπως με διέταξε ο Ιεχωβά ο Θεός μου,...Και πρέπει να τις τηρείτε και να τις εκτελείτε, επειδή αυτό είναι απόδειξη σοφίας και κατανόησης  από μέρους σας» Δευτερ. 4:5,6.

Ναι, για να έχετε σοφία όμοια με τη σοφία του Σολομώντα, πρέπει να στραφείτε στο Θεό και στο λόγο Του, και κατόπιν με «καρδιά υπάκουη» να φυλάττετε και να κάνετε ό,τι μαθαίνετε ότι είναι το θέλημά Του για σας.

• Αναδημοσίευση από την ΣΚΟΠΙΑ 1 Νοεμβρίου 1962